De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 22 mei pagina 5

22 mei 1926 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 2555 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND TERMIJNEN IN BELASTINGZAKEN DOOR MR. W. EMMEN RIEDEL T N de maand Maart j.l. diende de Minister van ?*? Financiën een wetsontwerp in, hetwelk beoogt den belastingschuldige nog gelegenheid tot reclame tegen een aanslag te geven, zoo hij den daarvoor gestelden termijn wegens geldige reden heeft laten voorbijgaan. Op het eerste gezicht lijkt het wat vreemd: waar voor dienen de termijnen anders dan otn ze in acht te nemen? Bij nadere beschouwing blijkt echter, dat men zich hier op een terrein bevindt, waarop ruimte bestaat voor de meest verschillende opvattingen, van theoretischen zoowel als van practischjn aard. Want deze termijnen in belastingzaken vertoonen vooreerst een geheel ander aspect dan in andere wetten voorkomende termijnen. Ook voor echt scheidingen, voor arbeidscontractzaken, voor wissels en effecten, voor faillissementen, verborgen gebreken en onderzoek naar het vaderschap bestaan er allerlei aan zekeren tijd gebonden voorschriften. Is de tijd verstreken, dan is daar veelal geen herstel meer mogelijk. Het hatelijke karakter dier termijnen blijft echter voor een groot deel een geheim voor de burgers, omdat dergelijke zaken en vooral de civiele pro cessen van 99 pCt. door deskundigen worden be handeld, die met die termijnen op de hoogte zijn, zoodat het slechts zelden voorkomt, dat er een ernstige flater wordt begaan. Het afwijkende aspect van de belastingen en de daarbij voorkomende termijnen is voor een groot deel door den wetgever veroorzaakt, voor een ander deel berust het op den aard van de belastingheffing zelf. Onze wetgever heeft sinds tal van jaren reeds de noodzakelijkheid gevoeld om op het stuk van belastingen" den burger onder de hoede van een zekere rechtspraak te plaatsen, daartegenover als tegenwicht echter dien burger verplichtende die rechtspraak binnen korte termijnen aan te vragen. De gemeenschap mocht geen onrecht plegen, hoezeer men de belastingpenningen noodig had, maar anderzijds mocht de burger het betalen daarvan niet maar onbeperkt uitstellen noch ook het eens bepaalde onbeperkt terugvorderen, onder voorwendsel", dat de aanslag niet deugde. Die Wetgever sprong met die op zichzelf noodzakelijke termijnen echter wel eem'gszins vreemd om. Want niet alleen kreeg elke soort belasting weer andere termijnen dan haar voorgangers, maar zelfs voor cne soort belasting ontstonden -termijnvoorschriften van uiteenloopenden duur. Naast den bestaanden chaos van rechterlijke en administra tieve colleges op dit gebied vindt de belastingschuldige dus eene keus van termijnen van verschillenden aard en duur. De duur varieert van dagen tot jaren, de aanvangstermijn begint nu eens hier dan eens daar te loopen ! De aard van de belastingheffing zelf verleent aan dit gebied wel dit afwijkende aspect, dat n.l. anders dan met echtscheidingen of vaderschapsacties etc. bijkans elk burger met de practijk der belastingen in aanraking komt en van deskundigen bijstand op dit gebied nog slechts zeer onregelmatig gebruik wordt gemaakt. Het is dus welhaast logisch nog geheel afgezien van de wet der traagheid, die van uitstel gauw afstel maakt dat het met de belasting-termijnen mis is gegaan, m.a.w. ze worden door een groote schare belastingplichtigen telkens weer verwaarloosd,natuur lijk tot groote schade van henzel ven en veelal ook voor anderen, hunne erfgenamen, crediteuren e.d. Nu mogen we echter onzen belastingwetgever, dien we zoo even wegens den geschapen chaos van termijnen en colleges kapittelden, niet de eer onthouden, dat deze soms dadelijk, soms later, de gelegenheid schiep in gevallen van onrechtvaardige of onjuiste heffing,ook al waren de termijnen ver/.uimd, herstel te verleenen. We zouden dat veiligheidskleppen", of achterdeurtjes" kunnen noemen. Ook deze echter zijn er weer in allerlei variëteiten en onder het groote publiek zijn ze ook niet erg bekend; bovendien dragen de methodes, waarvan hier sprake is, bijna uitsluitend het karakter van ,,verzoek" of gunstverleening" en kan van een behoorlijken rechtsgang niet worden gesproken. Wanneer ernu ecne poging wordt gedaan om eene zeer soliede veiligheidsklep" op de markt te brengen, zooals het bovenbedoelde ontwerp bedoelt, dan is daarin eigenlijk niets anders te zien, dan een natuurlijk gevolg van de situatie waarin de belastmgwetgevvr den fiscus en den belastingschuldige heeft gebracht. VAN NELLE'S TABAK KWALiTEIT ALOMVERKRUGBAAR GlFTfGE GEWASSEN Teekening voor de Groene Amsterdammer' door L. J. Jordaan EN DAT DURFT WAT VAN .MI|N KOSTKLIJKE NARCIS|ES TK XKGCKN! Mijne regeling van termijnen is chaotisch, soms onbillijk en vaak onbekend", aldus de gedachteiigang van het ontwerp, dus tracht ik aan die feiten te ontkomen door een extra-recht van reclame aan den belastingschuldige toe te kennen". Het spreekt dus wel van/elf dat dit ontwerp toe te juichen is, omdat het de kans op het plegen van het onrecht in belasting/aken vermindert. Toch heb ik tegen het ontwerp deze bedenking, dat het de nadeelige gevolgen van zekeren fouten in de wetgeving tracht weg te nemen, /.onder die fouten zelf te corrigeeren. Het gevaar van dergelijke liooelregelingen, die het' systeem onzer wetten reeels meer ontsieren dan noodig is, ligt in het contintieeren van bestaande fouten in het systeem. Waarom niet eerst eene vereenvoudiging, ver betering en verruiming van termijnen en rechts colleges beide, pepaard aan eene' reeels lang bepleitte1 regeling van den deskundigen bijstand in belasting zaken, waarvoor in de wetten van den late-ren tijd het groudmateriaal voor het grijpen ligt V Zuiks schijnt mij ook voor de administratie zelf aangenamer en overzichtelijker dan de situatie van thans, waarin de veelsoortigheid van verzoek-, bezwaar-, verweer-, vertoog- en beroepschriften den meest geduldigen en ervaren belastingambtenaar wel eens tot wanhoop brergt. Strijd over de vraag, tot welke rubriek een ingekomen geschrift behoort, is niet zeldzaam. Debat over de vraag, of en wanneer en waar een aanslagbiljet is uitgereikt, is zeker te voorkomen door eene andere methode van uitreiking. Is het niet een anachronisme, dat er eens in twee instanties moest worden getwist over de vraag, waar een aanslagbiljet van ? H'O.tvo werd uitgebreikt en óf het den belastingplichtige heeft bereikt, terwijl eene rechtsvordering van den eenen burger op den anderen burger van een simpele f 10 nog niet anders kan worden ingesteld dan per dciirwaareiersexploit met alle daaraan verbonden waar borgen, ingeschreven in het register van den deur waarder, daarna geregistreerd e-n ter Griffie gedepo neerd? Helaas is de tijd der hooge belastingen en der sou s fabelachtige aanslagen nog niet voorbij e-n zijl1, zoov.vl de administratie als de fiscale rechlsp aik en de belastingconsulenten nog overstelpt met werk. Dat dit als elk anele-r mensche-nwe-rk ttie-t zonde r feiten is, mag niemand verwonderen, doeli men kan geen groote1 vriend //i:1 van eene noodn geling, op hel punt van teTmijni P -''K de hier IX'sproke ne, indien met geringe moei!" hel systeem zelf kar Ye-rbUerd worden. 's (iravenliage, 4 Mei !'J25. BOOTMOTOREN MOTORBOOTEN Bingham & Lugt - Slepersvest l - Rotterdam

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl