Historisch Archief 1877-1940
No. 2552
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
INDISCHE CAUSERIEËN
DOOR MR. H. G. KOSTER
DE M I N I S T E R - W I S S E L l N G
Teekenlng voor ,,de Groene Amsterdammer" door L. J. Jordaan
Amok
EDER dagbladlezer weet tegenwoordig wel wat een
amok-maker is: de waanzinnige woesteling, die zich
gewapend op een menschenmenigte werpt en
neerhouwt ieder, die hem in den weg treedt. Men behoeft
slechts een Indische courant op te nemen om daarin
een of meerdere berichtjes aan te treffen over een
.amok-maker hier, die op de passar een aantal vrouwen
doodelijk verwondde, over een amok-maker daar, die
.aan boord van een vaartuig een slachting aanrichtte
?onder de opvarenden. Doorgaans eindigt zulk een
berichtje met de troostende mededeeling, dat de
amokker ten slotte door politie-ambtenaren werd
,,neergelegd" aldus toch luidt de geijkte, ietwat
eufemistische term.
Wie wel eens een amokmaker zijn luguber bedrijf
heeft zien volvoeren,zal daarvan een onuitwischbaren
.Indruk behouden. Ziet, zooeven zat daar nog Pa
Kromo, een rustig droomerig dessaman. Een volgend
«ogenblik is de kalme dorpeling veranderd in een
baarlijken duivel, die zonder eenige waarneembare
aanleiding met verwrongen gelaat en bloeddoorloopen
«ogen een klewang grijpt en rondom zich dood en
?verderf zaait. Is de amoktoestand voorbij en vraagt
men den geweldenaar, die daar nu geheel uitgeput,
nederzijgt, wat hem heeft bezield, dan zal hij meestal
mompelen: mata glap. Mata glap is letterlijk: donker
?oog. Hij bedoelt, dat het hem duister voor de
eogen werd en duister in het bewustzijn, kortom dat
hij niet geweten heeft wat hij deed. Soms ook zal hij
u zeggen, dat hij opeens poessing (duizelig) of bingoeng
^schuw) geworden is, dat hij toen duidelijk tijgers,
krokodillen, honden of demonen gezien heeft en hij
zich daartegen wilde verdedigen. Berouw over zijn
?gruweldaden heeft de amokmaker zelden. Als hij
later zijn zinsbegoocheling heeft ingezien, vindt hij
het hoogstens sajang (jammer).
Amok is evenals hondsdolheid, waarmede het
inderdaad eenige gelijkenis vertoont, een gevaar,
-dat voortdurend het dessaleven bedreigt. Vandaar
dat er van oudsher een bizonder signaal bestaat, dat
.geslagen wordt op de tam-tam (een soort gong), om
de dorpsbewoners te waarschuwen als er amok ge
maakt wordt. Vrouwen en kinderen nemen de vlucht,
mannen wapenen zich en snellen naar de wachthuisjes,
?waar speciale vang-vorken (tianggah's) gereed liggen.
Dit zijn zeer lange tweetandige gaffels, die veel op
hooivorken gelijken. Het is nu de kunst den amok
maker tusschen die tanden te krijgen en hem aldus
tegen een muur te drukken; men kan hem dan ont
wapenen of binden. Reeds in de dagen der Compagnie
waren de vangvorken in gebruik. Met behulp dezer
instrumenten kon men de amokmakers levend in
handen krijgen en daarop stelde de Compagnie prijs;
want een doode amok-maker kon niet aan de gerat
ineerd-wreede executie worden onderworpen, die men
toenmaals tot afschrikking onontbeerlijk achtte. De
.schouten en rakkers ontvingen, wanneer zij een
.amok-maker gedood hadden, geenerlei belooning,
doch als zij den woesteling levend in handen kregen,
beurden zij een hooge gratificatie. Wie gevallen van
amok nader wil bestudeeren, vindt in de Indische
rechtsgeleerde tijdschriften overvloedig materiaal.
Een enkel zeer merkwaardig geval, dat een veertig
tal jaren geleden door den Landraad te Sampang
-op Madoera werd berecht, wil ik hier vermeiden.
Een regent had aan een toekang mas (goudsmid)
«en diamant van hooge waarde ter hand gesteld ten
einde dezen te doen zetten in het gevest van ceu
zwaard. Terwijl de goudsmid met zijn smeltkroes
bezig was, zat zijn driejarig dochtertje op de
voorgalerij zoetjes te spelen met een kip. De goudsmid
verwijdert zich om eenig gereedschap te halen en
als hij terugkeert is de kostbare steen verdwer.cn.
In vreeselijken angst zoekt hij overal te vergeefs
?en vraagt dan het kind. Dit antwoordt, dat de kip
?den steen heeft opgepikt. De goudsmid gaat weer
naar binnen en haalt een mes om daarmee de
kip te dooden en open te snijden. Maar de dievegge
is hem te vlug af en snelt de kampong in. Hierop nu
"wordt de man mata gl(ip, grijpt het zwaard van den
regent, snijdt zijn eigen kind open en, amok makend,
?doodt en verwondt hij nog verschillende andere
kinderen in de buurt. Als de ongelukkige weer tot
-bezinning komt, verklaart hij, dat hij de kinderen
voor kippen heeft aangezien en steeds maar doorging
den diamant te zoeken. Bij de behandeling dezer
diep-tragische zaak voor den Landraad werd nog een
komische noot gehoord. Toen de vrouw van den
goudsmid ondervraagd werd, zeide zij met
impas.sibelen oosterschcn ernst tot den voorzitter: edele
heer, ik heb het altijd wel gedacht dat zoo iets nog
eens gebeuren zou, want mijn man heeft zijn heele
leven lang aan de kippen:iekte geleden." Men wcte
dat kijipenzickti' of sakit u juin de maleische benaming
is voor epilepsie en dat inderdaad aninkmakeri.i
veelvuldig bij de lijders aan deze kwaal voorkomt.
In zekeren /.in is Indonesiëen speciaal |ava het
vaderland van den amok-maker, al komt nok ove
rigens hel verschijnsel in heel het Oosten voor. Het
woord umok is afgeleid van den Javaanschen stam
ti'öA', welke verwoede tiuin'al beduidt. Vanuit Java
is het woord reeds dadelijk na de komst der
l'nruigeezen du wereld ingegaan, eerst in de Portugccsche.
Spaansehe, Nederlandsche en Engelsche, vervolgens
in bijna alle overige Europeesche talen opgenomen.
De eerste Europeesche reiziger, die van het ver
schijnsel in zijn geschriften gewag maakte, was Nicola
Conti (!4'!0). Het woord uin/iiiïd (amokker) wordt
echter het eerst bij l ntarte Barbosa gevonden in
zijn reisverhaal van löHi. Conti vermeldt, dat de
amokmakers schuldenaars zijn, die gevaar loopen
als slaat' verkocht te worden en nu op schrikkelijke
wijs tegelijk moord en zelfmoord plegen. Barbosa
meende, dat de anwuco een gelofte aan de goden
heeft afgelegd en zich ten doode heeft gewijd. JNodi
het een, noch het ander is juist; in den regel is amok
het gevolg van overvloedig opiumgebruik of van
hevige psychische schokken, teweeggebracht door
toorn, angst of wellust. In het begin der zeventiende
eeuw is het woord in het Portugeesch reeds zoo inge
burgerd, dat in een vraag-eii-antwoorden-boekje ter
instructie van de koloniale croepen, getiteld Conto
Dialogo do Soldado Practico, den recruut de vraag
gesteld wordt: n'at is een amouco'? Waarop de recruut
antwoordt: zóó noemt men in Malacca de razende
heidenen, die zooveel menseheii dooden als /.ij maar
kunnen en zich gedragen of zij van Satan bezeten zijn.
In Engeland vertaalde omstreeks 1720 de dichter
Pope in een zijner navolgingen van l loratius een vers
regel uit de Satyren (II, l, (i'J) aldus:
Óa/Vre ;.s my wt-apnn, bul / atn loo C//.SITCC/
To run amock and til! al uil l meel.
De uitdrukking werd blijkbaar toen reeds door
ieder beschaafd Engelschinan verstaan, maar het
is toch wel een barbaarsche woordkeus in een ver
taling van Latijnsche verzen. Onwillekeurig stelt
men zich den klassiek-rtistigcn Horatius als
amukmaker voor !
Men meent soms dat antok alleen in de onderste
Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal
Str. koud en warm water op alle kamers
P R l V B A D K A M E R S - Telefoon 2222 i
haar Oosterse!] aroma den lezer niet out houden wil
Kon voor hel gouvenicur-geiicraalschap van Warren
Haslings (1774) liet de vorst van llaidcrabad. Bijar
Klian, aan den vorst der Radsjpoets, het fierste volk
? an Hindoslan, verzoeken om iaarlijksche schatting
en een bruid.
De trotsche Radsjpoel-vorst zond gezanten niet
een afwijzend antwoord. De gezanten traden de
gehoorzaal binnen, waar Bijar Khan troonde te
midden zijner hovelingen, vrouwen, eunuchen, narren,
en slaven. De despoot zag de geloofsbrieven, die i'e
gezanten hem overhandigden, slechts vluchtig in in
mompelde, dat hij daarin niets las omtrent de schat
ting, noch omtrent de bruid. Dil was den beiden
Rai'sjpoets te machtig. De oudste gezant werd/oo
toornig, dal hij zijn dolk trok en dezen den vorst
recht in het hart stak onder den uitroep: dil
isdeschatting ! Hierop 'rok ook de jongste gezant zijn wapen
en priemde het den getroffene in hel onderlijf met de
woorden: en dit is uw bruid ! De omstanders wilden
de moordenaars grijpen, maar het tweetal maakte
amok en stelde zich zoo teweer, dat zij reeds zes
en twintig hovelingen hadden gedood, toen zij eindelijk
door de kroni/\\ .iirden der eunuchen werden in
st ukken gehakt
Nederlandsche Munt
Holland's beste 10 cents sigaar ,
PEEK & CLOPPENBURG