De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 5 september pagina 21

5 september 1925 – pagina 21

Dit is een ingescande tekst.

No. 2517 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 21 WlBAUT UIT DEN GEMEENTERAVD door BARBAROSSA Met teekeningen voor ,,de Groene Amsterdammer" door B. van Vlijmen Als fladderende kuikens zijn ze tot de Moeder kloek teruggekeerd en nu zitten ze weer stil onder haar vleugels. De helft maft nog, een kwart leeft nog in de vacantie en de rest pikt in de theekamer een geheel-onthcudersgraantje. Van de meesten zitten de haren nog scheef van den berg- of den zee-wind, de blanke Mevrouw Blam-Blim is zelfs gebruind teruggekeerd en juffrouw Crielaers, die op het meer van Ancy heeft zitten visschen, heeft in haar gang het staartje der Sirene. Doch de kroon spant Walrave, deze na-neef, dit na-komertje van het onvervalschte Thorbeckiaansche liberalisme. Hij heeft de hem toegemeten nist, na een druk seizoen der allerhoogste politiek al golvende door gebracht. Hebt ge hem gezien op het plaatje in Het Handelsblad" te midden der fine fleur van Neerlands adelstand? Te midden der jonkheeren en baronnen en graven, hu met zijn eenvoudiger). korten naam en toch de Ridder? En dan op dat andere plaatje rustig en aan zijn briar-noodie lurkend, de Fransche baret op hit denkershoofd, de plus-jour om de acrobatische beenen en de Mollen trui om den soepelen buik! Deze man is nog tot groote dingen geroepen, hetzij op het golf-veld of op dat der politiek en reeds thans is hij gereed de 36 holes der gemeente-begroot'tig af te stappen en zijn bal te putten in Wibaut's voordeelig-saldoputje. Waarom wordt onder de 45 zijn voorbeeld niet gevolgd? Wij weten dat van Hamersveld zijn kegelavondje heeft, dat Boekman een stevig partij biljart speelt, moyenne 0.047, en de (ieneraal indertijd, in zijn cadetten-tijd beroemd was tot in Princenhage, om zijn upper-ciits en inswings. Maar de rest? Zou van Doornbusch niet een fameus worstelaar zijn te maken? Doornbusch Ie Terrassier waarin de vasthoudendheid van den terriër en het gaan van den tegenstander tegen die terrc tot uit drukking zouden komen? Zat er in de Vlugt niet een hamer-werper en welk korfbal-elftal zou niet gaarne een plaats ruimen voor de snelvoetige mevrouw Koek? En laat ons Klaas de Vries niet vergeten, die eenmaal vor.rturner was in LycargusAchilles en die, indien men hem slechts toestond, zijn redevoeringen in den hoogstand te houden, al ware het slechts om zijn ontembaren woorden stroom het wegloopen gemakkelijker te maken. Ziet tot welke resultaten de combinatie van sport en politiek voert! Want is Walrave niet het troetel kind der fortuin geweest in de achter ons liggende verkiezingen? Heeft hij door zijn machtigen adembürstomvang 683 het in Amsterdam pier-doode liberalisme niet opnieuw leven ingeblazen, zoodat zijn partijgenoot dr. Vos weer moed heeft gekre gen en thans als een ietwatopgeblazen schelvisch je achter de tafel zit? Nog altijd ligt de zon der midzomer-weelde over DE MIRANDA de aangelaten, doch vergis ik mij en ziet het oog duister trekt daar niet een mist over de hoofden der S. D. A. P.'sche fractie? De .Machtige is nog altijd de Machtige doch nevelen omspoelen zijn Zeuskop; de Miranda schijnt geslonken en op Eitje's zomerpak zit een vetvlek, bewijs van afwezige gedachten? En wat schort den jongen, doch m g altijd eminenten leider der fractie? Zijn Hindoe hoofd hangt als een verwelkte lotus op zijn schou ders en zelfs het brocaat van Mevrouw Tilanus doet het hem vandaag niet. Er zit onheil in de lucht en plots wordt het mij duidelijk: De komst E. POLAK van Stenhuis' Partij van den Arbeid" is op han den ! Reeds trilt de oude en eerwaardige arbeiders partij op haar wormstekige zuilen. De arbeid klopt aan de deur ! En de heeren en dames zullen plaats moeten maken voor den waarachtigen, den rasechten, van ouder tot ouder proletariër. Moeteen grootmachtig financier en houthandelaar als Wibaut nog langer beslissen over het wel en wee van tram-, gas en ander bedrijt'spersoneel? Neen! De Partij van den arbeid zal spreken en hem zal te verstaan worden gegeven: ruim uw plaats of schaar u onder ons ! En ziet, het proletarische instinct zal in den Machtige spreken, de handelaren in deelen en schrotten zal in hem verdwijnen en wij zullen hem in zijn vrijen tijd als conducteur op den eenmans-wagen zien en hij zal zijn werk onberispelijk doen en de dienstmeisjes langs lijn 15 zullen, tel kensals zijn tram passeert, de hoofden uit de ramen steken en hem toew'uiven. In den boezem van de Miranda zal een hevige strijd woeden: zal hij zich onder Stenhuis scharen als badju tïouw aan een der /.wem-inrichtingen, als vischjuffrouw uil een der vischstallel jes en als wasclivroiiw aan de (ieineeiüelijke \Va?diiurichtuig? De wnschvrouw wint het ten slotte in hem BOEKMAN en nooit werd het flanelletje van Frida Katz hel derder door de gemeente afgeleverd dan thans, nu het eigenhandig door den wethouder wordt be handeld. Voor Eduard Polak is de keuze niet moeilijk. Journalistiek en paedagogiek zijn zoo iemand schrijft elke paedagoog tegenwoordig niet hoofd artikelen in de krant en zit er in elke journalistiek niet een opvoedkundige? dat het slechts een korte schrede voor hem beteekent als arbeider in de school reeds zijn weg te vinden? Er is slechts n vraag: zal Robert Stenhuis den onderwijzer als arbeider beschouwen? Zit er aan den onder wijzer niet nog te veel heer? En wordt l ij pas proletariër indien J ij de hand uit de mouw steekt en het hoofd zijn klasse uitwerkt? Voor een ambtenaar als Boekman biedt de Partij van den Arbeid weinig hoopvols. Was de S.D.A.P. voornamelijk een partij van den Ambtenaar, voor en door den Ambtenaar, bij Stenhuis zal hij tot de achterste achter-ban behooren, tot de legertros, die leven zal van de restjes van het kapita lisme dat de hoofdmacht nog heeft overgelaten en dat bitter weinig zijn zal. Zoo wordt de roos kleurige toekomst afgesneden voor den veelbelovenden jongen man en zijn plaats zal worden inge nomen door een metselaar, een draadnagelklinker of een gasfitter, die de stem van den Arbeid zullen doen hooren, rauw maar eerlijk ! Overst keert terug tot zijn allereerste liefde --het transporteeren doch in stede van het met zijn machtige hersenkronkels te leiden, zal hij het thans daadwerkelijk doen en er zal geen volhardender, betrouwbaarder Kar-ga-door op de Amsterdamsche brug zijn dan hij, Overst ! En als straks de laatste eer aan de S.D.A.P. bewezen wordt, zal het den Exter zijn, die haar kist grafwaarts draagt en in de keuken, als de bedroefde familie aan de geroosterde broodjes en de port zit, op de gezond heid van het lijk mot de dienstmeisjes klinkt. En dit zal het bittere einde zijn van wat eens de Partij was ! N E.\TI:R

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl