12 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2556 GEEN HOOIKOORTS MEER! Door onze speciale bril voorkomt U hooikoorts, prijs fl.?; door geheel Nederland tegen vooruitbetaling van f 1.20. JOS. HARTOG Hoofdsteëg 17 Nobelstraat 28 Telef. 3343 Telef. 1063 ROTTERDAM UTRECHT KANTTEEKENINGEN BIJ DE JAARLIJKSCHE TENTOON STELLING VAN DE LONDENSCHE ACADEMY DOOR B. PERSON. DE tentoonstelling van de Academy (de zuster van den Parijschen Salon) behoort dit jaar tot de slachtoffers van de staking. Daar zij geopend is vlak voor de werkstaking uitbrak, werd de belangstelling voor haar bestaan reeds na een paar dagen overscha duwd door de ernstige gebeurtenissen van den dag. Maar dit neemt niet weg, dat de belangstelling voor dit mondaine, artistieke evenement bij de opening toch zoo groot was als men dat in dit even mondaine als onartistieke land maar verwachten kon en dat tijdens de staking vele gelukkigen, die over zacht-veerende auto's beschikken, ondanks het arbeidsconflict hun jaarlijksch bezoek aan Burlington House niet misten. Het is voor een continentaal toeschouwer altijd hoogst vermakelijk, te zien hoe onze Engelsche vrien den op een kunstzinnige gebeurtenis als de tentoonstel ling der Academie reageeren. Wat zich om de tentoon stelling heen afspeelt is meestal veel interessanter dan de expositie zelf. Het begint met het voorspel: de afgewezenen. Het noodlot der ongelukkige kunstenaars, die door de jury's van salons worden geweigerd, soms vijf, zes, tien jaar achtereen, omdat zij naar den officiëelcn maatstaf niet-ver-genoeg of te-ver-vooruit zijn, heeft Zola en andere schrijvers geïnspireerd tot de .aangrijpendste romans. De nuchtere maar wijze ,,Punch" heeft een verwoed ?artiest geteekend die, met een vriend in een cafézit tend, woedend op tafel slaat en uitroept: ,,Ze hebben me wér geweigerd, maar toch verdraai ik het, me te laten verleiden'tot het schilderen van dien rommel dien men begrijpen kan ! !" De nuchtere maar minder wijze dagbladen verdiepen zich bij hun beschrijving van den dag, waarop 10.000 van de 12.000 inzendingen werden afgewezen, in minder humoristische details. In allen ?ernst werd dien dag in een avondblad, dat als n van de twee belangrijkste geldt, meegedeeld, dat de .artiesten, die de afgewezen schilderijen kwamen terug halen, zelf hun bruin pakpapier en touw moesten mee brengen, doch dat er een kleine kamer met een lange tafel tot hun beschikking stond waar zij hun schilde rijen mochten inpakken en waar soms twaalf schilders tegelijk in sombere stemming met dit werk bezig waren. Een dikke dame met zilveren haar en energiek ge zicht droeg een breeden halsdoek om de schouders. 'Toen haar schilderij, dat een flinke afmeting had, aan haar overhandigd werd, wikkelde zij het in de sjaal en verdween", zoo bericht een kunstzinnige reporter. Een jonge man kwam met haastigen tred aangesneld, «pende een leeg valies (?portmanteau" noemt de Engelschman dat notabene) en zoo gauw hij zijn schil derij er in had gegooid, verdween hij met een vaart alsof hij een trein moest halen". Het is alles buitengewoon belangrijk. Dan komt de tentoonstelling zelf. Het is bekend dat Engeland op het gebied der schil derkunst ternauwernood aan de eerste modernen toe is, «n op niets werpen publiek en pers zich dan ook met zulk een venijnigen haat als op iets wat zij niet on middellijk begrijpen. De Engelschman heeft in zijn vocabulaire n en hetzelfde woord voor foto, film, plaatje en schilderij. Het heet allemaal: picture. Dit spreekt boekdeelen. Ditmaal gold de jacht een schilderij dat voor ieder ?op kunstgebied eenigszins ontwikkeld mensen on middellijk te begrijpen is. Het doek van John B. Souter, The breakdown", vertoont een naakt meisje KONINKLIJKE BAZAR 82, ZEESTRAAT DEN HAAG WAAR ELKE PET I T R I E N" IS EEN GENOEGEN OM TE GEVEN EN EEN VREUGDE OM TE ONTVANGEN. met shingled haar, dansend op de jazz-muziek van een saxophoon die bespeeld wordt door een neger. Den Engelschen toeschouwer echter is dit plaatje niet duidelijk" genoeg. Tegenover elk probleem in de schilderkunst staat hij fel vijandig. Hij wil portretten, (liefst van vorsten, ministers en knappe vrouwen), landschappen (vooral bij mooi weer) en stillevens (van dingen die hij prettig vindt) zien, en kan er dan nog slechts zijn ingenomenheid mee betuigen als de conven tie geen geweld wordt aangedaan en het behandelde onderwerp met fotografische nauwkeurigheid is na gebootst. Of course, there was a Problem Picture", zoo begon een hatelijke, grenzeloos domme bespreking van de tentoonstelling in de Evening News. De pers raakte er niet over uitgepraat. En het slot was, dat het schilderij van de tentoonstelling werd verwijderd, op verzoek van.... den minister van Koloniën. Ik geef u de verzekering dat het waar is. Het is een feest,-te luisteren naar de artistieke op merkingen die op zulk een expositie van de Academy door het publiek worden ten beste gegeven. Hm, the Breakdown", hoorde ik een statigen ouden heer met monocle zeggen, begrijp je de be doeling? Ondergang van de beschaving. Verdomde bolsjewieken. Heb ik het niet altijd gezegd? Als 't aan mij lag, dan zouden die vervloekte kerels...." The breakdown", snatert een knap flirtje. Snap je? Het beteekent dat de jazz op zijn laatste beenen loopt. Ik had ook al meenen op te merken, dat wals en tango er weer meer in kwamen. Van beenen gesproken, denk je, dat iemand ons een eindje in een auto mee neemt?" Kijk, dat is Baldwin, in een roode toga. Vind je niet, dat-ie er bleek en vermoeid uitziet? Arme kerel, ik heb zóó met 'm te doen. Toch, als-ie wat meer fut" had, zou het misschien niet zoo ver met ons gekomen zijn. En wat de mijnwerkers betreft. ..." Dat doek daar is niet kwaad. The State Dining Room, van Campbell Taylor. Maar er is niets te eten, zie je wel? En luister naar mijn woorden, als de staking nog lang duurt. ..." Dat daar vind ik niet veel zaaks: de weegkamer te Epsom. Te strépcrig. Ja, dat valt me nu net in, waarom hebben ze voor den drommel alle rennen stop gezet? Ik zie niet in wat dat de zaken verbeteren kan. En ik had net een pracht-tip voor de volgende races . . Honderd tegen acht, zoo geheid als een huis". Wat moet dat voorstellen, Mary? Moerasland in Dorset. O ja, dat herinnert me eraan, dat die arme man van Agathe in Connvall is blijven steken toen de staking uitbrak en in weken niet kan thuiskomen ten zij hij wandelt. En hij loopt zoo ontzettend moeilijk. de arme kerel. . . ." Heusch, ik vind het niet verstandig in lijden als deze zooveel stillevens op te hangen. Al die verrukke lijke meloenen, en die zalige kreeft. En ik heb van daag drie shilling negen pence moeten betalen voor een heilbotje, niet grooter dan zóó. Al te versch was het ook al niet". Hector was dom genoeg om voor den duur van de staking zijn auto aan de regeering te leenen en mi moet hij zelf wandelen. Nu laat ik hem iederen avond zijn voeten wasschen en daarna bestrooien met speksteenpoeder. Neen maar. kijk ('a'.... Daar heb je waarachtig het portret van Ratnsay Mac Donaki ! Nu vraag ik je.... Stel je voor, zijn portret samen met die van den Koning en de Koningin en Baidwin onder hetzelfde dak. Dat is toch wel verduveld brutaal.. ." -- En tóch, die kerel heeft iets in zijn gezicht, iets iets, iets, ik-weet-niet-wat, maar d'r zit wat in." 't Kan zijn dat je gelijk hebt, maar ik kan je ttit vertellen, als ik dien kerel hier had, ik zou 'm. . . . ik zou 'm.... Wel, verduveld-nog-aantoe, er rijdt geen enkele trein op onze lijn, man ! En ik ben al sedert Maandag niet op de Golfclub geweest ! Ik zeg je, dat het zoo niet voort kan gaan. Als we onze mark ten willen behouden, moeten we offers brengen, armen net zoo goed als rijken. . . . Kijk naar mij. Ik kan niet naar kantoor gaan, omdat er niemand anders is. Ik kan niet gaan golfen omdat er geen treinen rijden. En alle lichaamsbeweging die ik sedert een week heli gehad, is bridge geweest. Ik herhaal, als we in den handel onze wereldheerschappij willen terug winnen" Men kan zich op de tentoonstelling kostelijk ver maken. De Vernissage, waartoe alleen aanzienlijke personen als gasten worden uitgenoodigd, is natuurlijk voor de mondaine wereld verreweg de interessantste dag. De indrukken die de bezoeker op dien dag opdoet, vond ik weergegeven in het volgende gefantaseerde gesprek tusschen een Engelsen journalist en zijn vriendin, die op den openingsdag aanwezig heet te zijn geweest: Het was er verrukkelijk ! Zooveel interessante men schen Dat is bij de particuliere bezichtiging van de Aca demy altijd het geval. Het toont, hoe onbillijk de op vatting is, dat Engelschen niet kunstzinnig zijn". Niet kunstzinnig? Je kon je er nauwelijks be wegen. ... En iedereen was een persoonlijkheid. Poli tiek, society, tooneel, Divorce Court, alles was ver tegenwoordigd. Men zegt. dat er zelfs kunstenaars waren uitgenoodigd". OPRUIMING VAN MODELKAMERS PRIJZEN TOT 3O°/0 VERLAAGD Met Volle Garantie Franco Levering Is het een goede Academy dit jaar? Heb je iets belangrijks gezien?" Bijna bij eiken stap. De mode brengt dit jaar niets verrassends, maar ik zag een mannequin in een harmo nie van groenachtig blauwgroen en blauwachtig grocnblauw staan babbelen met een van onze beste actrices in tomaat. De menschen stonden stil om ernaar te kijken". Ze speelt zeker een rol in een van de nieuwe Society-stukken. Maar ik bedoelde iets belangrijks in schilderkunst". O ja, zeker. Ik heb iets schitterends gezien, gewoon een meesterwerk. Het was een geschilderde taffetamantel.... wat is er?" Niets, niets. Heb je de Orpens" gezien?" Ken ik ze? Ik ben, geloof ik, wel aan iemand van dien naam voorgesteld. Ze droeg zilver, groen en geel en haar hoed was bepaald chic". Ik bedoelde een schilderij. Maar eh, ik hoor dat er een paar goede naakt-effcctcn waren, hè?" De menschen zeggen de afschuwelijkste dingen", protesteerde ze. Maar dat is geen reden om ze te herhalen. Ik weet dat de menschen tegenwoordig niet veel dragen, en ik zelf, ofschoon ik tamelijk ouder wet sch ben. ben ook van meening, dat de rokken bijna tot de knieën behtioren te reiken, maar het is absurd te /eggen dat de menschen naakt loepen." .,1 leb je artiesten gezien? Bij hoopen. Dolly Dazzle uit het Wellington Caba ret, en de ,,Sweet-and-Twenties'' uit de Charleston Bar. Ze droegen . . . . " Ben je in de beeldhouw-afdeeling geweest?" Ja, er was \\el een zaal die vol stond met allerlei steenen dingen. Heel ongemakkelijk. Je kon je nauwe lijks bewegen. Iedereen zei dat die zaal behoorde te zijn leeggeruimd voorde tentoonstelling werd geopend." Je hebt zeker nergens groepen menschen zien stil staan voor iets buitengewoon opvallends?" Ja, er was n vrouw met de nieuwe gevangeniscrop. Daar is de Eton-crup niets bij. Het wordt gedaan met een veiligheidsscheernies, tweemaal per dag en dan polijsten. Maar er stonden zooveel menschen om heen, dat ik niet den kans kreeg om het goed te zien. Het was anders hoogst merkwaardig". Tusschen haakjes, waren er ook schilderijen?" Maar beste jongen", riep ze hartelijk lachend uit. natuurlijk waren er schilderijen. Voor de schilderijen waren we allemaal gekomen !!...." Londen, 20 Mei I<i2t>. NIEUWE UITGAVE N (ii-:i-:ni.i\<;'s Vraagbaak vuur iedereen, in zake wette lijke voorschriften van allerhanden aard, benevens briefsteller. Zestiende druk. Uitgave (i. B. van Goor Zonen te Gouda. In dit handboek zijn modellen van brieven op elk gebied en voor elke gelegenheid opgenomen, waarvan menig ontwerp den minder geoefcnden stijlist tot een richtsnoer kan dienen. Voorts worden tal van zaken van belang in het maatschappelijk leven mede gedeeld en verklaard. VAN NELLE'S TABAK KWAÜITEIT ALOM VERKRUGBAAR