No. 2558 U I T D DE E GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND N G DOOK E M B A R B E AR O E N SS A T E R A 17 A D MET TEEKENINGEN VOOR DE GROENE AMSTERDAMMER DOOR B. VAX VLIJMEN WAT ben je toch te benijden, neef, ,, zei mijn tante uit Kudelstaart, die bij me logeert, zoo elke veertien dagen een heelen middag in gezelschap door te brengen van het eëlste dat de Amsterdamsche burgerij in haar midden heeft". Tante zei het een tikje minder po tisch, maar daar kwam het ten slotte toch op neer. En vertel me nu eens, neef, hoe gaat dat eigenlijk zoo'n raadszitting? Het is niet zoo spannend als een roman van Ivans, zei ik, maar het zijn over het algemeen toch mijn heerlijkste journalistieke oogenblikken, die ik in de Raadszaal slijt. Het begint als alle begin met niets. Dan komt de chef-Kamerbewaarder binnen en haalt zijn neus eens op. Ik kan niet zeggen dat het hier naar banket ruikt, zegt hij, en sluit zorgvuldig de ramen. De heer Klaas de Vries heeft namelijk een gevoelige kies en met een open raam zou het in zijn kies tochten. Daarna komt de onder-chef-kamerbewaarder en zet de stoelen recht en kijkt of zich op den zetel van den Burge meester geen ongerechtigheden bevinden. Dit is traditie, sinds de dagen van wijlen Piet Nolting, toen er een onver laat was die des Burgemeesters zetel als een soort land van Arcadiëgebruikte. Dan wordt het water in de karaffen ververscht en onder den stoel van den heer Meerveld een warme stoof ge schoven. Binnen schrijdt vervolgens de gemeente-secretaris. Hij heeft de brieven onder den arm die de Voorzitter, tusschen de debatten door, heeft te teekenen en zet zich. Er verschijnt thans een lid dat snel de presentielijst teekent en daarop verdwijnt. Hij is op een gratistramabonnement naar den Dam gereden en heeft zijn twee rijksdaalders al vast verdiend. Er was vroeger een niet nader aan te duiden lid dat van dit teekenen een systeem gemaakt had. Het is hem daarna zeer goed gegaan en hij neemt thans een eervolle positie in de maat schappij in. Zoo wordt de deugd altijd in de politiek beloond. Een eerzaam journalist, die op dat oogenblik niets beters te doen heeft, gaat vast op zijn stoel op de perstribune zitten en kijkt naar het binnenkomen van den stoet van stille dienders, die op strategische punten der publieke tribune zich ver schansen. Eindelijk stroomt het College naar binnen. De Burgemeester, in gekleede jas, voorop. Waarom hij zijn ambtsketen niet om heeft, weet ik niet. Een sinds lang ontslagen bode heift me eens heel oneerbiedig trachten wijs te maken dat Fidel", des Burgemeesters hond, er aan vast ligt, doch dit is pure laster. Achter den Voorzitter aan sukke len de Wethouders naar binnen. De Machtige altijd met een stapel porte feuilles onder zijn arm, dokter Vos met een half broodje heen en weer nog lichtelijk tusschen zijn ietwat tand technisch gebit. Zij zetten zich en knikken den Raad vriendelijk toe. Mejuffrouw Crielars maakt eenigc sen satie door haar entree in een antibisschoppelijke robe, terwijl mevrouw Tilanus zich ter neder vlijt in een combination van oud-reseda met okerkleurige amber. De leden teekenen druk de presentie-lijst er heeft nog nooit n vergeten te teekenen, zegt de statistikus op de perstribune en de Voor zitter hamert. Hij opent de vergadering. Vroeger, onder de heidensche of kettersche burgemeesters, werd er gebeden, maar de veldwinnende democratie heeft dit aloude gebruik afgeschaft. Vroeger las ook de secretaris de notulen der vorige vergadering voor en volgens een andere overlevering heeft een ondeu gende secretaris eens een hoofdstuk uit een schuin Fransch romannetje voor gelezen en zonder hoofdelijke stemming keurde de Raad deze notulen goed. Doch dit was in minder ernstige tijden dan deze, toen er nog wel eens een goeje mop getapt werd, hetzij door den geestigen van Nierop of den guitigen Sutorius. Dan beginnen de debatten. Het woord is aan een privaat-deskundige die betoogt dat zestien miei voor een privaat wel wat overdreven is, zelfs voor ,,Publieke Werken" en hij rekent den Raad voor hoeveel elk bezoek aan deze modelinrichting de Gemeente zal kosten. De zaakkundige heer Carels wil, van wege de zuinigheid, de inrichting onder brengen in een tochuis, met een passend uithangbord en 's avonds voorzien van een pakkende lichtreclame en de ge leerde van het gezelschap heeft direct Dante's Hei-spreuk voor het geval bij de hand. Intusschen heeft de zaal zich thans geheel gevuld. De publieke tribune zit tot de nok vol en alle persplaatsen zijn mede bezet. De atmosfeer begint nu lekker te worden. Er komt iets van rozenoliegeur in de lucht en de eerste teekenen van verstandsverbijstering wor den al niet meer opgemerkt, zoo ver is men reeds heen. In zulke oogenblikken houdt Majoor Solkesz zijn meest gewaar deerde redevoeringen. De bouw van een eenvoudige kleedkamer op een der sportvelden voor het bagatel van veertien miei wordt goedgekeurd en men hoort mevrouw van Zelm te keer gaan tegen de Hollandsche Dames-Zwemclub, die, ter gelegenheid van haar veertigjarig jubileum, voor haar feest een onnoozele vijfhonderd pop subsidie vraagt. Wethouder de Miranda zet het fijne onderscheid tusschen een dame en een vrouw uiteen, bezien van het proletarische standpunt en de bode met de thee komt binnen. Dit is zoo iets als het voederen der leeuwen in Artis. Voor een psycholoog is hier uit de wijze waarop de tieeren en dames hun kopjes behandelen alles te leeren. Er is er een die nog wel eens met zijn vinger de suiker er uit oplikt, maar alleen als er een spannend debat is en niemand tip hem let. Jan Ter Haar drinkt met een eleganten pink in de lucht, bijna tegen den neus van den Machtige aan, die zijn thee langzaam slurpt, zooals hij in de begrootingsweken lujt bloed van Walrave zou kunnen slurpen. Arpad Weiss drinkt alsof het een Manhattan" is en als de thee erg gloeiend is, giet de Generaal haar uit op het schoteltje. Dat heeft hij nog uit zijn diensttijd over. En de heer Douwes steekt altijd een klontje iti zijn zak voor Lorre. De commissie voor Bijstand in het beheer der zaken van den maatschappelijke!! steun en de Armenzorg een nieuwe instelling wordt gekozen en zal bestaan uit de democraten Abrahams en Sajet, uit de christelijke!! Douwes en Crielars en uit de vrijheidsbondsche Koek. Met den vrijheidsbondsch'.Mi wethouder .dus in meerderheid zoo-zoo-la-la. Dan komt eindelijk het uurtje van de krrmt. Het eerst komt het Volk" en Wijnkoop leest er altijd het laatste communis tische nieuws" uit. Dan krijgt Wierdels een luxe-editie van de Tijd", die van Hamersveld ever, mag inzien; het blad van Colijn komt in een paar exemplaren voor de fractie maar het is gewoonlijk Ketelaar, die de driestarren verslindt en eindelijk maakt de Handelsblad verslaggever vriend en vijand met zijn blad gelukkig. Dan is de Raad een oogenblik zoet. Onderwijl vaart Wijn koop uit tegen de voordracht die Lvoogt de gemeente garant te doen blijven, voor een deel, voor den bouw van het gebouwder Amsterdamsche maatschappij voor Jonge Mannen op het terrein waar eenmaal Atlanta" niet gebouwd word. De communist noemt dit gezelschap een christelijke propaganda-vereeniging en verzet zich er tegen dat deze propaganda. met geld van de gemeente, dus van christenen en ketters, gevoerd zal worden. Maar de Miranda werpt hier tegen in dat in het gebouw ook anders denkenden als broeders behandeld zullen worden en sinds de Staat der Neder landen met ons aller geld de christelijkete aller propaganda-vcreenigingen de bizondere school steunt, is de oppositie van den communist een doodgeboren kindje en beleeft hij alleen de vreugde de sociaal-democraten te hooren voorstemmen, waar het hem om te doen is. En als hij straks om logies zal komen bij. de Jonge Mannen, dan zullen ze hem vragen naar zijn naam en als zij zijn oudTestamentischen voornaam hooren, zul len zij van genoegen hun christelijk hoofd schudden en hem behandelen alsof-hij een waarachtige Jonge Man ware. En eerst als hij weg is, zullen zij tegen elkaar zeggen: hij rook toch een tikje naar zwavel !. . . . FOTOGRAFIE UIT DE LUCHT .\:e<ier!ünd s groo/s/c bedrijven uil Je lucht T N hoofdzaak om onze landgeiiooten -*? in Nederlandsen Indiëop de hoogte te brengen met onze grootste Nederlandsche bedrijven en industrieën, heeft de Koninklijke Luchtvaart Mij. voor Nederland en Koloniën", in samenwer king met A. de la Mar te Amsterdam en (i. Kolft'en Co. te Batavia,een boekwerk uitgegeven, waarin zoo goed als alle Nederlandsche bedrijven voorkomen. Van elk bedrijf zijn een of twee lucht foto's gereproduceerd, met daarbij een toelichtenden tekst omtrent aard en beteekenis van de behandelde onder neming. Jhr. Jan Feith verzorgde de redactie; de oud-ministers Colijn en Treub gaven inleidingen en Oen. Snijders en Mr. B. C. J. Loder schreven bijdragen. VVilly Sluiter teekende het omslag. Het zakelijke gedeelte wordt op levendige wijze afgewisseld door bij zonder mooie luchtfoto's van verschil lende steden en dorpen, buitenplaatsen en riviergezichten in Nederland. Het is een kloeke uitgave van bijna 400 pagina's, met honderden merkwaardige foto's. ifi H E E R E N K SCHOEISEL BERNARD ELIAS 51 LEIOSCHESTRAAT ffi AMSTERDAM ui v.VOLLENHOVEN 'S STOUT