No. 2524 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 17 UIT DEN GEMEENTERAVD door BARBAROSSA Mei teekeningen voor de Groene Amsterdammer" door B. van Vlijmen De heer Eduard Polak zijn lievelingsnaampje Eitje" slaat thans als een tang op een varken heeft zich ontwikkeld tot onzen netsten wethouder. Jan ter Haar is net, maar sinds hijzich zoo dikwijls laat fotografeeren, ontbreekt hem blijkbaar den tijd de allerlaatste hand aan zijn toilet te leggen en ziet?heer Eduard lapt hem met een knoop. Ziet hem zitten aan het rechtsche einde van B. en W.! Hij zit er als een onwrikbare sluitsteen, als een stevig geplakte sluitzegel. Links van hem moge het stormen en razen, mag de Machtige purperglooien als de ondergaande zon, mag de Miranda zijn haar en zijn das in de war zitten, mag de Burgemeester zijn hoofd achterover gooien, zoodathet is alsof hij zijn blonde wenkbrauwen in de lucht werpt en ze weer opvangt, mag Vosje nog zoo scheel kijken en Drabbe nog zoo stoffig er uit zien, Eduard zit onbewogen te midden der baren en alles blijft rustig en correct aan hem. Van den zomer liep hij in 't palm-beach, nadat hij zijn slipjas en sous-vest na het bezoek der Koningin weer in de kamfer had gelegd en nu zit hij in een gedekt grijs streepje en zijn redevoeringen zijn navenant. Er is iets onmisbaars in, net als in den persoon zelf. Elke zin is een aanloop tot het laatste woord, dat krachtig wordt weggestooten. Hij hamert nog wel niet zoo als Treub de woorden in de hersenen varfzijn toehoorders, maar het komt er; men luistert naar hem zooals dezes middag als de waarde partijgenoot Ossendorp en ook Klaas de Vries het opnemen voor het openbaar onderwijs over 't IJ dat op een enkel plekje een tikje in de versukkeling schijnt geraakt te zijn. Ging de partijgenoot niet zelfs zoover een paar der houten schoolgebouwen met een stal te vergelijken? En zag het geestesoog daarnaast niet een coquet paleisje van een bijzon dere school waav gratis sigaren gerookt en gratis pendules met coupes worden weggegeven? Het openbaar onderwijs het smartekind, de asschepoester en het bizonder het verwende poppetje ! O, wonderlijke gelijkstelling ! En dit te hooren uit den mond van een sociaal-democratisch raads lid aan het adres van een sociaal-democratisch wethouder ! ! De heer Klaas de Vries, die, sinds de troebelen in China, nu al zijn Chineesche dialecten door elkaar spreekt, was er opgewonden van, hij de man van hetVolksonderwijs! Doch de wethouder stelde gerust. Er was een voos plekje, daar over 't IJ, maar het wordt onderhanden genomen en de stallen zijn keurig net van binnen, al zijn ze van buiten een tikje onoogelijk. Bij een der vele stemmingen over het toestaan van geld voor christelijke leermiddelen, werd de naam van Wijnkoop afgeroepen, doch ja" noch neen" werd gehoord. Hij was al weg. Voor goed? Het been van Moskou is even lang als de arm van Rome en nu Wijnkoop gebannen is uit de Partij, iTgt het voor de hand dat de rebel er ook geen prijs meer opstelt het proletariaat in den Raad te vernEEREN-SCIIOEISEL BERNARD ELIAS. tegenwoordigen. Verdwijnt hij inderdaad, dan zijn wij een van onze schilderachtigste leden kwijt. Zijn uitbarstingen waren soms net echt en van menig rumoerig tafereeltje was hij de ziel. Eenigen invloed op den gang van zaken heeft hij nooit gehad. Zijn eenige tactiek was de sociaal-demo craten dwars te zitten en eenige grootheid wist hij in deze kleine politiek niet te brengen. Verdwijnt hij, dan volgt de partijbokser Visser hem op,de man wiens vuisten de oproerige leden tot Moskou terug brengt, zij het dan met een blauw oog. Dat was een openbaring waarmede de heer Walrave Boissevain kwam. Men is in het B tondorp dol op Montessori ! Had u dat gedacht? De menschen wonen daar zoo rustig in dat betonnen graf achter de Ooster-Begraafplaats en men achtte ze ver van alle onderwijs-besmetting, maar helaas ! Zoodra er voldoende Montessorianen zijn om als leidster op te treden, gaat er een zending naar het Béton-dorp en als er dan nog behoefte aan lager-Montessorionderwijs mocht blijken te bestaan, dan zal de wethouder er zijn volle aan dacht aan wijden. Hij dacht dat de Betonners alleen maar oog hadden voor hun bus-verbindingen met de stad en kameraad Doornbusch, die nooit iets anders beweerd had, keek als een Montessorikind dat om het klankvolume van de piano te vcrhoogen er een karaf water in gekeerd heeft. && Bt mmm&mm ?»j«gg_!lL1l '* Nadat de heer Peters gehuild had bij het teraardebestellen van een eenheidsschool voor schippersen woonwagen-kinderen het klasse-verstand der schippers heeft een afkeer van woonwagen kinderen, niettegenstaande een schipper en woon wagen-zwervers echte proletariërs zijn en straks het eenheidsfront zullen dienen te vormen als de stormloop tegen het kapitalisme begint kwam de Ziekenhuis-kwestie opnieuw aan de orde. De zaak scheen een tikje verward doordat de Raad een motie-Polak had aangenomen, waarvan eigenlijk niemand precies wist wat de bedoeling was. Er is een plan A, waaraan wethouder Vos zijn laatste vrijheidsbondsche zaligheid ver pand heeft. Dit plan kost een hand of wat millioenen en voldoet voor het oogenblik aan alle redelijke" eischen. Zoodra er in een of andere gemeente sterk en redelijk" gespookt wordt, dan staat het vast dat de Machtige het er in heeft gezet. Plan A was dan het plan van Wibaut. Maar er is ook een plan B. Dat is het plan in de lucht, het 51 LEIDSCHESTRÜAT A'DAM lucht-ziekenhuis. En nu wil dr. Polak dat B. en W terstond met plan B zullen komen zoodra plan A. gereed is. Toen keek broeder Douwes broeder Spier en broeder Baas aan en zuchtte: ,,hebben we daar nu voor gestemd?". En degeneraal keek of hijeen dikke Bertha in Keulen hoorde donderen en Wierdels was niet gerust en zooveel anderen die voor de motie-Polak gestemd hadden in de hoop denMachtige eindelijk om een hoek een klein douwtje te kunnen geven. Eduard Polak nu wilde eigenlijk precies wat de Machtige wilde: nujzich Dr. Vos Weth. Wibaut Dr. Polak niet vastleggen op B maar A eerst afbouwen alsof er geen kou in de lucht was, en bescheidenlijk van zijn zooveelsten triomf genietend zat de groote Man en hij scheen zich voor deze gelegenheid de wenkbrauwen zwart geschminkt te hebben, zoo scherp en donker stonden ze in het purper der Dr. Vos Dr. Pulak Dr. Vos overwinning. Vosje kan rustig verder bunwen met zijn blokjes en Willem Polak kan de zijne opbergen tot het de Machtige behaagt ze voor den dag te laten halen. \-f Ate het waar is dat de fractie aan zijn ketting gerammeld heeft, dan is het alweer a'fgeloopen. Ze zit nu weer op en eet uit het handje.