Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2500
HERINNERINGEN
door W. WESTERMAN,
oud-Directeur van de Rotterd. Bankvereeniging.
U vraagt mij om een kort artikel voor het ju
bileum-nummer van uw weekblad en ik geloof,
aan dat verzoek gehoor gevend, niet beter te
kunnen doen, dan uit mijne herinneringen te put
ten, Uit den tijd, toen ik als Amsterdammer het
niet buiten de Groene" kon stellen, toen de week
bladen nog niet zoo talrijk waren en men verlan
gend de verschijning van ieder nieuw nummer
verbeidde. Ik was toen een nog jeugdig bezoeker
van de Amsterdamsche beurs, eerst als jongste
bediende, ten slotte als procuratiehouder van een
effectenfirma en, ik was daar niet weinig trotsch
op, als lid van de Vereeniging voor den Effecten
handel. Van mijn zestiende- tot mijn zevenen
twintigste jaar ging ik iederen beursdag trouw op
naar den tempel van Mercurius, toen niet Berlage's
schepping, maar de oude beurs aan den Dam, die,
hoewel misschien niet zoo geriefelijk als de tegen
woordige beurs-paleizen, in mijne herinnering is
blijven leven als een buitengewoon genoegelijke
plaats van samenkomst. Ik heb natuurlijk de open
beurs niet meer gekend en alleen de overdekte,
maar de steenen", zooals men het middengedeelte
altijd heeft genoemd, dateerde nog uit den open
tijd. Toen huisden alle beursbezoekers nog onder
n dak en hadden de effectenhandelaren zich
nog niet in een afzonderlijke beurs afgescheiden,
maar toch waagde men zich noode in den
effectenhoek. Langs den kant ging nog, maar middenin
heeft menigeen zijn nieuwsgierigheid of zijn durf
met eenige pijnlijke momenten moeten boeten.
Toen ik pas op de beurs kwam, als jongste be
diende bij Vermeer & Co. besloeg de effecten
beurs het Zuidwestelijk gedeelte van de beurs,
ongeveer een vierde gedeelte van de geheele be
schikbare ruimte. Een gedeelte van die ruimte
tusschen de kolommen en de zijmuren was
bevloerd, het overige gedeelte was op de steenen."
Langs de zijmürèn en den binnenkant der muren
van het peristyle waren banken en tafels aange
bracht en deze waren in gebruik bij de bankiers,
de kassiersinstellingen en eenige effecten-firma's
van beteekenis. Ook tegen de kolommen, maar
iets uit het gedrang, hadden enkelen hun stand
plaats. Rustig stond of zat men niet, want de
beurs, verdeeld in zoogenaamde hoeken", was
altijd in beweging en bij groote drukte zwaaide
zoo'n hoek" met man en muis tegen de banken
en tafeltjes aan. Trouwens de geheele effecten
beurs toonde een geheel ander beeld, dan men nu
van af de galerij in het nieuwe beursgebouw te zien
krijgt. Nu is er ruimte genoeg en is het betrekkelijk
een uitzondering, wanneer een geheele hoek over
de beurs zeilt en de rustige nissen bedreigt; toen
echter bewoog, behalve in het hartje van den zomer
en op Qroote Verzoendag, de geheele
menschenmassa voortdurend. Er waren ook veel meer groote
hoeken." Fondsen, die ml zoo goed a/s niet meer
verhandeld worden, hadden toen de volle aandacht.
Russen, Turken, Spanjaarden, Peruanen,
Warschau-Weenen, en de talrijke Amerikaansche
shares waren geliefde speculatie-objecten, te
meer, omdat zij geen lokale, maar een interna
tionale, markt hadden en de arbitrage erin op
groote schaal plaatsvond. Het was mijn taak om
den hoek-commissionairs de orders o ver te brengen,
die, naar aanleiding van de voortdurend aanko
mende telegrammen uit het buitenland, telkens
zich wijzigden en 't was een heele toer om tusschen
al die bewegelijke en bewegende hoeken door
dringende, zoo'n commissionnair dicht genoeg
te benaderen om hem, zonder dat een ander 't
hooren kon, de verhooging of verlaging van een
koop- of verkooplimite in het oor te fluisteren.
Eer men Pereira in de Peruanen of Latnpie in de
Turken te pakken had, moest men dringen en du
wen en kreeg men heel wat onvriendelijks van de
andere beursbezoekers te hooren, maar dat be
hoorde tot de vakopleiding en werd beloond door
de grappen, de Mutterwitz" waarvoor de Am
sterdamsche effecten-beurs altijd beroemd is ge
weest.
Er waren aardige types onder die vaak wat
onopgevoede mannen. Ik geloof niet, dat Lampie
ooit goed heeft kunnen schrijven; er was ook bijna
geen ruimte en geen gelegenheid voor, maar toch
'zou hij zich nooit in een affaire" vergissen. Een
zeer bekend man van ongeloofelijke vrijmoedig
heid was de oude Aletrino, die er zich op beroemde
een Spaansch edelman te zijn en de toenmalige
-markt in Centralshares onder zijn hoede had. Maar
Vraagt steeds
VAN OUDS HET BESTE MERK
ook onder de hooger geplaatste beursbezoekers
waren menschen, die ik mij nu, na ruim veertig
jaren, zoo levendig kan herinneren alsof ik ze
gisteren voor het laatst had gezien. Misschien
komt het, doordat men als jongen en als jonge
man zoo gevoelig is voor een vriendelijk woord en
daardoor de menschen uit dien tijd wat ideali
seert, maar mij Wil het altijd voorkomen, alsof
het geslacht van toen zooveel meer persoonlijk
heden opleverde dan onze tegenwoordige generatie.
In dat hoekje van de beurs tusschen den
binnenmuur van de peristyle, het telegraafkantoor en
den buitenmuur, Damrakzijde, zag men dagelijks
A. C. Wertheim, Eduard Texeira de Mattos, Mr.
M. C. van Hall, P. A. L. van Ogtrop, A. L.
Wurfbain, toen President van de Vereeniging voor
den Effectenhandel," W. F. Piek, de Heeren
Veltman, de deftige directeuren van de Ass. Cass.
Overhoff en Esser, wat meer naar de goederen-beurs
toe den ouden Heer Fuld, van Beekenen Fuld.die
altijd Culebras" rookte en door den beursbe
waarder iederen dag moest worden gewaarschuwd,
dat hij niet verder mocht rooken, omdat de slag"
gegaan was. Ik zie dien beursbewaarder met den
zeildoeken hoed nog z'n twee vingers aan den rand
van z'n hoed brengen: Meneer, denkt U er om?"
En zoo zou ik door kunnen schrijven over dien
tijd. dien men misschien nog het best kan
bestudeeren door de brieven van Prtittelman
Brommeyer" eens over te lezen, een tijd, waarin het al
begon te gisten, waarin de radicale partij ontstond
en de Kiesvereeniging Amsterdam werd opgericht
en waarin ik dikwijls 's avonds biertjes dronk bij
Pschorr met Johan Koopmans, de Koo, Piet
Tak, Treub, Breitner en zoovele anderen, in op
stand gekomen tegen de mannen van Burger
plicht" en Grondwet", die wij hopeloos conser
vatief vonden. Als men alles eens vooruit kon
weten !
Den Haag, Maart 1925.
DE KWAKZALVERSADVER
TENTIE
door Dr. E. J. ABRAHAMS,
Lid v. d. Gemeenteraad en v. d. Provinciale
Staten van Noord-Holland
Wanneer men 's avonds zijn couranten en tijd
schriften openslaat en inziet, zal men wel geen
nummer vinden, waarin niet wordt medegedeeld
dat kwalen, vooral ongeneeselijke, onfeilbaar
worden genezen door het een of andere middel.
Hetzij per advertentie, hetzij door ingezonden
mededeeling, wordt het middel hoogelijk geroemd
en aangeprezen. Heel vaak worden dankbetuigin
gen van z.g. genezenen met en zonder portret op
deze wijze wereldkundig gemaakt. Wie overtuigd
is van de groote schade, die de kwakzalverij met
z.g. geneesmiddelen het menschdom, maar vooral
het individu brengen kan, moet zich aan deze
publicaties wel ergeren.
Indien men, op suggestieve wijze soms, in het
redactioneele gedeelte vindt aangekondigd, dat
b.v. abdijsiroop zoo uitstekend helpt tegen hoest,
bronchitis, asthma, dyphteritis en tering, is men
bijna geneigd te vragen wie nu meer misdadig is,
de fabrikant of degeen die zijn humbug plaatst.
Want niet minder dan misdadig is het te noemen
wanneer men wat dik suikerwater, waaraan een
beetje kaneel is toegevoegd, als onfeilbaar middel
tegen de tuberculose en de dyphteritis durft aan
bevelen. Nu zegge men niet, dit is toch een baat
niet schaadt niet, want deze redeneering gaat niet
op. De schadelijkheid en de gevaarlijkheid van het
kwakzalversmiddel is niet in de eerste plaats af
hankelijk van de samenstellende bestanddeelen,
doch wel van de wijze waarop en de kwalen waar
tegen het wordt aanbevolen. Het is duidelijk dat
de teringlijder, die het middel dat wij hier be
spreken gebruikt, omdat b.v. de maatregelen die
de dokter hem voorschreef te lastig zijn, bedrogen
uitkomt. Hij verwaarloost niet alleen zich zelve,
doch doet zich door aankoop van het altijd veel te
dure middel bovendien nog geweldig schade.
In het boekje dat de Vereeniging tegen de kwak
zalverij in H)16 uitgaf, zijn niet minder dan 22
middelen te vinden, die geregeld worden geadver
teerd en waarvan van elk wordt verklaard, dat
het onfeilbaar helpt tegen de tering, een won
der is het dat in een zoo rijk gezegend land
nog n teringlijder rondloopt, maar dat komt
natuurlijk omdat het publiek niet genoeg van
deze middelen koopt. Voorbeelden te over zijn
er om de groote gevaren van den handel in
kvva'kzalversmiddelen aan te toonen. Middelen tegen het
morphinisme die morfine bevatten, pijnstillende
middelen, ook die dienen moeten om kinderen
zoet te houden, met groote hoeveelheden opium.
En al dit fraais kan men 's avonds in de couran
ten aangeprezen vinden, soms met dankbetuigingen
BOUWT IN HET
OOSTERPAPK
BILTliÖVEN
INLICHTINGEN VERSTREKT DE DIRECTIE
TELEF.INT.N?655S
van genezenen. Wanneer men naar deze laatsten
op zoek gaat, blijkt het doorgaans, dat in de adver
tentie een adresfout schuilt, terwijl ook heel dik
wijls op andere wijze gepleegd bedrog aan het
licht komt. De Vereeniging tegen de kwakzalverij
heeft dergelijke mededeelingen herhaaldelijk on
derzocht en het resultaat van dit onderzoek was
gelijk ik hierboven vermeldde.
Het is treurig, maar waar, dat het grootste deel
van onze pers dit bedrog in de hand werkt door
den fabrikant van het kwakzalversmiddel de ge
legenheid te geven avond aan avond zijn onwaar
heden, in suggestieven vorm, onder de oogen van
de lezers te brengen.
De Redactie vraagt mij een bijdrage voor het
Jubileumnummer. In zulk een nummer laten de
medewerkers hunne gedachten eens gaan over de
beteekenis van het blad. Wie de pers beschouwt
als een veredelende kracht, als eene opvoedster
van het publiek, zal het eerst kijken naar den
redactioneelen inhoud. Er zullen er vandaag ge
noeg zijn, die in dank gedenken al wat de Groene"
in al die jaren voor het publiek is geweest, ik wijs
dus niet op het redactioneele gedeelte, doch laat
mijn oog vallen op de advertentieafdeeling. En tot
mijn groot genoegen mis ik hier het hierboven
gesignaleerde kwaad, ook in dit opzicht heeft ,,de
Groene" het publiek zeer gediend, er zijn geen
kwakzalversadvertenties.
Wanneer men nagaat hoeveel geld jaarlijks in
onze Nederlandsche pers aan kwakzalversaan
kondigingen wordt veradverteerd, komt men tot
schrikbarende cijfers, die stellig tot ver over het
miljoen gulden loopen, geld dat onzen zieken
wordt voorgeschoten door den kwakzalver, die het
in den prijs van zijn middelen wel terugvindt. De
redactie en de administratie van een periodiek,
die niet uitgaan van de leer dat geld geen reuk
heeft en die weigeren deze leugens tegen grof geld
Jan Kwak betaalt ruim als waren het waar
heden onder de aandacht van hunne lezers te bren
gen, verdienen de erkentelijkheid van iederen
weldenkende.
Het is financieel natuurlijk een nadeel, het
moreele voordeel is belangrijk en het publiek bewijst
men een weldaad. Geen leuterpraatjes van de
redactie, dat dit een zaak is van de administratie,
geen uitvluchten van den uitgever, dat het zoo
moeilijk is te beoordeelen wat een
kwakzalversmiddel is en wat niet.
I'ractisch de kolommen zuiver gehouden van dit
bedrog en het geweten vrij, het belang van de
lezers alleen vooroogen.dat is, bij alle anderen, de
groote verdienste van de uitgevers van dit blad.
Maart 1925.
iiUïDEn naaa
MODERNE MEUBELEN
EETKAMER
ONTWERP ANT. KRES
fl
515.