Historisch Archief 1877-1940
No. 2516
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
Js geconstateerd, dat de verwoeste strook zich
op heuvels verbreidde en dat de verwoestingen van
een wervelstorm verband hielden met de zeehoogte
van het terrien. Iets soortgelijks is misschien ook
hier terug te vinden. Immers, het is opvallend,
dat de cycloon van 10 Augustus een strook vrij
liet van de heuvels bij Nijmegen, tot aan
Montferland en daarvóór (Zeeland-Langenboom) en
?daarna (Ruurloo-Barculo-Neede) de grootste schade
aanrichtte.
Gelukkig blijven gevallen als de gebeurtenis van
10 Augustus groote zeldzaamheden en het is al
een buitengewone groote toevalligheid, dat een
cycloonbaan juist een dorpsstraat passeert. Daar
het geheele verschijnsel zich in de hoogere lucht
lagen vormt is het zeer moeilijk de kans op het
voorkomen ervan van te voren met zekerheid
aan te geven. De buitengewone onrust van den
barometer op den lOden Augustus op alle plaatsen
van ons land wees op bijzondere gebeurtenissen in
de bovenlucht. De temperatuur, verdeeling in de
hoogere luchtlagen was op den lOden Augustus
te 8 u. v.m. karakteristiek voor een onweersdag,
op den volgenden dag ongunstig voor de vorming
van onweersbuien. De vlieger, die op beide dagen
te 7.30 v.m. de meteorologische hoogtevlucht deed,
rapporteerde op den eersten dag lucht over het
geheel wat rumoerig", en den tweeden heb boven
3000 M?ontzettend veel remous gehad. Af en toe
was het toestel een speelbal van de lucht.. Ik
moest lang werken om op 5500 M. te komen".
Behandelen we tot slot de vraag of voor een
dergelijke ramp tijdig gewaarschuwd kan worden.
Hoewel van te voren niet te zeggen valt of zich
bij een zwaar onweer cycloonverschijnsslen zullen
voordoen, bestaat de mogelijkheid om, indien de
cycloon-verschijnselen zich beginnen te vertoonen,
bedreigde plaatsen dooreen daartoe georganiseerde
Waarschuwingsdienst op het gevaar opmerkzaam
te maken. Let men op den regelmatigen vorm
van de baan der cycloon van 10 Augustus en
verder op de regelmatige snelheid waarmede
het verschijnsel zich in ZW.-ON. richting voort
bewoog dan kan men inzien, hoe het mogelijk
geweest zou zijn bedreigde plaatsen in Twente
en verder te waarschuwen. Indien te Zeeland,
Didam, Ruurloo en tusschengelegen plaatsen
waarnemers na het passeeren van de cycloon on
middellijk naar een centraalpunt waren gesneld
dan ware het aldaar mogelijk geweest door het
uitzetten der plaatsen, vanwaar meldingen binnen
kwamen en het noteeren der tijden, waarop de
cycloon daar aankwam de baan der cycloon
te bepalen en de snelheid van voortplanting te
berekenen en op die wijze den tijd te bepalen,
waarop de cycloon een op de baan gelegen plaats
zou moeten passeeren. Echter zijn de kleinheid
van het gebied, dat door de hoos geteisterd wordt
en verder de snelheid van voortgang oorzaken, dat
alles te snel verloopt, terwijl verder het verschijnsel
zich te zeldzaam voordoet om hiervoor een extra
Waarschuwingsdienst te organiseeren.
De metereoloog moet zich tot taak stellen de
onWeerskansen zoo nauwgezet mogelijk na te gaan
en de verwachtingen te vermelden, terwijl het
publiek de verwachtingen regelmatig dient na te
gaan teneinde voor voorkomende gevallen zoo
goed mogelijk gewaarschuwd te zijn.
De Bilt, Augustus 1925.
H. H. VAN KOL f
door W. H. VLIEGEN
Een van de bekendste en populairste figuren
van de socialistische beweging in Nederland is
in deze week ten grave gedaald.
Henri Van Kol, oud-Indisch ingenieur, mede
stichter der S.D.A.P., oud-Kamerlid en
exsenator, stierf aan de gevolgen van een
autoongeval, waarvan eerst niemand had vermoed
dat die gevolgen zóó ernstig zouden zijn.
Hij was nog aangekondigd als een der
Nederlandsche gedelegeerden op het Internationaal
Socialistisch Congres, dat juist op zijn sterfdag
te Marseille werd geopend, en in een.der Congres
publicaties was er nog speciaal de aandacht op
gevestigd, dat een der deelnemers Van Kol zou
zijn, waarschijnlijk de eenige gedelegeerde die
nog lid was geweest van de Eerste door Karl
Marx zelf gestichtte socialistische
arbeidersInternationale. Maar het noodlot besliste anders,
niet van Kol, doch de tijding van zijn dood ver
scheen in het Congres, en bracht gegeven de be
kendheid en populariteit van den overledene,
groote verslagenheid teweeg.
De Nederlandsche socialistische beweging ver
liest in Van Kol haar nestor.
Reeds in 1870, dat wil zeggen op ruim
18jarigen leeftijd, sloot Van Kol, toenmaals poly
technisch student te Delft, zich bij de beweging
aan, doordien hij zich liet inschrijven als lid van
de afdeeling Den Haag van die Internationale.
Dat een jong idealistisch student zich bij een
revolutionnaire beweging, als de Internationale
Was, aansluit is nret iets bizonders. Jugend muss
austoben, zal menige oudere filosofeeren.
Maar bij Van Kol was het anders. Deineenstor
ting van de Internationale in 1873, een gebeurte
nis anders zeer geschikt om zulke jongelui te
désillussionneeren, was voor Van Kol slechts
aanleiding om zich dieper in de sociale problemen
in te werken. In 1876 als ingenieur naar Indi
vertrokken gebruikte hij zijn eenzaamheid in
de Rimboe om ongeveer alles wat er aan socia
listische lectuur in de wereldtalen te krijgen was,
door te worstelen. Intusschen was hij, het is offi
cieel erkend, een knap ingenieur. Irrigatie-werken
waren zijn specialiteit. Bij zijn uitvaart werd het
nog door zijn ex-collega Van Sandick getuigd:
hij had wat de ingenieurs noemen den
terreinblik, en de keuze van het terrein is bij
irrigatieWerk van enorm belang. De door Van Kol
geprojecteerde werken hebben nooit groote
stroppen" opgeleverd. Verder biedt den arbeid
aan deze soort Werken meer dan andere, de gele
genheid om land en volk buiten de steden en
centra, te leeren kennen, een omstandigheid
waarvan Van Kol in hooge mate profiteerde.
In 1892 met verlof in Nederland teruggekeerd,
werd hij, toen hij zich tot wedervertrekken meldde,
afgekeurd, waarmee zijn Indische loopbaan was
afgesloten, maar zijn politieke in Nederland zelf
voorgoed begon.
Hij wierp zich nu met hart en ziel in de socia
listische beweging, was in een minimum van tijd
een der populairste propagandisten.
Het was in dien tijd, dat de
SociaaldemoH. H. VAN KOL. f
kratische Bond, onder leiding van Domela
Nieuwenhuis, bezig was in anarchistisch vaarwater
te geraken, alle hervormingswerk werd afge
zworen, waarmee de beweging in Nederland pre
cies den omgekeerden kant uitging dan de inter
nationale saciaaldemokratie bezig was te doen.
Van Kol ging moedig tegen den stroom in,
steunde met alle krachten hen die als Van der Goes,
Troelstra, Henri Polak en anderen zich tegen
Domela Nieuwenhuis kantten. In den Soc.Dem.
Bond was dat vergeefsch werk, maar toen in
1894 de scheuring kwam, was het wel voor een
groot deel aan Van Kol te danken, dat verschei
dene arbeiders-propagandisten als Helsdingen,
Schaper en Vliegen e.a. dadelijk meewerkten aan
de stichting der S.D.A.P.
Zoodra het meer uitgebreide kiesrecht, door de
kieswet-Van Houten in 1897, gebracht, de partij
in staat stelde aan de verkiezingen deel te nemen,
riepen vele districten Van Kol als kandidaat.
Na Troelstra was hij de meest gezochte man en
na het optreden van den in Enschedégekozen
Mr. N. G. Pierson, als minister, werd dat distrikt,
met het grootste kiezerstal van alle honderd
distrikten, als het ware stormenderhand door
Van Kol veroverd en trad hij met Troelstra als
de eerste twee sociaaldemokraten de Tweede
Kamer in.
Twaalf jaren duurde dat lidmaatschap. Veel
en belangrijk was het door hem verrichtte werk,
dat vooral op koloniaaal gebied lag.
Kenner van Indiëen Indische toestanden, was
hij voor de ministers van koloniën en voor de ge
zaghebbers vaak een schrik, maar niet zelden ook
een krachtige steun.
Een schrik, wanneer het ging over de vele
misstanden, over de tekortkomingen van het
Nederlandsche gezag, over machtsmisbruik en
bevoorrechtingen ten nadeele van de inlandsche
bevolking.
Een steun om conservatieven tegenzin en tegen
stand te overwinnen, wanneer het gold hervor
mingen door te voeren, misbruiken af te schaffen,
gewelddadigheden te bekampen.
Wat heeft in die dagen Van Kol's machtig
stemgeluid soms de wanden van de Kamer doen
trillen ! Wat heeft die stem gedonderd tegen
onrecht, leed en druk ! Wat heeft ze vloekzangen
geslingerd tegen uitbuiting en korruptie !
En wat werd er tegen hem teruggedonderd !
Oppervlakkigheid ! Overdrijving ! Demagogie !
Miskenning ! Dat alles en veel meer werd hem
verweten.
Zeker, Van Kol was geen voorzichtig politicus.
Niet elke van zijn aanklachten was voor 100 pCt.
gefundeerd. Niet steeds had hij het voor en het
tegen precies afgewogen. Hij liep er wel eens in
en liet zich wel eens wat eenzijdig voorlichten.
Maar ondanks dat alles, wat is er van zijn edelen
toorn, van zijn diep gevoel, van zijn onstuimige
geestdrift een kracht ten goede uitgegaan ! Hoevele
vraagstukken zijn door hem niet op het tapijt ge
bracht, wier oplossing later is ter hand genomen !
Van Kol's optreden werkte als een ragebol in
donkere hoeken, als een storm joeg hét tal van
duistere machten uiteen, en niettegenstaande al
wat tegen de details van dat optreden nu en dan
viel aan te merken, is toch hij het geweest die
gezonder leven in onze Oost heeft gebracht en de
Nederlandsche koloniale politiek van menige
smet heeft doen'zuiveren.
Toen hij in 1909 zijn kamerlidmaatschap verloor,
begon hij zijn ontembaren reis- en treklust voor
goed bot te vieren. Hij bereisde Oost en
WestIndië, ging naar Japan en naar de Fransche
bezittingen in Afrika, bestudeerde alle koloniale
problemen van nabij. Wat een schat van gegevens
zullen zijn aanteekeningen over dat alles be
vatten.
In !913ging hij weer naar het Binnenhof, thans
naar den overkant, de Provinciale Staten van
Friesland kozen hem tot lid van de Eerste Kamer.
En weer ging er geen gelegenheid voorbij, die hij
kon benutten om voor de hem zoo aan het hart
liggende koloniale problemen zijn oplossingen te
bepleiten.
Middelerwijl was zijn ander Werk in de socia
listische beweging voortgegaan. Het was op zijn
voorstel dat in 1900 de Internationale vasteren
vorm aannam door de stichting van het Interna
tionaal Socialistisch Bureau te Brussel. Op alle
internationale kongressen klonk zijn stem, werden
zijn adviezen en aansporingen gehoord. Reformist
door zijn verstand, revolutionnair door zijn gevoel,
wist hij altijd te imponeeren en wekte hij altijd weer
vertrouwen.
Dit was zeker wel het meest typische in heel
zijn figuur, dat wel niemand onder zijn vrienden
en zelfs niemand onder zijn tegenstanders, ooit
aan zijn eerlijkheid, aan zijn. goede trouw, aan zijn
oprechtheid twijfelen kon. Vandaar de groote
achting, die hij zich overal waar men hem kende,
wist te verwerven.
In de socialistische beweging genoot hij een
groote populariteit. De arbeiders hielden van hem,
niet als van iemand tegen wien men hoog opzag,
maar als van een braven, trouwen makker, op
wien in voor- en tegenspoed als op een rots te
bouwen was.
In de paar laatste jaren gaf hij teekcnen van
moeheid. Hij ontbrak daar waar hij voorheen nooit
ontbrak. Een jaar geleden nam hij ontslag als lid
van de Eerste Kamer, wat een veeg teeken was.
Want het lag niet in zijn aard rust te zoeken, als het
nog even anders kon.
Een op zichzelf onbeduidende auto-botsing
heeft het einde gebracht. Een kneuzing van een
rib heeft een bloeding veroorzaakt, een latere
struikeling verergerde het geval en weinige dagen
later kwam het einde, dat vele duizenden in
binnenen buitenland een vereerden voorganger, een
dierbaren vriend, een idealistisch voorbeeld deed
verliezen.
Mij was het een dierbaren plicht om te voldoen
aan het verzoek van de redaktie van De Amster
dammer", om ook op deze plaats een woord van
dank en van waardeering te wijden aan zijn nage
dachtenis.
v.RossErrs
,4roe
DE BESTE VARINAS
Overal verkrijgbaar a[Mj" p.half ons pakjt