Historisch Archief 1877-1940
No. 2542
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
13
Teekening voor de Groene Amsterdammer", door
Wybo Meyer
hield deze week eene lezing over De waarde van
het boek in het leven"
NIEUWE ENGELSE
LITTERATUUR
DOOR WILLEiM VAN DOORN
A. DUBLIN MYSTIC (A. E.)
Voices of the Stones by A.E.-Macmillan,
1925?3, 6
Ik heb me al verscheidene malen laten uitleggen
waarom Oeorge W. Russell, schrijver, schilder en
«konoom, z'n litterair werk doet verschijnen onder
?de schuilletters A. E., en even zovele malen heb ik 't
Weer vergeten. Dus zal 't waarschijnlik de lezer niet
?deren als 'm zo'n belangrijke
examenwetenswaardigheid onthouden wordt. De persoon in kwestie is 'n Iers
theosoof en mysticus, en hij is dit anders dan z'n
landsman Yeats, dij het mysticisme voor artistieke
doeleinden exploiteert uit overtuiging en
verzekerdheid van hart. En iedereen mag dit geest
verwant of niet respecteren, temeer daar Russell's
letterkundig Werk het zuivere ontspruits^l is van
genoemde voedingsbodem. Hij is geen zoeker of
?dwaler. Jaren geleden, bij 't verschijnen van z'n eerste
bundel, verklaarde hij al: dat zijn geest 'n afscheiding
is van de Al-geest; dat z'n aardse bestaan, eeuwen
?en eeuwen herhaald en bestendigd, hem is opgelegd
om 'n nog steeds niet volbrachte taak te vervullen;
maar dat 'm onderweg het heimwee steeds bekruipt,
en dat z'n gedichten bestemd zijn om 'm bij z'n
thuisweg te bemoedigen. Ik zie hier 'n innerlike tegen
spraak, die A. E. natuurlik niet ziet. Dit
ultra-romantiese verlangen naar opgaan in, en oplossen in, de
Algeest", is vorm-ontkenning of liever
vormversmading. Gedichten zijn gedichten krachtens d'r
vorm. Dus men troost zich met vormen op z'n weg
maar vorrrt-bevrijding. Mij dunkt, voor 'n levens
beschouwing als deze, past 'n uiting als van Whitman,
om nu maar 'n grote te noemen en de talrijke kleine
Whitmannetjes van heden stilzwijgend voorbij te gaan ;
past 'n chaotiese uiting.
A. E. is in z'n nieuwe bundel zo geprononceerd
romanties als ooit. De opvatting, dat liefde tot od
liefde tot de medemens in zich sluit, is minstens zo
oud als het Christendom. De bekende regels van
Coleridge in z'n Andent Mariner": He pruyeth \vcll
who loveth well Both man and bird and beast, bestaan
omtrent honderddertig jaar, maar het sentiment is
?dat van Franciscus van Assisi. Voor A. E.'s opdracht
aan z'n mededichter en landgenoot Padraic Colum
.kan ik geen parallel vinden:
I made these verses in a rocky land,
And I have named them Voices of the Stones,
Although they do not keep that innocence
Was shed on me when qniet made me kin
To the cold immobile herd. All things have changed
From primal nature save these stones: all things
Since Eden, bird and beast and fin, have strayed
Far from that shining garden of His thought:
We also. Only the humble stones have kept
Their morning starriness of purity
Immutable. Being unfallen they breathe
Only unfallen life; and with my check
Pressed to their roughness I had part regained
My morning starriness....
Mensenrijk, dierenrijk, plantenrijk, 't is alles
boos en voos; alleen de gesteenten vinden genade
omdat ze de staat der genade hebben bewaard....
De theorie komt me, op allerlei gronden, waaronder
theologiese (zie Genesis III: 17 en 18, rotsen zijn
'n deel van het aardrijk, en ze verweren, en brengen
doornen en distelen voort !) zeer bedenkelik voor,
en zij die zich 'n dichter voorstellen als 'n ziener en
'n van-üod-begenadigd wezen, moeten maar zien
hoe ze dit goed praten. A priori zou men kunnen
beweren dat A. E.'s gevoel voor de rotsen in wezen
niet veel zal verschillen van wat Jan Pieter Heye
(door verdwaasde modernen lager gesteld dan
Speenhoff) ondervond in 't woud:
Daar voelt hij op zich nederdalcn
Des Heren gunst, des Heren vree....
Anderzijds zou men hier het mooie woord willen
te pas-brengen van 'n hier te lande onbekende
zeventiende-eeuwer, Edmund Waller, die kort voor z'n
dood schreef:
The soul's dark cottage, battered and dccayed,
Lets in nevv life through chinks that time has made.
Maar op A. E., geboren in 1807, is dit toch
bezwaatiik van toepassing. We hebben hier te doen
met 'n levenshouding die zich met de loop der jaren
accentueert, zodat we gerust het ogenblik kunnen
tegemoet zien waarop de dichter, die het jaren geleden
zocht bij het gras
/ begin tlirongli the grass once again to bc bonnet to
the Lord,
het ook van de rotsen niet meer hebben moet, en
dies heul en troost gaat zoeken bij lava, magma,
en chaos.
Intussen hebben de rotsen aan A. E. materiaal
verschaft voor 'n mooie bundel. We kunnen z'n
wereldbeschouwing afwijzen, z'n levenshouding be
schouwen als 'n parti pris; maar z'n verzen laten
zich van buiten leren, en ongezien meenemen. Er
komen in 't mensenleven stemmingen voor, waarin
men, zij het maar voor 'n poos, het gaarne met A. E.
eens is, en waarin men in ieder geval geniet van
de artistieke ecrlikheid van deze mysticus, die bij 't
aanschouwen van 'n schitterend natuurtafereel denkt
aan z'n eigen hoge staat, en zich als volgt uit:
To bring this loveliness to be,
Even for an hou r, the Builder must
Have wrought in the laboratory
Of many a star for its sweet dust.
Oh, to make possible that heart
And that gay breath so lightly sighed;
What agony was in the art !
How many gods were crucified !
DE APOLOGIE
VAN '\ GEWEZEN i
/:\V/\DVOEKDEK.
India as I Knew It 1885-1925; by Sic Michacl
O'Dwyer. Constable, 1925, -?18; - .
Enige weken geleden is Edmund Candler gestorven,
de begaafde schrijver van Siri Ram, Revolutionist,
en van deszelfs vervolg: Abdicution. Beide boeken,
die getuigen van veel inenselik begrijpen, zijn indertijd
door mij in dit blad besproken. Beide zijn in wezen
objektief: de schrijver is niet tuk op sensatie, treedt
niet op als pleitbezorger voor een partij, erkent ten
voile het vele grote werk door de Britten in Indie
verricht, alsook het feit, dat de gemiddelde Hindoe
noch 'n Mahatma is noch 'n poetiese snoes. Het is
gewenst boeken als de zijne te lezen voor of na, en te
leggen naast, het grote verweerschrift van de
exLieutenant Governor van de Punjab, van de man die
naast Generaal Dyer verantwoordelik was voor het
bloedbad van Amritsar in 1919.
't Is natuurlik niet te doen, binnen 't voor mij
beschikbare bestek het lijvige, doorlopend
gedokurnenteerde, en van index en kaarten voorziene boek
op de voet te volgen, of zelfs te streven naar 'n over
zicht. Ook is m'n opvatting van taak en wezen der
Historie niet zo simplisties. dat ik terstond klaar
zou staan met mijn oordeel in deze. Trouwens, bij
histoire contemporaine past altijd voorzichtigheid. In
1857 brak de grote Sepoy-opstand uit, en met de
uiterste moeite werd ie bedwongen door Nicholson,
Havelock, Lawrence en anderen. Welnu, de wreed
heden toenmaals van overwinnaarskant gepleegd
het stukschieten voor 'n kanon daargelaten, want dat
viel niet te verdonkeremanen ??- die wreedheden
beginnen nu pas goed en wel aan 't licht te komen.
Misschien echter zullen We in zake de recente
BritsIndiese strubbelingen eerder op de hoogte zijn. De
muiterij van '57 gebeurde nog in de tijd van 't zeil
schip en van de East India Company; en men mag
aannemen dat, hiermee in overeenstemming, de
waarheid minder vlug ter been was dan tans, nu de
Engelen van Mons en de Kadaververwertung beide
niet alleen verzinsels zijn gebleken, maar verzinsjls
wier verzinners bekend zijn en bekend hebben.
'n Paar punten echter verdienen zeker aandacht.
Ten eerste is Sir Michael O'Dwyer 'n ras-Ier, en als ie
Johnson of Holroyd heette zou men over 'm praten
als over 'n Engelsman van 't zuiverste water, i'iwv
BEREKENT
U zelf het voordeel, dat een Radio-Installatie ver
schaft. Prijs, compleet met toebehooren en plaatsing
onder garantie door geheel Nederland f 250.
JOS. HARTOG
Hoofdsteeg 17 Nobelstraat 28
Tel. 3343 Tel. 1063
ROTTERDAM UTRECHT
N.B. Levering kan in verband met loopende
aanvragen niet binnen veertien dagen geschieden.
inc/i a Sttxon *). Ten tweede laat deze ras-Ier, die
trots is op z'n afstamming, zich vrij geringschattend
uit over de Ierse revolutie, over Ierse propagandisten
met de daad, en over de verkregen en alsnog te ver
krijgen gouden vruchten van de afscheiding. En nu
zegt ie: de Ieren zijn in meerdere mate .-n natie dan
de meeste die men taiis tot Europese staten ziet
georganiseerd of gedesorganiseerd. En de vooruit
zichten van de Ieren zijn geenszins gunstig. Wat zal
er te verwachten zijn van Home Rule, Sn'aruj, voor
de zo enorm uiteenlopende 315 millioen bewoners van
Brits Indië, \vitli its infinite variety of races, creeds,
and traditions, and its appalling inequalities in social
and political development'? En Ierland is kleiner dan
elk van de vijf onderdelen van de Piinjab !
Niet alleen geeft de schrijver 'n krachtige ver
dediging van Generaal Dyer, die tegen de duizenden
oproerigen in Amritsar moest optreden met vijftig
man Sepoy infanterie benevens veertig enkel met
vechtmessen (kukris) gewapende urkhas. Hij geeft
van het gehele proces 'n zo volledig mogelik verslag.
En in 'n lang, met overtuiging geschreven hoofdstuk
betoogt ie dat I tut ia is nat a last dominion, mits de
Britten zelf niet gaan twijfelen aan hun taak en aan
hun eigen capaciteiten voor die taak. In spite of
our eftorts to lose it, the Dominion is not yet lost".
De grote verdrukkers van de meer dan 120 millioen
stakkers die onder aan de Indiese kaste-ladder staan,
zijn de Brahmins, en hier wordt Sir Michacl
venijnig - liet is voornamelik met die Brahmins dat
de Britse socialisten betrekkingen onderhouden. Want
only tlwse who can niake a nuise in the fainiliar poli
tica/ jargon of the West are thonght worthy of a hearing.
* *
*
ROMANS.
Lovc Gods Bi; Martin Mills. -- Constable.
1923. 7 6.'
This Old Man. By Gertrndc Bone -
Masmülan, 1925. 6 .
Beide boeken zijn lezenswaard. Wie wat Wil Weten
omtrent die beweging in de Engelse Staatskerk
die men aanduidt met het woord Anglo-Catholicism
(Chesterton behoorde er vroeger toe en 't heeft 'n hele
tijd geduurd voor hij de knoop maar doorhakte en
Rooms werd), wie dat wil die kan hier terecht. Mooi
komt de beweging er niet af. .Alles komt in 't verhaal
ten slofte neer op zinnelike indrukken, van Italiaanse
primitieven en de Co te d'Azur, van kerkelike plechtig
heden en van mooie meisjes. Ook gaat de held en
retraite en luistert naar allerlei beweringen en vertogen
waartegen hij gaarne zou opkomen en waaraan hij
ten slotte gaarne ontsnapt. Leg het boek naast Ycust,
Alton Locke, of Two Years Ago, van de felle Protestant
Charles Kingsley (leest iemand deze zeventigjarige!!
nog? ze zijn 't gerust nog wel waard), raadpleeg dan
de thermometer, en gij zult zien dat Martin Mills
minder overtnigingswarmte uitstraalt. En dat ie alles
vrijwel beschouwt als 'n Jan-Klaasscn-spul.
Warmte, geen godsdienstige zozeer als wel humani
taire, is daarentegen de mooiste kwaliteit van This
Old Man. Het keurig verzorgde boek, met het geelste
moedertje van Muirhead Bone als illustratie, is
eenvoudig van bouw, amper 'n verhaal; eigenlik 'n
serie dorps-vinjetten. Op eigenaardige wijze zijn 't
lot van 'n kimstenaarsgezin en dat van 'n oude
vrachtrijder verbonden en vervlochten, niet door
enigerlei intrige maar door de onweerstaanbare
invloed ten goede die van hoogstaande en onzelf
zuchtige karakters uitgaat. Ter geruststelling van
aanstaande lezers dieiie dat het verhaal buiten de
sentimentele rubriek valt van.... zoveel populairs
dat uit Engeland komt. En populair wordt het ook
niet; maar van 'u vast hoewel bescheiden plaatsje
kan het verzekerd xijn.
*) Van geboorte
(blz. 438) Lucrethis.
Rooms-Katholiek, citeert
PAST STALEN RAM EN TOE
VAN DE
KON.FABR.F.W.BRAAT-DELFT
SPECIALITEIT: VERZINKTE^STALEN RAMEN.