De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 6 maart pagina 20

6 maart 1926 – pagina 20

Dit is een ingescande tekst.

20 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2544 UIT HET KLADSCHRIFT V A M J A N T J E (^-^^ej^A^1^^^\3^j^j^g£ * INDISCHE G L I M W O R M P J E S GKIMl'OKTKKKl) DOOK II. VKKRSK.MA chauffeur, welke laatste voor zijn motor even hardvochtig is ais vuur /.ijn echtgeiKiote en veestapel, op zijn gemak gesteld is, slaakte hij een zucht van verlichting dien de eerste scharnier van de motorkap dienst weigerde. De tweede scharnier was nu ook spoedig op en van dat oogenblik kon hij zich dus de moeite besparen van de klep op te lichten. Hij wierp liet heele ding weg en van dai oogenblik af concentreerde zich zijn hoop op vergemakkelijking van zijn taak op de klep aan den anderen kant. De auto intusschen sputtert daarhenen met ontbloote ingewanden, doch men went er aan. Kr is in dit land zooveel ont bloot, dat elders bedekt gehouden wordt. De carrosserie van den Indischeii autobus is onbeschrijfelijk. Op een chassis, dat oorspronkelijk bestemd was voor hoogstens een vijfzits-carosserie heett een ingenieuze toekang kajos (timmerman) een bak getimmerd en langs de lange zijden van dezen bak een paar planken. Wanneer de autobus bezitter een gezeten man is, laat hij dezen bak nog een verf je geven. Is hij echter onder deze operatie geruïneerd, dan laat hij daarmee op datzelfde oogen blik ophouden en zet onmiddellijk met den half geschilderden, stinkeiiden, rookenden en rammelenden autobus de vervolging van zijn gevlucht fortuin in. Van alle kanten springen Inlanders en Chincezcn toch wel in zijn zonderling voertuig, want zij springen in alles wat rijdt, stinkt en rammelt. Zoo rijdt de eigenaar of chauffeur door de stad of de binnenplaatsen en hijzelf, dan wel een handlanger, roept gestaag luidkeels de plaats, waar hij van plan is naar toe te rijden, hoewel hij voor een potsierlijk klein bedrag volkomen bereid is ook den tegenovergestelden kant uit te gaan. Kn wanneer niet een ravijn hem opslokt met wagen en inzittenden en al, of een concurrccrende autobus hem bij het ontmoeten of passeeren met ,,main ijnekoer" (scheer-spelietje daarin bestaande. dat twee auto's elkander op een halven millimeter tiisschenruimle passeeren "i inhalen) de zijde insnijdt, komt hij i><>!\ wezenlijk in een minimum van tijd op de plaats van hes'ett'mmg. DIT voertuig in Indiëis voor menschen, die het nooit zagen, ?zeer moeilijk te beschrijven. Het bestaat uit een chassis, dat reeds voor aller hande doeleinden onder Kuropeesch toezicht afgekeurd is. Aan d;<t chassis zitten fantastisch draaiende wielen en om die wielen banden, welke min of meer gesloten worden gehouden door vellen papier, stukken linnen, touwen, fragmenten leer enz. Bij het rijden rookt dit onderstel aan alle kanten, werpt links en rechts, voor en achter benzinedampen uit en stampt als een verstopte stoommachine. Maar dit chassis is nog weelderig vergeleken bij den aanblik van het ^uiterlijk van den autobus. Daar is aller eerst de motorkast. Bij een fatsoenlijken auto bestaat nog zoo iets als schaamte gevoel. Hij moge dan al eens kwalijke geuren verspreiden en onaangename geluiden maken: hii is ondanks dit alles decent gekleed. Hij houdt zijn edele «deelen voor het oog der wereld door een sluitend omhulsel verborgen en hij vertoont ze slechts aan ingewijden, aan 'zijn baas, aan zijn verzorger, aan intimi. Niet alzoo met den Indischen autobus. Het omhulsel van den motor immers 'heeft in den betrekkelijk korten tijd van zijn omwandelingen in dit land veel te lijden gehad. Vooral met het klimmen der jaren wordt dit merkbaar. Steeds vaker moest met het hoofd onder het omhulsel van den motor gedoken worden oni hem bij te staan. Toen is dat omhulsel met even groote snelheid gaan slijten ,i!s de motor zelve. Kn ?daar de inlander en vooral de Chineesche PADOX HOUTBOUW Houten Scholen, Winkels, Directiekeeten Levering in kortent ijd. Fabrieken Warmond Met het stijgen van de YVesterschc Cultuur tot koortshoogte deden ook de vergaderingen haar intrede in de Inlandsche maatschappij. De verecnigingen doken aan alle kanten op en zij duren gemeenlijk zoo lang totdat de penning meester bekennen moet, dat hij het ambt niet langer kan aanhouden, want dat de eetie helft der leden halsstarrig weigert contributie ie betalen en dat hij zelf het contri'.Miticgeld van de andere helft opgemaakt heeft. Of totdat de voorzitter tusschen twee agenten in ten gevangenisse wandelt, omdat de politie in zijn verceniging een samen zwering tegen het gezag ontdekte. Het groote doel van deze vereeni gingen is het vergaderen, ledere ver gadering van Inlanders kenmerkt zich door een agenda, die nooit afgehandeld wordt, /ij is te lang en te verward en gedurende de vergadering wordt immer gepraat over alles behalve de punten welke aan de orde zijn. De gesteldheid van het lokaal werkt ook niet mede om de bijeenkomst te doen verloopcn als een ordelijke vergadering. Kn eigenlijk is niets minder de bedoeling dan de vergadering ordelijk te doen verloopcn. Kr is een tijd geweest, dat men de Inlanders beschouwde als menschen van een hooger orde dan wij brute westerlingen. Die tijd ligt: evenwel ver achter ons. Het tegenwoordig geslacht van Inlanders verkeert in het stadium van het uitleven der hartstochten. Het houdt van gillen en lawaai maken, van onophoudelijk babbelen en kletsen, van giggelen en strootjesrooken, van moppen net aan het verkeerde kantje van de streep, van onordelijkheid en groote woorden. Daar is dus het ver gaderlokaal. Is de vereeniging klein. dan is er gewoonlijk heelemaal geen geld in kas en moet men dus vergaderen bij een voorzitter thuis. Dit geschiedt met alle Inlandsche gastvrijheid te midden van de huiselijke beslommerin gen van het overtalrijke gezin des voor zitters, dat talrijk is in verhouding tot zijn gezetenheid. De leden der ver gadering zitten getweeën of gedrieën op n stoel, hetgeen een voortdurende aanleiding is tot allerhande min of meer kiesehe grapjes, kittelpart ijl jes en gegiggel. Anderen zitten om de tafel. Drie zitten er in de vensterbanken, anderen hangen legen de wanden. Kcnigen bevinden zich achter in het huis bij de kookplaats en verorberen hei voedsel, dat de vrouw van dm \ ?nirziiter voor haar ge/in be.-temd had. Voor de woning verdringen zich een aaiit:;! r'-;iagl);ire keukenti'^ en eenisie Xaamloo/e \' en noot schap GKRAKl) A. V. 1). STKL'K'S . KLEERMAKERIJ Haarlem, Kruisstraat 7 j Telefoon 10750 f Uitsluitend Ie kwaliteit f K n " e l s e h e Stollen f r f L'v** « kooplieden met ijs. Om beurten dis cussieert een deel van de leden, om (leze standjes verzameld. Is de vcrccniging te groot voor de woning van den voorzitter, dan ver gadert men bij het lid, dat er een werk plaats op nahoudt of een toko of een twecdehandsch meubeltoko of iets deigelijks. De leden, liie daareven kinderlijk gaarne naar toe gaan ;Ms Kuropecsche kinderen het genoegelijk vinden op vrije dagen in een ledige school te spelen. zijn spoedig over de geheele ruimte verspreid, Gedurende de redevoeringen van enkele voormannen onderzoeken zij onder voortdurend gepraat en gelach en onder een stortvloed van interrupties het inwendige van het lokaal. Kenige lijn is in deze besprekingen niet te bespeuren. Men hoort steeds drie of vier menschen te gelijk spreken, lachen. giggelen. Kn voor het lokaal staan weer de keukentjes en de snoepwinkel!jes. terwijl een berg van fietsen, allen aan de leden toebehoorend, liet verkeer grondig versperren. Deze fietsen zijn een nieuwe attractie. Ongeveer de helft van de leden keert slechts huiswaarts met het rijwiel waarmede zij kwamen. De andere helft heeft gedurende de ver gadering zijn fiets verkwanseld aan andere leden en er weer een teruggekoeht van een ander lid. Onder deze verkwanselde fietsen zijn gewoonlijk ecnigc htiurfietsen. J. H. DE BOIS, HAARLEM KRUiSWEG 68 Fine Prints - Pictures - Books

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl