No. 2537 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 21 DE AUTO VÓÓR EN NA EEN BEZOEK AAN DE AUTOMOBIELTENTOONSTELLING Teekening voor de Groene Amsterdammer" door B. van Vlijmen CHARIVARIA DE WONDEREN DER TECHNIEK ,,Na afscheid te hebben genomen van de autoriteiten vertrok de koninklijke trein om 9.10 in de richting van Cuyk." (Hbl.) DE WONDEREN DER NATUUR Onze dame is een mannelijk wezen ge bleven, geheel in overeenstemming met zijn (haar) geweldige kracht." (Tel.) EEN VROEGRIJP KINDJE Tsjang-tso-lin begon zijn leven als bende leider die groote gebieden terroriseerde." (De Strijd) ER LOOPT EEN STREEPJE DOOR Zoodra zulk-een in-zicht komt, zijn er tal van menschen in-de-weer. Nooit heb ik kunnen opmerken een dergelijk-killen graad van onverschilligheid. Zij was zoo-ongeveer in-mootjes gehakt." (Gooi-en Eeml.) Zij dacht eraan, hoe zij een fortuin In d wég-gesmeten, hoe zij een kapitaal had prijs gegeven. En als zij nu en zóó terug-kwam l" (J. K. v. Sluwe, Huwelijksvacaniie) ONZE SCHOKHOEK Een der moordenaars wenschte de ver moorde vrouw te huwen, doch zij werd te zamen met haar man gedood. ? In de rivier drijven vele doode kadavers van dieren." (N. R C) UlT Dp HOOGESCHOOL DER JOURNA LISTIEK. Het is zeker, dat in het heele land van Maas en Waal onherroepelijk op vele plaatsen het water waarschijnlijk tot op vier meter hoogte komt." (O. H. C.) Men zij er aan herinnerd, dat op het Postkantoor de plaatjes alsnog kunnen wor den verkregen, wat nog velen zullen hebben nagelaten zich aan te schaffen." (N. Arnli. Ct.) ONZE ADVERTEERENDE HUMORISTEN Burgermeisje, 18 j., P. O. (met geheime vereering) zoekt dito vriendin." (Trib.) Allen die zerken of palen op de begraaf plaats hebben en in verwaarloosden toestam' verkeeren worden verzocht deze binnen 3 mna in orde te maken. Namens de Kerkvoogdij te Lellens, B. Smit, Kerkv." (Nbl. v. h. N.) CT NACHTBÖtK VAN AALT E n* Dfc ZUIINIGE KEUKENMEID door ALIDA ZEVENBOOM Het komt misschien niet te pas voor een eenvoudige dienstbode, die precies weet waar ze staan moet, rnaar ik had als jong meisje al een zwak voor meneer Treub. In zijn rooden" tijd, als ik het zoo zeggen mag, kwam hij veel bij wijlen meneer over de vloer en mevrouw zaliger had altijd een kleurtje als hij komen zou. Niet dat mijn volk rood" Was of daaromtrent, maar meneer was nog al vooruitstrevend voor die jaren en lid van Amsterdam", zoo heette, geloof ik, die kiesvereeniging, waarvan meneer Treub toen de ziel en zaligheid was. Als hij kwam had hij altijd een grapje, en, al zeg ik het zelf, ik was niet op mijn mondje gevallen En als ik dan meneer Treub zijn jas aannam, dan kon hij zoo hartelijk kijken en bij het weggaan kreeg ik altijd een hand van hem. En weet u wat ik zoo mooi aan hem vond? Zijn stem ! Domino de Qaay Fortman had een mooie zalving in zijn geluid en domino Kromsigt weet ook te roeren, maar meneer Marinus Treub ? ik zeg Marinus" omdat ik hem eigenlijk van zoo klein af gekend heb en ik weet dat als hij zich Aaltje van uit de Bccht herinnert, hij het me niet kwalijk zal nemen wist de dingen altijd zoo te zeggen dat ze je bij bleven. Ik heb hem wat dikwijls hooren praten tot 's avonds diep in den nacht en bij hoeveel diners heb ik hem niet bediend en altijd het hoogste woord! Wat kon hij te keer gaan ! En nooit een blaadje voor zijn mond, of Burgemeester Vening Meinesz mee aanzat of dominéBöhringer, en ik heb hem eens meneer A. C. Wertheim hooren afdrogen, nou en dat was toch een fijne man, dat mijn ooren er nu nog van tintelen. Ik lees wel eens een enkelen keer in mijn protestantsche weekblaadje hoe zondig die Wijnkoop te keer kan gaan en als ik me herinner wat meneer Marinus zoo noemden wij hem in de keuken,waaruitu kuntnagaan wat een indruk hij op ons drieën meisjes gemaakt moet hebben in die jaren er allemaal uitflapte, dan is die Rus eigenlijk een heel tam ke reltje. Wij hadden toen Anton als huis knecht en die was volgeling van Dr. Abraham Kuyper en u begrijpt dat wij hooien beneden altijd de partij van Meneer Marinus namen en als Anton dan niets meer wist te zeggen, dan kwam hij met den dooddoener: Let maar op wat ik je zeg - Hij meent er geen iteek van." < v En dan had u Tilly moeten hooren, het kamermeisje van Mevrouw'. Wat kon die opstuiven tegen dr. Abraham. Ja, dat waren in de keuken toch wel mooie gesprekken. Kom daar tegen woordig eens om. Niets dan over Pola Negerie en SjapHn en over Mille Colommes en over steppen en jassen. En dat noemen ?.e toenemende be schaving ! En ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik na weerzoo'n dispuut met Anton meneer Marinus zijn jas aangaf en brutaal Weg tegen hem zei: ^ Weet u wat Anton van u zegt? Meneer Marinus keek me met zijn blauwe oogen aan en ik voelde dat er in mijn binnenste iets aan het draaien ging. Hij lachte en zei: Wat voor kwaads spreekt hij van me ? ??Hij zegt dat u geen steek meent van al wat u zegt! Het was er uit vóór ik het wist en mijn eerste gedachte, en als altijd was het een zondige, want dat is zoo vreemd bij den mensch, was: daar gaat je rijksdaalder-fooi". Want hij gat' nooit minder. Maar dat was nu echt Treub. Hij lachte nog harder en drukte toch de hand. Ik geloof dat Anton niet heelemaal ongelijk heeft, zei hij. Politiek is net als de liefde. En toen keek hij me opnieuw aan en weer ging er iets aan het draaien in mijn binnenste. ??De liefde? vroeg ik, want ik be greep hem niet in mijn onschuld. Ja, Alida, zei hij, op het oogenblik dat je het zegt, zou je zweren dat je het meent, maar drie dagen, drie weken, drie maanden, drie jaar later, geloof je het niet meer. Want twijfel, meisje, is in de politiek en ook in de liefde het beginsel der Waarheid ! En weg was hij. Ik denk nog dikwijls aan dat gesprek en van de week stond het me alles weer zoo helder voor den geest, toen ik hem opendeed. Hij kwam vrij laat met de auto van meneer en ze hebben heel lang samen zitten praten en de paar maal dat ik binnen ben geweest om het een en ander klaar te zetten voor een soupeetje trokken ze allebei erg lang aan hun sigaren en keken de rookwolkjcs na. Ze hadden dus geheimen, zelfs voor Aaltje en als meneer Marinus niet neg altijd zoo hard sprak ??net of hij elk woord met een draad nagel in je hersenen vastspijkert dan had ik nocit kunnen geweten hebben waar ze het over hadden. Want ik hoorde hem zeggen: Het kan zoo niet langer gaan. Die kerels verkletscn alles. Er wordt naar een kerel van stavast gesnakt en als ik bij de eerstvolgende Kamerzitting me in het groene deurtje van de Kamer vertoonde, zou je eens wat zien. Dan lag de eene helft op zijn buik en de andere helft sprcng van angst tegen de muren op. Het is een klein kunstje.... En toen ik hem uitliet, dacht ik weer wat hij jaren geleden tegen me gezegd had: ,,Het is net als in de liefde Van daag zweer je dat je het meent en morgen...." En het is dikwijls morgen bij meneer Marinus. Net als bij meneer Wibaut.... Gelukkig maar, want dat houdt je jong ! NIEUWE UITGAVEN De Oude Vareman, Een verhaal van stilte, storm en sterving, door AART ANTONIE. Uitgegeven door den schrijver. Sporlmassage en Trainingsoefeningen, redacteur W. Jansen JHzn. I. Popu laire Sporthygiè'ne, door E. van Minden. II. Algemeene Trainingsoefeningen, door J. H. Dobbinga. III. Sportmassage, door W. A. Ooeting. Rotterdam. W. L. en J. Brusse's Uitgevers Maatschappij, Rotterdam. E. J. Van Schaick MAKELAAR Korte Jansstraat 25hiï' Utrecht WONINGBUREAU Assuranties Telefoon 125 ;*&$?>. "??-? ".^^ ,) :