DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2525 PEEK & CLOPPENBURG Clichés Van Leer AMSTERDAM DE GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f 3.?per kwartaal ol I 10.?per jaar bij vooruitbetaling. TEOO/IEGBEEK VERZOET m WEINia KO/TEN UWE WOON INtKHTINa VB/WIT fw/ EN tmwm REGENJASSEN Stoomen en Waterdichtmaken van Regenjassen volgens nieuw verbeterd procédé, Prijs f4.50 a f5.75. PALTHE-ALMELO BIJKOMSTIGHEDEN door ANNIE SALOMONS CLXLV De drang om zijn leven een schijn van bestendig heid te geven door het op alle mogelijke manieren aan stoffelijke bezittingen vast te leggen schijnt den mensch op onuitroeibare manier ingeboren. Overal om ons heen zien we de tastbare bewijzen, dat ons bestaan als een bloem" zoo kortstondig is; er gaat geen dag voorbij, waarop wij er niet aan herinnerd Worden, dat de dood, noch blijde jeugd, noch gemelijken ouderdom spaart; dat gezondheid, schoonheid, geluk, voor zijn blik tot asch Worden, en dat geen mensch zeker is van den dag van morgen al Was hij jong en machtig en sterk; en toch houden we niet op onze huizen, onze kleerenkasten, onze Wijnkelders te vullen; toch bepalen we, wat we doen zullen over vijf jaar, over tien jaar; terwijl onze mond, die nu zoo overmoedig spreekt, dan misschien al lang een schuilplaats zal zijn voor aardwurmen. Wij hebben hier geen blijvende woonplaats". Zou iemand, die dit woord wezenlijk verstond, zich niet moeten vergenoegen met n kamer, n kleed voor den zomer en n voor den winter; n drinknap, n bord om van te eten en n stel dekens om zich in te wikkelen? Maar hebt u Wel eens met besef de kristalkast aangezien, die voor de ne noodzakelijke drinknap in de plaats is gekomen met twaalf likeurglaasjes en twaalf bitterglaasjes en twaalf portglazen en wijnglazen en champagneglazen en rijnwijnglazen en water glazen en diverse soorten karaffen en kristallen taartbakjes en kristallen botervlootjes en gemberschaaltjes en compóteschalen en fruitschalen en vlakommen en bonbonsbakjes en hors d'oeuvreschalen en een olie en azijnstel en nog veel meer, zonder Welke attributen een normale huisvrouw meent geen huishouden te kunnen drijven, even min als zonder diverse soorten van telkens een dozijn theekopjes: voor de thee tafel in de ontvang kamer, voor de theetafel op de kinderkamer, voor 't ontbijt en voor 's avonds; altijd Weer een ander stelletje. En dan eerst de geheimen van een ouderwetsche linnenkast met handdoeken voor de fonteintjes, voor de keuken, voor de dienstboden privé, voor de logees en voor eigen gebruik; met zeker Wel negen soorten verschillende keukendoeken, zoodat zelfs de intelligentste man op het punt van uit geven" het altijd weer mistroostig aflegt; om nog niet eens te spreken van de stapeltjes hals doeken en schoorsteenvalletjes en kruikenzakjes, waar iemand van onzen tijd nooit precies 't gebruik meer van weet. En dan de keukeninrichting, de gewone keuken inrichting van een normaal gezin met bakpannen en stoofpannen en soeppannen en vischpannen en aspergepannen en vuurvaste schotels en warmwaterschalen en melkpannen en aardappelpannen en dubbele" groentenpannen en melkkannen in alle formaten en een vleeschmolen en een koffie molen en een rekje met zout- en soda- en theeen koffiepotten en een weegschaal en een specerijentrommel, allemaal dingen, die strikt onont beerlijk heeten te zijn en die toch vreemd aandoen voor iemand, die hier geen blijvende woonplaats heeft". Wie midden in een verlaten huis staat, waar alles Wordt uitgestald, wat een mensch zich verbeeld heeft voor zijn levensonderhoud noodig te hebben, een email rijstbal, een koperen glazenspuit, vele kleurige blikken en trommels, een perzisch tapijtje, een huiszegen, een rolveger, vele mappen met oude portretten en een mand vol timmergerei, voelt zich wonderlijk moe en weemoedig worden. Kun je al die oude dingen, die een goed en vredig leven hebben begeleid, de wijde wereld in laten trekken, om de hemel mag weten waar... te belanden ? Of moeten we opnieuw ons kortstondige bestaan bezwaren met pluche fauteuils en spiegels en hokkertjes en kleedjes en kamerschermen en porti res, omdat het schoon is een oude traditie voort te zetten en omdat niemand er op den langen duur aan ontkomt het overbodige zoo noodig te hebben als zijn dagelijksch brood? En dan ineens komt er een oud, al vergeten gewaand visioen bij me op: de uittocht van de Belgen na den inval van de Duitschers; die menschen, die ineens alles wat ze bezaten in den steek laten moesten en onze steden kwamen binnen wandelen met niets dan een tandborstel,een paar kousen en een schoon boordje. Hoe wonderlijk bevrijd moeten ze zich hebben gevoeld, omdat ze wisten, dat hun bezit, dat ze jarenlang zorgvuldig hadden vergroot, Waaraan ze jarenlang dag aan dag hadden gespaard hun met n slag begeven had en ze nu Weer schoon voor het groote leven stonden, los van benepen bedenkingen, in staat te gaan, waarheen ze wilden. Terwijl wij, zelfs als we gedoemd zijn over de wereld te zwalken, toch altijd allerlei banden houden van kisten, die ergens in een achterhuis opgeslagen staan met alle mogelijke en onmogelijke dingen volgepakt, na een jaar weten we zelf niet meer, wat 't allemaal was... En bij een ander hebben we weer karpetten en meubels opgeborgen en wér een ander bewaart ons zilver en onze messen; terwijl we misschien al lang op een vreemd kerkhofje, ergens hoog boven een vreemde zee begraven zullen liggen, als de motten aan onze fluweelen voetbankjes dineeren, die nog altijd op onzen naam staan genoteerd. Konden we nog maar zorgeloos doordraaien, van dag op dag zonder chequeboekjes en banksaldo's en wisselende Waarden van effecten ? durfden we nog maar leven naar de waarheid, dat elke dag genoeg heeft aan zijn eigen kwaad", omdat we dan waarschijnlijk onmiddellijk zouden merken, dat alleen op dezen bodem ook het iederen-dag-eigen geluk opbloeit; konden we er maar van afzien te tobben over. of plezierige dingen uit te stellen tot, een toekomst, die onze oogen misschien nooit zullen zien; leerden we het heidensche carpe diem" maar beleven, uvergehaald naar de beteekenis van het evangelieWoord: Vraagt dan niet, wat zullen we eten of wat zullen we drinken of waarmee zullen we ons kleeden". Dan zouden we Weer als kinderen zoo blij in de zon kunnen spelen, en tegelijk ook als kinderen zoo rustig in den dood kunnen gaan; omdat we niet getracht hadden een blijvende" woonplaats op drijfzand te bouwen; omdat We niet een opslag plaats van meubels en zilverwerken van ons leven hadden gemaakt, maar altijd de geheimzinnige vergankelijkheid ervan hadden beseft, zooals Rilke die ons heeft gesuggereerd: Du muszt das Leben nicht verstehn, Dann vvird es Werden wie ein Fest, Und lasz dir jedtr Tag geschelin So wie ein Kind i m weiter gehn Von jedem Wehn Sich viele Blumen schenken la'szt. Sie auf zu sammeln um zu sparen, Das kommt dem Kind nicht in den Siun....' l'/'iV *:=? Kersen Pralines Bijzonder frisschéS Aangename smaa||f