Historisch Archief 1877-1940
No. 2529
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
21
De dag van den Burgemeester....
Op de gereserveerde tribune ? schoone naam
voor een houten bank met een ongemakkelijke
leuning zitten de politie- en brandweerautori
teiten, gereed om listig in elkaar gevouwen
kattebelletjes naar de tafel van B. en W. te doen
verhuizen als van daar het S. O. S.-sein klinkt.
Op de punt zit inspecteur Bakker, onze
verkeersdictator. Een blonde Mussolini, stevig, pootig en
gewichtig. Minstens honderd vijftig kilo. Gevolg
van het gebrek aan beweging en het alsmaar
zitten in een motor-zijspan, waarin hij de stad
doorschiet. Dan volgt een mollig blond secretaresje,
thuis in alle wetboeken, waaruit straks de burge
meester zijn juridische argumenten zal putten en
naast haar de Groot-Uitvinder Gordijn, in zijn
vrijen tijd Commandant van de brandweer. Een
Napoleon in het uitvinden van alarmschclkn, die
afgaan als je er met een warme hand naar kijkt
maar niet afgaan als er brand is. Een in de wolken
vertoevend hoofd, met zwevende ocgen en een
vragenden neus. Hij kijkt met warme bewondering
naar den rug van broeder Douwes, wiens idee de
brandwachts in de spitsuren op de train hem
aan het peinzen gebracht heeft, zocdat we eer
daags verrast zullen Worden met een nieuwe uit
vinding, een tramwagen die, door een druk op den
knop, verandert in een koolzuurspuit.
Dit is het personeel voor de coulissen.
Achter de coulissen dwaalt Mr. van Lier, de
Raad-adviseur van den Burgemeester, rond en
blijft in contact met alle telefoons, want er kan
plotseling een feit, een cijfer noodig zijn. En als
dan alles klaar is, beginnen de acteurs hun rollen
af te draaien.
De heer Overst, van de firma Puls, had het over
het verkeer. Hij is deskundige. Hij rekent voor
dat er dagelijks 5600auto's
en 200.000 fietsen door Am
sterdam rollen en.maardit
zei hij niet, 500.000 voet
gangers, wat zeggen wil
500.000 ongelukkigen.die,
elke minuut van den dag,
gevaar loopen op Jan ter
Haar's geruischloosheid te
sneuvelen.
De heer Overst lijkt niet
meer op Jan Musch maar
is Jan Musch, zoo drama
tisch weet hij met het
woord te schilderen. Maar
van de middelen, die hij
aan de hand doet, is geen
enkel nieuw en inspecteur
Bakker schudt het hoofd.
Het in nrichting-rijden
is in Londen en Parijs een
betrekkelijk succes en men
zal er hier een proef mee
nemen, maar overigens zit
men, net als elders, met
de handen in het haar en
het komt niet in orde voor
dat we allemaal onze dakra
men in cn-uitvliegen inons
giro-bahv-éndekkcrtje.
Het hoofdstuk zedepolitie is een aantrekkelijk
onderwerp voor de dames-raadsleden. Vooral
mevrouw Tilanus is er dol op en zij haalde Freud
aan en Dostojewski, hield een lezing over sexueelc
psycho-analyse en vertoonde een super-film ge
titeld: Van arbeiderskind tot
juffrouw-vanvoor", met welke juffrouw een prostituee bedoeld is.
Het goede hart dezer sociaal-democratische dame
met den oud-Amsterdamschen naam, in een onder
blouse van dezelfde lap als waarin mejuffrouw
Frieda Katz zich dezen middag gehuld had, sprak
luide en met geestdrift begroette zij de zedepolitie,
die even machteloos zal staan tegenover de pros
titutie als de Babylonische politie dit was toen de
eerste juffrouw-van-voor zich in Babyion's straten
waagde. Het kan zijn dat de prostitutie iets met de
economie te maken heeft maar in ieder geval heeft
zij met den mensch te maken en al werd ons heele
politiekorps omgezet in zedepolitie, dan nog zou
men de dames-van-voor niet naar achter krijgen.
Mevrouw Koek-Mulder deed op het betoog van
mevrouw Tilanus een Vrijheidsbondsch-schepje,
en zij deed dit minder wetenschappelijk doch meer
uit de gulheid van haar moederlijk-liberaal hart
en juist onder haar gevoelige woorden, kwamen de
vier-uurs-edities der bladen binnen en plotseling
zag men beroering in den anders zoo rtistigen hoek
der Vrijzinnig-Democraten. Eerst las Ketelaar
het bericht: Marchant Kabinetsformateur" en
zijn oogen, die toch al meestentijds geloken zijn,
lagen thans geheel verscholen achter zijn roode
konen, zijn Kaninefatenknevel hing op zijn
halfhemdje en zijn langste lok krulde kriebelend in zijn
oor. Hij zei niets doch schoof de krant naar
Abrahams. Die reageerde als een kip op het toeteren
van een auto. Al zijn haren gingen recht overeind
staan, zijn hals rekte zich uit en hij snoof wellustig
in het rond, de krant onderwijl aan Klaas de Vries
doorgevend. Deze las het bericht driemaal, wreef
daarcp drie maal zijn ocgen uit en las het nog eens.
Toen sprak hij tot Ketelaar het historische woord:
Sjantnetmateur", Waarop zij gedrieën opstonden
en arm in arm naar den winkel in gedragen
heerenkleecling stevenden, die gelegen is op een hoek van
de Prinsenhofsteeg en Oudezijds Voorburgwal,
waar sinds de crisis uitbrak, vier gloednieuwe
ministersgalapakken voorde deur bengelen, welke
Wierdels, van Lingen, Roinme en Drabbe niet
kunnen zien zonder een traan weg te pinken, want
zit daar niet nog de geest in van Kooien, Bongaerts,
Lambooy en Welter?
Maar intussclien pakten twee donderwolken
zich te saam boven het hoofd van den Burger
vader. Stond daar niet eerst recht zijn tegenstander
der laatste maanden, Ferdinand
de-nog-cenvoudiger-boekdrukker dan toen hij wethouder was en
drong hij niet met kracht van argumenten aan np
de instelling van Georganiseerd Overleg bij de
politie en van een commissie van advies, een soort
scheidsgerecht? En trad, als om dit alles te bezege
len, Samuel Pothuis niet naar voren om, na ge
snuffeld te hebben in allerlei geleerde archief
stukken, tot de conclusie te komen dat niets, maar
ook niets ter wereld, tegen het Georganiseerd
Overleg en een commissie van advies bij de politie
is in te brengen? Want al moge de Burgemeester
zich verschuilen onder de parapluic van artikel 191
der Gemeentewet, de voorbeelden zijn voor het
grijpen dat dit artikel geen beletsel behoeft te zijn,
want hoeveel Burgemeesters vinden niet baat bij
organisaties, die, al moge zij geen scheidsgerecht
of Georganiseerd Overleg heeten, toch precies
geregeld zijn als deze lichamen en dezelfde uit
werking hebben? Maar in eiken Amsterdamschen
Burgemeester, of hij geboortig is uit de Bocht of
uit een andere bocht, leeft nog het oude
regentenbloed en zij dulden nog steeds geen inmenging in
hun politiebeheer en geen inbreuk op deze hun
alleenheerschappij, het laatste overblijfsel van wat
eenmaal het Koningschap van Amsterdam"
heette.
En de vloed stijgt en stijgt en het was de 23ste
zitting.
BARBAROSSA
GRANDS VINS DE CHAMPAGNE
POL ROGER & Cie.
Agent General: JAGER GERLINGS, Haarlem