No. 2506 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 13 OPENLUCHTVOORSTELLING ONDER LEIDING VAN HENRI BRONDGEEST door E D M o N D VISSER DE WEDSTRIJDEN OM DEN DAVIS CUP Teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door B. van Vlijmen Henri Brondgeest wil naar Indiëgaanom daar een vast gezelschap te vestigen en aan om de menschen in ,,de Oost" Hollandsche kunst te brengen. Het kan ons spijten, want scheiden tut weh." Maar een mensch z'n lust is een mensen z'n leven en dus moet het dan maar zoo en kunnen wij niet anders doen dan hem veel succes toewenschen. Om dit plan wat nader tot uitvoering te brengen heeft hij deze opluchtvoorstelling gearrangeerd en wat de financieele resultaten betreft, zal het hem Wel zeer teleurgesteld hebben, denk ik zoo. Want hoe gaat het met die openluchtvoorstellingen altijd? Als er geen wolkje aan de lucht is, dan is zoo'n pic-nicje nog wel eens aardig, maar en dit is de drawback" in ons kikkerland zoodra het weer maar eenigszins bedenkelijk is, dan.... be denkt men zich tweemaal en gaat tenslotte.... niet. Wij zijn voorzichtige menschen ! Had nu de lieve zon maar willen schijnen, dan zou het ijsclubterrein wellicht te klein zijn geweest om de vele gasten te herbergen, die daar samen zouden komen. Nu leek het te groot, te groot ook, wat het eerste nummer betreft, in verhouding tot de Wat Weinige medespelende personen, die ons de gebruiken aan een Romeinsch hof ten tijde van Keizer Calligula moesten leeren kennen. Zeker, de regie was goed, het ,,deed"ook wel aardig, de costumes waren kleurig, maar het was hoe zal ik het zeggen een beetje schameltjes, dit alles. Eerst kwamen de zangers op, die, nu ja, niet precies van de Italiaansche opera waren. Zij zongen langer dan m.i. wenschelijk was en toen kwamen de speer-, de discuswerpers en de wedloopers in het veld. Zpo'n beetje tusschen het spel door werden die speren en die discussen geworpen, zoodat dit nauwelijks werd opgemerkt en tóch afleidde ook. De danseresjes hadden bekoorlijke rosse kopjes en^J hare stappen waren wel keurigjes, vooral die van de solo-danseres, die danste op de muziek van Ave Maria", dat niet zoo heel precies ten tijde van Calligula is gecomponeerd. Het priesterkoor zong heel goed. Dat zal het dubbelmannenkwartet Hille zijn geweest, dat op het programma was geannonceerd. Brondgeest was de keizer, die het openingswoord sprak, dat mij niet zoo heel belangrijk scheen. Maar hij zit mooi te paard en dus, alles en alles, was ook dit eerste nummer bevredigend althans. Toen kregen wij meer speciaal comedie, opge smukt al weer door een eenigszins massale figu ratie. Het derde bedrijf uit Maria Stuart" van Schiller, het bedrijf, waarin deze koningin en martelares een onderhoud heeft met koningin Elizabeth en door deze trotsche vrouw wordt Vernederd, hetgeen zij aanvankelijk leidzaam draagt, maar waartegen zij zich tenslotte verzet in een paroxysme van woede. Daar de nog steeds groote tragedienne Aleida Roelofsen den titelrol speelde, bleek dit brok tooneel eene goede keuze van Brondgeest te zijn geweest. Het was wel heel treffend spel en wij hopen mevrouw Roelofsen nog menigmaal op het vaderlandsche tooneel te zien ach, wat zijn er een massa acteurs en actrices buiten emplooi en nog wel heel groote en dien zelfden wensch spreken wij ook uit ten opzichte van Mevrouw Mian Erfmann?Sasbach, die de trotsche Hlizabeth zoo ijselijk koel speelde hetgeen moest dat je het op het ijsclubterrein nog kouder kreeg dan je het al had. De kleinere rollen werden naar behooren vervuld, zoodat men nog eens ouderwetsch genieten kon van goed, sterk spel in een mooi romantisch stuk. Want, het is allemaal maar gekheid, Schiller is niet verouderd, als er maar wordt gespeeld. Op liet spel komt het aan ! Wie brengt Maria Stuart" nog eens geheel? En de Jungfrau von Orleans?" Het derde nummer was wel zeer decoratief. Het was een ttiinfeest ten tijde van keizerNapoteon. De dansmeester Despreaux was de ceremonie meester op dit wijdsche feest, waar de keizerin en de koningin van Napels en zoo menige andere groote der aarde verscheen. Van het: Concert gebouw af, waar de stoet werd opgesteld, reden de karossen met de koetsiers op den bok en de lakeien op een achterbank door de straat, dan den ingang van het ijsclubterrein in. Dat was mooi, indruk wekkend en kleurig ! Het hoofsche gezelschap de namen aangekondigd door den ceremonie meester ? stapte uit en Napoleon zelf -- Brond geest natuurlijk , gezeten op den bekenden schim mel, reed naar binnen. Uit zijn humeur was de keizer, en hij snauwde en gromde wat in het rond. Despreaux schafte raad, stelde den keizer voor blindemannetje te spelen. En elegant werd er geweken, achterna geloopen en verkeerd gevangen. Daarna gelastte Napoleon een menuet. Bravo ! Daar is ons Tango-one-step- en twostep-gedans toch niets bij ! Mochten wij in dit opzicht naar den ouden tijd terug ! Het feest was afgeloopeii De Zweed W ALLIiN'BER De /.weed VON BKAUN LOTSY, scheidsrechter A. HROKSSC VAN (jROFiNAU Voorzitter van den N. 'I'. B. De Zweedsche wedstrijdleider I'liTTIvHSON" en wederom stapte men in de karossen, waarna een ommegang werd gemaakt. Dit nummer werd ?-- terecht luid toegejuicht. Na dezen betrekkelijker! ernst de scherts. Brond geest had het onheilspellende votum van de Tweede Kamer op het $ Olympiade-voorstel tot onderwerp van zijn spot gemaakt. Het Nedcrlandsche volk heeft op die verwerping waardig gereageerd en Brondgeest liet nu een frisschen jongeling te voet een wedloop houden tegen een aantal oude wijven op de fiets. Aanvankelijk winnen de laatsten het en nemen het millioen onder gehuil en gejoel. Maar de jonge man geeft het niet op, hij rent ze achterna en ontrukt haar, die hem draagt, den zak. DL' oude wijven willen hare laatste krachten nog geven om dien te herwinnen, maar vallen dood neer. R Ten slofte het glanspunt van den avond in letterlijken en ook in figuurlijken zin. Alle medespelenden op het terrein; vuurpijlen schieten in de lucht, Bengaalsch vuur wordt ontstoken, vuurwerk aan de paal. Ten slotte een stuk, het hoofdnummer van het vuitrwerk-spel: Holland, schenk ons uwe kunst." En toen behoorde ook dit openhichtfeest weer tot het verleden en als Brondgeest den moed mocht hebben het te herhalen, dan wenschen wij hem bovenal mooi weer, want ja, dan zullen de menschen zeker naar mijn goeden raad luisteren en in zóó grooten getale komen, dat het Ijsclub terrein te klein zal blijken. EEN NIEUWE RECLAME-PLAAT De reclame-plaat voor het A --Z-spel van Teirlink, dat tijdens de lustrumfeesten te Leiden zal worden opgevoerd, ziet men thans reeds overal aangeplakt. Het biljet, dat in groote kleurvlakken verdeeld is, draagt geheel het karakter van ik' eusceneering der opvoering, welke den strijd zal uitbeelden tusschen Holland en Spanje gesymboli seerd iu twee figuren, Alva en Willem de Zwijger (A Z,). Om deze beide hoofdfiguren zullen groeHET adres voor prima PARKETVLOEREN tegen sterk concurreer^nde prijzen is FRE D. M El J ER, Amsterdam v. Baerlestraat 160 - Tel, 25615 - Qev. 1908 pen geplaatst worden van kinderen, gelieven, werkers enz. welke men op verschillende platvormen opstellen zal. De opvoering geschiedt bij avond, en telkens wanneer een bepaalde groep op den voorgrond treden moet, zal deze door schijn werpers verlicht worden. Men vindt op dit affiche als 't ware een schema van dit spel in gele, zwarte en roode kleurvlakken weergegeven. Er is iets ingelegd van het telkens wisselen der kleurvlakken en het flitsen der zoek lichten. Tegen de ronde vormen en helle tinten van de versiering steken de zwarte en spitse letters A en Z duidelijk af. Alleen is het jammer, dat de woorden lustrum en Leiden wat klein gehouden zijn, waardoor de bedoeling van dit biljet niet on middellijk te begrijpen is. Overigens draagt het, door zijn overwogen kleur- en vlakverdeeling het zuivere karakter van een decoratieve compositie. Als men dan ook zoo eens kijkt naar al wat er aan onlogische platen op onze reclamezuilen geplakt is, dan blijkt een affiche als deze, een ware herademing. |. D. V o s K u i i. BOOTMOTOREN MOTOfrBOOJ.EjN Bingham & Lugt - Slepersvest l - Rotterdam