De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 9 januari pagina 6

9 januari 1926 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2535 BIJKOMSTIGHEDEN door ANNIE SALOMONS Met LISSONE naar CC I Als de boot in Port Said ligt, is er beneden in de gangen een stemming, alsof er iemand gestorven was: alle matglazen ruiten zijn gesloten, er hangt een bedompte lucht, het droeve, een tonige zingen der kolensjouwers doet aan het gejammer van klaagvrouwen denken, en die sombere beslotenheid kan tenslotte tot zóó'n obsessie worden, dat je Wel zoudt Willen zingen, als eindelijk, eindelijk het raampje weer open mag; de zware lichters zijn weggevaren; lange, donkere booten nemen de laatste afge beulde, stompe kerels mee; en, zoodra er een strookje water tusschen is, krijgt de stad zelfs iets fleurigs met haar witte gebouwen en het mooie standbeeld van de Lesseps. En dan is ook dadelijk alles weer goed: de droge, zonnige wind is nog heelemaal niet Warm; de boot glijdt langzaam door het smalle water; je hebt 't gevoel, dat je daar langs den kant, onder de boomen, gewoon zoudt kunnen meewandeien, en strakjes weer er op stappen .... maar misschien zou een fiets toch beter zijn, of zoo'n klein, vlug ezeltje; of eigenlijk het liefste toch een kameel; een kameel, die hier in het eigenaardige licht, tegen den lilas hemel opeens zoo iets moois en nobels wordt, terwijl je in de diergaarde alleen maar merkte, dat hij naar rook Waarom leeren we op school toch niets anders over het Suez-Kanaal, dan dat het zoo'n buitengewoon belangrijk en zwaar werk is geweest, een voorbeeld van energie en vernuft; maar zegt niemand ooit, dat het zoo onvergelijke lijk mooi is? Ach, eigenlijk is het maar beter zoo; de meeste van onze emoties, bij 't zien van een panorama, van een Waterval, van een berglandschap, zijn zoo soliede voorbereid en van te voren beargumenteerd, dat we op het oogenblik zelf nauwelijks meer weten, of we ons herinneren, of dat we het heusch voelen. Maar het Suez-Kanaal is van mijn prille schooljeugd af voor mij iets rechts, iets dors, iets van alleen practisch belang geweest, en daardoor overrompelen de schoonheid der tinten, de onbeschrijfelijk teere nuances van een hemel boven woes tijnzand me altijd weer opnieuw, en ik ben er dankbaar voor, dat ik, toen ik, wat onzeker, met den stok over de glimmende wandkaart Wandelde en moest vertellen, welk land aan den eenen kant en Welk zich aan den anderen uitstrekte, geen oogenblik heb vermoed, wat het beteekenen zou er langs te varen bij een glorieuzen zons ondergang, als het blozendste rozerood in paars en blauw en ten slotte in een jubelend groen vervliet; of onder een volle maan. We stonden op het donkere sloependek en de glans, die over het woestijnland lag, was eerst zóó wonderlijk, dat niemand sprak. Ik had nooit gedacht, dat de woestijn zóó boeiend kon zijn", zei eindelijk een ingehouden stem, het is als een betoovering". En tegelijk wendde hij zijn hoofd af; het leek wel, of de ander schreide Waarom spraken ze toen een oogenblik later over de emotie, als je den Nieuwen waterweg binnenvaart, en je ziet de zware, Hollandsche boomen weer en de weelderige weilanden en de silhouetjes der lieve, oude stadjes? Intusschen stoomen we halsstarrig den anderen kant op, zoodat het beter is je voorloopig maar voor een ander soort schoonheid te interesseeren: de eigenaardig lilas roze rotsen, waar we in den heel vroegen ochtend voorbij schuiven, als langs de coulissen van een sprookjesachtig-mooie opera; de ge heimzinnig groen-blauwe zee, die lokt als ondoorgrondelijke oogen; en nachten, die zoel en fluweel-donker zijn. We zullen nu voorloopig geen land meer zien, maar dat wil nog geenszins zeggen, dat we van alle emoties zijn afgesloten: een moeder en een dochter laten hun haar, dat ze tot nu toe beide in eerzame knoedeltjes droegen, op n vreedzamen zondagmorgen plotseling bobben!! Het kleine, blonde meisje, dat alleen maar hartenveroverend lachen kon, begint opeens met haar roze, bloote pootjes op het dek te stappen, en ze rekt zich op haarpeuterige teentjesalseen bekoorlijk balletdanseresje. De officieren, die altijd de grammofoon laten draaien, zijn een geanimeerde flirt begonnen met een juffrouw van de tweede klas met zwart omkoolde oogen; ik geef toe, dat het laatste evenement het jammerlijk aflegt tegen de belangrijkheid van de twee vorige. En dan zijn er de radiogrammen, die ons bijna eiken middag na de lunch opwachten, b.v. dit hoopvolle bericht over den bloei van mijn geliefd Rotter dam. Maar het boeiendst van den heelen dag blijven toch de verhalen, de ver halen over Indiëen Indisch leven, die je zoo tusschen de patrijs en het kasteelvan-brandend-ijs krijgt opgedischt en die je opeens midden in de rimboe ver plaatsen. Hoort u in Holland weieens aan een diner vertellen, dat iemand, die een vredig autotochtje in den avond maakte, onverwachts dwars over zijn pad een krokodil zag liggen en niet meer terug kon en dus maar full speed er over heen chauffeerde? Zooals alle nieuwelingen heb ik een zwak op Inlanders. Gelukkig zijn er blanda's, die die verblinding meer dan vijftien jaar intact weten te bewaren. Ik sprak er met zoo'n onverbeterlijken idealist over, dat een volk, dat zoo dol is op kinderen en zoo'n eerbied heeft voor den ouderdom, toch wel op een goed fundament moet staan, en toen zei hij: wist u, dat 't voorschrift is bij de Mohammedanen, dat de ouden, die niet meer werken kunnen, het recht hebben spijzen te nemen, zonder be taling? Ik heb dikwijls een oud ventje zich, heusch niet zoo heel bescheiden, aan een warong te goed zien doen, en als hij dan er na rustig wegwandelde, nooit een woord van verzet". Ik bedacht met schaamte, dat ik er me zoo over had geagiteerd, dat er geen oudemannen- en vrouwen-huizen waren in Indië, zooals bij ons. En ik besefte voor 't eerst, dat er eerst heel veel mis moet zijn in een samenleving, veel bedorven en verhard, voordat philanthropie staats- en ge meentebemoeienis wordt. het CARNAVAL te NICE 8 FEBR. TUNIS 8 FEBR. SPANJE 2 MAART ITALIË, PARIJS, WINTERSPORT, RIVIÈRA. - NOORD-ITALIË, ITAL. MEREN, ENZ. £"" N.V. LISSONE & ZOON's Reisbureau. Leidschestraat 5 ~ AMSTERDAM Dam 10 REPARATIE VAN GEBROKEN KUNSTVOORWERPEN Het is geen kunst om voor een lagen prijs Uw wasch te behandelen, maar Uw wasch tegen concurreerenden prijs GOED te behandelen, dat is een kunst die De Pelikaan" te Gouda al HONDERD JAAR kent Vraagt eens om onze prijscourant G\£> ffxO NO. IOÓ G\£> CxS = Adverteert in ^ ^ J DE GROENE | dan bereikt u net | l beste publiek «^ <x> f | <~> ALLE STUKKEN | l voor de admini- l EE ~1 ~ | stratie te riemen | | aan de N.V. De | | (jroene Amsteiv l | dammer, ixeizers- | | gracht 333 GV) G\D = PICHT U TOT TEOOJTKKEIC VOOR /PECIAIE WOON INLICHTINGEN Cliché's Van Leer Amsterdam N. F. VAN GELDER & Co., AMSTERDAM Prins Hendrikkade 25 en 27 Telefoon No. 42997 en 34062 v an Jjaerlestraat 40 Telefoon N o. 20668 ood ?"PI tcT3 / " ~X"^T ? i hèOKion ~>V e cl g \v 111 rood c n bJauv uil pevoeru. op crème lond Eetservies 6o"cleelig f 188.oO O n t L ij f s e r v i e K 19-dc-clig 4ó,7o T li e es e r vies 16-cleelip 28, O 31 1 b ij l k o p en K c n o l e l per si uk I ]i e e k o p en s c n o l e l per si uk ,90

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl