No. 2551 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND D 'E NATIONAL VROU WENRAAD DOOR Mr. E. C. VAN DORP Het Bestuur: Eerste rif', mevr. v. d. Berg?\\illmi2, mevr. Doorman Kielstra, me). Air. E. C. van Dorp; tweede rij : mevr. Van Voorst van Beest, mevr. Boonacker, mej. Baelde. mevr. ScnoneberiT Lenderink. r\ E Vergadering van den Nationalen Vrouwenraad -*-J van Nederland werd 14, 15 en lüdezjr te Breda gehouden. De 27e jaarvergadering reeds ! Er is heel wat gebeurd sinds Martina Kramers met Mevrouw Klerck «n de freules van Hogendorp het initiatief namen, en een stekje dezer bnitenlandsche plant op Ncderlandschen bodem uitplantten. Zooveel, dat men zich de vraag kan voorstellen, of op dit oogenblik de N.V.R. .nog wel recht van bestaan heeft. Immers, hij beoogde ?.een organisatie van het maatschappelijk werk der vrouw, als complement van dat van den man, ten tijde dat de vrouw nog politiek onmondig was. Mij dunkt, niemand heeft een beter antwoord op ?deze vraag gegeven, dan Breda's burgermeester, toen hij in een hoffelijk en geestig spi'cchje, na vermeld te hebben, dat het eerste en tot nu toe eenig gebleven vrouwelijk gemeenteraadslid van Breda alweer ver?dwenen was, de opmerking plaatste: gij vrouwen .kunt de wereld regeeren, want gij zijt talrijker dan ?de mannen, maar gij doet het niet. (iij Iaat het regeer?werk in hoofdzaak aan mannen over" Zcolang dat zoo zijn zal, zoolang de vrouw het zwaartepunt van haar maatschappelijk werk elders aoekt, dan in de vertegenwoordigende en regeerende jichamen, zoolang zal zij behoefte gevoelen aan een vereenigingspunt waar zij allen samenkomen, die iets ernstigs nastreven en praesteeren op maatschappelijk gebied, in Nederland, en in de geheele wereld, ter uitwisseling en toetsing van eikaars inzichten en erva ringen. Feministisch nieuws van allerlei aard in bonte ?verscheidenheid en veelzins belangwekkend is er dan ook op zoo'n jaarvergadering te kust en te keur te vernemen. Of is het niet interessant te hooren, dat de eerste vrouwelijke belastingambtenaar ergens bij de Niagara?falls haar sinistere taak heeft aangevangen; dat de Vrouwen op IJsland bij de verkiezingen met een eigen vrouwenlijst zijn uitgekomen; dat vrouwenkiesrecht is ingevoerd in exotische landen als Britsch-Indiëen 'Trinidad; dat vooraanstaande vrouwen in de U.S.A. geen besef hadden van bestaan en beteekenis der quotawet op de immigratie, en er met diepe veront waardiging van kennis namen: dat de Volkenbond het moeilijke vraagstuk van de nationaliteit der ge huwde vrouw, waaromheen de International Conncil of' Women al zoo lang heeft rondgedraaid met de gevoe lens van een poes, die de heete brei tent eert, ter hand Jieeft genomen, en dat hetWettencomitéuit den I.C.W, terecht heeft aangedrongen op benoeming van vrouwe lijke juristen in de commissie; en last en, helaas not ileast inbeschamendheid, het nieuws van heel dichtbij, ?dat Nederlandsche vrouwen niet toegelaten worden tot de diplomatieke en consulaire examens ! Waar het doel van dit geheel op eigen initiatief samenkomende vrottwenparlement is: een zoo volledig mogelijk elkaar leeren begrijpen, en een zoo volledig mogelijk uitwisselen van inlichtingen over al het vronwenw'erk op aarde, moet het wel bestaan uit vogels van zeer diverse pluimage, uit vrouwen van zeer verschillende opvattingen op politiek en religieus gebied. Slechts uitzonderingsgewijs kan er dan ook gelegenheid bestaan tot gezamelijkageeren. Destemeer reden tot verheugenis is er, wanneer toch omtrent enkele onderwerpen volledige eenstemmigheid kan worden verkregen, gelijk thans bijv. omtrent de noodzakelijkheid van een wijziging der Nederlandsche huwelijkswetgeving in overeenstemming met de veranderde positie der vrouw." Intusschen, het doel van den N.V.F?, ligt niet, kan niet liggen in dergelijk gemeenschappelijk optreden naar buiten. Vond het nimmer plaats, de Raad zou er slechts te onmisbaarder om zijn ! Voor gemeen schappelijk werken is eenheid van opvatting noodig. Die vindt men in de Vereenigingen, die den Raad samenstellen; deze zijn het, die vin T optreden naar buiten aangewezen zijn. Daarbinnen meet gelijk overal waar actie moet plaats vinden, een eventueele minder heid zich naar de meerderheid schikken, wil men niet de eigen kracht verlammen. In den Vrouwenraad is dat niet noodig en mag het niet. Het is dan ook van den aanvang af een der grondpijlers van den N. V. R. geweest, dat besluiten tot een principieel optreden niet andirs dan met algenieene stemmen kunnen worden genomen. Toch wordt de beteekenis van dit beginsel Voor de stevigheid van het geheele gebouw nog steeds niet altijd docr alle leden ingezien, en wordt er nog wel eens een poging gedaan, het omver te werpen. Men vergeet dan den bestaansgrond van den N. V. R. en vindt het jammer, dat n vcreeniging alle andere kan tegenhouden. Moet men zich niet juist verheugen in onzen tijd van over-organisatie, waar de onder drukking van minderheden aan de orde van den dag is, dat er n lichaam is, Waar de kleinste minderheid gerespecteerd moet, immers kan worden. In de landsregeering moet de meerderheid haar wil doordrijven: immers er moet geregeerd worden, al kan men van meening verschillen over de mate van gewenschtc reglementeering. In een uit vrij initiatief geboren vereeniging daarentegen kan een minderheid zich onderschikken, omdat er geen principieele \ersehillen kunnen zijn. Geen van beide gevallen doet zich bij den N. V. R. voor. Met overweldigende meerderheid hield men zich aan het oude beginsel. Maar nauwelijks Was dit besluit gevallen, of het juist bezworen gevaar dook in anderen vorm weer op. Van eene zijde werd namelijk opgemerkt, dat de eisen van eenstemmigheid niet gesteld kon worden, waar het gold, uitvoering te geven aan reeds eerder genomen principieele besluiten. Daartegenover werd opgemerkt, dat men, toetredende tot den N. V'. R., niet geacht kan worden daarmede in te stemmen, met al wat de N. V. R. in den loop van haar bestaan mocht hebben besloten. Het is niet de eerste maal, dat over dit punt verschil van gevoelen bleek te bestaan. Mij wil liet voorkomen, dat formeel da laatstgenoem de opvatting onjuist is, vot.rzoover liet betref! be sluiten, waarin de een of andere gedragslijn vo< r de toekomst werd vastgelegd. Mutcrieel intusschen zon de N. V. t-?, zijn beginsel Wel /.eer schaden, wanneer hij zich aan het formeel correcte standpunt vast klampte. Immers, hij zon daarmede direct in strijd komen met zijn grondslag, een vereenigingspunt te willen zijn voor ulle vronwcnstrevcn. Het resultaat zon zijn, dat óf niet meer allen zonden kunnen toe treden, of een optreden van den Raad toch weer een onderdrukken van een minderheid zon kunnen in houden; iets, wat men nu juist met zoo indrukwek kende meerderheid verworpen heelt. Het zou voort aan slechts van het tijdstip van toetreding van een nieuwe vereeniging afhangen, of dit al of niet geschiedt . Treedt zij toe op een oogenblik, dat een door haar bestreden beginsel nog niet is aangenomen, dan kan zij het tegenhouden, later echter niet meer. Dit heeft geen zin. De N. V. R. zal dus goed doen, een oplossing van deze questie , die ditmaal open bleef op een haar hoog do-el waardige wijze te zoeken. DE WERELD VAK HET K l K D DOOR 1ICT IMC BOEK?VAN STR1K.N TER completeering van de speclgoedmenagerie heeft Bonzo, het Engelsche caricatunr-van-eenhond, mal, maar onovertroffen goeiig, bij ons zijn intrek genomen. Ofschoon hij een slabbe draagt en op een afgrijselijke fopspeen sabbelt, is zijn dierlijke afkomst onmiskenbaar. Nochtans blijkt het moeilijk te bepalen onder welke dierMin/ïhij gerangschikt moet worden. De tweejarige, voor wie hij bestemd was, slaakte een jnbelkreet toen ze hem zag en riep: ,,Ooouh. . . . a beer !" Wij zeiden, vriendelijk-onderrichtend: Neen. kindje, dit is niet a beer, di! is a hondje, a woef- woef Bonzo. Zeg eens: woef- woef Bonzo!" De tweejarige herhaalde, met een peinzend snuitje: Woef-wocf Bomsj". Waarna ze, op haar eigen k.unisch-an'ogantc toontje vervolgde: ,,Heer ebbe. Beer ier ebbe...." Sindsdien konden wij van den ochtend tot den avond blijven betoogen dat Bonzo behoorde tot het genus: canis familiaris, voor de tweejarige was en bleef hij: a beer ! Merkwaardiger werd nog de zaak, toen een 2J-jarig jonkman bij de tweejarige dochter des huiz'es op bezoek kwam. Hij was een plattelandskind, en, nauwelijks had hij Bonzo aanschouwd, of hij ver klaarde, met groote beslistheid: ,,A koei !" Net !" zei de tweejarige, die aldus de ontkenningen neen" en niet" samentrekt, net: a beer!" A koei !" bleef de 21-jarige volhouden. Maar, wijzer dan vele volwassen lieden met kale hoofden en valsche tanden, lieten ze hun vriendschap niet beïnvloeden door dit, op zichzelf belangrijke, verschil van meening. Bonzo blijft in hun respectieve spelen de beer en de koe. Waarom ook niet ? \\ ij, wijze ouders, z:ggcn niets meer, want de klare kinderkijkers zien ons aan, zóó vol van wei-over tuigd weten, dat mi;e wijshJd nederig in een hoi k kruipt en zich droevig bewust is, dat ze bij tweejarige verbeeldingskracht toch niet halen kan. VAN ALLES WA T DOOR NKLLY Het Bestuur van het Amerikaansehe Roode Kruis doet een beroep op zijn medeburgers om toch tot het lidmaatschap toe te treden, daar er zoo veel te doen en te helpen valt. Bedenk toch wat het zeggen wil, een vriend in nood te hebben, te weten dat er een ruggesteun is, die het voortbestaan weer mogelijk maakt. In 1025 zijn er in Amerika zooveel natuurrampen geweest, dat 24.50(1 slachtoffers hulp noodig hadden. Bij de cycloon van 18 Maart, die over 'M) mijlen van het Midüle West woedde, werden 'JOO menschen gedood, 3000 gewond, vele steden geheel Verwoest en honderde farmers geruïneerd. Zulke natuurrampen maken het noodig dat er altijd een leger van gemecnschaps-dicnstplichtigen klaar moet staan om hulp Ie bieden in letterlijken en figinirlijken zin. Het Amerikaansehe Roode Kruis is er trotsch op dat het (il.'liO families voor wanhoop heeft bewaard en weer np tic been heeft geholpen. Maar. wat is s M.COO.OOO, zoo vraagt het? Veel, veel meer is er noodig. Gebruik dus alle nationale feestdagen - niet te Vergeten den wapenstilstanddag om leden te werven voor het Roode Kruis. Al zijn de afmetingen der natuurrampen hier gelukkig minder groot, die oproep van het Roode Kruis is Internationaal en geldt zeel" Z'.kvr even goid voor ons land, waar ons Roode-Krtiis-bestunr ook zulk uitnemend w\rk v l Zijn wij in Nederland reeds tmtsch op onze twee vroiiwcnclubs in den Haag en Amsterdam, de Ameri kaansehe vrouwen doen het natuurlijk grootscheeps. Niet alleen in haar eigen land, maar ook in het buiten land, hebben zij zich, daar, waar veel Amerikanen gevestigd zijn, een eigen home gesticht, in Shanghai, Tokio, Ecuador, Noorwegen, Londen en Parijs (Rne Bossiere (il), feitelijk in IS verschillende landen vindt men .Amerikaansehe vrouwencliibs. Toen in Washington de eerste ontwapenings conferentie plaats vond, gaf de Japansche Prins Tokngawa een tea aan een klein uitgelezen gezelschap Amerikaansehe vrouwen, waarbij ook een zeer voorname landgenoote van dien Prins tegenwoordig was. Toen hij deze Japansche dame in kennis bracht met zijn Amerikaansehe gasten zeide hij, dat de nieuwe opvattingen omtrent lu't sociale en het privaatleven, zooals die in Amerika werden toegepast, ook andere landen lvi'nv!oed hadden en dat het bezoeken der Amerikaansehe vroiiwenclub te Tokio een open baring voor zijn landgenootcn was geweest, waarvan de invloed overal te bekennen was. Mrs. Cnrtis Brown, presidente van de Amerikaan sehe vrouwenclnb !r Londen gat' ten antwoord, toen men haar vroeg v.ai zij als haar voornaamste f aak beschouwde: een mooier, honger begrip omtrent Internationalisme tusschen de volken helpen be vorderen. De Hofstede OUD-BUSSEM" zendt U eerste keur Roomhoter met Rijksmerk per postpakket. TI-;LF.!;ÜON m POST-ADRHS NAARDEN.