De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 24 april pagina 17

24 april 1926 – pagina 17

Dit is een ingescande tekst.

No. 2551 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND 17 UIT HET KLADSCHRIFT VAN JANTJE BESTE VA R l N AS wal wrknjgbaar 4[_3ffj? p. half ons pakje MIJN FILM De dictators worden grootmoedig en ik wee/ niet hoe u er over denk/, maar ik zou die grootmoedig heid wet eens in beurswaarde uitgedrukt willen zien, opdat we weten wat we daar aan hebben. Een dame perforeert den neus van Mussolini zoo correct o Is een perronkaartje en de hertog wil zelf aan den Koning vragen haar grafie te ver/eenen. Zij behoeft niet eens te- heioven hel nooit meer te zullen doen ... zoo n toevalstreffer maak je ook maar eens in je leven. Pangalos was een generaal die inderti/d tegen een paar executies niet opzag en nog niet zoo lang geleden doodstraffen inventeerdc voor vergrijpen, gepleegd op een tijdstip dat de doodstraf voor zulke vergrijpen nog niet bestond. Nu echter het garnizoen van Saloniki in opstand gekomen is (dit behoort trouwens tot f/e vrije- en ordeoefeningen van de Grieksche garnizoenen) vergeef! hij hen grootmoedig en zegt dat hij geen bloed meer kan zien, wat ook wel te begrijpen is, wanneer je zoo volledig je portie gehad hebt. Waar moet dat heen ? Het wachten is nu op een sent/mentee/e bui van Primo de Rivero, die b. v. bonbons gaat sturen aan B/asco Ibanez en zijn krijgsraden zou kunnen opdragen aan hoogverraders nog slechts lichte geldboeten op te leggen, wat tevens een uitkomst voor de Spaansche scha/ kist zou beteekenen. Er is weliswaar l ironie in de willekeur, maar zonder willekeur geen fantasie en hebben we niet behoefte aan een bce/je fantasie.' In Parijs, wsarde roode Sovjel\'lag van de ambassade wappert op alle erkend christelijke feestdagen, werd een paar weken geleden een jongeman die mei eenige vriendjes enthousiast rondliep in de buur/ van het E/yscc. administratie/ doodgeslagen, omdat ze de nationale driekleur droegen, waar meneer Doumergue, die bovendien een zeer goed republikein en een vriendelijk man is. waarlijk niet van geschrok ken zou zijn. Hij zou waarschijn/i/k zijn hoed a/ge nomen hcbhcfi, wat als /)res/(/cnf van de republiek h'ouwcns cc/i ///m'r \'<>orn<i<j!iisfc l:C/.:^/iCf/iin /.^. \\aar fwcc et! (//vc dagen liilcr werd tic /w/iY,'t;'7 fin denzcllden /on{>cfii<in in de .\\;/dclcmc OC/IOIH/CI; en stonden er zeker i/ncliondcid banieren in (/< nationale kleuren op hei Irappenlx^rdc^. /.onder J;,! een agent er zich over opu'ond. /s duur na rc/ï/oc fantasie in zoon admini^lrtihc ' l'.n er is ^ccn doodschie/en iifm. want er zijn meer dan \icrlnnnlcrtl depti/es ! en 'ze '\ zijn in staat onmiddel/i/k weer nieuwe te kiezen . . . er is veel Ie veel aanbod. Er is voorloopig geen schijn \-an een kans o/i de dictatuur in l'rankrijk : de Dnc de (.mise ol liever ,,/e roi , om mei oom [)uudel Ie spreken. is al weg en de dictatuur i nn hel proletariaat komt ook maar niet. Die is ook /(ing zoo aardig en zot: gevoelig n/e/. Maar denk u een l'ransehen Musso/ini, zooveel geestiger dan den Dnce. minder hvpocriliseh dan Pangalos en minder grol dan Primo, mei Citroen en Co/v als reelameminislers en dan /j.r. de maan als Terra Nuova verklaard, met een goede speech en een dlrocnlochi langs den Melkweg, waar Coly dan en passant de Tweelingen en den groolen I3eei zou kunnen parfnmeeren. \'\en zou weer eens kunnen lachen . . . want die andere heeren zijn toch niet meer om Ie lachen eigenlijk. . . JOU. I.. Sr^~ N. V. Genard A. v. d. Slcurs Kunstzaal VAN LIER G\5 C\D naast het Postkantoor f« Laren (N.-H.) GV; G*--S ANTIQUITEITEN OOSTERSCHE KUNST SCHILDERIJEN -NEGERPLASTIEK Dagelijks ook des Zondags geopend BOEKBESPREKING ttcnnan de Man. Hel ir«.ssai</? water. Rutterdtun 1 920. .V//»/; en Van Diïmur's Herman de Man, die indertijd niet \veini^-helani;r vertelwerk lx'c;iin, heeft zicli, door eenige romans ongelijke waarde heen. opgewerkt tot een pro schrijver van E;1"""'*-1 lieteekeniy. Het is hier niet de plaats, om uitvoerig over wassende water" te schrijven: het boek heeft feuilleton in De Groene gestaan, en ik ma;> lul de lezers hekend veronderstellen. Maar wie het all als feuilleton heeft .^'Volijd (dal is /.oo fragmentari en men slaat, ook hij de grootste helaiiiistelliiiL'. licht een week over), dien /.o u ik loeh werUeliik raad willen toeven, het hoek .ii> ueheel i!''U e-.'ii leze1.: om ten Voik \t h;. ' ' arlxid en wal een nolv! hi liet is ook zoo m., MI. , /ich/.ell i-;, ! Mi lijkl op landschen piozasclirii\ei weet . ook t"i i;een enl-:eli i; \'an scliriiveii is geheel dimr en door I lnü.iüdseh. :-: KLEERMAKERIJ :-: I laarK-m, Kruisstraat 7 Telof ooii 107.~P L,'i! s l LM leiul l c Iv\N'al. l'.iim_'!> L IR S ii Ai r n \ raaii l \'oor \\-aa rel L'n \-uoi' abonnement. V a»T>V>..»M..S-... ^<4.^>.^^^^^^^J toestanden en gebeurtenissen er in beschreven worden. Dat zijn maar uiterlijkheden. Maar de 'ziel, het innerlijke van dit boek is zoo Hollandsen in den goeden zin. Het is vrij van alle chauvinisme; het heeft niets van dat gewilde gezond-nationale onzer volksliederen, die, de geuzeiiliederen daargelaten, e ven representatief zijn voor onzen volksaard als de broek van een Marker visscher. Dit boek is eenvoudig en natuurlijk. I£eii roman, die getuigt van getrouw waarnemen, liefdevol mee leven en artistiek-beheerscht herscheppen. Tegelijk een boek van kracht en van teederheid. Wat dit laatste betreft: men moet het hoofdstuk eens lezen, waarin (iieljan Beijen het meisje, dat veel jonger is dan hij en dat door haar moeder geprest is, den rijken boer tot man te nemen, uit eigen beweging haar vrijheid terug geeff. Dat is zoo zeldzaam mooi en zuiver, dat men in onze epi: che litteratuur werkelijk moet zoeken naar bladzijden, die er tegen opwegen. Overigens - wat gaat het allemaal gewoon toe in dit boek. Wat heeft deze schrijver maar weinig middelen noodig om te boeien. Kr is geen gecompli ceerde intrige, geen verfijnde woordkunst, geen diep gaande psychologische verwikkeling. Het is het dagelijksche leven van dood-gewone boereinensehen. opgeschreven in klare taal. Deze volzinnen geven je den indruk alsof iemand je stevig en trouwhartig de hand drukt. KI: Ime de schrijver met /ulke haast primitieve hulpmiddelen zoo boeiend kan zijn ja, dat is het geheim van den smid. Vol hèlangslellint' zien uc uit naar liet verder xicli-opeiibaivn van dil \\aarliik benijdenswaardige talent. BOUWT IN MET IHUCHTINCEN VERSTREKT K DIRECTIE f--' .,-"? . -'TEier.iNTm6ss8 ? -? -.?.?.-??.?

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl