20 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2534 i iS; f. TELEFOONGESPREKKEN door C E L 2. 30560, juffrouw ! Hallo! Met den Plaatselijken Commandant? Persoonlijk? Liefst wel. Waar kan ik hem dan vinden? Zit hij aan den overkant? Waar zou dat anders zijn dan in de Oroote Club" ! Of dacht u soms de Bijenkorf?" Man, wind je niet zoo op. Ik ben maar een burger. Het is toch niet aan me besteed. Dank u ! Ik zal dan zijn huis wel opschellen.... Juffrouw, 43164! ? Spreek ik met het huis van den Plaatselijken Commandant? Is de Kolonel thuis? Dat spijt mij. Maar spreek ik met mevrouw...? Oh, met Suzie, het dienstmeisje Liebe Suzie, horen sie mal O, kind, spreek je Hollandsch? Des te beter. Zeg, jij kan me misschien ook wel inlichten Nou, ik heb eens kennis gehad aan het derde meisje van een generaal en die kende de krijgsartikelen beter uit haar hoofd dan de baas. En ze heeft me eens in vertrouwen verteld dat zij eigen lijk het plan van de manoeuvres opmaakte.... Qoed. Luister dan, Suzie. Wanneer wordt een oude militair met militaire eer begraven? Ja, natuurlijk, als ie dood is. Zeg, ben jij in alles zoo bij? Je bent een Luister, Suzie. Je hebt het wel in de krant gelezen. Waarom mochten de oud gedienden, de leden van den Bond voor Pensioens actie de vorige week niet in den stoet meeloopen toen hun makker Christodoulos de laatste eer Werd bewezen? Waarom is dat zoo glad, Suzie? Wat?! Omdat de kolonel bang was dat al de oud-gedienden zich mee zouden laten begraven om uit hun lijden te zijn en het vuurpeleton pa tronen te kort zou zijn gekomen!... Suzie, Suzie ! En de ridderorden, die ze uit protest op de kist van hun krijgsmakker gooiden, wat doen jullie daar mee? En wat gaf de vodden-en-beenen-koopman er voor? ? Twee kwartjes voor het heele mudje !.... Arme, arme ridders ! Zeg Suzie, als je eens een avondje o, komt mevrouw daar aan.... dag ! UKENMEID. door A]L i D* A] Z EJV E N B o o M. Mevrouw is al sinds December naar het Zuiden. Voor haar gezondheid ? heet dat tegenwoordig ! En alleen. Ik vind dat dat geen pas geeft. Me vrouw zaliger ging nooit alleen de stad uit, behalve een enkelen keer met de jonge kinderen naar Het Tolhuis" of het Kalfje". Maar dan ging meneer zaliger haar altijd halen. Nu reizen jonge vrouwtjes moederziel alleen de wereld rond en meneer blijft moederziel alleen thuis. Dreigen er zoodoende niet aan twee kanten gevaren? Ik kon op den ochtend dat mevrouw wegging, mijn mond niet houden en toen ze me zeidc: Aal, je zorgt Wel goed voor meneer?" liet ik me ont vallen : Zorgt u wel goed voor hem, door meneer alleen te laten? Toen had je dat gezicht moeten zien ! Als ze gedurfd had, had ze me met zes weken opgezegd. Maar dat durfde ze toch niet. Meneer is geen klein kind, zei ze, en het gaat jou trouwens niet aan. ??Best, mevrouw, zei ik, en dan maar goede reis en ik hoop dat uw gezondheid er alle baat bij mag vinden ! Dat laatste zei ik erg hartelijk, dat begrijpt u en ze keek me weer aan of ze zeggen wou: hou je me voor de mal of niet? Nu ben ik met Leentje alleen in het groote huis en ik moet zeggen: we hebben aan meneer geen kind. Hij komt Wel eens niet thuis eten en soms vind ik het bed onbeslapen, maar hij heeft het erg druk met de crisis, zegt hij en hij is erg gul, nu mevrouw er niet is. Telkens als hij niet thuis is wezen eten, krijg ik een rijksdaalder van hem omdat je op me gerekend had zei hij, en van de week toen ik iets zei over het onbe slapen bed, gaf hij mij een gouden tientje. En gisteren zei hij ineens: ??Aaltje , als hij Aaltje" zegt, weet ik al hoe laat het is ik krijg vanavond bezoek van een lid van de Tweede Kamer het is een dame.... en hier is een kleinig heid voor je voor den kerstboom. Het kleinigheidje was een bankje van vijf en twintig gulden. Kom daar nu eens bij mevrouw mee aan ! Nooit eens een extraatje of het moet een extra-standje zijn. Maar ze schrijven elkaar trouw. Mevrouw schrijft om de drie dagen een prentbriefkaart uit Nice en ik heb al een paar maal een brief voor meneer moeten posten en van de week kreeg ikzelf een gekleur de briefkaart met niets erop dan de handteekening van mevrouw en ik zeg maar: hartelijkheid is toch alles. Krijgt meneer goede berichten over mevrouw's gezondheid? vroeg ik gisteren. Het schiet nog niet hard op, Aaltje, zei meneer, mevrouw heeft nog altijd last van de zenuwen, maar ze is nu onder behandeling van een specialist. Specialist! Ik hou me mond maar. Ik zeg niets. Want weet u wat me opgevallen is? Dat het jonge mensch, dat hier zooveel kwam, zich niet meer heeft laten zien net van den dag af dat mevrouw op reis is gegaan. Het isnietom te lasteren, wiens brood men eet dat zou me niet passen maar toevallig is het wel. En nu is gisteren het Kamerlid uit den Haag er geweest. Het Was een heel aardige, lieve dame en direct eigen met me. Aaltje, zei meneer, je moet de thee maar binnen brengen, mevrouw schenkt zelf. (Vindt n datnietkntis?) En ook moet je ons niet onnoodig storen. Je begrijpt, de crisis moet noodig opgelost Worden. Of ik het begrepen heb ! Wat n zoo'n poot van een Gezantschapsstoel al niet in de Wereld schopt! Ach ja, als je eenmaal met de politiek bezig bent, vliegt de tijd om. Om half een heeft meneer het Kamerlid in de auto weggebracht. ??< ? Is de crisis "nog niet opgelost, meneer? vroeg ik vanmorgen aan het ontbijt. Het is een moeilijke kwestie, Aaltje, zei hij, en je begrijpt dat alles in het diepste vertrouwen moet gebeuren. Dus je moet maar nooit tegea iemand iets zeggen van de ge heime conferenties die hiergehoudcn worden, je begrijpt het landsbelang... En toen gaf hij rne Weereen gouden tientje. Het landsbelang is veilig bij Aaltje, dat Weet hij. Vanmorgen kwam er een telegram. Ik ben niet nieuwsgierig, maar ik heb het toch boven de wasem losgeweekt omdat je nooit weet of er niet wat instaat waarop je je lang zaam moet voorbereiden. Ik heb het. overgeschreven: Envoyez galette". Ik weet niet wat het beteekent, maar het schijnt dat ze nu ook last van het gal heeft. Wat nuheelemaal niet verwondert. UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE J. H. DE BOIS HAARLEM KRUISWEG 08 FINE PRINTS PICTURES BOOKS