10 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2555 HANDEL EN HUMOR IN HET BUITENLAND DOOR WYBO MEYER OERIODEN van stilstand in het * bedrijf" zooals die in ons land telkens weer intraden kent de ge schiedenis der humoristische reclame in Engeland niet. Het is als wachtte men op den man die ermee beginnen zou van den aanvang af was de productie groot, en sinds is zij groot gebleven. Op dit oogenblik is zij grooter dan ooit te voren onophoudelijk brengen vooral de weekbladen nieuwe en verrassendespecimina, onophoudelijk ontmoeten wij nieuwe namen. Daarom kan met voorbijgaan der tusschenliggende jaren het werk van heden direct ter sprake komen. Boven alle andere uit blinken dan twee namen: W. Heath Robinson en H. M. Batcman. Beide eminente kunste naars, beide sterke peisoonlijkheden totaal verschillend in den hoofdzakelijken aard van hun werk, in hun op vatting en in hun wijze van uitbeelding. Maar beide toch, ondanks deze verschillen in de grootc lijnen", in de fijnere nuances typische vertegenwoor digers van de Engelsche mentaliteit. En als zoodanig heeft beider werk n kenmerk, dat tevens een nationale karaktertrek is: Phlegma. Een konink lijke onverstoorbaarheid, waarmee hun figuren de zotste handelingen volbrengen en die hen ook in de hachelijkste of lachwekkendste positie niet verlaat. Van al de factoren die tezamen op hun prenten den stempel van humor drukken is dit wel de voornaamste, omdat hij in zijn ernst zoo ontzaglijk dwaas is. Bij Robinson komt dit sterker uit dan bij Bateman, omdat de situaties waarin hij zijn personen plaatst en de handelingen die hij hen laat verrichten zooveel dwazer en onwaarschijnlijker zijn dan bij Bateman het geval is; het contrast tusscheti ernst en dwaasheid is daardoor zooveel grooter. De dwaasheid van het onwaarschijn lijke van het absoluut onmogelijke zelfs dat is de onuitputtelijke bron van Robinson's inspiratie. De grilligste fantasieën spoken in hem, dol van dwaasheid tot in de kleinste onderdeden zijn zijn prenten maar -- en dit vormt van zijn werk liet karakter tusschen al die dwaze onderdeden is tóch logisch verband, zij het dan ook de logica van den nonsens. Zijn, ik zou willen zeggen: zijn wachtwoorden zijn: Hoe het zou kunnen" - en.... hoe het zijn zou wanneer het niet was, zooals het is". Met groote voor liefde legt hij zich toe op het construeeren van de ingewikkeldste machinerieën, die opgebouwd zijn uit de meest hetero gene bestanddeelen, uit voorwerpen, wici eigenlijk doel lijnrecht in strijd is met dat, waarvoor ze hier worden gebruikt, die totaal ongeschikt zijn voor de functies die ze moeten verrichten - en die zelfs heel vaak geen enkele functie verrichten, alleen maar den schijn daarvan opwekken. Eén van deze zotte fantasieën vindt men in het door Philips loeilampenfabrieken verspreide prenten boekje : Radio-leed en Radio-vreugd van Mr. Pimpel." Op de prenten zien we achtereen volgens, hoe Mi. Pimpel droomt van het summum van geluk --een goed wer kende radioinstallatie"en hoe hij dien droom tot werkelijkheid maakt. De zotste prent van het boek je is wd die: Hoe de an tenne in huis g e b r a c h t wordt:" de draad zweeft, eenerzijds staat trap, vanwaar lijke blaasbalg drijft, in den is klakkeloos broken, door stok LE DENTOL EAU - PATE -- POUDRE -- SAVON i.l un Hnuilmr ANT1SEPTIQUÏa ,!?,. J, ,..r[«?, It ,,lu, A6KEABLE Mr. Pimpel op een hij met een vervaar den draad huis-toe muur van het huis een geweldig gat gedaardoor tracht zijn zoon middel van een aan een langen gebonden magneet den draad naar zich toe te trekken. Het lukt natuurlijk lukt het, en na nogettelijkc groote moeilijkheden, die met even groote phlegmatische onzinnige midde len worden overwonnen, danst ten slotte de familie Pimpel, mét den bond en de kat n al de toegestroomde buren den vreugdedaus bij radio-niuziek ! Dat de loudspeaker gevormd wordt door een zinken teil is een kleinigheid waarop niet gelet wordt. t De magneet is een geliefkoosd instru ment van Robinson; in extenso past hij ze toe bij die advertentie voor Comfort-zeep, waar hij een hangmat, waarin een zeer zwaarlijvig heer type Mr. Pimpel zijn siësta savoureert, door middel van 4 groote magneten, '2 beneden en 2 boven, in het lucht ledig laat zweven! Hier is een kostelijk voorbeeld van het phlegma waarvan ik reeds sprak; de on verstoorbaar heid, waar mee deze heer de volslagen o u moge l ijkc situatie ac cepteert -? is wd het sum mum van zotluid. Hoe de hangmat in dezeiizweveiidtu toestand gebra:h!\verd en hoe de,.be woner" erin plaats nam, dat zijn voor R o 11 i n s o n quaesties van geen belang, het Het merkwaardige is dat Robin son's recept" zoo eenvoudig lijkt, het bestaat slechts in het absolute omkeeren van de dingen, zooals die /;/ werkelijkheid zijn en in het weg denken van bestaande verhou dingen. Op dit laatste thema is ge bouwd een boekje voor Connolly Bros Ltd. en getiteld : Nothing takes the place of leather. Het verplaatst ons in een maatschappij van dezen dag, maar waarin leder een onbe kende stof is. Zelfs de oorsprong van het leer de koeienhuid bestaat erniet, op het titelblad zien we de koe gekleed" in een amalgama van geruite en gestreepte lappen. Ook de in dit boekje voorkomende personen hebben weer alle het type Mr. Pimpel, dit is Robinson's standaard-type. Om up to date" te blijven, noem ik. ten slotte nog een in deze week gepu bliceerde advertentie voor Barclay'f Lager". 3 zwaarlijvige passagiers in een roeiboot, die door een zich in bet zweet werkend schipper wordt geroeid. Onbe taalbaar is de ironie van het opschrift It's thirsty work ! waar de 3 passagiers op hun gemak van Barclay's Lager" genieten en de schipper, die juist het thirsty work" verricht ! er naar mag snakken. Bateman zou men u at zijn opvattingen betreft -?- den untipock van Robinson kunnen noemen. In tegenstelling n.l. met diens voorliefde voor uiterste ingewikkellieden, toont hij juist toeleg op even uitersten eenvoud In verreweg de meeste gevallen geeft hij alleen zijn figuur, zonder eenigen achtergrond, óf met een onmisbaar détail daarvan. Meer is ook niet noodig, om zijn prenten te verklaren; met deze; sobere middelen bereikt hij een graad van humor, die wel minder uitbundig is dan bij Robinson, maar zeker even hoog Met een gelaatsuitdrukking en een daarmee overeenstemmend gebaar, meet 'THE FINEST THIRST I EVER KNEW" (A Symposium by Imminent Artists) U.--Wurm Work in the Fuz/.i -Wu^/i Dcser BV \ri;j;i-Y M \M.\iuND rink for a lordjy triirsi HET TOPPUNT VAN COMFORT No. I of minder heftig van actie, drukt hii zijn bedoelingen volkomen uit. Hierin ligt Bak'tiian's groote kracht, bij is bi> uitstek de meester in het weergeven van gevoelens en van gewaarwordingen heel zijn werk draagt een seiisitivistisch prychologisch karakter, l lij verdiept zich niet dit is zijn andere groote tegenstel lingmet Robinson inallerlei fantasieën althans geen fantasieën die op de onmogelijkheid gebaseerd zijn. Zijn fan tasie gaat niet verder dan tot liet (en dan nog heel gering meestal) aandikken van zeer alledaagsche handelingen, in zichzelf niets bijzonders, zóó erg niets bijzonders, dat wij ze niet eens op merken. En nóg minder vermoedden wij, dat zelfs deze alledaagshedett ook hun koinisclien kant hebben, vóórdat Baleman ons die aantoonde. Vlijm scherp observeert hij en raak beeldt hii het waargenomeiH'dan uit. Kleine trage dies maakt liii tot een tragi-onnedie. Kleine inensciielijkliedeii en gebreken tot oer-dwaze en vermakelijke hande lingen. Maar hoe raak hij nok typeert. nooit zal zijn spot ontaarden in leed vermaak, het blijft humor, satire eigen lijk meer, in den lx sten zin. COMFORT-ZEEP VAN