Historisch Archief 1877-1940
No. 2512
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
17
OPENLUCHTTHEATER TE ZANDVOORT
Teekentngen voor de Groene Amsterdammer" toer B. van Vlijmen
ICT
VAN AALTJE
DE ZUUNIGE KEUKEN MEID.
door ALIDA ZEVENBOOM
Ik ben een dagje naar den Haag en
Scheveningen geweeest. Dat heb ik er afgenomen. Dan
moet de slager maar wat meer percenten-geld
geven, dan komt dat weer over een uit. Ik heb in
een lunchroom in Scheveningen een broodje met
kaas gegeten en weet u wie daar ook zat? U zult
het niet raden. Meneer Rutgers. Ik wist niet wat
ik zag. Een burgemeester en een Kamerlid en
leider en een aanstaand Minister in een lunch
room. Ik vind dat je de democratie wel wat te
ver kunt drijven. Waar blijft zoodoende hun
gezag? Hij knikte me toe. Ook dat nog! Ik knikte
terug. Waarom zou ik niet? Waarom net gedaan
of ik hem niet zag. Heb ik den laatsten keer dat hij
bij ons dineerde, niet een heelen gulden van hem
gehad? Je moet kwaad altijd met goed vergelden.
Maar het mooiste komt nog. Ik zat nog niet eens
goed of hij schoof twee tafeltjes op en kwam met
zijn glas melk en zijn amandelbroodje bij me zitten.
Ik geloof, dat ik me begon te geneeren en dat moet
hij gevoeld hebben want in eens begon hij.
? Je eet hier heel best, zei hij, en zoo goedkoop.
Wij moeten het voorbeeld ge ven.. Als wij in 't
openbaar niet bezuinigen, wie zou het dan
stiekum doen?
Ik knikte. Wat moet je anders doen. Ik dacht
aan den gulden, dien hij me stiekum in mijn hand
gestoken had. Voor een diner met negen gangen!
Ik bestelde een garnalen-pasteitje.
Dat is voor mijne rekening, zei hij lachend,
maar ik bedankte. Ik wil aan niemand verplichting
hebben. Dat is mijn dienstboden-eer.
Zuster Zevenboom, sprak hij toen zijn
amandeltjes op waren, u heeft Hem gesproken,
de vorige week op zijn landgoed?
Ik knikte, Want ik wist niet welken kant hij
uitwou.
? Hij heeft het erg druk, ging hij door.
Nog altijd niet den boel voor elkaar? vroeg ik.
Neen. Meer last met de menschen dan
met het program. Een program is niets. Dat is
een vodie papier. En papier is geduldig. Maar de
menschen zijn ongeduldig. U Weet niet, zuster,
hoeveel animo er is om onder onzen Colijn het
land te dienen. En ze zullen omvallen, de kiezers,
als ze lezen wat we gaan hervormen. Er is niets
of we gaan het hervormen. Ja, als 't een beetje
wil, zullen ze ons met geweld moeten dwingen
niet al te democratisch te doen. Ik hoor de soci's al
blazen. Vindt u ook niet dat die meneer Albarda,
als dat protest-gehuil zijn idee is geweest, op een
heel miserabele manier....
Ik vind miserabel" geen woord voor een
christen-staatsman, die pas begint.
als leider begonnen is?
Ik knikte weer, want ik weet nu wel zooveel
van de politiek af dat je je zelf nooit moet bloot
geven en ik bestelde een tweede pasteitje. Ik zou
't hem laten betalen.
Weet u wat het hoogte-punt op ons program
wordt? Drinkt u even, want zal verbaasd staan.
De ontwapening!
Neen, zei ik ongcloovig.
Ja, zei hij met geestdrift. Het is zooals ik u
zeg. We gaan ontwapenen. Er is niets democra
tischer, niets ehristeliikers dan ontwapening.
Waarom zou een mensen zich wapenen? Draagt
tl een revolver of een dolkmes bij u?
Ik schudde van neen.
Ik ook niet. Alleen een vulpen. Wij leven in
een geordende maatschappij. Ik heb alleen 's nachts
een revolver in mijn nachtkastje....
Ik vind dat geen meubel voor een degelijk
mensch. Bij ons hebben ze er ieder een....
? Dat nu is de grondidee, Waarnaar wij de
Vaderlandsche Defensie willen hervormen. Wij
gaan net doen als de Duitschers. Zichtbaar schaf
fen wij al het oorlogstuig af, maar onzichtbaar
houden wij den revolver in 't nachtkastje. Nergens
een spoor van militair vertoon maar iedereen is
militair. U ook, zuster. U leert gasbommen ma
ken. Wij hebben een prachtig recept. Ziet u dat
kaasbolletje daar hangen? Dat is mijn hoed. Zoo
op 't oog een doodonschuldig hoedje. Om er een
vogeltje mee te vangen en om er de kaalheid der
eerbiedwaardigheid mee te bedekken. Maar in
werkelijkheid is het een stalen helm. Geen kogel
gaat er door. Zoo zullen wij ontwapenen. De vloot
wordt radicaal opgeruimd, maar geen roeiboot,
geen zolderschuit, geen mestpraam of het is een
onderzeeër, een mijnenlegger of een
torpedojager. Het idee is van mij.\J zult de soci's hooren.
Wat moeten ze doen? Heeft Troelstra in 1924 niet
In de duinen te Zandvoort werd Zaterdag j.l. in het aldaar ingerichte theater de eerste voorstelling gegeven van
Judas Iskarioth. Hierboven een overzicht van publiek en tooneel"; onder: de vertolkers der hoofdrollen
KAJAFAS (Louis van Gasteren) MARIA V. MAGDALE (Marie Hamel) JUDAS (Louis de Vries)
gezegd: alle geschillen zwijgen. Er is slechts het
vaderland. En Schaper moet zijn geweer gegrepen
hebben en zou nog bezig zijn naar de grenzen te
snellen,alsernieteen stukof wat verkiezingen tusschen
geweest waren. En nu gaan wij ontwapenen!
Politiek is niet anders dan de wind uit de zeilen
van den tegenstander nemen. Ons heele pro
gramma is wind, zuster. Zoo maak je onzichtbaar
en onbewust van het volk een heldenschaar.
Iedereen zijn eigen held, dat is onze lijfspreuk.
Niet langer het Evangelie tegen de Rede, of de
Evolutie tegen de Revolutie, of het Oezag tegen
den Duivel, maar Iedereen zijn eigen held."
U zal eens zien hoe dat inslaat. Daar heeft ieder
een zijn belastingpenningen voorover. Want wat is
tegenwoordig het groote bezwaar bij onze militaire
uitgaven? Dat niemend weet waar zijn duiten
blijven en iedereen denkt dat het juist de unifor
men zijn, die van zijn geld zijn aangeschaft, die
door de mot zijn opgevreten. Ik mag het u wel
in vertrouwen zeggen: Op alle punten van
regeerbeleid zijn we het in de Coalitie roerend oneens.
Zooveel hoofden zooveel warhoofden. Het is
ongeloofelijk. Maar mijn idee bracht redding. Toen
ik er mee kwam is het zeker een kwartier stil
geweest, zoo sloeg het in. En het is zoo eenvoudig.
Wat is de hartewensch van u en van mij? Op een
mooien dag uw leven te mogen laten voor het
Vaderland! Dat is het einddoel van een
weibesteed leven, de kroon op het werk! En wat is
nu doeltreffender dan iedereen elk uur van den
dag en den nacht daartoe in de gelegenheid te
stellen?
En.... en wie betaalt dat onzichtbare?
vroeg ik.
Dat doet de burgerij en ook onzichtbaar.
Geen defensie-uitgaven meer op de begrooting.
Alles weggewerkt onder sociale hervorming. Want
is er eigenlijk grooter sociale hervorming mogelijk
dan mijn idee: iedereen zijn eigen held! Dat is
beter dan iedereen een kip in de soep, zooals die
Fransche koning zei. Wat zullen die rooden spin
nen. Ik krijg Financiën of Justitie of wat anders.
Het komt er niet op aan. In de Coalitie is iedereen
geschikt voor alles. Dat is het mooie en als \ve (!e
zin deden der Roomschen, maakten we er een
succestaakje van en lootten er om wie de porte
feuilles krijgen. Maar dat is zondig hoewel het
misschien wel eerlijk is. Neemt u nog een pasteitje,
zuster.
Ik heb er nog twee genomen. Het wordt ecu
knappe minister. Meer zeg ik niet.