Historisch Archief 1877-1940
r
4
'S
t
't '
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2509
REPARATIE VAN GEBROKEN
KUNSTVOORWERPEN
N
FREDERIKSPLEIN 15
AMSTERDAM
Zooeven verscheen de 2e DRUK van
Nieuwe Gids
van Parijs
DOOR
LEO FAUST
Prijs f 1.95
Eindelijk is dan de nieuwe Gids
van Parijs verschenen, waarnaar
van alle kanten zooveel navraag was.
Een aanbevelenswaardige
practische gids, die werkelijk noodig is,
daar Parijs na t en oorlog in elk op
zicht veranderde. De Kampioen.
Men gaat er als aan de hand van
een ervaren gids, met wien men
gezellig uit kan gaan.
De schrijver wijst ons de fijnste
plekjes aan, maar vergeet ook niet
de goedkoopere, waar men goed
kan eten. Algem. Handelsblad.
Een alleraardigste, bijzonder
practische gids. Haagsche Courant.
J. M. MEULENHOFF, AMSTERD.
TEOO/ÏEMEEK
VERZOET m
WtlNIQ kO/TEN
UWE WOON INHÜITINtj
VDMdT FOTg/ EN BEOBOOTINa
Naamlooze Vennootschap
Uurwerk, Goud- en Zllverhandel
v/h Gebr. BREEN
NIEUWENDIJK 172
ROZENGRACHT 53
HAARLEMMERSTRAAT 64
Groote sorteering in Trouw-,
Verlovings- en Zegelringen. Zilveren
Couverts en diverse Schepwerk
tegen scherp concureerende prijzen.
UurwirkeimetVutinintt» Hdivtrte oongtlig»
RUIME KEUZE HORLOGES
1ste Klas reparatie-inrichting voor
Goud, Zilver en Uurwerken.
DE REIS VOOR U!
-:-. HEEN OVER ZEE
.:mat h at weelderige Stoomschip, PATRIA" van de ROTT. LLOYD
naar MA.»»KILLE
Vertrek 22 AUGUSTUS
-:- TERUG OVER LAND
-:door do WONDERBARE DAUPHIH
Inlichtingen en Prospect!
N.V. LISSONE & ZOON's REISBUREAU
Leidschestraat 5 - AMSTERDAM - Dam 10
Clichés
Van Leer
AMSTERDAM
VEILINELOIUUILJEZON"
KL.Gijselman&Zoon
Singel 118 A'dam. Tel. 40432
Gevestigd sedert 1823
ledere maand Velling
van Inboedels
Inbrengen dagelijks
DE GROENE AMSTERDAMMER
Weekblad voor Nederland
kost slechts f 3.?per kwartaal of
f 10.?p. j. bij vooruitbetaling.
Mijnhardls ZenuwlableHen
Zenuwslillend -Zenuwsterkend
Glazen Buisje75cl. Bij Apolh.en Drogisten
BIJKOMSTIGHEDEN
door ANNIE SALOMONS
CLXXIX
Natuurlijk, hier in Holland hebben de menschen
ook hun zorgen en waarschijnlijk meer dan wij in
Indië; zorgen over huizen, die te duur of te klein
zijn, zorgen over baantjes, over het uitblijven van
promotie, zorgen over personeel, dat er niet is,
of dat humeuren heeft, (ik weet niet, of onze
kokkie ooit uit haar humeur is, maar ze is in elk geval
te welgemanierd cm het te toonen); geldzorgen,
schoolzorgen, kinderzorgen en
gezondheidszorgen, maar er is altijd dit groote ding, dat ze in
hun onwetendheid misschien niet genoeg waar
deeren: ze mogen al die moeilijkheden doormaken
in hun eigen land, in een omgeving en een tempe
ratuur, waarbij ze behooren, die hun toelaat te
werken, zich, onbekommerd te bewegen en zich
thuis te voelen. Ze leiden, ondanks nauwe kamers,
lange kantooruren, en benauwende kasboekjes toch
in zekeren zin een natuurlijk leven en van hun
opstaan tot hun naar bed gaan denken ze niet aan
hun verhouding tot de lucht, die ze inademen of de
zon, waaronder ze loopen.
Bij ons in Indiëis dat alles anders; zoodra je
wakker wordt, herinnert het kussen tusschen je
knieën je er al aan, dat je hier zelfs niet gewoon
kunt slapen; je kijkt om je heen: het melancho
lieke vliegenkastje moet je tegen het hongerig
muskietenheir beschermen Zoodra je in de
gewone kamer gaat zitten, moet het stinkende
reukvat naast je branden, of de electrische fan
moet ze wegwaaieren. Als je gaat wandelen, moet
je voortdurend voorzichtig manoeuvreeren met je
pajong, want de zon is er niet de vertrouwde,
bekende zon, waarheen je behagelijk je handen
uitstrekt om ze te warmen, maar het is een ge
vaarlijke, vijandige macht, die je kan schaden en
TABA SIGAREN
/.1JN TOCH DE BESTE «?*
kwetsen.... Alles lijkt hier trouwens gevaarlijk
te kunnen zijn; een onschuldig wond je aan je voet
moet je verbinden, uit angst voor infectie; een
even aangestoken vrucht, een onnoozel
kropslaatje, zou je dood kunnen zijn; een dor takje in
het bosch, waarnaar je kijkt, omdat het schijnt
te bewegen, blijkt een kleine, vergiftige slang;
je mag er niet lekker in den regen loopen, omdat
tegen die stroomen geen parapluie en geen regen
jas baten; als je eene week verzuimt je koffers
in de zon uit te laten stallen, zijn ze van boven
tot onder beschimmeld; en als je eiken dag zorg
vuldig met je oogen langs alle ruggetjes van je
boeken streelt, en er uit pikt, wat maar een beetje
begint uit te slaan, dan komt er toch nog opeens
een ochtend, dat je een heelemaal vochtig en wittig
bandje ontdekt.. .. Boeken hóoren niet in Indië;
het is een land voor analphabetcn, die, als ze hun
maaltje voor dien dag bij elkaar hebben geschar
reld, lekker gaan liggen soezelen in de schaduw.
En wij hóoren niet in Indië. De natuur mag er ons
niet lijden en wil ons er uit hebben; ze denkt:
waarom konden jullie mijn bergen, mijn mijnen,
mijn moerassen niet met vrede laten? Waarom
al die drukke beweging over mijn ongereptheid?
Dit i's geen land en geen klimaat, waar energie op
zijn plaats is en wie zijn doortastendheid hier niet
kan laten varen, zal ik wel uitdrijven met ziekten,
met lichamelijke en moreele ellende.
Als ik er wandel, moet ik zoo dikwijls aan het
kleine meisje denken, dat voor de groote, groote
zee stond en schreide en zei: De zee is boos op
mij". Het leek zoo dwaas, dat heel kleine kindje
en het matelooze water; maar menig Europeaan,
die in de tropen te land is gekomen, zal de kinder
lijke sensatie met een huivering herkennen: deze
natuur haat mij; ze legt me alles in den weg, om
maar te maken, dat ik geen oogenblik kan ver
geten, dat ik er niet hoor, dat ik er een indringer
ben; en dat ik wél kan trachten het normale leven
op alle mogelijke manieren te forceeren, maar
toch nooit n oogenblik van echte harmonie zal
weten te bereiken". jj,. i [-:. i*
Neen, ik zeg dit niet uit ethische overwegingen".
Ik geloof niet, dat het de inlander is, die in de
eerste plaats het loodje legt. als er gekoloniseerd
wordt, vooral niet op den duur, als de verhouding
is verzacht en vermenschelijkt; dan heeft hij er
zelfs nog wel winst van. Het zijn de arme kolonisten
zelf, die de straf voor hun nieuwsgierigen onder
nemingslust te dragen krijgen. Ik kan onmogelijk
zoo heel veel waardeering voelen voor die voor
vaderen van ons, die met dikke boezemenen aan
op het Koningsplein van Batavia liepen te zweten.
Als er overbevolking is, mott je maar een beetje
tegen je buren over de grenzen aanduwen, zoodat
ze allemaal een klein beetje opschuiven, znodat de
menschen, die tenslotte in het zuiden van Spanje
en van Italiëte land komen, de zee overvallen
naar Afrika en zij, die in Aziëtot aan Mnlakka en
Singapore waren opgestuwd, vanzelf onzen archi
pel kwamen bevolken. Maar je moet niet tegen
iemand, die zijn leven lang tegen stormen heeft
opgetornd, die in bont heeft geloopen en heeft
gedraafd om warm te worden, opeens zeggen:
Ga nu maar verder leven, vlak bij den aeqnator..
omdat je voorvaderen daar op een kwaden dag de
Hollandfche vlag hebben geplant. Ga daar, in
plaats van je actieve leven van vroeger, nu maar
eiken middag op je rug ggen wachten, of het ook
weer een klein beetje wil opkoelen". Want voor
hem is de overgang en de afstand te erg. Hij is
opgegroeid in de overtuiging, dat Zondagmiddagen
er zijn om te wandelen, om te pic-nicken in zonnige
weiden vol boterbloemen, - en als dan die zoo
verlangde vrije" middag toch weer uitloopt op
suf in je bed liggen, omdat de hitte niet anders
gedoogt; als elk fleurig bedenksel uitloopt op een
.,te warm", dan denkt hij: Hollanders, met al
jullie zorgen, klaag toch niet, en pruttel toch niet,
want jullie hebt het echte leven. Want bij ons is
alles kunstmatig opgezet, om toch maar te kunnen
blijven ademen; de thee, de koffie, de tabak en de
nootmuskaat worden wezenlijk te duur gekocht".
HOOFIEN'S ROOMBOTER
WORDT SPECIAAL BEREID