DE GROENE AMSTERDAMMERAWEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2511 Cliche's Van Leer AMSTERDAM DE GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 3.?per kwartaal of t 10.?per Jaar bij vooiuitbetaling. HEBT TT ZIEKEK? Geef hun steeds helder beddegced, dat bevordert de genezing. DE PELIKAAN" te GOUDA behandelt Uw Wasch- en Beddegoed BETER DAN U VERLANGT! Vraagt eens om onze prijs courant No. 106. itwmm VERZOET MtT WtlNIQ KO/TEN UWE WOON INRICHTING VPMOT FOTO/ EN MOOJINQ I.ESSEH IN Schilderen en Houtsnijden VOLGENS EIGEN METHODE Atelier Peter Alma Jozef IsraëJskade 98 - A'dam MONA LISA ZEEP Zooals de onvergetelijke schoonheid van Mona sa over de geheele wereld erkend wordt, zoo -zal U ook na een enkele proeve met MONA LISA ZEEP volgaarne toegeven, dat zij op het gebied van toiletzeepen als een hoogstaand product aangemerkt moet worden. Door haar fijne geur en buitengewone kwa liteit beteekent het gebruik van deze zeep een bijzondere verzorging van Uw huid. BIJKOMSTIGHEDEN door ANNIE SALOMONS. CLXXXVI1. Het kleine, blonde jongetje had kou gevat en liep met een druipend neusje over het dek. De baboe wou hem schoonpoetsen, maar met een energiek gebaar ontrukte hij haar den zakdoek, die in zijn peuterig pootje opeens onwaarschijnlijke afmetingen scheen aan te nemen, slierde ermee naar een meneer, die ernstig verdiept was in be cijferingen omtrent een machine, en, zijn kopje met een breeden lach onder de papieren doorduikend, zei hij met onderscheiding: Jij snuiten". De moeder, die het geval eventjes gênant vond, riep hem terug: Kom hier, Hanzcpans; moeder zal het wel doen". Maar Hanzepans wist het zeker, dat hij er dézen meneer voor had uitverkoren en nadat hij behandeld was, keerde hij getroost naar de baboe en de blokkendoos terug. Maar een verkouden neusje eischt een voort durend onderhoud; het duurde niet lang, of hij werkte zich weer op zijn vier pootjes op, en met de lange vlag achter zich aan wapperend, meldde hij zich opnieuw met zijn stralend: Jij". En terwijl iedereen lachte behalve het jongetje, dat den ernst van zijn uitverkiezing begreep, overpeinsde ik vele dingen. In de eerste plaats, dat philosophie het product is van hersens, die geen zorgen hebben voor het dagelijksch brood en voor de meest onmiddellijke behoeften. Philosopheert iemand, die lorren sorteert, (ofschoon een beschouwing over de vergankelijkheid van alle aardsche pracht dan eigenlijk voor de hand zou liggen) of iemand, die de oven van een fabriek stookt? Maar in deze lichte, leege dagen, met geen enkelen, dadelijken plicht, kunnen we eigenlijk geen glas in onze hand nemen of geen gordijn opzij schuiven, of we voelen neiging er de een of andere wijsgeerigheid aan te verbinden. Zoo ook aan dit jongetje met zijn natten neus, en aan den man met de prettige, open oogen, die telkens weer blijmoedig zijn werk opzij schoof en poetste. Hij deed het zelfs met een zekeren trots. Want een mensen vindt het toch altijd streelend, als hem voorkeur wordt betoond, al leidt die tot niet meer dan de aanstelling tot lijf-snuiter" van een klein, blond kereltje met een langen zakdoek. Maar mijn derde overpeinzing, die het langste duurde, gold voor de zooveelste maal van mijn leven het mysterie der menschelijke sympathie. Waarom koos dit kind den directeur van een fabriek en niet den reiziger in tricotcorsetten, die naast hem lag? Die bovendien niets deed dan vre dig over de zee uit kijken, terwijl de ander zich achter allerlei papieren had verschanst.... Omdat een mensch altijd zijn aandacht richt op wat moeilijk te veroveren lijkt? Ik geloof, dat een kind een dergelijken prikkel voor zijn belangstelling nog geenszins behoeft; maar dat het slechts zijn hart is, zijn intuïtie, die hem den eenen doet zoeken, en hem spontaan langs den ander heen doet kijken. Omdat de machine-man aardiger was dan de corsetten-meneer' Wel ik geloof, dat ik net als het kleine jongetje zou hebben gekozen, maar ik weet dat de mevrouw, die aan een zoo halsstarrige zeeziekte lijdt, dat ze zelfs bij het gladste water niet in de eetzaal komt, zeer languissant naast den reiziger kan liggen flirten en haar neusje zeker van den energieken, rrisschen Hollander zou hebben afgewend. Er schijnt eigenlijk niet zoo iets als absolute meer- of minder-aardigheid te bestaan, 't is een kwestie van herkenning van je eigen soort, van het spreken van dezelfde taal, van het begrijpen" van eikaars bedoelingen en verlangens en teleurstellingen, meer nog dan van het bewonderen" ervan; de machinefabrikant, het blonde Hansje, en ik hooren in n categorie; maar ik zou er nog onmiddellijk den eersten officier en de linnenjuffrouw bij willen zetten; de zeezieke mevrouw en den meneer van de corsetten in een andere; al zou je mij met de twee laatsten op een onbewoond eiland isoleeren, dan zou ik nóg aan den anderen kant gaan wonen, omdat ik me daar toch minder eenzaam zou voelen, dan tusschen hen in, en ik weet zeker, dat, al was de mevrouw weer beter en a! zou de fabrikant werkeloos naast haar komen zitten, zoowel van zijn boeiende reisverhalen als van haar kirrenden lach de charme en het essentieele verstoven zouden zijn. Er zijn menschen, die de wereld beschouwen uit den hoek van vooideelige aanbiedingen", uit den hoek van de wetenschap, die bezig is alle geheimen van de natuur te doorgronden", uit het principe: de schoonheid is overal" of uit de zekerheid: eiken dag voel ik me hoe langer hoe beter".^Sommige hoeken" liggen naast elkaar; sommige menschen kunnen hun hobbelpaard ies naast elkaar berijden, zonder dat een verschil van meening hinderlijk wordt. Maar bij anderen valt elk woord onmiddellijk als zand in een machine; alles begint te knarsen en de eenvoudigste kwesties geven aanleiding tot jammerlijke misverstanden. Een mevrouw vertelde enthousiast, dat ?e in Parijs een revue had gezien van allemaal naakte dames", en zoo buitengewoon mooi, dat niemand er zich een voorstelling van kon maken, die het niet had meegemaakt. Daar zou je bij een Hol landsen publiek niet mee hoeven aan te komen", zei ze superieur cosmopolitisch. Nee, zeker niet", antwoordde ik superieur-burgerlijk-solide - Hol landsen. Eu toen dacht ze, dal we elkaar begrepen en dat we het eens waren, wat de meest hopelooze vorm van verkeerd begrip pleegt te zijn, en ze vertelde met wijding verder, tot ze aan het hoogte punt kwam. En er was niemand, die lachte". Was er niemand, die huilde?" vroeg ik, om mijn geweten tenminste weer te bevrijden van den smaad, dat ik mijn lief stijf Holland voor een schotel linzen ,in casu een revue zonder Weeren. zou hebben verraden. Er was even een niet begrijpend zwijgen. Toen kwam haar man voor haar in 't geweer, (en ik vond 'm ineens een beetje geschikt) en zei, dat hij in het tijdschrift had gekeken, dat ik's middags aan dek had zitten lezen en dat daar ook naakte beelden" in stonden. Zoo'n revue is echte kunst". Ik dacht, dat het onechte natuur was". O, waar zullen we nu heenvluchteii: want kunst" en natuur", en dat een mooi meisje mooier is dan een leelfjke, oude kerel" en dat een schilderij moet lijken", zijn de gevaarlijkste onderwerpen; als ik zeg, dat de geschilderde" zee in zekeren zin mér is dan de echte, dan zijn we vlakbij de philosophische eieren" ;dan laten zelfs de eerste officier en Hanzepans me in den steek, dan zegt zelfs de linnenjuffrouw, dat ze daar met haar verstand niet bij kan. ... En ik weet deze dingen zelfs niet eens meer zóó zeker, in een omgeving, waar de echte" zee de menschen, die dag aan dag met haar omgaan, jaar in jaar uit, zon frisdi en sober heeft gemaakt. TABA SIGAREN ZIJN TOCH DE BESTE