De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 4 april pagina 22

4 april 1925 – pagina 22

Dit is een ingescande tekst.

22 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2495 KLEUR DER HOPE Nu de landen gaan groenen, de wachtende landen, de lage landen al bider see"; nu de zonne. het voorjaar gaat openbranden (al werken de wolken in Holland niet mee !); nu de Lente (al speelt Haar de Winter nog parten) de landen bereidt voor Haar luchtigen loop, nu wast en ontluikt in de Hollandsche harten het electioneele Groen van de Hoop ! Nu de boomen gaan groenen, de donkere boomen, de bottende boomen in 't klarende land; nu de wind al voorzegt, dat het voorjaar gaat komen (al komt het schoorvoetend: naar Hollandschen trant!); nu het Voorjaar, de Lente, het Puik der Seizoenen al zoet preludeert ter joyeuse entree, en de knoppende, kloppende boomen doet groenen, nu groenen de harten der kiezeren mé! Nu de kruiden gaan groenen, ??de sappige kruiden, de kruiden van marschen en drassigen grond; nu de wiekende wind komt gevaren van 't Zuiden, en lieflijk den aantocht der Lente voorkomt; nu wér (ach, hoe vaak reeds!) de loop der seizoenen de gronden doet groenen na 't wintersche vaal, nu gaat ook de Hope der Stemmers weer groenen (O Lentegeluk: voor den hoeveelsten keer?) Nu de slooten gaan groenen, de krozende'slooten, de zompige slooten in 't sponzige land; nu 't land weer gelijmd ligt in malsch-groene mooten, vereend door het groenende slootenverband; nu 't Voorjaar den klank zijner verre klaroenen doet trillende gaan door den'triestigen dag, nu gaan weer in Holland verwachtingen groenen voor 't oog, dat zoo vaak reeds verkiezingen zag ! Nu de Lente gaat groenen, de lokkende Lente, de Lente-van-licht in 't zwaarwichtige land; nu de Lente gaat groenen van Holland tot Drente, van het Waddenstrand tot den Zuiderkant; nu zien wij van ver de verkiezingen naken, en achten de Lente 'n symbolisch seizoen; want straks is 't een pak van 't van-ouds-bekend laken, maar thans zijn we allen ('t Is Lente!) weer groen ! K U M G R A NOS A L l S EK f-^ UKEWMElD. Wij zitten midden in de schoonmaak en ik zal maar niet zeggen wat er allemaal loskomt. Als er bij Mevrouw zaliger schoongemaakt was, kon je het niet zien omdat er altijd werd schoongemaakt, maar daar moet zoo'n moderne mevrouw niets van hebben. Driemaal per dag nemen ze een bad als het moet, maar op d'r huishouding zijn ze vuil, beslist niet proper en daar kan ik me zoo aan erge ren. Overal vind je hier boeken, allemaal Fransche meer hoef ik u niet te zeggen. Bij mevrouw zaliger kwam er maar n boek over den vloer: Jonathan's Waken en Droomen" maar hier.... En een heele boel meer zulke rare plaatjes. Ik heb er een paar mee naar mijn kamertje genomen en 't is schande, dat zoo iets gedrukt mag worden. Meneer Pierre had ook we! zulke boeken en dan zei ik altijd.... Wat ik zei, komt er eigenlijk niet op aan. En midden in de drukte van de schoonmaak nog een intiem dinertje moeten opdienen. Ze durven je alles maar te vragen. Maar vooral geen melk-kostjes, zei Mevrouw, want die meneer kan geen melk verdragen. Ik had op mijn lippen om te zeggen: dan lust hij zeker wat anders", maar ik zweeg omdat ik niet persoonlijk wou worden. Eerlijk gezegd zag hij er niet naar uit. Heeft u wel eens een geplukte kip gezien? Daar aan deed hij denken. Hij kwam in een auto van de gemeente. Trams bestaan voor die heeren niet en als je er een ziet loopen, reken er dan maar op dat hij niet lekker is. Ik zag direct aan de manier waarop hij zijn jas uitdeed, dat er wat met hem was. Die man heeft hartzeer, dacht ik bij me zelf. Misschien een ongelukkige liefde? Maar daar leek hij me weer te oud voor, hoewel dikwijls hoe ouder hoe gekker. Als ik naga wat meneer Pierre nog wel eens voor malle dingen tegen me zegt.... Hij dronk twee sher ry's met een vies ge zicht en Mevrouw had echte kleurtjes van opwinding, zoo deed ze haar best hem in de stemming te bren gen, maar hij bleef als een treurwilg in zijn stoel hangen. Bij het diner kwam hij een beetje los en on derwijl ik bezig was een taaie eendvogel voor te snijden, hoorde ik hem zeggen: U weet niet wat een moeilijke dagen ik doormaak en daar om doet uw hartelijke ontvangst me zoo goed. Iedereen beoor deelt me verkeerd. Kom, kom, zei Mevrouw lief, maar dan is zij 't gevaar lijkst. Ja, Mevrouwtje, zei hij. U weet niet wat het me een moeite gekost heeft het eerst zoover te brengen dat ik het tot no. l op de langste lijst bracht. Wat heb ik daar niet voor moeten in.... Trigeeren, dacht ik dat hij zeggen wilde, maar hij zei: voor moeten inbinden, mijn democratische gevoelens geweld moe ten aandoen. Maar kan een oprecht de mocraat zijn natuur onder de korenmaat houden? Ik was net een ondergaande zon, wat mijn kleur betrof, want ik ging niet onder maar op. Van oranje werd ik zachtrose en dit werkte zoo liefelijk op mijn omgeving dat ze mij i hun ,'vertrouwen schonken en mij tot wethouder maakten. En toen eerst kon ik me heelemaal uitleven ! Elke nieuwe zitting van het College werd ik rooder en rooder. Ik kon het niet helpen. Mijn natuur is nu eenmaal zoo. Principe voor alles en daarvoor gaat nog de oprechtheid in politieken levenswandel. Drink eens, zei meneer en hij dronk. Ze zagen geen onderscheid meer tusschen mij en mijn roodste collega's, die zelfs wat rose begonnen te schijnen in mijn nabijheid en ik meen de nu alle moeilijkheden overwonnen te hebben. Ik wist zeker dat 23 meer was dan 22 en ik was altijd de 23e. Maar daar komt me die melk-geschiedenis. Zou hij melk-boer zijn, dacht ik, en hebben hem wegens knoeien gesnapt? Maar hij zag er heelemaal niet naar uit dat hij ooit ergens water bij zou doen en ik sneed maar weer verder. En ik had het goed uitgerekend. Het zou weer 23 tegen 22 zijn en ik de 23e. Maar voor het eerst was het net andersom en Drabbe.... Wat een naam, dacht ik, als je het over melk hebt.... Maar Drabbe, die allang op me loerde, om dat hij niet zoo fijn-democratisch voelt als ik, zag nu zijn kans schoon en draaide me.... Hij greep naar zijn boord en kreeg het benauwd. Drink nog eens, zei Mevrouw, die medelijden met hem had .Dat ken ik van haar. Pas dan op. Hij dronk. En nu willen ze dat ik op zal staan, dat ik plaats zal maken voor Drabbe. Ik zit ze in den weg, als ik daar zit, slaat de meerderheid in den Raad op de meerderheid in het College, als een tang op een varken, als ik het zoo zeggen mag,ralsof ik niet met allejneerderheden mee kanjgaan,;.want UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE HET adres voor prima PARKETVLOEREN tegen sterk concurreerende prijzen is FRED.MEIJER, Amsterdam v. Baerlestraat 160 - Tel. 25615 - Oav. 1908 dit is altijd mijn principe geweest: zorg dat je de 23e bent van de 45. En dat moet de melk en Drabbe me lappen ! Hij snikte haast en ik lei maar gauw een boutje op z'n bord want ik had toch werkelijk met zijn eerlijke overtuiging te doen. Hij is nog een kopje thee blijven drinken. Zon der melk, wat ik mooi vond om het principe.... A L i D A Z E v r: N B o o M RADIO-HUURKOOP Eerste Utrechtsche Fabriek van Draadlooze Ontvang- en Zend-Installaties V. N. S. MALIEBAAN 45 Alle onze V. N. S. installaties kunnen in n jaarjbetaald worden.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl