Historisch Archief 1877-1940
No. 2517
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
21
WlBAUT
UIT DEN GEMEENTERAVD
door BARBAROSSA
Met teekeningen voor ,,de Groene Amsterdammer"
door B. van Vlijmen
Als fladderende kuikens zijn ze tot de Moeder
kloek teruggekeerd en nu zitten ze weer stil onder
haar vleugels. De helft maft nog, een kwart leeft
nog in de vacantie en de rest pikt in de theekamer
een geheel-onthcudersgraantje. Van de meesten
zitten de haren nog scheef van den berg- of den
zee-wind, de blanke Mevrouw Blam-Blim is zelfs
gebruind teruggekeerd en juffrouw Crielaers, die
op het meer van Ancy heeft zitten visschen, heeft
in haar gang het staartje der Sirene. Doch de kroon
spant Walrave, deze na-neef, dit na-komertje van
het onvervalschte Thorbeckiaansche liberalisme.
Hij heeft de hem toegemeten nist, na een druk
seizoen der allerhoogste politiek al golvende door
gebracht. Hebt ge hem gezien op het plaatje in
Het Handelsblad" te midden der fine fleur van
Neerlands adelstand? Te midden der jonkheeren
en baronnen en graven, hu met zijn eenvoudiger).
korten naam en toch de Ridder? En dan op dat
andere plaatje rustig en aan zijn briar-noodie
lurkend, de Fransche baret op hit denkershoofd,
de plus-jour om de acrobatische beenen en de
Mollen trui om den soepelen buik! Deze man is nog
tot groote dingen geroepen, hetzij op het golf-veld
of op dat der politiek en reeds thans is hij gereed
de 36 holes der gemeente-begroot'tig af te stappen
en zijn bal te putten in Wibaut's
voordeelig-saldoputje. Waarom wordt onder de 45 zijn voorbeeld
niet gevolgd? Wij weten dat van Hamersveld zijn
kegelavondje heeft, dat Boekman een stevig partij
biljart speelt, moyenne 0.047, en de (ieneraal
indertijd, in zijn cadetten-tijd beroemd was tot
in Princenhage, om zijn upper-ciits en inswings.
Maar de rest? Zou van Doornbusch niet een fameus
worstelaar zijn te maken? Doornbusch Ie Terrassier
waarin de vasthoudendheid van den terriër en het
gaan van den tegenstander tegen die terrc tot uit
drukking zouden komen? Zat er in de Vlugt niet
een hamer-werper en welk korfbal-elftal zou niet
gaarne een plaats ruimen voor de snelvoetige
mevrouw Koek? En laat ons Klaas de Vries niet
vergeten, die eenmaal vor.rturner was in
LycargusAchilles en die, indien men hem slechts toestond,
zijn redevoeringen in den hoogstand te houden, al
ware het slechts om zijn ontembaren woorden
stroom het wegloopen gemakkelijker te maken.
Ziet tot welke resultaten de combinatie van sport
en politiek voert! Want is Walrave niet het troetel
kind der fortuin geweest in de achter ons liggende
verkiezingen? Heeft hij door zijn machtigen
adembürstomvang 683 het in Amsterdam pier-doode
liberalisme niet opnieuw leven ingeblazen, zoodat
zijn partijgenoot dr. Vos weer moed heeft gekre
gen en thans als een ietwatopgeblazen schelvisch je
achter de tafel zit?
Nog altijd ligt de zon der midzomer-weelde over
DE MIRANDA
de aangelaten, doch vergis ik mij en ziet het oog
duister trekt daar niet een mist over de hoofden
der S. D. A. P.'sche fractie? De .Machtige is nog
altijd de Machtige doch nevelen omspoelen zijn
Zeuskop; de Miranda schijnt geslonken en op Eitje's
zomerpak zit een vetvlek, bewijs van afwezige
gedachten? En wat schort den jongen, doch m g
altijd eminenten leider der fractie? Zijn Hindoe
hoofd hangt als een verwelkte lotus op zijn schou
ders en zelfs het brocaat van Mevrouw Tilanus
doet het hem vandaag niet. Er zit onheil in de
lucht en plots wordt het mij duidelijk: De komst
E. POLAK
van Stenhuis' Partij van den Arbeid" is op han
den ! Reeds trilt de oude en eerwaardige arbeiders
partij op haar wormstekige zuilen. De arbeid klopt
aan de deur ! En de heeren en dames zullen plaats
moeten maken voor den waarachtigen, den
rasechten, van ouder tot ouder proletariër. Moeteen
grootmachtig financier en houthandelaar als
Wibaut nog langer beslissen over het wel en wee van
tram-, gas en ander bedrijt'spersoneel? Neen! De
Partij van den arbeid zal spreken en hem zal te
verstaan worden gegeven: ruim uw plaats of schaar
u onder ons ! En ziet, het proletarische instinct zal
in den Machtige spreken, de handelaren in deelen
en schrotten zal in hem verdwijnen en wij zullen
hem in zijn vrijen tijd als conducteur op den
eenmans-wagen zien en hij zal zijn werk onberispelijk
doen en de dienstmeisjes langs lijn 15 zullen, tel
kensals zijn tram passeert, de hoofden uit de ramen
steken en hem toew'uiven.
In den boezem van de Miranda zal een hevige
strijd woeden: zal hij zich onder Stenhuis scharen
als badju tïouw aan een der /.wem-inrichtingen,
als vischjuffrouw uil een der vischstallel jes en als
wasclivroiiw aan de (ieineeiüelijke
\Va?diiurichtuig? De wnschvrouw wint het ten slotte in hem
BOEKMAN
en nooit werd het flanelletje van Frida Katz hel
derder door de gemeente afgeleverd dan thans, nu
het eigenhandig door den wethouder wordt be
handeld.
Voor Eduard Polak is de keuze niet moeilijk.
Journalistiek en paedagogiek zijn zoo iemand
schrijft elke paedagoog tegenwoordig niet hoofd
artikelen in de krant en zit er in elke journalistiek
niet een opvoedkundige? dat het slechts een
korte schrede voor hem beteekent als arbeider in
de school reeds zijn weg te vinden? Er is slechts
n vraag: zal Robert Stenhuis den onderwijzer
als arbeider beschouwen? Zit er aan den onder
wijzer niet nog te veel heer? En wordt l ij pas
proletariër indien J ij de hand uit de mouw steekt en
het hoofd zijn klasse uitwerkt?
Voor een ambtenaar als Boekman biedt de Partij
van den Arbeid weinig hoopvols. Was de S.D.A.P.
voornamelijk een partij van den Ambtenaar, voor
en door den Ambtenaar, bij Stenhuis zal hij tot
de achterste achter-ban behooren, tot de
legertros, die leven zal van de restjes van het kapita
lisme dat de hoofdmacht nog heeft overgelaten
en dat bitter weinig zijn zal. Zoo wordt de roos
kleurige toekomst afgesneden voor den
veelbelovenden jongen man en zijn plaats zal worden inge
nomen door een metselaar, een draadnagelklinker
of een gasfitter, die de stem van den Arbeid zullen
doen hooren, rauw maar eerlijk !
Overst keert terug tot zijn allereerste liefde
--het transporteeren doch in stede van het met zijn
machtige hersenkronkels te leiden, zal hij het
thans daadwerkelijk doen en er zal geen
volhardender, betrouwbaarder Kar-ga-door op de
Amsterdamsche brug zijn dan hij, Overst ! En als straks
de laatste eer aan de S.D.A.P. bewezen wordt, zal
het den Exter zijn, die haar kist grafwaarts draagt
en in de keuken, als de bedroefde familie aan de
geroosterde broodjes en de port zit, op de gezond
heid van het lijk mot de dienstmeisjes klinkt. En
dit zal het bittere einde zijn van wat eens de
Partij was !
N E.\TI:R