DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2547 BIJKOMSTIGHEDEN DOOR ANNIE SALOMCWS CCX IK hïb de laatste dagen herhaaldelijk met weemoed aan de firma Muntinga gedacht. Want a's je in Holland weken lang zorgvuldig en nadrukkelijk hïbt gewikt en gewogen, op welken dag -je het beste zult ,,overgaan", in verband met de schoone wasch en den vasten dag van de huisnaaister en het kaartavondje; als de kleeden zijl opgenomen om vernaaid te worden en als alle gordij len zij i g 'wasschen ; als de nieuwe indeeling van de kamers precies op papier staat, en de groote meubelstukken van labels ziji voorzien, zoodat een kind ze naar hun piaats zou kunnen dirigeeren, dan gaat er een telefoontje naar mineer Muntinga en als die teerliug eenmaal geworpen is, lijkt verhuizen de eenvoudig-ite zaak van de heele wereld geworden. Er komen eerst op den uitverkoren dag vele stille mannen, die alles wat van gias of kristal of porcelein is met onvergelijkelijke snelheid in kisten doen verdwijnen; die kasten in elkaar slaan en schrijfbureaux af tuigen; en dan staan er den volgenden dag een paar enorme tapissières voor de deur, .die het heele huis leegslokken en vóór ,den avond het andere al weer vol hebben .doen loopen: dat andere huis, waar een week van te voren al twee werksters bezig zij:i geweest om te ragen en te soppen en ramen te zeemen, zoodat het je van zolder tot kelder tegenblinkt. Is !n Holland verhuizen dus een werk van voorbereiding en systematiek, hier 3s het een q nest ie van inspiratie. Nie mand weet, wat er het volgende oogenblik zï! gebeuren; er bestaat niet n mensen, n firma, aan wie je je kunt overgeven en wie je kunt vragen: .?ontferm u over mijl chaos"; maar iedereen moet maar zien zelf door zij'i chaos heen te komen op de manier, die het best bij zijl persoonlijkheid past. Er wordt hier dan ook op zeer ver schillende wijden verhuisd: de een pakt al ziji hebben en houden in een vracht auto en laat die een paar keer heen en weer rij Jen; de ander verkiest ossenkarren en voor 't fij lere gedeelte hongkongs; men heeft me verteld, dat men zijn meubels het beste laat overpikoelen door een paar Inlanders met bamboestaven over den schouder; anderen ver kiezen omgekeerde tafels als ideaal vervoermiddel voor breekbare waar, of leggen hun boeken, plank voor plank, op de bank :n van een toer-auto; er zijn hier evenveel onfeilbare manieren om te verhuizen a's er karakters en tempe ramenten zijn, en doordat n van ons te veel en de ander heelemaal geen routine in deze richting bezat, maakten wij een amalgaam der verschillende methodes, zoodat er bijna geen vehikel in de staj bestaat, dat niet aan onzen uittocht heeft meegewerkt. Nu zou een rechtgeaard Hollander toch tenminste twee dagen van te voren met een ossenkarreman gaan praten om te informeeren, of hij op dien en dien dag en dat uur een wagen zou kunnen krijgen aan dit adres om de volgende lijst meubelen naar dat adres over te brengen.... Hier zit ons jongetje in de voorga'erij en pakt en pakt, twee, drie geweldig groote kisten vol boeken. Als er geen bandje meer bij kan, roept hij den kebon; ze hameren er gezamenlijk een deksel op en dan zegt hij rustig: Haal es een ossenkar", en als ik opmerk dat ik ook wel graag die eene boeken kast al vast vervoerd zou hebben, dan antwoordt hij: Nu, dan zullen we er nóg een roepen". En de kebon gaat gewoon op een hoek van den weg staan, en terwijl je nog de sleutels van de kast aan 't verzamelen bent, hoor je opeens een raar, snuivend geluid: de witte buffel is al uitgespannen en loopt te grazen langs den grasrand; en de karrcvoerder helpt met het uitdragen der kisten, terwijl ze. lachen en Javaansch onder elkaar praten. Want dit is het wonderlijke van dit land: dat tenslotte alles er kan en alles er lukt, als je maar niet zwaar op de hand bent. Dan komt 't bureau aan de beurt; de laden met allerlei dierbare paperassen, groot en klein door elkaar, die bij het lichtste zuchtje kunnen wegfladderen, worden zorgeloos scheef in de kar geschoven, maar als ik me verontrust, knikt de jongen kalmeerend: hij gaat er immers zelf op ziji fiets naast rijden; hem zal niets ontsnappen. En zoo vertrok onze eerste cortège: drie karren met witte ossen, de boy er naast, het ba'ooetje op de achterste met een stofdoiek en een slap veger t je; en ik, er langs schietend in een sado, met een antiek Madonna beeldje op mijn schoot en een paar mooie vazen naast me in een prullenmandje. Mvir dan moet je jezelf goed toe spreken, dat je hier geen Hollandsche eisenen mag stellen; dat je niet moet verlangen, dat de muur en de grond, waar de kast komt te staan, eerst met zeepsop worden gereinigd; dat je al heel dankbaar moet zijn, als ze de spinnewebben wegragen en het hoopje stof een beetje naar een anderen hoek van de kamer weg vegen. En dan bedenk je toch ook tegeliJK: hoe plezierig Inlanders zijn, om mee te verhuizen; hoe rustig-bereid om vier, vijf keer zooveel te doen, als in normale tijden hun gewoonte is; en hoe goedig in Hun Z >rg, dat wij toch op tij J ons eten krijgen, en vooral ook ons drinken, als we warm en uitgedroogd ziji thuis gekomen. Ik vind het wezenlijk een bewijs van groote zelfbehecrsching, zooals onze jongen, afgewerkt en wel, onmiddellijk achter ons staat, om at' te wachten, hoe wij ons willen verfrisschen. In zulke dagen zie je weer, hoe essentieel Inlanders en Europeanen ver schillen, in deugden en in gebreken. In zekeren zin hebben ze hit.r een sterker gevoel van verantwoordelijkheid dan in Holland, waarschijnlijk ook, doordat ze altijd meer aan zichzelf worden over gelaten. .Als het dreigi spaak te loopen, bestaat er bij hen geen twijfel, dat zij het zijn, die een uitweg moeien vinden, en de energie, die een inlander voor korten t ij J kan vertooneii, is verrassend. En dan hebben ze bovendien dit aan trekkelijke, dat ze het overbodige noodiger vinden dan het onontbeerlijke; dat 7: in een vuile en ontredderde kamer toch bloemen zetten bij het portret, dat nooit ongotooid bleef; dat ze op den ergsten dag even zorgvuldig met een looper en vingerkomdoekjes dekken, als voor een diner, en mooie kleedjes neerleggen op tafels, waar het ergste vuil nog niet eens is afgeblazen. O, natuurliJK kan het je soms wanhopig maken, als een baboe met een slap bezempje een heelen middag lang het stof maar lijzig van de eene kamer naar de andere loopt te verplaatsen, maar ze zijn tegelijk zoo trotsch en opgetogen over het nieuwe en mooie en zoo rimpelloos van humeur, dat we toch niet anders dan voldaan over hen kunnen zijn, en gul met lof en presenten. Zoo zijn we dan ons nieuwe huis ingetrokken met auto-ladingen witte pakken en badhanddoeken; met een dienbak vol zilver en een hoiigkong vol bloemeiivazen; en op 't oogetiblik beleven de bedienden den gulden tijd, dat er steeds weer de noodigste dingen blijken te ontbreken, van schoensmeer af tot een grassnijmachine en een strijk plank toe; en of je nu twintig gulden of vijf gulden geeft, altijd komt de, keurig gespecificeerde rekening, precies zoo uit, dat er geen cent is overgebleven.... Maar ondertusschen missen we niets van onzen heelen inboedel; wonderlijk, dat mengsel van stipte eerlijkheid en ruim geweten in eeneii ! E L T O Buitenboordmotor ?? Binnenboordmotor De lichtste en krachtigste bootmotor, die van iedere roeiboot een snelle motorboot maakt. 3 P. K. 2 cylinders PROPËLLO POMP (Geen kleppen, geen verstopping) VEILIGE STUURINRICHT1NG GEMAKKELIJK AANSLAAN Buitenboordmotor . Binnenboordmotor . . f 365 . 275.Hoof d vertegen w oordiger: Technisch Handelsbureau - E. EKKER Jr. Telefoon 130 - HENGELO (O.) Spoor's ;W. A. Spoor Jr?Culemborg MONA LISA ZEEP Zooals de onvergetelijke schoonheid van Mona Lisa over de geheele wereld erkend wordt, zoo ?al U ook na een enkele proeve met MONA LISA ZEEP volgaarne toegeven, dat zij op het gebied van toiletzeepen als een hoogstaand product aangemerkt moet worden. Door haar fijne geur en buitengewone kwa liteit beteekent het gebruik van deze zeep een bijzondere verzorging van Uw huid. TANK 6EBR.DOBBEUW1H HUMBS REEK & C L o P p E N B u R G