No. 2558 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND MOEDER EN KIND DOOR E. TIERIE?HOGERZEIL MODERNE VROUWEN EN MODERNE VRAAGSTUKKEN DOOR EMMY ]. BELINFANTE (Teekcning voor ,,de Groene Amsterdammer' door B. van Vlijmen) Utamaro (1755?1800) OP een tentoonstelling van Japansche houtsneden, zochten onze oogen telkens weer de moeder met 't kind van Utamaro. Ach, ten alle tijde heeft dit lieflijk beeld, heele en halve kunstenaars bezield, ontroerd. Dergelijke tafreeltjes toch hebben succes, 2e pakken het kijkende publiek. Het herkent dit Jieve leven uit z'n eigen huis, of dat van z'n buurman. Wat doet 't er toe of 'n onderwerp al duizende malen ,,schon dagewesen" is, wanneer 'n kunstenaar .als Utamaro 't weer zoo levendig heeft uitgebeeld? Hier niet de traditioneele liefdeblik van de moeder «ver 't kindje, dat zij haar melk laat drinken. Hier een moeder en tegelijk een vrouw, die haar eigen leven bepeinst. Hoe goed is de moeder waargenomen die, ?terwijl ze haar kind voedt, zoo ver weg kan droomen. Haar hand houdt omsloten 't trappelende voetje. Zoo Jis 't kindje langzaam rustig geworden; het drinkt, de donkere spleetoogen groot, klaar open. Prachtig wijs kijken ze, zoo ziet 'n kind, dat hoogst voldaan is. En de moeder vol van de stilte, zie haar oogen, de smalle oogen in 't ovale gezicht, die staren ver, ver weg. Het zwarte haar, gekapt als 'n kunstig ornament. Hoe houdt dit alles je vast, om nooit weer te vergeten. Dr. Seidlitz zegt in zijn boek: Geschichte des Japanischen Farbenhulzschnitts over Utamaro, dat hij een groot vereerder van de Japansche vrouw is geweest en dat geen tijd of land op dat gebied, een grooter enthousiast gekend heeft. Hij voelde zich 't meest aangetrokken tot de vrouwen, die buiten 't gewone leven stonden en trots schijnbare glans, tot de ongelukkiger! behooren. Hij zag ze mooi en goed alsof ze godinnen waren. De vrouw heeft voor hem geleefd, als ze teekent of dicht, als ze bloemen schikt of als ze rookt uit 'n klein zilveren pijpje. Ook als ze zich kamt de lange zwarte haren, of zich de lippen verft. En de moeder met 't kind, is hem 'n onuitputtelijk onderwerp geweest. Eerst later, zegt dr. Seidlitz, toen de tijd meer ontaarde, is hij de vrouw als karikatuur gaan zien en heeft hij haar vaak belachelijk voorgesteld. "slCORSETIEREla KEIZERSGRACHT 772 AMSTERDAM Hl TELEF. 57151 E 11^- ATELIERSVODBREPARATiËN - _ IN DENHAAG ELKEN VRIJDAG MOTELCENTRAL Congressen en Ontwikkeling "y 1JN congressen tijdverknoeien of leert men er? t-' Hebben zij practische of enkel theoretische beteekenis? Het antwoord op beide vragen zal afhangen van den aard en den aanleg van den man of de vrouw, die antwoordt. De nuchtere, practische mensen, die alleen vertrouwen stelt in onmiddellijke tastbare resultaten zal zich meestal met weinig waardeering over con gressen uitlaten. De idealist, die gelooft in het ge leidelijk doordringen van ideeën, ziet daarentegen in congressen een uitnemend propagandanfTddel voor zekere denkbeelden. De kamergeleerde, die slechts de ijdelheid der uiterlijke dingen ziet en enkel van degelijke studie winst voor de menschheid verwacht, schudt het hoofd over de oppervlakkige, rumoerige congressen met hun nietszeggende resoluties". De gehaaste moderne mensch, die van alles proeft en overal zijn licht opsteekt, ziet in congressen een middel om in korten tijd eenig begrip te krijgen van een vraagstuk. En daar tenslotte de moderne mensch in dezen tijd den toon aangeeft, is het geen wonder, dat wij ieder jaar van vele nationale en internationale congressen hooren, die meer of minder uitgebreid, meer of minder belangrijk zijn en meer of minder menschen trekken. En op al die congressen zijn de vrouwen niet in de minderheid wat aantal betreft, terwijl de vrouwen zelf heel wat nationale en internationale congressen organiseeren, waarvan de organisatie meestal uit stekend is. Den Haag heeft reeds in den loop der jaren heel wat mannelijke en vrouwelijke congressisten, buitenlandsche, zoowel als Nederlandsche, gastvrijheid geboden. Einde Mei was de residentie weer gastvrouw, d.w.z. eigenlijk was het het bestuur der Volksuniversiteit, die het initiatief had genomen tot een congres ter viering van het tienjarig bestaan van de Volksuniver siteit. Dit Congres, gewijd aan zulk een modern onderwerp als Ontwikkeling van Volwassenen", trok natuurlijk de noodige belangstelling van mannen zouwei als vrouwen, want er zijn vele maatschappe lijke werkers op dit gebied. Het ,,Volkshuis"werk, de 'penbare Leeszalen zoo goed als de Volksuniversi teiten Houden zich bezig met het vraagstuk, en voor allen is het een zoeken, hoe hun werk te verbeteren, hoe het voortdurend aan te passen aan de eisenen van den tijd. Want zoowel in de opvoeding van de jeugd, als in de ontwikkeling van de volwassenen komt men geheel terug van de vroeger ingeslagen wegen. Steeds weer is er het streven de luisterschool" door de arbeidsschool" te vervangen en in de Volks universiteit is het een vraag, die steeds weer de werkwijze gaat bi'heerschen, ,,luistereursussen of werkcursussen?" Bijzonder gelukkig scheen men daarom op dit congres met de samenstelling en de volgorde der onderwerpen. Men begon met zich de vraag te stellen: Welke voordeden en welke nadeelen levert het populariseeren van wetenschap op bij den arbeid voor ont wikkeling van volwassenen en hoe kunnen de uadeelen worden verminderd?" Is het niet teekenend voor dezen tijd, voor den tijd van het vrouwenkiesrecht, dat de preadviezen, zoowel van prof. Casimir als van prof. Dr. Molengraaff en prof. Woltjer feitelijk de voordeelen van het populariseeren der wetenschap verre stelden boven de nadeelen? De wetenschap ziet niet zooals vroeger uit de hoogte neer", al wordt er nog steeds geklaagd over intellectualisme. Dit sprak nog duidelijker uit de beantwoording van de 2e vraag door prof. Kohnstamm. Deze luidde: Wordt zelfwerkzaamheid van volwassenen door den arbeid van instellingen, die zich hunne ontwikkeling ten doel stellen, voldoende bevorderd? Zoo neen, op welke wijze ware hierin verandering te brengen? De Amsterdamsche hoogleeraar toonde zich hier de warme voorstander van de werkschoot, ook voor de volwassenen en sprak nog van een intellectueelaristocratisch ideaal van deskundige specialisten", die de leiding hebben. Hij wekte daarbij de veront waardiging van de directrice van Ons Huis te Am sterdam. Mejuffrouw van Asperen nam het flink op voorliet aristocratisch werk van Ons Huis, dat h.i. toch democratischer was, dan prof. Kohnstamm het voorstelde. Zij bewees ermee, hoe er over en door het begrip democratie altijd misverstand zal heersenen. Zii bewees ook ermee hoe bevorderlijk dergelijke congressen zijn voor hot begrijpen van eikaars werk en eikaars bedoelingen en daardoor voor meer toe nadering en een betere samenwerking van de werkers op verschillend gebied voor een zelfde doel. Zelfs al was niet als vierde onderwerp voor behandeling op MIEN PAASSEN?BRAAKENSIEK. die Donderdag j.l. haar tooneeljubileum vierde het Congres gekozen: Bestaat er voldoende samen werking tusschen de verschillende instellingen, die de ontwikkeling va n volwassenen beoogen?" dan zouden de debatten over het 2e onderwerp reeds bevorderlijk zijn geweest om tot beter inzicht te komen omtrent eikaars bedoeling. Want, al schijnen voor den toe hoorder de debatten op een congres soms nog zoo vaag. de belanghebbenden leeren toch ervan, en het komt nog meer voor, dat zij na afloop van de bijeen komst, op een thee of een diner, of in de pauze van een kunstavond elkaar zoeken en zonder andere toehoorders eikaars mecning nog eens welwillend toetsen. Wij durven niet zeggen, dat de debatten op dit congres zich buitengewoon gunstig 'nebben onder scheiden van die op andere congressen, maar wij hebben wel den indruk, dat er een prettige geest lieerschle en dat dit Congres ertoe /.al hebben bijge dragen de vraagstukken, die werden behandeld met helderder blik te bekijken. Wat de samenwerking betreft, mej. Staas, de vroegere propagandiste van den Bond voor Vrouwenkiesrecht, die zich tegen woordig zeer verdienstelijk maakt op het gebied van Ons Huiswerk, heeft een zestal stellingen verdedigd, waarvan zij in een pleitte ten gunste van een Centraalbureau. Het schijnt ons een practische maatregel, die een permanente samenwerking kan verzekeren, maar al zou het zoover niet komen, wij zijn overtuigd, dat door dit Congres toch grondslagen zijn gelegd voor een samenwerking en dat dus de herdenking van het tienjarig bestaan van de Haagsche Volksuniversiteit heeft plaats gehad geheel in den geest van de doel einden, waarvoor deze Volksuniversiteit is opgericht, die blijkens de openingsrede van den voorzitter Mr. Feit h in 192öreeds 77 leergangen met (J8C() cursisten telde. Onder die cursisten zijn vele vrouwen en het vvrhengde ons onder de spreeksters op het Congres ook de namen van twee vrouwen te vinden: de dames l;rida Eversmann en Staas. Zoo er eenig gebied is waar de vrouwen niet geweerd worden is het dat der volksontwikkeling en velen doen er nuttig werk. Ook daarom meenden wij hier eenige aandacht te moeten wijden aan het Congres voor ontwikkeling van Volwassenen. Wij raden ieder, die in liet vraag stuk belangstelt, alsnog de praeadviezen aan te vragen en deze degelijk te bestudeeren. Zij zijn hit waard. Koopt LI een gouden ring zonder merk? Waarom dan wel boter zonder Rijksmerk ? Hofstede Oud-Bussem" Kerkstraat 187. Tel. 49344