De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 8 mei pagina 1

8 mei 1926 – pagina 1

Dit is een ingescande tekst.

P)e Groene Amsterdammer sb>c_/WeekbIad voor Nederland W. A. URBAN AUTOSTALLING Frankenslag 12 Handel in auto's en toebehooren TELEFOON - 50049 SCHEVENINGEN ONDER HOOFDREDACTIE VAN G. W. KERNKAMP Redacteuren: H. BRUGMANS EN TOP VAN RHIJN-NAEFF Secretaris der Redactie: C. F. VAN DAM KEIZERSGRACHT 333 Uitg.: N.V. DE GROENE AMSTERDAMMER AMSTERDAM TOE AND HEEL Socks OPGERICHT IN 1877 No. 2553 ZATERDAG 8 MEI 1926 DE STAKING IN ENGELAND HET heeft lang gedreigd; en hoe dichter de fatale termijn van l Mei naderde, met des te meer bezorgdheid las men, dat de onder bemiddeling van ?de regeering gevoerde onderhandelingen tusschen de verbonden der mijneigenaars en mijnwerkers nog niet tot een gewenschte uitkomst hadden geleid; maar men kon nog rekenen op de neiging van den Engelschman om den nood op het hoogst te laten .komen en eerst op het laatste nippertje het gevaar .af te wenden. Dit is echter niet gelukt; het conflict in de kolenindustrie is niet bijgelegd en heeft een algemeene staking doen ontstaan. Zooals men weet, liep deze industrie op de krukken van een staatssubsidie, die haar echter op l Mei zouden ontvallen. Een door de regeering benoemde commissie had een rapport uitgebracht, waarin allerlei maatregelen werden voorgesteld tot een ingrijpende reorganisatie van het bedrijf, maar tevens offers van de arbeiders werden geëischt, hetzij in den vorm van een loonsverlaging, hetzij in dien van een ?verlenging van den arbeidstijd. Als oorzaak van het afbreken der onderhandelingen wordt van den kant der arbeiders genoemd, dat men hen wilde dwingen tot het aanvaarden van slechtere arbeidsvoorwaarden, zonder dat hun voldoende waar borg was gegeven voor het in werking treden der reorganisatie, die het bedrijf gezond moest maken. De regeering legt echter den nadruk op de be dreiging van een algemeene staking, waartoe de ver tegenwoordigers der vakvereenigingen Zaterdag 1.1. hadden besloten. Daardoor, zoo betoogt zij, werd een beperkt conflict niet alleen tot een algemeen conflict gemaakt, maar tevens van economisch op politiek terrein overgebracht, met de bepaalde bedoeling de regeering te dwingen zich naar den wil der vakver enigingen te voegen; zulk een dwang kan een regeering, die dien naam verdient, zich niet laten opleggen; als eerste voorwaarde voor het weder aauknoopen der onderhandelingen heeft zij dan ook den eisen gesteld, dat de instructies voor de algemeene staking zullen worden ingetrokken. Tot een opnieuw tegenover elkaar gaan zitten aan de conferentietafel zal het straks weder moeten komen, wanneer de staking is afgeloopen tenzij die zou overgaan in een volslagen revolutie, waar door het politiek en maatschappelijk bestel van Engeland geheel zou worden gewijzigd. Geschiedt dit niet, en dwingen de rampzalige ge volgen der staking over eenigen tijd tot het weder opvatten van de besprekingen over het conflict in de kolenindustrie, dan zal deze laatste ondertusschen in nog slechter conditie zijn geraakt, niet alleen omdat de algemeent economische toestand ten ge volge van de staking zal zijn achteruitgegaan, maar ook omdat intusschen de biiitenlandsche concur renten zooveel mogelijk profijt zullen hebben ge trokken van de ramp, die Engeland trof. Men kan niet inzien, dat er dan andere middelen zullen worden voorgeslagen om uit het slop te raken, dan reeds thans zijn aangegeven; misschien zal de rcgeerino nog niet eheel hare hand van hel bedrijf kunnen aftrekken en zeker zal zij medewerking moeten verleenen tot het bespoedigen van de in voering der maatregelen, die aan de kolenindustrie hare zelfstandigheid zullen hergeven; maar hoe dan ook, op eigen bcenen zal deze weer moeten loopen. Intusschen is het conflict in de kolenindustrie voorloopig schuil gegaan achter de algemeene staking. Op den afloop daarvan is thans aller aandacht ge spannen. Omdat iedereen begrijpt, dat de strijd, die hier wordt uitgevochten, een veel verder strekking heeft dan alleen de beslissing over arbeidsduur en arbeidsloonen in de steenkolenmijnen; dat de inzet er van deze is: of de gezamenlijke vakvereenigingen machtiger zijn dan de regeering. De algemeene staking is zeker een geweldig wapen in de hand der vakvereenigingen. Men heeft haar bestuurders verweten, dat zij zich op eigen gezag daarvan hebben bediend, zonder dat zij dus voor het gebruik van dit uiterst middel de toestemming hadden gevraagd van de leden hunner vereenigingen. De wijze, waarop gevolg is gegeven aan de uitge vaardigde instructies, is nog geen afdoend bewijs voor de algemeene instemming, die het bevel tot staking zou hebben gevonden; volgens de thans inge komen berichten is dit bevel zoo goed als overal opgevolgd; dit kan echter alleen getuigen van vaste discipline, maar behoeft nog niet te wijzen op strijd lust. Eerder krijgt men den indruk, dat, althans bij de vertegenwoordigers van de arbeiders in het Parle ment, een zeer sterk besef aanwezig was van de groote verantwoordelijkheid, die werd aanvaard en dat zij geen vast vertrouwen in de overwinning hadden. Het is dan ook een geweldig ingrijpen in het rader werk der maatschappij, waartoe werd besloten, En een maatregel, waarvan niemand de gevolgen kan overzien. In de kolenmijnen is het werk gestaakt; de meeste middelen van vervoer en de electrische centralen doen geen dienst meer; de transportarbeiders en de zeelieden hebben het parool opgevolgd; de typographen willen geen kranten meer drukken ja, welke bedrijven zijn eigenlijk nog aan den gang? Volgens de door den Amsterdamschen correspondent van de N. R. C. ingewonnen meening van den heer Fluimen, den secretaris van de l. T. I;. (Internat. Transportarbeiders-Federatie) zou men alleen de productie tot stilstand willen brengen, maar de consumptie willen gaande honden; zon het eerste gelukt, zal het laatste echter niet lang mogelijk blijven. Over eenigen tijd zullen ook sommige bedrijven, die thans nog schijnen te worden voortgezet, moeten ophouden, bij gebrek aan kolen of wegens het uit blijven van den aanvoer der ruwe sloffen, die zij verwerken. Indien de staking aanhoudt, zullen hare gevolgen met eiken dag eenige malen drukkender worden niet alleen voor hen, die loo.i derven en slechts ten deele daarvoor vergoeding krijgen uit de weerstandskasseu. maar voor allen /onder onder scheid, omdat de voorziening in de dageliiksche levensbehoeften, van welken aard ook, gevaar ioopt. Juist in deze algemeene belemmering van het in, atschappelijk raderwerk ligt gelukkig een reden, duden duur van een staking al* de/e beperkt. Zij zal ook buiten Engeland iiaa' n:\ioed doe:; gevoelen. De bij de I. T. l ? aange*i"!en organen ie* in Nederland. ISelgiê. l >;u'l-ehi;md en EvanUv.k De inhoud staat op pag. 20 Kersen Pralines Bijzonder- frisschéS Aangename smaak:-J hebben reeds de instructie gekregen, dat zij het ver schepen van steenkool uit hunne landen naar Enge land en het bunkeren van Engelsche schepen in hunne havens moeten beletten, en dat de zeelieden niet op Engelsche schepen mogen aanmonsteren. Afgescheiden van het economisch nadeel, dat daar door wordt geleden, ligt hier Hok een bron van arbeidsconflicten in de genoemde landen. Voor Engeland zelf dreigt bovendien het gevaar, dat uit de staking ook daden van geweld voortvloeien. Hierop bestaat altijd kans, vooral tegen het einde, omdat dan bel besef, dat de staking verloren" /al worden, de arbeiders baloorig kan maken; maar reeds van den aanvang af kan er geweld worden gepleegd tegen hen, die aan den arbeid zijn gebleven of vrij willig zich hebbeu beschikbaar gesteld om het werk van stakers over te nemen. Het ontbreekt in Enge land ook niet aan revolutionair gezinde elementen, die uit de .staking munt zullen willen slaan van bolsjevist isch allooi. Iemand als de gewezen premier Ramsay Mae Donald zal vermoedelijk het besluit tot de algemeene staking niet hebben bevorderd, al ware het slechts hierom, dat de revolutiegeest er door wordt aange blazen. In de Inleiding van zijn boek, getiteld : ,,S<>ciulisiu: criticül anti ciinstriiclii'c" schreef hij, in Juni 1!'24: bij hun worsteling om lotsverbetering zijn de arbeiders geneigd te vergeten, dat zij allen deel ui'tuaken van een maatschappelijke eenheid, welke: leden onderling van elkaar afhangen, en dat zij hu gevolg zich zelf kwaad doen, wanneer zij bij hui: strijd zich bedienen \ m middelen, die aan de maat schappij, waartoe zn hchooren, crn-tit; nadeel be rokkenen. In dit opzicht geldt voor den vakvercenigingsinan dezelfde beperking al- vuur den kapi talist: hij kan zijn belangen niet bevorderen ten knsu van /.i j IK' maatschappij". Mae Iionald had hierhii het oog op de zelfzuchtige neiging van sommige arbeidersgroepen on: voor zien zelt ie zorgen, ten koste v.m andere groepen van arbeider* maar zou men zijn woorden ook :;ie; \an !oepa**ing kunnen achten op een algemeene groep*belang w!l beV'irdci'cli, niet 'er van de ..niaa!*chappii der arbeider.-" n de maal-chapph der kapitalisten". v- ;:;.!,'? ,t ;;;,;v,;_, :n haai geheel'' KKRNKA.Mp

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl