No. 2551 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND HET BESTE MIDDEL om te sparen is uw meubelen te koopen bij dat volk behoorde, dat volk liefhad. En zoo omge keerd vertrouwde het volk De Ruyter. Ons land moge dan het ;land van Rembrandt zijn, wij zijn het volk van De Ruyter. Wat bracht dezen grooten man zoo dicht bij breede lagen van ons volk? Toch voornamelijk wel dit, dat hem in hoogeren zin en in edeler vorm die eigen schappen kenmerkten, die ons volk altijd heeft bezeten en die het als kostbaar zedelijk bezit steeds heeft hoog gesteld. Dat De Ruyter een man was, die de techniek van de zeevaart en van het zeegevecht in de perfectie verstond, spreekt evenzeer van zelf als dat zijn moed in alle dreigende gevaren onwankel baar sterk stond. Een man, die durfde en die kon. Maar ook" een man, wiens oorlogsmoed voortsproot. en gedragen werd door een hoogen zede l ijken moed, die hem in staat stelde overal en altijd zijn plicht te doen zonder aarzelen, en ook zonder aanzien des persoons. Dit is de indruk, dien wij altijd weer van De Ruyter ontvangen, dat hij volstrekt oprecht en eerlijk was; zijn morecle kracht kon de hulpmid delen van sluwheid en behendigheid ontberen. DeRuyter kenmerkte een zuivere, haast kinderlijke op rechtheid, die tegen eiken tegenstand opgewassen bleek. Deze man kon in alle oprechtheid vertrouwen, geven en daardoor ook vertrouwen winnen. Vandaar dan ook,dat hij e vengoed kon bevelen als gehoorzamen; gehoorzaamheid kon hij afdwingen, omdat hij zelf wist, wat gehoorzaamheid was. Die sterke zedelijke kracht berustte op diep religieus gevoel, dat hem overal en altijd het hoogere raadsbesluit deed erkennen, eerbiedigen en aanvaarden. Dit loutere karakter heeft in zijn dagen de erken ning gevonden, waarop het aanspraak kon maken. Zelden is zedelijke grootheid zoo algemeen erkend, als die van De Ruyter; haast om strijd heeft men De Ruyter gewaardeerd en, ook op tastbare wijze, gehuldigd. De hoogste eer, die aan een burger der Republiek kon worden gewijd, viel hem ten deel; adelbrieven en eeremetaal werden hem in rijken over vloed geschonken. Als de vloot met zijn lijk in stillen rouw terugvaart naar het vaderland, laat Lodewijk XIV van alle Fransche havens en forten het kanon donderen ter eere van den grooten doode. Te AmDE FATALE ONTMOETING Teekening voor ,,de Groene Amsferdümmcr door L. J. Jordüan VOO1UTl'. . . . OF TEKLG stu'dam wordt hutu een uitvaart bereid en een grafgesteente gesticht als zelden een vorst te lietirt is gevallen. Als vertegenwoordiger van den Prins van .- ^ ?-'? ; * .. .>X£. ? ,'.*?>'' '"* -? ?'': '?? 'J ."/,'**? GIDDING^ HTIT/NENBURG MUYS glsCHILDEPS LJROTTERl Oranje volgt niemand minder elan de tachtigjarige Constantijn Huygens de baar van De Ruyter. \Vat zegt dil voor on/en tijd, die' zoo geheel anders geestelijk georiënteerd is? Toch wel zeker dit, dat ze delijke grootheid in alle tijden zijn hooge waarde houdt. Ook dit, dat trouwe plicht ve-rvnlling altijd en overal een uitnemende maatschappelijke kracht is. lui ten slotte mogen wij ook dit van i )e Ruvte nog steeels Ie e ten. dat het vaderland voor ons een schat van ede u '.'.aarde verte ge-uwoordigt, dien \\ij moeten bewaren \oor het n;:ue-],iclu. Urardt zegt het weer zoo ie-n\ouelig en zoo wa.ir: ,,Kn eins kan 't verhaal zijner geschiedenissrit niet alleen 't Verstane' dei' one-rvaieticn Verlichten, maar ook meteen het gemoed der edelzinnige n tol naijver en iia^'iyjni; out vonken." WILLEM V. D. VELDE ::>^^^:f^:x^&;m^m^m&m-.;.. OOKTFPED:1POESKE ZANDBLAD - SIGAREN 8 enIO ets.