Wo. 2543 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND BR/AND ZOEKT STEUN BIJ DEN SENAAT Teekening voor ,,de Groene Amsterdammer door Joh. Braakensiek MARIANNE: RECHTS HOUDEN, ANDERS GEBEUREN ER ONGELUKKEN !' HET EENHEIDSFRONT DER ARBEIDERS OP MARSCH? DOOR DR. W. VAN RAYKSTKIJN T T ET lijkt onmiskenbaar, dat de stichting op *?*? 21 Jan. j.l. van den grooten Bond van Neder landsehe Werkgevers, waarover in dit weekblad reeds is gesproken, een bond van ondernemers, die tezamen nagenoeg 300.000 arbeiders in hun dienst hebben een belangrijke stap is naar wat men het eenheidsfront ?der ondernemers zon kunnen noemen. Zeker: het is nog allesbehalve een eenhddstront, ?d.w.z. een gesloten linie over de geheele breedte van het slagveld. De confcssioneele" ondernemers be houden hun afzonderlijke organisaties en er schijnen geen teekenen te bestaan, dat zij die voorshands zullen opgeven. Maar wanneer men de fusie van de/e drie ondernemersbonden - ten deele zoo kort na hun ont staan en de eenheidsmacht, daardoor geboren, vergelijkt met hetgeen de arbeidersbeweging in dat zelfde tijdvak te aanschouwen heeft gegeven, dan kan men zich toch moeilijk aan den indruk onttrekken, dat de ondernemers hier ie lande den arbeiders op nieuw een aardig lesje hebben gegeven. Of het lesje ook veel invloed zal uitoefenen, of het van de zijde der arbeiders ter harte zal worden genomen? Ziedaar een vraag, waarop wij voor 't oogenblik niet graag een beslist antwoord zouden willen geven. Maar.... Wat men dan wel.eens de teekenen" noemt, wijzen nauwelijks in die richting. Wie kennis neemt van de arbeiderspers en zij is ?waarachtig omvangrijk genoeg, althans wat liet aantal bladen en blaadjes betreft ziet, dat daar het woord eenheidsfront" meer dan ooit over de tongen door de pen gaat. Maar, terwijl de ondernemers niet veel over een eenheidsfront hebben gesproken, ja het woord misschien nauwelijks gebruiken, hebben zij door de daad bewezen, dat zij ovev kleine verschil len en organisatorische moeielijkheden heen kunnen stappen ten einde een grooter, steviger organisatie op te bouwen. Bij de arbeiders echter ziet men het znnder.linge verschijnsel, dat, althans op den revolutionnairen vleugel, zonder welken nu eenmaal geen werkelijke .stap naar grooter eenheid mogelijk is, zelfs de beteekenis van de jongste versterking der tegenpartij nauwelijks schijnt door te dringen. Neem b.v. het ?weekblad De Arbeid", het orgaan van het N. A. S., ter hand en gij zult er wel allerlei polemieken tegen ? communisten, syndicalisten en modernen, zelfs tegen Fimmen in aantreffen, maar met een onbelangrijk feit, als de totstandkoming van den grooten Boud van ? ondernemers kan men zich daar blijkbaar niet bezig houden. En in hetsyndicalistisch-communistische dag blad De Tribune", is het van hetzelfde laken een pak. VAN NELLE'S TABAK KWAÜITEIT ALOM VERKRIJGBAAR Sinds de leuze van het eenheidsfront" ook in de Nederlandsehe arbeidersklasse is geworpen, heeft men er zeker nooit nog zooveel woorden aan gewijd als thans het geval is. Maar daden, feitelijke stappen. . . . ja, dat is heel wat anders. Een typeerend voorbeeld levert hetgeen zich mo menteel afspeelt in de categorie der havenaibeiders en zeelieden, die, voor zoover ze georganiseerd zijn en voor zoover ze over een eenheidsfront praten, dit doen in den z.g. Centralen Bond (bekendste leiders de heeren Brautigam en Kievit) en de Federatie (bekendste leider Bouwman). Wie in de haven- en rivierkwartieren van onze groote havens komt, ziet daar al sinds weken allerlei aanplakbiljetten, meestal uitgaande van den Centralen Bond, waarin de arbei ders van de haven en de schepen op hun plicht worden gewe'zen '/ieh gereed te maken voor den komenden grooten strijd tot verbetering van hun in de laatste jaren zoozeer verzwakte positie, een strijd, die aan gekondigd wordt als te zullen zijn een internationale, te voeren niet alleen in de Xederiandsehe havensteden maar langs de boorden der Noordzee, van Cuxhaveil toi Duinkerken. De leiders van do ze categorie van arbeiders, onge acht tot welke richting" zij hehooren, zelfs de chris telijke, geven twee dingen grif toe. Ten eerste, dat de Nederlandsehe transportarlx-idersinassa de zwakke plek vormt in het internationale front, langs hetwelk deze arbeiders straks den strijd zullen ingaan; ten tweede, dat die zwakheid van het Xederiandsehe corps in dit internationale leger, uitsluitend en alleen te wijten is aan de jammerlijke verdeeldheid der Neder landsehe vakbeweging, welke verdeeldheid direct mede ten gevolge heeft een numerieke zwakheid van de organisaties, en een overwegen van het aantal ongeorganiseerden, die altijd en in eiken strijd behalve een element van zwakte ook nog een van onzeker heid vormen. De organisatorische zwakheid wij hoeven geen cijfers te geven omdat niemand het feit loochent steekt b.v. jammerlijk af bij de organisatorische sterk te der Belgische transport Werkers, die practiseh slechts 'm n grooten bond vereenigd zijn. Over deze groote feiten heerschl dus een waarlijk treffende eenstemmigheid. Eenstemmigheid ook en al sinds jaren mag men wel zeggen - over hei gevaar, dat deze toestand van verdeeldheid en zwakte op organisatorisch gebied moet opleveren, zoodra er weel een groote worsteling zou beginnen, te vergelijken met de belangrijke staking van H'20, die weken en weken heeft geduurd en enorme financiëele offers heeft gekost. Over het remedie is men het in theorie, op 't papier, in woorden - ook roerend eens; het remedie is liet eenheidsfront, d.w.z. wat er practiseh dan op dit gebied te bereiken is en wat ook voldoende zon zijn, een fusie van de beide sterkste organisaties, den Centralen Bond en de Federatie (de christelijken zonden in dat geval en in dat bedrijf practiseh geen gewicht meer in de schaal leggen). Maar, terwijl men het roerend eens is over de kwaal, over het remedie en over het gevaar om zonder het remedie der eenheid eerst te hebben geslikt, weel een campagne te ondernemen, is het voor wie de feiten kent en een beetje nauwkeurig de personen en de details van de zaak kan onderscheiden, nauwelijks aan twijfel onderhevig, dat al het gepraat over een heidsfront en fusie de zaak m>g geen Map verder brengt. Wanneer men b.v. il e jongste nummers van De Transportarbeider", hei orgaan van u e Federatie, onder redactie van Bouwman, ter hand neemt, ziet J. S. MEUWSEN, Hofl. A'dam-R'dam?Den Haag. DE BESTE HOEDEN IN HOLLAND men daar heel aardige plaatjes, die voorstellen, hoe het goed zon gaan, wanneer de verschillende roeiers (de 4 bonden) in het bootje, dat de havenarbeidersbeweging moet voorstellen, gelijk op roeiden, maar tegelijkertijd, in het nummer van 4 Februari, een hoofdartikel , dat zich, in den vorm van vragen, hoofdzakelijk richt tegen Fimmen, den bekenden voor man van de linksche of extremistische elementen h;er te lande en in de internationale moderne vakbeweging. Het artikel is een soort polemiek naar aanleiding van hetgeen Fimmen op een paar vergaderingen van den Centralen Bond heef! gesproken over den komenden strijd en de noodzakelijkheid van eenheid. lui in het jongste nummer van De Arbeid" van 13 Februari schrijft de redacteur, de heer Sneevliet, vroeger Marxist maar thans meer svndicalist, een hoofdartikel, dat, ouder den titel: Tegen alle aanvallen van links en rechts, lu>t>« t/e vaan vun liet N. A. S.t -zich hoofdzakelijk richt tegen het nieuwe, pas ver schenen orgaan, dat hier te lande, in nauwe overeen stemming met de extremisten" en linker-vlei g.'lmannen der Britsche vakbeweging, door Fimtnen en door Schmidt, hoofdbestuurder van den (moder nen) Bond van Handels- en Kantoorpersoneel, wordt uitgegeven om speciaal onder de modern geor ganiseerde arbeiders de eenhcidsbeweging internatio naal en nationaal te propageeren. Het zonderlinge maar voor den kenner der Neder landsehe arbeidersbeweging maar al te gewone ver schijnsel doet zich dan ook voor, dat tegen dit nieuwe orgaantje -- - het is voorloopig nog slechts een klein blaadje zoowel het reformistische hoofdorgaan Het Volk" als het z.g. revolutionnaire orgaan van het N. A. S. om strijd de pijlen van ironie en skepsis richten. De kwestie is dat de -- vrij talrijke - gcsaiarieerdeii der svndicalistische vakbeweging er eenvoudig niet aan denken, de organisatie, hoe zwak deze ook moge zijn. waar zij de leiding van uitmaken, aan de eenheid ten offer te brengen. Natuurlijk hebben zij daarvoor hun ideologische en aan het lx lang van den revohitiontiairen" strijd ontleende verdediging grif bij de hand. Inmiddels zijn de arbeiders zelf, dus de meest voor aanstaanden, liegenen, op wie de propaganda voor de werkelijke organisatorische eenheid der vakbeweging als conditio sine qua non voor werkelijken strijd den meesten indruk heeft gemaakt, reeds sedert geruimen tijd bezig niet het vormen van een soort nieuwe orga nen, organisaties kan men ze eigenlijk niet noemen, maar werktuigen wel. die de organisatorische eenheid inderdaad den wi g moeten banen. Dit zijn de z.g. ..eenheidshloks", organen, waar, zonder heel het apparaat, dat een vakorganisatie nu eenmaal me! zich brengt, arbeiders uit de verschillende organisaties elkaar ontmoeten in over de evnheidsproblemen discns.siccrcn. Tegen die eenheidsbloKs" richten de bestuurders van Centiakn Bond en Fede ratie eveneens, met gelijken ijver hun pijlen. En toch: indien niet van onderop zo:.als het wel genoemd wordt indien niet door <ie arbeiders zelve gebracht, zal. vree/en wij, de eenheid der Nederlandsehe trans portarbeiders om van andere categorieën maar te /wijgen nog lang op /ieh laten wachten. B O E K E N VEIL IN G Wij .int vingen den Catalogus van Boeken en Tijdschriften afkunstig nil de bibliotheken var. wi'len Dr. A. W. Bronsveld, Dr. J. W. E. (iobins du Sart (i.)zn., |hr. Dr. 13. 11. C. K. van der \\Vck, Dr. 'W. Mallinckrodt, Dr. A. C. Dornheck Busselier, Air. II. J.M. van den Berg h en anderen, die op * lüMaart door j. E. Beijers te l'trtcht zullen v.ordcn verk. du. w t U WELKE AAN WE E l S C H E N R K E L !J K EUBELS VOORTnE F'ELIJKE R GESTELD wi o E T E ra WORDEN? t3EZO£KT DAN EENS DE GROOTSTE M EUBELFABRIEK VAN NEDERLAND