Historisch Archief 1877-1940
10
DE GROENE AMSTERDAMMER» WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2550
l
JULIUS BRONGERS,
die deze week zijn zilveren tooneeljubileum vierde
MUZIEK IN DE
HOOFDSTAD
DOOR CONSTANT VAN WESSEM
Kon. Ora iorium - Vereen i gin t*
La damnalion de Faust
"C R zijn muzikale werken, die altijd opnieuw
wan?*-' neer wij ze hooren als een coup de foudre bij ons
inslaan". Berlioz' Symphonie fantastiqne" en ,,La
damnation de Faust" zijn er twee van. Men kan hun
fascineerende macht niet analyseeren. Aesthetisch zijn
ze bedenkelijk. Tot formules verhouden zij zich hoogst
vijandig. Alle aanmerkingen zijn er op te maken. De
symphonie van Beethoven en de symphonie van
Berlioz, men moet ze niet probeeren te vt-rgelijken,
bij Beriioz is nog afleen maar traditie gebleven wat bij
Beethoven tot den vorm bij uitstek was geworden. Maar
de muziek van Berlioz zet de romantiek van Beet
hoven voort, hij is feitelijk eerst de rechte
revolutionnaire romanticus, die Beethoven met zijne
Freude"symphonie nog maar aankondigt. In Berlioz' muziek
is waarlijk volcanisme", Sturm und Urang",
Spleen", fureur" ! Berlioz zet deze gevoelens voor
het eerst meesterlijk in muziek om. Het eerste groote
werk van deze romantische gevoelens van zijn tijd
(anno 1830) is de Symphonie fantastique", het twee
de de Damnation de Faust". Deze beide werken zijn
zoo echt en volledig in wat zij zoeken uit te drukken,
zij zijn zoo zeer onmiddellijk, geen houding, geen
,.allure", maar hevig ervaren, dat ze aan te hooren,
telkens opnieuw weer meeslepend en opwindend
werkt. De Marche au supplice" werkt als een
catastropre, de Marche hongroise" werkt als een lieele
veldslag. Deze sïukkjn hebben slechts de goede diri
genten te vinden, die de geestdrift en de hartstocht,
die in deze noten ligt vastgelegd, ontketent. Wanneer
Mengelberg de ,,Marche hongroise" dirigeert, kunnen
wij ons de scène voorstellen toen Berlioz zijn marsch
aan de Hongaren voor dirigeerde, dat de muren van
de zaal onder het fanatieke geestdrift-geschreeuw
deitoehoorders wankelden.
Toen Berlioz 2(J jaar oud was, publiceerde hij als
opus I Huit scènes de Faust" van Goethe, in de ver
taling van rard de Nerval. Dat was reeds de halve
Damnation de Faust" en omvatte de meeste
deiliederen en eenige koren: Chant de Paques, Concert
des Sylphes, Chanson du rat, Chanson de la puce,
Ie roi de Thulé, Romance de Marguérité, Serenade de
Méphisto. Herst in 1840, 15 jaar later, voltooide Ber
lioz zijn oratorium .,La Damnation de Faust".
De Faust" van het jonge Frankrijk dier dagen,
noemt Boschot het werk. Waarom aan Berlioz te
verwijten, zooals men gedaan heeft, dat zijn Faust
niet die van oethe is? Hij is die van Berlioz en zou
zonder dat nooit het mecsurwcrk zijn geworden van
nu. Hij is de Faust van het jonge Frankrijk, half
Byron, half Hamlet, opstandig, droonurig, lyrisch.
erotisch. Doch hel jonge Frankrijk dier dagen nam
Berlioz' Fans! niet aan. Het \\\rk wu'd gespuid voor
een leege zaal, bekort, verknoeid door onwillige uf
onbekwame zangers, bespot door journalisten als de
chroniqucur van de Charivari", die boosaardig
schreef: La chanson du rat ging onopgemerkt voor
bij, omdat er geen kat in de zaal was." En Berlioz,
die zijn laatste financiën, zijn laatste hoop aan deze
uitvoering gegeven had, was geruïneerd. Zoo is het
meer gegaan met het genie. Jong Frankrijk liep naar
Les diamants de la couronne".
Berlioz' Damnation de Faust" is ook bij ons nog
geregeld het repertoire-stuk der koor-uitvoeringen.
Toonkunst geeft het werk, de Kon.
Oratorium-vereeniging geeft het werk en deze week bracht deze
laatste koor-vereeniging het onder leiding van Anton
Tierie wederom ten gehoore. Voor het tegenwoordige
publiek is het een geliefd werk, dat volle zalen trekt
en de uitvoering er van is een dankbare taak voor
leider en uitvoerders.
Tierie voerde met zijn bekende geestdrift de koren
en het orkest aan. De instrumentale deelen: Marche
hongroise met het beroemde, stormachtige coda, het
ballet des sylphes, Menuet des feus follets vooral,
werden virtuoos gespeeld. De solisten waren Mia
Peltenburg als Marguérité, Paulet als Faust, v. Oort
als Mephisto, Ravelli als Brander. j$$
Mia Peltenburg en v. Oort waren, naar ik meen,
in deze partijen nieuw. Mia Peltenburg zong haar
partij van Marguéritémet veel warmte en een mooi
droomerig timbre. In het duo met Paulet werd de
samenzang minder gelukkig. H. v. Oort, die voor
Reder in viel, gaf een interessante plastisch zin
gende en sprekende Méphisto, die in levendigheid
wel contrasteerde met de wat eentoonig logische
voorgedragen Faust-partij van Paulet (er zit veel
opera" in dit werk van Berlioz!) Fa
Wanneer zingt Plarnondon weer eens Faust? Wij
hebben aan hem nog bijzondere herinneringen be
houden.
Elsa Nollhenius
Met belangstelling hoorden wij deze pianiste,
diewij reeds eerder op het podium aantroffen (o.a. als
soliste rnet orkest in het 2de piano-concert van
Rachmaninoff) thans op een eigen piano-avond. Het
spel van Mej. Nolthenius trok ons bij vroegere audities
reeds aan om zijn zuivere eigenschappen: eenvoud
en oprechtheid. Zulk een piano-avond geeft volop
gelegenheid deugden, maar ook fouten duidelijker aan
het licht te brengen. Een deugd, die dadelijk opviel
was de zelfkennis, waarmede de pianiste een keuze
uit oud en nieuw had gedaan voor haar programma en
niettegenstaande de zelfbeperking daarvan een aan
trekkelijk geheel wist te maken. Hier was technisch
nergens te hoog gegrepen. Een andere kwestie echter
was dat haar opvattingen speciaal van sommige
moderne stukken nog niet een volkomen vertrouwd
zijn met het wezen dier werken verried. Zij benaderde
deze muziek op de ouderwetsche wijze van het
lyrisehmelodische te accentueeren. Speciaal in de sonate van
Strawinsky en in Lavapies van Aibeniz was dit naar
voren brengen eener z.g. melodie onjuist en tegen het
wezen dier muziek (het middendeel van Aibeniz klonk
daarom ook veel te langzaam, als stond het genoteerd
in driekwartsmaat inplaats van in zes achtsten). Van
de moderne stukken kon ik eigenlijk alleen de voor
drachten van Prokofieff en de Falla voluit waardeeren.
Hier werd een mooie eenheid van klank bereikt, een
innigheid, die door haar zuivere muzikaliteit trof. In
de klassieke stukken kon Mej. Nolthenius haar neiging
om in den klank" te spelen meer uitvieren. Toch
passézij er voor op evenwichtig spel niet te zeer iden
tiek te stellen aan symmetrisch spel, waartoe de klas
sieke muziek met haar gelijke perioden, gemakkelijk
aanleiding kan geven. Het a-aniineur rondo van Mo/art
klonk daardoor wel wat saai.
Teehening voor ,,de Groene Amsterdammer"
door B. van Vlijmen
NAP DE LA MAR IN ,,1'ROIM'
OOKTFRED:JROESKE
ZAND B L A D - SIGAREN 6 «nlO ets.
000 FIRMA T. G. M EIT E R 000
000 000
^^0 2 Markten - GRONINGEN - Opgericht 1706 <><><>
SPECIALITEIT IN
ECHTE GRONINGER KOEK
000
000
van f l.~, f 1.50, f 2.~ f2.50, f3.- enz.
Franco per post 50 Cents verhooging
000
000
Volgens nevenstaande foto leveren wij prima Ledikanten met
Spiraalmatras en verstelbaar peluw, zwart gelakt f 11.50, wit
gelakt f 13.50, goed verpakt onder rembours door geheel Nederland
N.V. Beeldenfabriek DE ZWAAN
Goudschcweg HO?142 ROTTERDAM
Telefoon 10345 Giro 132S6
Vraagt prijs bij grootere afname voor Hotels en Pensions