De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 28 februari pagina 7

28 februari 1925 – pagina 7

Dit is een ingescande tekst.

PEEK& CLOPPENBURG GALAPAGOS (Slot). Het wetenschappelijk onderzoek van de alapagos-cilanden is niet zoo uitgebreid of grondig geweest, als men na de onthullingen van Darwin wel had mogen verwachten. Zij behooren tot de Zuid-Amérikaansche republiek Ermdor, en ZuidAmerikaansche republieken zijn nu niet bepaald beroema om toewijding en offers, gebracht aan de wetenschap. Wel heeft Ecuador een strafkolonie gevestigd op het eiland Charles. Een grotp van die kolonie vestigde zich later op Chatham. De his torie van deze'groepen gewaagt van wei.iig anders dan van roof en moord en vernieling. Ook op Albemarl; kwam menschelijl' bedrijf en daarmxe half verwilderd vee, geheel verwilderde ronden en een menigte ratten, die alle met elkander den onder gang bewerken van de inheemsche dierenwereld en in 't allereerst d3 reuzenschildpadden verdelg den. De ratten en honden eten de eieren en de jongen; de groote schildpadden werden zeer roekeloos g'dood om hun vleejch en vet. Reeds onze dappere Dampier prees het schildpaddenvet om zijn buitengewone ge schiktheid voor het bakken van oliebollen en in d; e rste jaren Van onze eeuw was er op Albsmarh een formeele schildpaddenvetsmelterij met export naar den vasten Wal van Ecuador. B:ck, een wetenschappe lijk verzamelaar, die heel wat Galapagosychildpadden bracht naar diergaarden van de Oude en de Nieuwe Wereld, vond bij die smelterijen de leege pantsers der dieren bij honderden en honderden. Met Beek komen wij weer op wetenschappelijk gebied. Hij leidde in 1605 een expeditie van de California Academy of Sckn:es. Deze expeditie bleef langer dan een jaar op de Galapagos en verzamelde er een ongeloofelijke hoeveelheid planten en dieren en daaronder ook honderden schildpadden. De buit was zoo groot, dat men zich afvraagt of wat zij levend achterlieten wel in een goede verhouding staat tot wat er dood werd meegevoerd. Wij houden natuurlijk allemaal van goed verzorgde en ruim voorziene musea en uitgebreid gemak kelijk bereikbaar studiemateriaal. De Gala pagos echter zijn een museum op zichzelf, een openlucht-museum met levende voor werpen" en, hoewel het niet verboden be hoeft te worden om die voorwerpen aan te raken, lijkt het mij toch wel bedenkelijk om er zoo veel van mee te nemen. Derge lijke belangrijke terreinen vereischen een andere techniek. Gelukkig is die voor de Galipagos-eilanden ook toegepast, nu bijna twee jaar geleden onder leiding van William Bsebe, lang zal hij leven ! Een lange magere kerel, met schaarsch haar en een groote Yankee-onderkaak. Een overtuigend evolutionist, zelfs Darwinist, een nederig menjch, die zich voelt als een onbe duidend stofje in de groote, wondere schepping, Een sportieve kerel, onvermoeid onderzoeker, belezen geleerde, zelfs bibliophiel, hartstoch telijk jager, eminent natuurbeschermer, dapper krijgsman en onverzadiglijk wereldreiziger. En dan nog bovendien een schrijver en verteller van won derlijke versatiliteit. Jaren geleden heb ik hier al eens verteld van zijn avonturen in de wildernis sen van Guyana, van zijn prachtig boekje Jungle Peace en zijn uitgebreider Tropical Wild Life in Guyana met de historie van de Hoatzin. Daarna heeft hij een groote monografie van de fazanten geleverd en daarvoor deze prachtige vogels opge zocht over de geheele wereld, waar zij Wonen, in den Kaukasus, in Annam en de Himalaya. De middelen, hiervoor noodig, werden in hoofdzaak verschaft door nuttige millionnairs, die than0 reeds alle mooie dingen dO;n, welke later wellicht tot stand kunnen komen door de samenleving zelve, indien deze volmaakt genoeg is en een regeering kan scheppen, die in harmonie werkt met die ideale samenleving. Tot zoolang zullen we ons met de millionnairs moeten behelpen. Een van deze heeren, Harrison Williams, stelde tot Beebe's beschikking het geriefelijk, zelfs weel derig ingerichte stoomjacht Noma", uitgerust voor een wetenschappelijken kruistocht van eenige maanden. Harrison zelf ging ook mee en bovendien nog een dozijn bekwame beoefenaars van kunst en . wetenschap. De reis ging natuurlijk via het Panamakanaal en daar gaven de dammen van Gatun met hun omgeving een schoone gelegenheid voor een belangrijke nachtelijke expeditie op yapocks, de zeldzame buideldieren, die daar huizen. Maar het eigenlijke werk begon vier dagen later toen de expeditie landde op Indefatigable. Beebe wist al lang, dat de tijd veel te kort zou zijn voor een gron dig onderzoek van alle eilanden en organiseerde daarom een zoo volledig mogelijke bewerking van enkele punten en enkele van de allerkleinste eiland jes, die slechts bestonden uit n krater of zelfs maar een deel ervan. In het geheel hebben zij er zoowat honderd uren gewerkt en als tastbaar resul taat van dat werk meegebracht: 300 pagina's aanteekeningen, 400 gewone, foto's, 4000 meter kinema-film, 90 aquarellen, 46 groote penteekeningen, 40 olieverfschilderijen, 200 microscopische praeparaten van plankton, 60 flesschen plankton, 3000 insecten, 200 visschen, 150 reptielen, 160 vogelhuiden, nesten en eieren en nog 40 flesschen met verschillende voorwerpen op spiritus, boven dien nog materiaal voor den opbouw van twee De Reuzen-landleguaan van de Galapagos eilanden (Conolophus subcristalus) groepen van reuzenleguanen en een fa.nilie van zeeleeuwen. Uit deze opsomming blijkt duidelijk dat het verzamelen ondergeschikt was aan de be studeering van de levensgemeenschap zelf. Het relaas van deze expeditie vindt ge in het prachtige boek van Beebe: Galapagos, Worlds end, een mooi groot kwarto prachtwerk, dat ver scheen heet van de rooster, binnen een jaar na de thuiskomst der expeditie. De wetenschappelijke resultaten in ruimer en enger zin en bewerkt door verschillende deskundigen zullen verschijnen in Zoologica, het orgaan van de Dierkundige Vereeniging van New-York. In Becbe's boek vindt ge echter een levendige schildering van alles-wat zij zagen en beleefden, en dat was niet weinig. Wel kregen ze slechts n reuzenschildpad te zien, misschien de laatste zegt Beebe, maar wij willen toch hopen, dat hij zich vergist. Na de schildpad zijn de merkwaardigste dieren de groote leguanen: de strandleguaan, die den kustzoom bewoont en zich voedt met zeewier en de landleguaan, dh in de binnenlanden huist. Beide soorten zijn nog tal rijk vertegenwoordigd en ook weer buitengewoon mak. Beek heeft eens een foto van de strandleguanen genomen, duizenden bij elkaar, de rotsen bedek kend en dat ziet er inderdaad uit als een tafereel uit het mesozoicum. Beebe en de zijnen kregen ook dergelijke dingen te zien en te genieten en ook nog heel wat, waar hun voorgangers niet van had den gewaagd. Aan de idylle ontbrak niets. De rnenschen wekten eer nieuwsgierigheid dan angst en de jonge zeeleeuwtjes liepen uit eigen beweging mee met de dames van de expeditie. Op het eiland Tower vonden ze een groote broedplaats van Fre gatvogels en Boobies, de Jan van Genten van deze streken. Al die vogels waren even mak en bleven rustig op hun nest te midden van het woelen der onderzoekers. Onderlinge strijd bestond er natuur lijk wel, de haaien terroriseerden de zee en de kuststrook, de vogels hadden het op de insecten voorzien en Beebe kon een paar zeer interessante waarnemingen doen omtrent het beruchte pro bleem van vogels en vlinders. De honderd uren werden goed besteed, zooals ook wel te verwachten was van deze geestdriftige en geoefende onder zoekers. Toch konden zij maar een zeer gering deel van het geheel afwerken en zij vertrokken met de over tuiging dat nog tal van expedities op deze eilanden kunnen arbeiden, eer we een goed begrip hebben van de wonderlijke wezens die er huizen. Hoc jammer, dat sinds Darwin's bezoek al zoo veel is vernield en vernietigd en dat door een hand jevol menschen van minder allooi, hoe jammer dat die eilanden toebehooren aan de republiek Ecua dor. Indien ze toebehoorden aan de Vereenigde Staten, dan konden ze weer teruggebracht worden tot de toestanden van Darwin's tijd. Lang geleden is er eens sprake van geweest dat de Galépagos eilanden aan Engeland zouden worden verkocht tot delging van de schuld van Ecuador. Daar zijn toen Spanje, Frankrijk en Peru tegen opgekomen en toen een paar jaar later de Vereenigde Staten een kansje hadden om de eilanden te verwerven werd er geprotesteerd door Frankrijk, Spanje en Peru met Enge land er nog bij. Sedert dien tijd (het ge beurde omstreeks 1850) is er echter veel veranderd. Engeland, Rusland, de Ver eenigde Staten en Japan hebben zich eens onderling verstaan om de zeeleeuwen op de Pribiloff-eilanden te beschermen en de jacht er op te regelen. Dat ging om economische belangen. In de laatste jaren hebben we zooveel besprekingen, overeenkomsten, tractaten en wat dies meer zij bijgewoond, dat het niet onmogelijk mag lijken, om de Galapagos-eilanden te maken tot een wereld natuurmonument, liefst onder directie van William Beebe. Het zou voor de Vereenigde Staten, die toch aan het Panama-kanaal reeds een maritiem tablissement hebben, aangenaam en nuttig zijn, om dat natuur monument te bewaken. De patrouille vaartuigen zouden meteen wetenschappelijke expedities kunnen vervoeren en verzorgen, een idyllische toestand, geheel in overeen stemming niet de paradijsachtige houding van de dieren d:r Galapagos. Nu hoop ik maar, dat de nieuwe expeditie van de Noren en Engelschen ons in die richting wat voon it zal helpen en ik heb Beebe gevraagd, wat hij er wel van denkt. JAC. P. T n ij s s E iiimiiiiiiiiiiiilimiiiiiii ' i"" ' " U f LAAT UW TUIN AANLEGGEN DOOR [ I?MOERHEIM"| | DEDEMSVAART | l 40 Hectaren met l l VASTE PLANTEN, ROZEN, f l HEESTERS, CONIFEREN, l l ENZ. ? l Levering franco Catalogus gratis i IIIIMIIIIIIIIIIIEHIIIIII l

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl