De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1925 3 oktober pagina 11

3 oktober 1925 – pagina 11

Dit is een ingescande tekst.

No. 2521 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 11 KLEEDING VAN DE MAAND Teekening voor de Groene Amsterdammer" door H er mine Ijzer dr aai VASSAR-COLLEGE door N. MANSFELD T?D E WITT HUBERTS Niettegenstaande the Monkey-caie de oude we reld in verbazing heeft gebracht, blijft er toch een vrijzinnig, vooruitstrevend Amerika over, waarheen onze bewondering uitgaat. Dat op de Universiteiten aldaar reeds lang co-éducatie werd toegepast was van zelfsprekend, maar dat reeds in 1861 een Universiteit werd gesticht, uitsluitend voor meisjes, is zeker niet van algemeene bekendheid. En het was geen Maecenas, die dit heeft gedaan, die zijn rijkdommen gemakkelijk opgestapeld had, doch Matthew Vassar was een eenvoudig man, die zelf hard gewerkt had en een zeer beperkte opvoeding had genoten, zoodat hij niet eens be hoorlijk, zonder spelfouten, schrijven kon. Daarom is het te meer te waardeeren, dat hij zijn geld beschikbaar stelde om te zorgen, dat de moeders der toekomst", beter zouden worden opgevoed, omdat, zooals hij schreef, opvoeding en vrijheid hand aan hand gaan. Hij zond een architect naar Europa, opdat deze daar eens zou nagaan, op welke wijze men zoo'n gebouw het best zou inrichten. Gelukkig gaf hij zijn geld zonder voorwaarden, zonder servituten, zoodat het bestuur van het college zich steeds aan de eischen des tijds heeft kunnen aanpassen. Het oorspronkelijke gebouw, Main Hall, dat op de gronden van de Vassar-farm te Poughkeepsie aan den Hudson werd gezet, dient thans voor de oudste-jaars-studenten en de administratiekantoren Zes andere gebouwen, beter gezegd villa's, zijn daar langzamerhand bijgekomen, om de 1200 leerlingen onderdak te kunnen brengen. Verder een kerkje, een hospitaal, een rusthi'is, een paar kleine musea, een bibliotheek enz. Doch al deze gebouwen maken niet den minsten schoolschen indruk, men meent eerder een villapark in een boschrijke omgeving te zien. De stichter, wiens levensdevies luidde: Wanneer wij altijd de oude, gebaande wegen volgen, zullen wij nooit vooruitkomen, want dan zijn wij copiïsten, geen progressisten; daarom steeds vooruitgang, Excelsior?meende.dat het onderwijzend personeel ook alleen uit vrouwen moest bestaan. Doch dit was in het begin niet mogelijk, toen de academische opleiding der vrouwen nog maar in het begin stadium verkeerde, men was toen op manlijke professoren aangewezen. Ook het curatorium be stond uit mannen. Doch de meisjes, nadat zij 4 jaar op het college hadden doorgebracht, hebben daar zelf langzamerhand verandering in gebracht en het Vassar-college is nu een kleine republiek geworden met een zelf-gekozen bestuur. In de eerste jaren had men natuurlijk gebrek aan leerlingen, daar de lagere scholen de meisjes niet ver genoeg brachten om het toelatingsexamen te doen. Daaraan is men tegemoet gekomen, door er een voorbereidende cursus aan te verbinden. Het aantal leerlingen is gewoonlijk pi.m. 1200. Voorrechten bestaan er niet, er Wordt om de kamers geloot. Elk meisje bezit een aparte zitslaapkamer. De studenten van hetzelfde jaar wonen in hetzelfde huis. Een aparte dienstbode of kame nier wordt niet toegelaten. Wanneer er meisjes zijn, wier geldmiddelen onvoldoende zijn en die door bijverdiensten moeten trachten dit te kort aan te vullen, dan is het curatorium er steeds op uit, deze te helpen; want het bestuur gaat van de meening uit, dat, als de leerlingen door andere zorgen in beslag worden genomen, zij niet alles in zich kunnen op nemen, wat het Vassar-college aan goeds en schoons biedt. In den loop der jaren heeft het College dikwijls legaten ontvangen en er zijn nog altijd wel bronnen waaruit studiegeld kan geput worden. Alleen de helpsters in de bibliotheek verdienen een speldegeldje. Volgens de statistiek zijn vele ex-Vassarstudenten bij het onderwijs werkzaam 't zijn gezochte leerkrachten. In de laatste jaren heeft men nog een aparte leergang toegevoegd, die vrijwel gelijk staat met wat ten onzent op de scholen voor maatschappelijk werk wordt onderricht. Deze cursus heeft zeer veel succes en de studenten die daarvan een attest bezitten zijn zeer gezocht voor allerlei betrekkingen, die op het gebied van maatschappelijk hulpbetoon werkzaam zijn. Voor den stichter is zeker zijn 75sten ver jaardag, in April 1867, den schoonsten dag zijns levens geweest. Toen heeft men hem gehuldigd voor hetgeen hij voor de gemeenschap had tot Japon van wollen najaarsstof, kleur pervenche, blauwig lila. Grijs bont. Hoedje een tint donkerder. Garneering in herfsttinten met iets warmer groen. stand gebracht. Sindsdien is deze dag een jaarlijkschen Vassar-feestdag gebleven. De ouders der leerlingen en de oud-studenten komen dan in groote getale naar het schoongelegen VassarCollege, waar klassieke spelen en dansen in het openlucht-theater worden uitgevoerd. Ook is er dien dag zangwedstrijd tusschen de verschillende leerjaren. Het einde van dien wedstrijd is zeker al heel poëtisch! De oudste-jaars-studenten gaan met een fakkel in de hand door het donkere woud naar het meer. Zij zingen daar de liederen, die elke klasse als haar speciaal lied heeft. De sophomores (tweedejaars-studenten) staan aan den overkant van het meer en antwoorden daarop, door elk lied te herhalen, Eindelijk zingen de oudsten het lied, dat als standaard lied (sacred song) is gekozen, stappen daarna op de cano's die de beide oevers als een brug verbinden en reiken de fakkels aan de tweede jaars-studenten over, waarna deze voor het eerst dit standaardlied mogen zingen en met de fakkels in hun handen door het bosch naar huis gaan. Deze poëtische fakkelloop maakt elk jaar opnieuw grooten indruk op allen die tegenwoordig zijn. In de vier jaren dat de meisjes te Vassar verblijf houden, worden er meer vaste feest dagen gevierd. De band tusschen de oud-studenten en de school is zoo groot, dat deze een fonds hebben bijeengebracht en daarvan een tehuis hebben ingericht, waar zij bij reuniefeesten kunnen logeeren. Sinds de oprichting van het Vassar-coliege zijn meer meisjes-universiteiten in de Ver. Staten gesticht en wel die van Wellesley, Smith, Radcliffe en Brvn Mawr. VAN KINDEREN PROBATUM EST door J o D A E M E N Teun heeft de hik. Dat is hem van z'n k-ven al mér gebeurd, maar nog nooit werd hij op zulk een ongelegen oogenblik door dien gluiperigen vijand geplaagd als nu ! Teun zit achter een boter ham met suiker, en net als hij zijn mond opendoet om er het heerlijke, withekroonde dobbelsteentje in te stoppen, dat hij moeitevol met een vork je omhoog heeft getransporteerd.... hop! schokt zijn geteisterd lijfje op in den hoogen kinderstoel, ersen bonbons de suiker stuift over het siabbetjc en 't geboterde blokje brood met wat er nog zoetigs aankleeft, duikelt van de vork. Er mankeert nog maar aan,' dat broertje Gert hoonend zegt: Wat 'n leven maak jij !" Drink eens, Teuneman", tracht Moeder te helpen. Maar de vijand laat zich niet door een slok je melk verdrijven ! Hop ! Vader, die naast Te u n zit, krijgt medelijden, fronst z'n wenkbrauwen, zet z'n meest barsche stem Teun, wat heb je daar weer voor een groot gat in je mouw !" Teun is zich van niets bewust maar scheuren in truien duiken soms even onverwacht op als de hik dus wordt hij vuurrood, wringt zich in boch ten, draait z'n Worst-armpje tothetniet verder kan, en als hij eindelijk tot de conclusie komt, dat het niet waar is, wat vader zegt, kijkt Teun in grenzelooze verbazing naar dien boosdoener. Vader jokkebrok !? Vader legt uit, dat hij 't gezegd heeft om Teun van de hik af te helpen, die dan ook wég is ! Teun is woedend ! Teun heeft slaap Gert snurkt uitdagend in 't andere bed, en Teun.... Hop! De vijand is teruggekomen, verraderlijk, net toen Teun 't meest weerloos was, en bezig, onder zeil te gaan voor 't onontbeerlijke middagdutje. Gert sliep al, die wordt niet wakker van Teun's luid gehop, en stompen mag je hem niet ! Moeder slaapt achter gindschc deur, en als je moeder niet ongestoord laat rusten, wordt ze ziek, net als laatst. Dat is hél naar! Maar Teun heeft de hik, dat 's net zoo erg als pijn. Niemand zou van hem verlangen, ongetroost in bed te blijven met, bij voorbeeld, pijn in z'n buikje. Dus klimt hij uit bed, gaat voorzichtig de kamer uit, laat zich van de trap zakken en tippelt naar de keuken. Wat scheelt je, Teun?" 'k Heb een grróót gat in mijn mouw !" Och, het schaap daar kon hij natuurlijk niet van slapen! Gek, dat mevrouw 't niet gemerkt heeft toen ze hem de schoentjes uittrok en op bed lei.... Kom maar hier, Teuneman !" Bereidwillig zoekt de goede ziel, waar het ongeluk zit, dat ze wil trachten te herstellen. Niets te vinden ! Verontwaardiging over zooveel stoutheid, maakt haar een oogenbük sprakeloos. Dan begint ze Teun, hoe durf je...." En Teun, handen op den rug, doodkalm in de wetenschap van z'n recht Dat moet, voor de hik. Vader heeft het zelf gezegd !" En draait zich om, want nu hij bevrijd is van 't lastige hop, hop", verlangt Teun naar z'n middagslaapje ! Herfst begint Vragende, klagende, jagende wind, Huil om mijn huisje je angstige klachten, Je wilde, geweldige najaarsgedachten. Vragende, klagende, jagende wind, Herfst begint ! Gierende, tierende, zwierende wind, Ruisch door de bosschen je rauwe geruchten Van vallende blaren en vluchtende luchten. Gierende, tierende, zwierende wind, Herfst begint! Machtige, krachtige, prachtige wind, Juich door de wereld je vorst'lijke vlagen, Tot menschen en boomen je sterkte weer dragen. Machtige, krachtige, prachtige wind, Herfst begint ! ELLEN P A K Q u i DRINK WEINIG MELK maar goede melk, van betrouwbaar GEZOND vee. HOFSTEDE OUD-BUSSEM. Kerkstraat 187. Tel. 49344.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl