De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 19 juni pagina 6

19 juni 1926 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2559 BIJKOMSTIGHEDEN DOOR ANNIE CCXXII DE boy zei het met een stil, bekom merd gezicht, zoodra de toean" thuis kwam, en dan moest het wel iets ernstigs zijn, als het niet kon wachten, tot hij thee gedronken had en gemandied En het allerernstigste was, dat de toean" niet eens een beetje ongeduldig uitviel: ,,Kan je me nu niet even met rust laten? Tk kom doodmoe van mijn werk", maar onmiddellijk mee ging naar de bijgebouwen. Zij bleef bedrukt zitten; het ging wel wat beter met haar Maleisch; als ze den tijd had om er rustig over na te denken, kon ze al lange zinnen in elkaar flansen; maar het snelle, vlak-gesproken taaltje tusschen haar man en de be dienden ontging haar nog grootendeels; natuurlijk vergat hij dat telkens weer en gaf haar geen uitleg; zoo kon ze minuten lang in de afschuwelijkste spanning blijven, wat er eigenlijk aan de hand was.... Nu ging hij met groote stappen naar de telefoon, en noemde 't nummer van hun dokter: een ongeluk? iemand ziek? De baboe was in de kleedkamer bezig; de kokkie had ze nog juist bezig gezien met het schillen van een groote ananas; de kebon was al naar huis.... Een van de kinderen? A Tjoei? En daar hoorde ze 't al: m'n oude waterdrager heeft het erg be nauwd", en ze was al op om naar haar -apotheekje te loopen: zou ze hem .smelling salts laten ruiken? zijn hoofd met eau de cologne wasschen? Blijf jij nu maar rustig zitten", zei hij kalmeerend. Over een kwartier is ?de dokter er. En 't ouëventje zou er niets op gesteld zijn, jou op bezoek te .krijgen. Hij ligt rampzalig te hijgen op 2ijn matje; eerst wou hij niet eens van een dokter hooren, omdat hij toch dood ging. Als ik hem was, zon ik gek worden van al die slangachtige juffers van Parijsche modeplaten, die met een impassibelen glimlach op hem neerkijken". De dokter kwam en gaf een injectie; bijna onmiddellijk hoorde je de lucht piepend door zijn oude, verstopte Jongen heen zuigen. Het is goed", zei hij meteen moe, zwak stemmetje, maar de geluiden, die den heelen avond uit zijn hokje klonken, waren nog niet erg geruststellend. Zou hij niet een kopje thee of een pisang willen?" .vroeg ze bezorgd. En toen ze zouden gaan slapen, nogeens verontrust: Maar we moeten hem toch een bel geven.... Hoe kan hij anders kenbaar maken, als hij vannacht iets noodig heeft?" Je bent een heel lief meisje", zei hij geduldig. Dan wist ze altijd wel, dat 't hopeloos was. Maar wat was het akelig, dat een zieke Inlander nog zoo oneindig veel verder van je afstond dan een gezonde, en hoe onoverkomenlijk zou het zijn, als die arme, magere geplukte kip daar nu in eenzaamheid lag dood te gaan, zonder dat iemand naar hem keek ! Nog vier en twintig uur bleef hij onzichtbaar; op haar eigen risico vroeg ze maar eens aan den boy, of hij niets wou hebben, en tot haar geruststelling zag ze de kokkie met een bord pap in zijn deurtje verdwijnen. Maarden volgenden ochtend, een koelen zondag, hoorden ze in alle vroegte al zijn eigenaardige, zan gerige monologen bij de waterkraan. Hallo A Tjoei, ben je weer beter?" riep de man jolig. En 't ouëkereltje, magerder dan ooit, keek met zijn donkere scheele oogen trouwhartig naar boven. Ik heb me nog nooit zoo lekker KLEINE MEUBELEN IN EIKENHOUT-PRIMA UITGEVOERD- IN ELKE GEWENSCHTE KLEUR ONTWERP W.PENAAT J1METZ6C2J1 LIBERTY AGENCY SALOMONS gevoeld Vijf en dertig jaar lang heeft nooit iemand voor me gezorgd.... Om dien drank geef ik niet veel, maar die inspuiting, die doet goed...." En hij pakte zijn matten klopper om de matrassen te gaan kloppen, alsof er niets was gebeurd.... Maar een week later zong hij haar al weer met een heesche stem toe: hij voelde weer een aanval aankomen.... of hij naar den dokter mocht.... Laat hem maar gaan", zei hij schou derophalend, hij heeft hoop op weer een injectie, maar hij krijgt op zijn hoogst dien drank en dan is de aardig heid er meteen voor hem af. Ze zijn dol op de interessantigheid". En hij vertelde het verhaal van een ouden missionaris, die voor ingewands aandoeningen op Borneo een drank met een pepermuntsmaak gaf: opeens had de heele bevolking buikpijn. -En toen hij voor stijve beenen kajoepoetih-olie verstrekt had, was er zoo'n epidemie van rheumatiek ontstaan, dat hij het smeersel met petroleum had moeten aan lengen, om genoeg te hebben en om het voor den Inlandschen neus iets minder aantrekkelijk te maken.... Na een uur hoorde ze A Tjoei al weer grappen maken tegen de baboe. Hij sloeg zich tevreden op zijn smalle borstje: ja, de dokter had hem poeiers gegeven, en hij voelde zich weer uit stekend. Maar toen belden ze net van de apotheek op met honderd excuses; ze hadden de medicamenten verwisseld, en het ventje had zijn asthma met poeiers tegen malaria gecureerd ! Maar toen kwam de beurt aan de kokkie; zij vervoegde zich bij mevrouw met een hevig gezwollen oog en ze keek mei: het andere, alsof ze de belang stelling voor dien krommen Chinees nu rijkelijk voldoende vond en ook haar deel opeischte. Mevrouw leefde op, alsof haar iets feestelijks was overkomen: z± haalde boorwater en watten, ze waschte haar handen, en ze bette het zeere oog van de kokkie zoo voorzichtig, alsof ze een pasgeborene verzorgde; 2: droeg haar op, elk uur voor de be handeling terug te komen; ze kwam haar nog eens achterna om haar op het hart te drukken er toch vooral niet aan te raken; z> stond te peinzen, of een verbandje 's nachts voldoende zou zijn, of dat 't ook overdag noodig was, en de kokkie, ofschoon uiterst dankbaar in haar uitingen, had toch een trekje om haar mond, alsof ze al spijt had, zoo'n orang blanda in haar kwalen betrokken te hebben: niets dan soesah.... Ze vertelde het niet aan haar man, bang dat hij haar dit prettige werkje zou verbie den ; maar toen ze 's middags een jongen assistent van de kebon op de thee kreeg, deed ze een beetje trotsch haar verhaal. ,,lk zo« toch maar oppassen met dat boorwater", zei hij voorzichtig, er bestaat een besmettelijke oogziekte onder de koelies, die begint met 't eenc oog en dan krijgen ze het later aan allebei.... Als je die verwaarloost wordt 't heel erg, maar als je ze indruppelt, ben je er in een week af.... Maar dan zou boorwater juist...." Ze werd opeens zóó warm, dat ze met haar zakdoekje haar hals droog wrijven moest: als dit eens die oogziekte was en als zij met haar eigengereide behan deling. ... En als de baboe en de boy en A Tjoei en de kinderen het ook eens allemaal kregen, omdat zij zoo eigen zinnig was geweest! Wil ik eens kijken?" vroeg hij goedig. ik zie het zóó". De kokkie werd voor het front geroe pen; ze stond op haar zware zuilen van beenen pootig op het grasveld, en loerde met haar gezonde oog verdenkend naar den vreemdeling. Die had een geamu seerd lachje. Maak je maar niet ongerust; boor water zal heel goed zijn". ,,L)us het is niet die ziekte?" Nee", zei hij, naar zijn woorden zoekend om haar niet te kwetsen, eigen lijk krijg ik den indruk, dat ze een slag tegen haar oog heeft gehad". Ach nee, hoe kan dat? Van wie V' Van haar man". Maar die is op reis. Dat heeft ze zelf verteld", weerlegde ze triomfantelijk. Nu, dan van een anderen man". 'ERT KTIMMEKINffN WOON INLICHTINGEN IN VEMIERINdEN OVERHEMDEN NAAR MAAT FR. SINEMUS 20 Leidschestraat 22 - Amsterdam ASPERGES. Fijnste, dik, blank, frisch, franco huis, postw., kistjes stevig verpakt, 4 pd. f 3.50, 6 pd. f 4.50, 8 pd. f 5.50, Slierasp. 25% meer. Lengte steril. 75% juiste glasmaat. FIRMA ISIDORUS Bergen-op-Zoom. Tel. Interc. 119 Spoor's Mosterd W. A. Spoor Jr., Culembor?. 5TAIÏDAARD Cassettes GERO -ZILVER ?ALPACCA Het succes onzer jubileum-Cassettes, d ie *\\] qedurende 0:1 ?> !ii;':'.".:m..aar \y.< aankoop v 1:1 LI P n vollediger, inhoud t'.-n r;e£chi:nke .irKjt'lHxi-.T hebben, hct'ii bi-vcicn. welke c;roo;e v,a ara e aan een ckT^ci.y,.' v.;rj;akk:r,,; geheel.t \vorck. Hierin heef', r//,- .irtik^l ccn r.Js.'r pl<iüt.-'. ;oc.\i' hcschmhiJ'.n^ of o'iM'rve?';<?'.':</ i - ;n.'j.1-c.s/j.'VM Dank zi] nu de bHar.qru* ir.; n dei e ko-ren. verbonden aan den verkoop van dert;t'i:jke flest jnd ar Lseerde coMecNe.s. Jank zij ook do medewerking der winkeliers, zijn wij in staat ook m hei verve k] hij S;<:nu;iiir<.I'fol!cctics de- cas.se f ff zonder hr re koning bi] te leveren. Bovendien is het aantal collecties aanmerkelijk uitgebreid, in prijken geschikt voor iedere beurs zoodat thans verwezenlijkt kan worden ? in elk Hollandsch huisgfezin een Gero Standaardcassette Vraagt onze brochures bij Uwen leverancier. GEROFABRIEK - ZEIST. Ze wendde haar hoofd hulpzoekend naar haar echtgenoot, die juist het erf kwam opfietsen, maar hij reed ineens door; hij kon zich zoo verworpen voelen, als hij moe en trempc en vies thuiskwam, en de anderen zaten al koel en frisch aan de theetafel; dan moest hij eerst ook zijn lekkere, wanne bad, om weer een menschwaardig gevoel te krijgen.... Ze keek hem na, hoe hij het trapje van de zijgalerij opliep en daar bleef staan met zijn handen in de zij, terwijl de kok zich naar de mandikamer haastte met een petroleumblik vol heet water, dat ze voor zich uit droeg. Hij keek ver strooid op haar neer. Zoo kokkie, is je man weer terug V" vroeg hij toen nonchalant. ,, ja meneer", antwoordde ze ipenharfig. Meer niets; niets dan twee korte zinnetjes, waarin de situatie volkomen werd gepeild; geen plagerij, geen beklag aan den cenen kant, geen uitvluchten aan den anderen; een verhouding van eerlijke zakelijkheid en rustig beproefd vertrouwen. Zij zat c1 r geslagen bij; hoe doorgrond den deze beide mannen, onafhankelijk van elkaar en op 't eerste gezicht, zulke onbegrijpelijke dingen, als dat deze brave en kordate vrouw door haar man geslagen zou zijn V Maar mér nog: hoe zou zij, met haar opdringerige vriende lijkheid, met haar beredderigen ijver, ooit dezen toon leeren, die vrij liet, die maat hield, en daardoor alle bedienden in volledige ioeu'ijditig bond....?

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl