De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 13 juni pagina 2

13 juni 1925 – pagina 2

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2505 DE VERKIEZINGSRECLAME Teekening voor de Groene Amsterdammer" door Joh. Braakensiek DE STEDENM4AGD TOT WETHOUDER TER HAAR! ZIJN ONZE STRATEN NU GERUISCH LCO3 GEMAAKT, OM ER ZOOVEEL LAWAAI OP TE MAKEN?" PROPAGANDA VOOR WEERLOOSHEID In de propaganda voor eenzijdige ontwapening wordt met argumenten gegoocheld op een wijze, die ongetwijfeld ook haar vermakelijke zijde heeft. Hetzelfde genoegen, dat eenvoudigen van harte smaken wanneer een goochelaar naar helieven alle mogelijke voorwerpen uit een leegen hoed te voor schijn brengt en van gedaante doet veranderen, leveren de weerloosheidspropagandistcn door de behendigheid, waarmee zij hun argumenten uit het ledig naar voren tooveren, omvormen, op den kop zetten, al naar hun dat voor de oogenblikkelijke behoefte van een betoog noodig schijnt. Past neutraliteit in hun redeneeriiig, dan staat ons recht op neutraliteit boven allen twijfel en Wórdt deze reeds door de belangen der groote mogendheden op de meest afdoende wijze ver zekerd. Strijdt zij daarentegen met de strekking hunner vertoogen, dan is het al jaren lang be lachelijk om nog over neutraliteit te denken ! Wil de ontwapenaar volkomen weerloosheid, dan heet deze de beste bescherming, die ons land tegen ge weld verlangen kan. Is daarentegen de bedoeling een geringe moge lijkheid voor verweer open laten, dan zou ,,de toestand van volslagen Weerloosheid ons maken tot een internationaal gevaar ook voor andere paci fistisch gezinde volken"(v. Embden in '21).Moet een klein leger worden behouden, dan heet het dat men iets kan en moet doen" (v. E. '22). Ziet de ontwapenaar daarentegen ook van het minimale leger af, dan vindt hij aanstonds het tegenover gestelde argument tot zijn beschikking, dan kun nen wij in gén geval iets bereiken met een weermacht. Preventie heet voor goed uitgesloten, wanneer zij niet in de kraam te pas komt. Heeft men een machteloos Duitschland noodig, dan heet dit land volkomen ontwapend; is een krachtig Duitschland nuttiger voor het betoog, FONGERS 1925 GULDEN Eigen filialen AMSTERDAM, Nassauk. 500; ROTTERDAM, KipstraatSl; 's-GRAVENHAGE, Spui 45 en Schuitstr. 121; UTRECHT, Oude Gracht 214; ARNHEM, LEIDEN, MIDDELBURG, GRONINGEN. dan laat Mr. Marchant het aanstonds een aanval op de Entente doen. Vandaag heet garantie een voorwaarde voor ontwapening, morgen is zij ontoelaatbaar in den Volkenbond. Het eene jaar loopt volledige ont wapening uit op pure demagogie, de volgende mode bevordert haar tot een eisch der democratie. En zelfs in n program schrijft in 1925de V. D. B. tegelijk vervulling van Nederlands ver plichtingen als lid van den Volkenbond" en op heffing der weermaclit voor, hoewel nog in '21 na drukkelijk namens dien bond werd verklaard: zonder leger zou ook niet mogelijk zijn het ver vullen van onzen plicht als lid van den Vol kenbond". Gelijk bij dergelijke mysterieuse toeren behoort, Wordt de aandacht van het bewonderende publiek ondertusschen geboeid en van het handwerk af geleid door de verbluffende welbespraaktheid en zelfverheffing van den goochelenden professor: de regeering zit aanhoudend in de klem van zijn argumenten; de anderswillende politieke partijen en pers zijn door hem verslagen, kunnen niet meer adem halen; en hél het volk wacht in gespannen verwachting hoe de tegenpartij zich tegen de toovermacht van den professor zal kunnen verzetten. Dit alles is heel amusant en we zouden goedig kunnen volstaan met een glimlach van bewondering voor de kwiekheid. Maar wanneer de goochelaars ook buiten het schitterend verlichte en versierde kennispaleis ernstige gezichten blijven trekken, hun toovenarij voor werkelijkheid willen laten doorgaan en niet tevreden met de bijdrage in den hoed, de staats macht opvorderen, dan houdt het geval toch in derdaad op alleen maar grotesk te zijn. Dan komen de goochelarijen bedenkelijk dicht in de buurt van opzettelijke misleiding en is de inzet van zoo groot belang, dat goedige lichtgeloovigheid geheel en al misplaatst wordt. Wij hebben in ons artikel over oorlogsellende en de ontwapening" er reeds de aandacht op ge vestigd dat de ontwapenaars alle recht missen om aan die ellende ook maar n argument voor een zijdige ontwapening te ontleenen. Mr. Marchant heeft in de Tweede Kamer na drukkelijk verklaard dat in het geval van een WestEuropeeschen oorlog Nederland zijn grenzen voor oorlogvoerende partijen zal moeten openen en dat ons gebied oorlogsterrein zal worden. Daarmee heeft hij eens en voor goed duidelijk gemaakt, dat, indien zijn idealen verwezenlijkt werden, ons land niet gespaard zal blijven voor de oorlogsellende. Niettemin wordt in flagrantcn strijd daarmee de propaganda voor eenzijdige ontwapening ijverig voortgezet, alsof er niets gebeurd was, als te voren met het motief der oorlogsellcnde. Reclame platen, die deze ellende weergeven, trachten den indruk te Wekken dat onze ontwapening Nederland daarvoor behoeden zal. Ondanks het afdoend démenti van Mr. Marchant schrijft Prof. v. E. nog in '25 dat juist door het op peil houden onzer Weermaclit Nederland met groote waarschijnlijk heid in den strijd zal worden gesleurd en dat Nationale ontwapening ons den weg naar den vrede zou wijzen ! Indien dit niet opgevat wordt als een bewijs, dat deze weerloosheidprofcten zelf niet weten wat zij beweren, dan mag een dergelijke propaganda niet anders bestempeld worden dan als een poging tot opzettelijke misleiding. Met welk recht gaan de ontwapenaars na de verklaring van Mr. M. voort de bescherming tegen gassen enz. tegen te werken? Terwijl de moeitevolle voorbereiding om de gevaren van den lucht- en gasoorlog te beperken daartegen althans eenige bescherming zal kunnen verschaf fen, brengt de défaitistische sabotage dier voorbereiding ons in een toestand van volmaakte weerloosheid tegen de gevaren, die ons land minstens evenzeer bedreigen zullen, wanneer alleen vreemde legers er strijd zullen voeren, naar het verlangen van den V. D. B. Het is waarlijk verbijsterend, dat ern stige staatslieden een dergelijke propa ganda en sabotage voor hunne rekening willen nemen. Niet minder verbluffend is de licht vaardige overijling waarmee deze heeren internationale verdragen en zelfs ontwer pen daartoe, w'illen laten doorgaan voor een betrouwbaren waarborg voor het behoud der nationale zelfstandigheid. Zij kunnen toch waarlijk uit de geschie denis der menschheid ook wel weten, dat internationale verdragen slechts plegen te worden nagekomen indien en voor zoover het belang der contractanten zulks mee brengt. Wellicht zal dat anders worden, maar struisvogelpolitiek brengt niemand verder. Wie ten opzichte van den eerbied voor het statuut van den Volkenbond reeds nu groote illusies koestert, moet de oogen gesloten houden voor het onderling wantrouwen en den wedstrijd in de bewapening tusschen de voor naamste machthebbers. Het Protocol van Genève Werd door de weerloosheid-proteten, reeds vóór het aanvaard Was, als hechte grondslag gehouden. Inmiddels is het van het tooneel verdwenen, zonder dat dit den mannen die zoo lichtvaardig vooruit ijlden, een oogenblik tot nadenken schijnt te stemmen. 'Welk een kinderlijke lichtgeloovigheid het deel der ontwapenaars is,wordt wellicht het duidelijkst gedemonstreerd in de toelichting van het ontwapenings-voorstel der S.D.A.P. Deze partij wil slechts een zwakke grenswacht in stand houden zonder wapenen. In een Europeeschen oorlog, waarbij zij ons in afwijking van den V. D. B. neutraal belieft te zien, zouden deze langs de grens opgestelde grenswachters de na koming onzer neutraliteitsplichten mceten ver zekeren. De S.D.A.P. noemt daarbij o.m. het ont wapenen van een over de grenzen wijkend leger. Men moet toch waarlijk van alle werkelijkheids besef gespeend zijn om een oogenblik te durven gelooven dat een tot de tanden gewapend modern leger al zijn machtige strijdmiddelen neer zou leg gen op de vordering van eenige ongewapende grens wachters. Een andere Waarschuwing leveren de Belgische commentaren op de jongste overeenkomst met Nederland. In die commentaren komt duidelijk tot uiting het Belgische verlangen dat Nederland een overschrijden van zijn grenzen door Duitsch land zal beschouwen als casus belli. Men zou eens wat hooren als Nederland zich voorgoed de mogelijkheid afsneed zijn grenzen te verdedigen tegen een dergelijke schending. Als het daar nog maar bij bleef! Mr. Marchant heeft indertijd nadrukkelijk ver zekerd, dat als Belgiëin Nederland wilde komen, het er voor zou moeten vechten ! Is hij en met hem de V.D.B, en S.D.A.P. thans zoo zachtmoedig geworden, dat zij Nederland daartoe onmachtig willen maken en het willen dwingen tot een vreedzaam verlies der nationale zelfstandigheid? ICKDIEN DE GRUYTEÜ&Co. DEN HAAG AMSTERDAM ARNHEM Internationale Verhuizingen

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl