Historisch Archief 1877-1940
No. 2514
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
11
FLAMENCO
KRONIEK VAN DEN DANS
XVI
door J. W. F. W E R u M E u s B u N i N 3
Spaansche dansers. La Argentina,
Vicente Escudero, Maria del Villar.
De meeste Spaansche dansen die men zoo
vertponen ziet, compleet met castagnetten,
mantilla, hooge bakjes, zwarte oogen en een roode
roos toe,?zijn een slordige verzameling van enkele
geijkte Spaansche bewegingen, cabaretmanieren
en halfslachtige ballettechniek. De waarachtige
Spaansche dans is evenzeer in verval als de meeste
nationale kunst; de ware kenners beweren dat de
jongste generatie dansers bedorven is door het
Engelsche en Amerikaansche step-dancing en dat
men de echte Spaansche dansen enkel nog vindt
in de zigeunerholen boven Oranada, in afgelegen
oude stadjes van Andalusie' en slecht befaamde
kroegjes in Sevilla, Dat zijn dan vooral de bailes
de flamenco," de zigeunerdansen. In het Noorden
leven nog oude Spaansche dansen, strenger en
statiger, de jota" van de boeren van Arragon,
e. d. Deze klassieke groep Bolero, Fandango,
Seguidillas heeft passen aan de balletscholing
ontleend. De andere groep, van Moorschen bloede,
Farucca, Tango, Garrotin, e. a. verloochenen hun
Oostersche afkomst niet; ze zijn soepeler,
provocanter, verleidelijker.
De scheiding spreekt ook in de costumes, de
jota" wordt b.v. gedanst met een boersche rok,
platte schoenen en zonder mantilla, de Fandango,
als baile noble," draagt de hooge kam en de
mantilla. ledere dans heeft zijn eigen kam, shawl,
zijn losse of gebonden schouderdoek, zijn bloem.
De reden van die keuze is blijkbaar al evenmin
op te sporen als sommige gebruiken bij b.v. den
Javaanschen dans, de dansers weten het zelf niet;
maar vergissingen worden er niet gemaakt.
De Baskische dansen, die nog louter volksdans
zijn, schijnen nog het feestelijkste leven te leiden
zonder veel aanraking met het tooneel, men vindt
er als instrument o. a. de oude trommel en fluit
terug die de Engelsche volksdansers hier indertijd
als tabor and pipes" lieten hooren.
Het laatste hoofdstuk geschiedenis van den
Spaanschen dans is niet zeer hoopvol. Diaghileff's
Quadro flamenco" die hij in de Tricorne" in
troduceerde, hield het niet lang uit: deze dansers
zijn gewend aan de intieme sfeer en het
aanvu-rende roepen van een kleine omgeving, zij schij
nen op het groote tooneel en tegenover ons rustig
kijkende publiek geen ware bezieling te kunnen
vinden. De Spaansche solo-dansers en dansparen
hebben blijvender indruk gemaakt aan dezen kant
van de Pyreneën. AndréLevinson heeft er, in een
opmerkelijk artikel (?Theatre Arts Monthly,
Mei j.l.) op gewezen dat mét de Franscne roman
tiek die Spanje weer ontdekte, de Spaansche
dans Europa weer veroverde. Taglioni waagde
zich zelfs in het andere kamp, maar zij was te
etherisch om als gitana succes te hebben. Fanny
Elsler danste een beroemde Cachuca, die ze leerde
van Dolores Serral. Lola Montes, Pepita de Oliva
onze oudtantes trekken nóg bedenkelijk haar
wenkbrauwen op Lola de Valence en Petra
Camara die Baudelaire en Qautier tot dichters
hadden sinds dien tijd is de Spaansche dans
weer doorgedrongen, in de laatste jaren dan veelal
in minderwaardige uitvoering.
Want die eerste Spaansche dansers waren geen
door impresario's getransporteerde zigeuners of
namaak-zigeuners: zij kwamen van de
Madrileensche opera, waar men, in de laatste helft der
vorige eeuw, steunende op de Parijsche en
Milaansche ballettraditie, de eigen Spaansche
danswijzen tot technische perfectie bracht. Die per
fectie heeft zichzelf echter snel ten doode gedoemd:
de voedende kracht van de volksdansen werd te
zeer verwaarloosd, men verviel in Italiaansche
virtuositeiten en entte Milaneesche armbewegin
gen op Spaansche passen, met het gevolg dat in
geforceerdheid en tweeslachtigheid de veelbelo
vende ontwikkeling ten einde liep.
De oude geest echter van die opera te Madrid
leeft, zegt men, nog in een enkele danseres, Ar
gentina, die zich als kind reeds verzette tegen den
vreemden dwang en tenslotte een eigen en vooral
meer Spaanschen stijl schiep, waarin de hitte der
Moorsche verbeelding getemperd en gezuiverd
wordt door de Castilliaansche beheersching, en
waarin de gevaren van het Italiaansche ballet
ontweken werden. Ik zag haar in een enkel Parijsch
ballet, De Falla's en Martinez Sierra's L'Amour
Sorcier," te kort om een goede beschrijving te
geven, lang genoeg om te weten dat zij een van
de grootste danseressen is die Europa thans bezit.
Haar dansen trof des te sterker omdat het te verge
lijken viel met dat van een andere Spaansche, Maria
del Villar, die in het Theatre des Champs Elysées"
veel slanks en zwoels vertoonde in een interna
tionalen cabaret-trant; weinig techniek en veel
mantilla. Haar lijn is vaag, onbepaald en van
die moeilijk te definieeren onaangenaamheid die
men liefst unclean" noemt. Dezelfde motieven
en nagenoeg dezelfde bewegingen van La Argen
tina zijn oneindig hartstochtelijker: maar ook
oneindig helderder en strenger.
Als tegendanser in dit ballet had Argentina
Vicente Escudero, dien men dien zelfden avond als
solo-danser kon leeren kennen: een danser die
ongetwijfeld haar mindere is, maar toch dezelfde
vurige en strakke beweging heeft die dit Spaansche
dansen van waarachtige afkomst schijnt te ken
merken. Te zeldzamer treft ons zulk een mannelijk
danser, omdat de mannendans op het tooneel
schaarschis geworden en men in Nederland eigenlijk
eerst met het Russisch ballet heeft leeren begrij
pen wat hij geven kan.
La Argentina is op een enkelen avond niet te
leeren kennen, Escudero nagenoeg wel. Ik vestig
dan ook hier alleen de aandacht op haar naam,
meer dan dat ik haar zou willen beschrijven
In dit ballet danst zij vaak bij een klein
bekLA ARGENTINA
ken met houtskool, bij een blauwe vlam die zij be
zweert om den minnaar op te roepen. En dit
dansen zelf is als een vlam: slank en helder, snel
oplaaiend en wapperend, weer getemperd tot
smeulen, bewegingen waarin alles als door het
innerlijk vuur gelouterd en bezield is, bij allen
hartstocht. In de felste werveling staat zij zonder
overgang midden in een doodelijke stilte, een
oogenblik als tusschen den blauwen bliksem en den don
derslag die volgen moet; het elementaire van den
volksdans is hier opgevoerd tot een hoogsten adel.
Hier dan zag men wat het zapateado y tacones:
het dansen alleen met hakken en teenen
beteekenen kan, hier ook welke volmaakte lenigheid
de Spaansche dans van het lichaam vergt in de
breedere zwenkingen. Een klein koor van danse
ressen vuurt haar aan met handgeklap en een
enkelen schreeuw, en uit dien achtergrond van
beJOTA ARAGONESA
TENTOONSTELLING van werken door
A. H. GOUWE. Schilderijen en teekeningen,
portretten en caricaturen.?Van 14 tot 31 Aug.
KUNSTZAAL VAN LIER
naast het Postkantoor te LAREN (N.-H.)
weging komt telkens, als een heldere strofe, de eerste
danseres naar voren, als een storm, waarin muziek
telkens begint te zingen. Waar het nieuwe dansen
nog al eens in aesthetische bedoelingen blijft steken
en het ballet zijn groote techniek vaak niet zonder
eentonigheid weet te uiten, ziet men hier, geboren
uit een feilen volksdans en getemperd door een
oude, aristocratische beheersching, een dans die
volkomen volledig en gaaf is, technisch volmaakt,
rijk van nationalen en persoonlijken inhoud.
* *
*
Voor Escudero danst, staat hij naast zijn twee
guitaarspelers, met een hand op een stoelleu
ning, nonchalant en slank in zijn korte zwarte
jasje en zwarte lange broek. Dan gonzen de
guitaren en plotseling ratelen zijn hakken even op
de planken en zijn weer stil en beginnen weer:
tot het tempo gevonden is.
En dan paradeert hij als een driftig paard op
een omtrek van enkele vierkante meters. Deze
dansen hebben weinig groote beweging: een prach
tig, vurig en beheerscht drentelen, een muziek
van stampende hakken die zoo rijk aan schakeering
is dat het beste step-dancing er eentonig bij wordt,
enkele snelle wendingen van het lijf, enkele snelle
armbewegingen. De overgangen in het rythme,
de roerlooze stilte na de felste beweging bewijzen
de perfectie van dezen dans, welks schoonheid
zijn trotsche beheersching en levenskrachtige,
brandende mannelijkheid is. Men zegt dat Escu
dero niet meer de zuivere Spaansche dansen geeft,
maar soms in virtuose fantasie vervalt. Het kan zijn;
maar zooals het is blijft het prachtig . Indien men
ons het komend jaar wat meer afwisseling in de
dansavonden wil brengen zouden La Argentina,
zoo mogelijk met Escudero, daarbij tot de eerste
namen van onze verlanglijst behooren.
N.B.: De reproducties van Flamenco en Jota zijn
niet naar dansen van la Argentina.
Phoenix
Hoe wonderlijk herrijst mijn droomenvogel uit
Den dagelijkschen zonnebrand, zoodra
Ik mij des avonds neerleg en de oogen sluit.
Hij houdt mij in de schaduw van zijn vleugelen
geborgen,
Hij kust mij met zijn neb- en ik heb
Geen onvervulden wensch meer tot den morgen.
Zoo wordt de nacht tot dag en schooner nog her
boren.
'k leef dubbel en leef duizendmaal
Totdat de dageraad mijn vrede komt verstoren,
Met vlammend zwaard den vogel Phoenix slaat,
Die in den grauwen dag tot asch vergaat
'k ontwaak en heb het Paradijs verloren.
ELLA DE VRIES TROETEL
CADILLAC V. 63
Ieder, die het heeft gebracht tot een
CADILLAC V 63, behoeft het op auto
mobielgebied niet verder te zoeken.
K. LANDEWEER - UTRECHT