De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 18 april pagina 8

18 april 1925 – pagina 8

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER; WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2497 Clichés Van Leer AMSTERDAM DE 25 MODELKAMEB/ VAN ItOO/IKbtbc ZUN /IEED/IEE>HI(HTI<iEN De Nieuwe en Ver beterde Rem- en Koppeling-Bekleeding HET BESTE VOOR HET MINSTE GELD Alle maten uit voorrard leverbaar. Vraagt prijzen. J. A. HUSSlR.Techn isch Handelsbureau AMSTERDAM, Prins Hendrikkade 174 Telegram-adres M E ! A TOR' TELEFOON Nr. 46337 Snelschiiff HIS Bilï^.IJ^^I^^ posfw-hij R1ÉNTS Zelfond. 95 Cent fr. <^ ^ / ^-«x BALT' Den HaaS> In den Boekh. en na _? ^^^.L^te^n Daguerrestraat 28. DEGELIJKE OPLEIDIHG, mond. en schrift. aan bovenstaand adres DE GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f3.?per kwartaal of f 10.?? per jaar bij vooruitbetaling. $ en Joijfe DEMKT BIJKOMSTIGHEDEN CLXVII Het is jammer, dat op het oogenblik de beschei denheid zoo in de mode is, want op die manier komt er werkelijk de klad in. Menschen van het formaat van Berlage en Van Looy zullen altijd wel van nature bescheiden zijn geweest, een onop vallende, zuivere bescheidenheid, die beheerscht zelfgevoel geenszins uitsloot. Maar de kleineren plachten vroeger meer openhartig hun ijdelheid ten toon te dragen, tot vermaak van hun medemenschen en tot vreugde van henzelf. Een matig begaafde schilderes, die op een slechte recensie reageerde met een: Hooge boomen vangen veel wind," een beginnend schrijvertje, die met som beren blik orakelde, dat het genie in den opgang altijd wordt miskend, boven een amusanter en in zekeren zin betrouwbaarder aanblik, dan de vriendelijke dames en heeren met hun nadrukkelij ke n eenvoud en hun nadrukkelijke gewoonheid, waardoor we op het oogenblik worden bezocht. Want we kennen ze nu langzamerhand allemaal uit de interviews, de lieve mevrouwen, die lachen om haar eigen gewichtigheid en meer belangstel ling aan den dag leggen voor haar cigengebakken cake dan voor haar kunstwerken en de sobere mannen, die timmeren of telkens over hun kin deren praten of dol zijn op voetballen of bier drinken, in elk geval iets zoo treffend simpels zeggen, dat de man in the streef' met waardeerende verbazing het hoofd schudt en zegt: Wel, wel, ik had, nooit gedacht, dat zoo'n kunstenaar of zoo'n man van wetenschap zoo gewoon menschelijk zou zijn". Maar tenslotte bederven ze het voor hun eigen standje, want als ze niet eens meer ijdeler zijn dan een gewoon mensch, wat onderscheidt hen dan nog van de duizend? Als zij zelf niet meer zich dikmaken over hun gewichtige vocatie, wie ter wereld zal het dan doen? Het eenige opvallende aan hen blijft dan slechts hun opvallende, zich op dringende bescheidenheid, die ons het woord van Nietzsche in de herinnering roept: ,,Wer sicli erniedrigt, Will erhöht werden". Maar het is een doodelijk vermoeiend werk al die terre a terre geesten altijd weer met onze bewondering in de hoogte te moeten steken; het is heusch beter, als ze er zelf maar opklommen, zooals in den goeden, ouden tijd. En dan de echte bescheidenheid over lieten aan de werkelijk bizonderen, want het is een van de nobelste menschelijke eigenschappen. Aan dit alles dacht ik, toen ik hier op de boot het volgende berichtje aangeslagen zag: Speciaal Hollandsch bericht. De filmoperateurs der Hispaniafilm uit Den Haag, de hr. Alsem en Neyenliof, 2iillen te Suez aan boord Patria komen tot het maken van filmopnamen van den terugkeer naar Holland van de Holland-Indiëvliegers". Toen realiseerde ik me pas weer, hoe de couranten vol hadden gestaan met meedeelingen over de wijze, waarop die drie jonge mannen overal in ludi waren gevierd; hoe ze met bloemen en kransen waren overladen en in versierde auto's hadden rondgereden, toegejuicht als jonge vorsten; ik herinnerde me het uitbundig uitgeleide, dat de Udianen hun in Balawan hadden gegeven, en de stillere hulde van Sabang; en vooral: ik werd me weer de diepe, persoonlijke dankbaarheid bewust, die elk bewoner van Indie voor den moed, den ondernemingsdurf en de energie van deze eerste overwinnaars moet hebben gevoeld, omdat het voor ons wezenlijk een andere manier van leven zou beteekenen, als brieven in acht dagen over zouden kunnen komen, en als we de veilige ze kerheid zouden bezitten bij ziekte altijd binnen een week thuis te kunnen zijn ! Op welke wijze hadden deze helden-van-delucht ons nu betooverd, dat we, zelfs in de vele, leege uren van een in alle opzichten voorspoedige reis, hen niet met onze hinderlijke onbescheiden belangstelling volgden? Hoe speelden ze het klaar op te gaan in een menigte, die niets te doen had, en voor een groot deel nooit iets anders had ge daan dan trachten emotie te slaan uit de faits et gestes van hun omgeving? Hoe sterk en sober moesten karakters zijn, die, na de meest over stelpende huldigingen, onmiddellijk weer hun geestelijk evenwicht hernamen, en hun eigen uit zonderlijke positie zoo werkelijk vergaten, dat ze ook ons er toe dwongen er niet meer aan te denken. Maar zoo'n bedwongen en fiere natuur is een alles behalve gemakkelijk object voor een inter view, en ofschoon Van der Hoop altijd bereid was op vragen te antwoorden of inlichtingen te geven, was toch eigenlijk de lezing, die hij in de donker gemaakte eetzaal hield, bij photo's van den tocht, de eenige gelegenheid, dat hij eens over hun ondervindingen doorpraatte; anders was hij elk oogenblik weer afgeleid door opmerkingen over het volkskarakter, over religie of eigenaardigheden in de natuur; want heusch, als alles goed ging, verzekerde hij, als de motor draaide, was vliegen niet zoo'n romantische bezigheid; je zou van een jacht veel meer aardige avonturen kunnen ver tellen, dan van zoo'n tocht door de lucht. Als een zeer grondig onderlegd tourist, met sterk intellectueele belangstelling en een stalen geheugen schijnt van der Hoop dezen tocht van wereld-belang te hebben bestaan, en het trof me, toen we de foto's van de ongerepte grootschheid van Voor-Indie bekeken en de oevers van den Ganges met de herinneringen aan zoo oude cul tuur, dat hij plotseling uitbarstte: Als je daar dan in zoo'n paar uur overheen gaat, over die tot nu toe bijna ontoegankelijke gebieden, dan dacht ik wel eens:,,Waar zal het einde zijn? Binnenkort zit Jan Alleman te picnicken in het verrukkelijke park rond Taj Mahai, dien wonderbaarlijke!!, blan ken graftempel, dien Shali Jehan voor zijn overleden vrouw heeft laten bouwen ; binnenkort Worden de sprookjesachtige flamingo's van de kust van I'erzi verdreven door het rumoer der motoren. Wat maken we de Wereld klein op deze manier !" Maai om iets van de moeilijkheden van de onderneming te raden, moet je heel aandachtig naar zijn lezing luisteren, want zijn stem verloor niets van haar correcte vlotheid, als ze vertelde, hoe, toen ze in Rangoon kwamen, het officieele" vliegveld, waar ze al door de autoriteiten opgewacht werden, te klein bleek om te landen, of tenminste om weer te starten. F.ven hadden /.e hoop Bangkok nog wel te kunnen halen, da! (illll K.M. verder lag, maar de wind was tegen hen uu /.e besloten dan maar terug te keeren naar Aky.ib, f>00 K-M- terug, dat DOORSCHRIJF KASSABLOKS zijn de beste en goedkoopste! Kantoor en Fabriek te ALMELO ze juist verlaten hadden; tot het laatste oogenblik redding bracht. Wat houdt u voor de meest noodzakelijke eigenschappen voor een vlieger?" vroeg ik, als een echte, onbescheiden interviewer, toen ik van der Hoop een middag op de brug onderschepte. O, dat is niet mijn terrein, dat moet u aan den dokter, die de vliegers keurt, vragen. Ik zal u een brochuretje van hem geven." ,,ls het niet snelle besluitkracht, persoonlijke moed en doorzettingsvermogen?" hield ik aan, eu ik dacht aan het kiekje in de lucht van hem ge nomen, waar hij recht vooruit tuurde, elke spier van zijn gezicht gespannen, in een verslondeuheid van wil en aandacht. Als u die eigenschappen heel nuchter neemt, misschien wel." Maar toen ik de brochure had gelezen en weer keek naar het gesloten en wilskrachtige gezicht van den eersten van de drie luchtmanuen, met nog iets van den ernst van een kind in zijn blik, toen leek het me bijna, dat dr. van Wulften Falthe in zijn beschrijving van den ideaal" vlieger de zen jongen man als voorbeeld moet hebben ge nomen: vasthoudend als een buldog, beheerscht nerveus; zonder de burgermansdeugden van te vredenheid en verlangen naar veilige rust; toe gankelijk voor het nieuwe, voor de bekoring van spanning; maar zouder desperado-roekeloosheid. Ik weet niet, of ik het mezelf suggereer, maar ik verbeeld me, dat ik, zonder iets te weten, dezen tengeren knaap uit alle andere mannen hier aan boord, vele met, vele zonder groote beteekenis, zou hebben uitgepikt door de teruggetrokken wilskracht van zijn houding, door dat bedwongen heftige, dat den dichter, den wijsgeer, den uit vinder kenmerkt; dat ingerekende vuur, dat ieder mensch boven de maat drijft tot zijn daden, die het aanzien van de wereld veranderen kunnen, tot heil of ten verderve. A N N I !?: S A I. O M O N S GRANDS VINS DE CHAMPAGNE POL ROGER & Cie. Agent General: JAGER GERLINGS, Haarlem

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl