De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 21 maart pagina 8

21 maart 1925 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

r '8 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD,VOOR NEDERLAND No. 2493 BOUWT IN HET OOSTERPARR TE BILTHOVEN IILICITIICa lEISTIEIT DE DIRECTIE TEL. INV. :?No. 6538 IN IEDER HUIS His Master's Voice HIS MASTER'S VOICE IMPORTEURS: THE AMERICAN IMPORT COMPANY AMSTERD. VEERKADE 22a, DEN HAAG. Catalogi en adres van dichtstbijzijnden agent gratis op aanvrage AMSTERDAM 42REGULIERSBREESTRAAT. Tel.35614 IE OO/TEGBEEK VERZORGT m WEINIG KOSTEN UWE WOON INRICHTING VQMOTFOT^ENBKIMING ' Niet alleen Tafelgoed,' óók keuken- en bcddegoed moet helder en frisch zijn! DE PEL1KAAN" te GOUDA levert U een heldere wasch tegen concurreerend tarief en onder garantie. Hebt U 't al geprobeerd ? Vraagt eens om onze prijsourant No. 1U6 LAS TRES REINAS. (HAVANA CONDITION) Keinas (vrandes Helaas Reina s Chica» Verpakt in kisten van KO stuks. P r ij s / 12O. per mille. Proef kisten / 12. franco per post. J. G. HASEKAMP Importeur van Hivanasigaren. 23 Glasben - Rolleidam Telefoon 7347Cliché's Van Leer AMSTERDAM Naamlooze Vennootschap Uurwerk, Goud- en Zilverhandel v/h Gebr. BREEN NIEUWENDIJK 172 ROZENGRACHT 53 HAARLEMMERSTRAAT 64 Qroote sorteering in Trouw-, Verlovings- en Zegelringen. Zilveren Couverts en diverse Schepwerk tegen scherp concureerende prijzen. Uurwerken met Westminster en diverse gongslagen RUIME KEUZE HORLOGES 1ste Klas reparatie-inrichting voor Goud, Zilver en Uurwerken. FABB. VAH DER PUTT i ot VL» LI M D H O VE r-t BIJKOMSTIGHEDEN CLXlll. Van een betamelijke Hollandsche verhuizing, waar wekenlang van te voren over gepraat wordt, waarvan de dag en het uur soliede vooruit wordt vastgesteld, had het heelemaal niets. Den dag te voren waren we er nog niet zeker van, of we 's ochtends of 's avonds naar ons eigen huis zouden trekken, maar toen het eenmaal vaststond: 's middags na de lunch", was de regeling ook in minder dan geen tijd klaar. Je krijgt den indruk, dat het leven hier zoo wisselvallig is, dat, als je ook nog van te voren over veranderingen ging praten, er nooit een oogenblik bestendigheid zou bestaan; zoo leef je, tot de uiterste grens, in het zeer tijdelijke, alsof het voor de eeuwigheid was, en breekt dan plotseling uit het oude, om, zonder een blik terug, het nieuwe tegemoet te gaan. Bij ons werd het onwezenlijke van den overgang nog geaccentueerd, doordat de huisvrouw haar enkels gebandageerd had, als de beenen van een paard; zoo kon ze niet anders dan in zeer studentikooze en nonchalante houding, voeten hoog, toe zien, hoe de vijftien koffers en de drie en twintig kisten met groote snelheid door vele mannen van diverse couleuren, een symphonie in bruin, -op een ossenkar werden geladen, en toen zelf naar de auto strompelen, niet haar brandend wierookvaatje tegen de muskieten in de eene hand en een broos madonnabeeldje in de andere. En daar stonden we dan in onze eigen statige voorgalerij, en daar lag ik een oogenblik later op den divan in de achtergalerij, terwijl aan mijn voeteneinde drie vrouwen van verschillenden leef tijd, in kleurige baadjes en met gouden siersels om de polsen, in het haar en om den hals, met zwijgende belangstelling'*naar het een of andere punt van mijn japon, of van mijn armen keken. Alleen de kokkie had opeens een spontaan moeder lijk gebaar, toen ze het verband door mijn dunne kousen zag schijnen, en van dat oogenblik af zijn we, zonder woorden, aan elkaar verknocht geweest. Als ze mij het trapje hoort afstommelen om naar de mandikamer te gaan, snelt ze toe, met twee armen wijd open, om me op te vangen, als ik val; ze maakt zich van mijn wierookvat meester, en oogenblikkelijk vormt zich een kleine eortège: voorop Sidin, de boy, met den sleutel; vervolgens ik in een kimono en op muiltjes, wat me altijd nog het gevoel geeft dat ik een rol speel m een vriendelijk kijkspulletje, en als afsh.iting de om vangrijke kokkie, met haar zachte gezicht. Vooral 's ochtends vroeg wordt op dezen tocht de vreemd heid van mijn veranderde bestaan me telkens op nieuw bewust: de hooge palmen staan met ijle statie in het langzaam groeiende licht; er bloeien orchideetjes en zalmkleurige kembaiig sepatoe langs mijn pad; in den hoek van den tuin brandt een houtskoolvuurtje, en de kebon, die bezig is de goten uit te bezemen, neemt met neergeslagen oogen zijn hoed af en blijft zoo staan, alsof hij ,,1'Angélus" van Millet voorstelt. Ik voel me een beetje gevleid en een beetje onder den indruk \an de mooie omgeving, ?- maar in de badkamer zakt die stemming aanmerkelijk. (jij gelukkigen, die u in Holland (met gepaste tusschenruiniten) baadt in uw wit betegelde bad kamer, in uw blank geëmailleerde bad, gij kunt u geen voorstelling maken van den somberen stal, waar men in Indie meerdere malen per dag koelte en soelaas komt zoeken. Als de sleutel heeft geknarst, en de kokkie het reukvat heeft neergezet, tast ik voorzichtig langs den nattigen vloer naar binnen, afwachtend, nf dezen keer een omvangrijke kikvorsen over mijn voet zal springen, of dat een spin met lange ponten aan den vuilwitten muur naar beneden zal loopeii. Beide diersoorten moet ik met liefde en reverentie tegemoet treden, omdat ze tenminste een klein deel van de muskieten opeten, die /.ich op den rand van het groote waterbassin nestelen. Alleen kakkerlakken mag ik met mijn heele hart veraf schuwen, omdat niemand hun nut nog heeft kun nen doorgronden, en als ik er een ontdek, zwart. glibberig, huiveringwekkend, jammer ik om Sidin. alsof het om mijn le\cn ging. Maar Sidin is bejaard en bezonnen; hij schudt zijn hoofd?niemand weet, of het over het heest of over mijn agitatie is m aar h ij iaa'<t het gedierte uiterst zelden. Sidin heeft veel smaak om bloemen te schikken: hij is handig en soms voorkomend, maar hij vindt het gewone werk niet prettig en do.mmelt graag voor de bijgebouwen. Ik had dit verontschuldigd mcf zijn hoogui leeftijd, maar gisteren verraste hij ons met de meedeeling, dat hij tegen hè; eind van de maand wilde gaan trouwen, en toen ik 's avonds, op een ongewoon uur, langs zijn kamer; ie kwam, kreeg ik heel sterk den indruk, dat hvt geen eerbare verkeering" was, al kuam 'lij schijnheiiii: in de deuropening '-taan, met zijn ijsimitsie op, nog een verre naneet' van die zending warme \\uiien mutsen, die eens bij ongeluk naar de tropen waren gestuurd, in plaats van naar Groenland. Toen ze voor een appel en een ei werden verkoc'ii, bleke:i ze bij de Inlanders zooveel aftrek te vinden, dat het hier het beste afzetgebied van zwaar gebreide hoofddeksels is geworden. Maar that is an other story, zooals Kipling zou zeggen. A \ N l i: S A L O M O N >

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl