No. 2527 DE GROENE , WEEKBLAD WQR NEDERLAND DE HAVEN VAN BANYULS NA DE VANGST ANSJOVISVANGST OP DE MIDDELLANDSCHE ZEE door, en met teekeningen van S. L. SCHWARZ De hitte aan het Middellandsche zeestrand had mij neergeslagen in het cafétje Py in Banyuls en de waard had zich gehaast mij met een fleschje landwijn bij te brengen. Bij het tweede fleschje raakte ik al weer tamelijk op streek. Ik zou zeker niet langer hebben getalmd om penseel en palet weer op te pakken en mij andermaal dien dag op het gloeiende land bij de druivenvelden en de tegen de bergen opgestapelde huisjes te wagen, hadden mijn vrienden Potgage en Matteo mij door hun binnen komst daarin niet verhinderd. Potgage en Matteo, groote, stevige, gesnorde zeebonken, die al ver scheidene malen gewillige modellen waren geweest, begroetten mij hartelijk; dronken snel een koffie en bestelden daarna een cognac om den bitteren smaak van de koffie weg te spoelen. Dien avond moesten zij op de ansjovisvangst, die dien dag geopend Werd, en toen zij bemerkten, dat ik mij, die in het Hollandsche landschap met een hengel in de hand aan een vliet of beek gaarne een visch mag verschalken voor hun bedrijf interesseerde, noodigden zij mij in hun typisch CatalaanschFransch uit mede te gaan. Als ik lust had,wasik welkom." Wellicht enthousiast door den wijn of misschien door de warmte te lam om mij te ver zetten, nam ik de uitnoodiging aan. Toch min of meer verheugd om de warmte op het land te ontvluchten en verkoeling te vinden op de zee, stond ik 's avonds zes utirop het strandgereed, gewapend met een klein tonnetje Wijn, mondvoorraad en veel rookwerk. Vijf stoere kerels bemanden het prachtig ranke zeilscheepje; de zesde, de gelegenheidsvisscher, was minder stoer, doch vol goeden moed. Bon courage !" roept men ons van het strand toe. De boot wordt te Water geduwd; we roeien een heel eind om onder den wind te komen, passeeren klippen en rotsen achter ons volgt nog een twintigtal grootere en kleinere vaartuigen, het grootste deel van ?de Banyulsche vloot, die uit pi.m. dertig booten bestaat, alle even mooi van kleur en rank van vorm. In stilte bewonder ik deze prach tige booten met haar sierlijke, ?driehoekige zeilen en kleine mas ten, 't Is intusschen donker geWorden en de visschers zijn bezig hun netten klaar te maken. Want We zijn op terrein aangekomen, waar de scholen ansjovis worden vermoed. De netten gaan te water. Enorm lang zijn deze fijne netten, 't is net een zijden weefsel. Zij schijnen mij eindeloos te zijn totdat het laatste te water is me t zijn plank uit kurk. Hoe lang zijn deze netten wel, vraag ik. Tachtig Meter, zegt Matteo, en ze kosten wel duizend a vijftienhonderd franc ieder. Wanneer er een bruinvisch doorschiet, hebben de vrouwen morgen weer wat te doen dan kunnen zij weer een dagloontje verdienen, want zij krijgen fr. 1.50 per uur voor het herstellen." ledere boot heeft ongeveer negen zulke netten aan boord en ik begrijp haast niet waar ze het allemaal moeten laten in het kleine ruim als er straks nog visch bijkomt. Het eerste net wordt binnengehaald, de vangst is niet groot. Het tweede volgt met niet veel meer succes. Dan komt er een, dat meer moeite :sc!hijnt te geven en Wanneer het langzaam binnen getrokken "wordt, hangen de prachtige zilveren vischjes bij duizendtallen met hun kieuwen als streepjes zilverpapier tusschen de mazen. Een ondragelijke stank komt uit het ruim naar boven. Ik tracht die atmosfeer te ontvluchten; overal omsluit mij de benauwende vischlucht. De buit groeit. Volle netten met ansjovis worden in het ruim gegooid, zoo gaat het door en de ondragelijke geur wordt sterker bij'iedere nieuwe aanwinst, 't Spijt mij dat ik niet eerder van mijn mondvoorraad gebruik gemaakt heb. Na een uur of vier van goede vangst ben ik de vertwijfeling nabij. Ik probeer een nieuw middel en tracht den geur door veel rpoken te verdrijven, doch tegen zooveel kilo's ansjovis is niets bestand. Ik word er nog zieker van; o Wat is die schuit klein en het strand ver weg. Wie moet deze massa visch allemaal eten? Ik geloof, dat je zeeziek bent", zegt Potgage. Ik verzeker hem, dat ik het niet langer meer zoo kan harden en als wij niet spoedig de haven binnenloopen, zij mij maar op zee moeten begraven. Zoo gauw als de wind gunstig is gaan we terug. Eindelijk komt de verlossing, we stevenen naar Banyuls terug en in gedachten zit ik alweer in 't caféPy| mijn oorlam te gebrui ken, om mijn maag door een flinken teug cognac te soigneeren. Om 6 uur ligt de boot op het strand; de netten worden te voorschijn gehaald. Vrachtauto'sen Wagens met muilezelsstaanreeds op het strand te Wachten om de ansjovis naar Colliourete brengen, naarde zouterijen eninleggerijen. Vrouwen en kinderen komen met mandjes om voor enkele sous een deel van den buit die op 800 K.G. wordt geschat te koopen. Talrijke honden en katten zwerven om de booten om ook hun ontbijt machtig te worde-n. Iedereen in Banyuls zal vandaag ansjovis eten (behalve ik) en ik weet dat, telkens als ik ansjovis of een blik waar zij in zijn geweest zal zien, deze vischvangstin scherpe beelden in mijn herinnering zal komen. TELEFOON GESPREKKEN door CEL 2. Ik bedoel eigenlijk in de bres ! Hoe lang is het nu niet alweer geleden dat Bram Kuyper je ontdekte? Ik zie je nog. Je was toen nog een simpel luitenantje. Natuurlijk, Napoleon is ook eerst luitenant geweest voor hij Keizer werd. Maar hij kan geen mooier luitenant geweest zijn dan jij. Weet je nog dat je in de Kamer Kuyper als een hondje naliep? Ik weet het, ik weet het. Je dekte hem, als 't ware met je forsche lichaam. En nu ben je zestig en Kolonel ! Hoc krijg je het zoo bij elkaar ! Een promotie bij keuze, een promotie op het slagveld,wat zijn ze vergeleken bij jou schitte rende promoties! Wat is helden moed op het slagveld, Wat is koel bloedigheid in de loopgraven, wat kalmte onder het zwaarste trommelvuur vergeleken bij jou heroiek gedrag in de Kamer. Geen debat kon je onstuimig genoeg zijn, geen crisis te onoplosbaar, geen lawaai van links te onoverschreeuwbaar, of jij had je met je breede buik dat ze je bij de Nationale Landstorm nog niet tot EereSchiet-schijf bevorderd hebben, POTGAGE Vjn(j -^ eell verzuim maar in het midden van de Kanier te vertoonen of de zege was onbetwistbaar aan Rechts. Tegen jou snelvuur-speeches, tegen jon mitrailleurinterrupties, tegen jou handgranaatsgehoor kon zelfs Duys niet op. Als staatsman moge je nog niet de hoogte bereikt hebben van Kuyper, als militair ken ik maar twee die je in krijgsmansdeugd over treffen Ik bedoel Wilhelm Sr. en Jr. von Honenzollern ! En daarom, Waarde Duympie.. -- Juffrouw ! Juffrouw ! Wat gebeurt er op de lijn? Ik heb nog nooit zulke vreemde geluiden in 't toestel gehoord ! Wat zegt u? Was het de Kolonel die.... die.... ook hij, Brittes en dat ondanks Ridder kerk en Sliedrecht .... Neen, dank u . . . . laat u maar. ... ik ben bedroefd. . . . Le Vin Blanc de KRESSMANN-BORDEAUX GRAVES MONOPOLE DRY Agence: Comptoir des Pays-Bas at da Paris, La Haye Juffrouw met den zestigjarige.. Er is er maar n ! Weet u niet welke? MATTEO Vindt u dat daar ook al de klad in komt? Ik zal het u dan maar zeggen : met kolonel Duymaer van Twist.... Foei ! Wat oneerbiedig. niet. Moet ik u rapporteeren? Schaamt u zich Door de firma Bnrgersdijk en Niermans te Leiden zal van 23 November tot 4 December een boekverkooping gehouden orden, waar o.a. geveild worden de bibliotheek van prof. Dr. F. Pijper, en de bibliotheken van wijlen de heeren F. W. Nieman, Dr. H. Japikse, Dr. C. W. J. Westerman en A. A. Overwater. De kijkdagen zijn van 19 tot 21 November van 9 tot 8 uur, bovendien 19^en 20 November des avonds van 7 tot 9 uur. ^üSS Maar omdat iedereen hem in den Haag Duympie" noemt, mag u nog niet.... geeft u me hem maar vlug, heel vlug ! Aaah ! Met den geachten, den gevierden jubilaris ? Hoe gaat het.. .. hoe gaat het.... Van harte, man ! Dat heb je der kranig afgebracht. Zestig jaar en nog altijd boven op de barricaden.. OOKTFRED:JROESKE ZANDBLAD - SIGAREN 8 en10 c*,