Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2560
BIJKOMSTIGHEDEN
DOOR ANNIE SALOMONS
CCXXI1I
C OMS lijkt het leven wekenlang niets
?^ opmerkingswaarciigs op te leveren ;
we leggen de handen zuchtend in den
schoot en zeggen: tegenwoordig ge
beurt er letterlijk niets". Maar dan
komt er een dag, dat er vanbinnen bij
ons iets schijnt open te schuiven; en we
merken, dat het niet de onbelangrijkheid
van de dingen om ons heen was, die onze
aandacht zoo leeg liet, maar de onbe
langrijkheid, de doodschheid van ons
eigen zelf. Zoodra wij weer leven,
krijgt elke kleine gebeurtenis haar
beteekenis, en we zien de diepste ziele
roerselen afgespiegeld in een kort ge
sprek, in het spel van uitdrukkingen
op een onbekend menschelijk gezicht.
In deze ontvankelijke stemming zat
ik bij twee jonge menschen, die elkander
plaagden; ze lachten elkaar toe met
warme oogen en elk uittartend woord
had den toon van een liefkoozing.
Tenslotte sloeg ze hem lachend met
het tijdschrift, dat op de tafel lag,om de
ooren en de kleine hond, die al dien tijd
waakzaam tusschen hen ingezeten had,
sprong met een donkeren grauwop en
beet haar in den arm. Van schrik
sprongen de tranen haar in de
oogen.
Mag niet, Nora", verbood hij, zoete
vrouw". Maar tegelijk gleed er een
glimlach over zijn gezicht; het roerde
hem, dat zijn hondetrouw zoo onfeilbaar
voor hem opkwam; dezen eenen keer was
't onnoodig geweest, negen en negentig
andere keeren zou 't raak zijn; goed
hondje....
Ze zag zijn aandacht liefdevol naar
het kleine mormel gaan; gekwetst wreef
ze haar arm. Hij heeft me pijn gedaan;
waarom straf je hem niet?"
't Is maar een dom beestje", pleitte
hij terug, hij wou me tegen jouw aanval
beschermen. Hij meende 't goed".
Maar waarom kom je onmiddellijk
voor me op, als iemand iets
onvriendelijks tegen me zegt en verdedig je dit
beest, dat valsch tegen me doet? Ik
wil geen hond in huis hebben, die me
bedreigt."
Hij deed, wat des honds is: ver
dedigen en aanvallen".
Maar als hij mij verdedigd had en
jou had aangevallen, dan zou je ook
gezegd hebben, dat hij maar weg
moest."
Welnee", antwoordde hij, een beetje
superieur, een man ziet zulke dingen
objectiever. Ik zou 't heel goed gevonden
hebben, als hij mij om jou...."
Zijn nobele toon brak haar laatste
restje zelfbeheersching: O, 't is niet
waar", zei ze fel, toen Marietje mij
laatst sloeg, haar eigen moeder, omdat
ze dacht, dat ik jou die peer afnam, heb
je den heelen middag met haar zitten
plaatjes kijken; je had haar nog nooit
zoo lief gevonden...."
Hij haalde de schouders op, in 't nauw
gedreven en verveeld. Ik begrijp niet,
waarom je hiervan zoo'n tragedie maakt.
OPRUIMING
AM5TER
DAM
DEN
HAAG
26
JUNI
METZGCO
iMSTER
DAM
DEN
HAAG
Ik noem dit futiliteiten, zonder eenig
belang". N. £
Maar het is een tragedie", zei ze
vertwijfeld. Ik wil den hond wegdoen,
omdat hij mij bijt; jij vindt 'm een lieven
hond, omdat hij jon verdedigt. Maar dan
houden we immers alleen van onszelf;
dan zoeken we zelfs in het kind weer
onszelf en is alle gepraat over liefde een
jammerlijke leugen".
Daar zou ik nu maar niet over gaan
filosofeeren", kalmeerde: hij, houd nu
goed vast, dat er niets anders gebeurd is,
dan dat Nora je even bij je arm heeft
geschud.... Je voelt 't al niet eens
meer".
Nora heeft me bij m'n ziel geschud",
zei ze pathetisch, en toen zij naar binnen
liep en hij naar de paarden ging kijken,
om in afzondering hun gedachten voort
te zetten, om eerst, verbitterd, heel ver
van elkaar af, en dan met zachtheid
weer naar elkaar toe te denken
peinsde ik voor de zooveelste maal over
het oude probleem: wat zoeken we in
dengene, dien we liefhebben? Wat
zoeken we in zijn liefde voor ons? Is het
onze eigen glorie, onze eigen ijdelheid?
Altijd maar weer ce moi haïssable",
waar niemand ooit van los te komen
weet.... Ik geloof, dat we tenslotte de
questie zuiverder stellen en er den angel
van beschamend egoïsme uit gelicht
hebben, wanneer we zeggen, dat we in
onze liefde zelf-verwerkelijking"zoeken.
Want die zelf-verwerkelijking sluit alles
in zich; ze begint bij zelfzucht", maar
ze vindt pas haar voltooiing in wat we
gewoon zijn altruïsme" te noemen, wat
eigenlijk niets anders is dan het beleven
van ons diepste zelf, bevrijd van de
misvormingen van onzen verkeerd
ingestelden levenswil. Onzen liefde gaat uit
naar menschen, die lief voor ons zijn,
omdat in de zon van hun genegenheid
ons zelfvertrouwen ontluikt en we ons
zuiverder ontwikkelen, naarmate we er
zekerder van zijn, dat onze bestrevingen
begrepen en gewaardeerd zullen worden.
.... Maar onze liefde zoekt ook degenen,
die aan ons voorbij zien, die ons bestaan
niet schijnen op te merken om onze
krachten te meten. Moeten we hen langs
ons laten gaan zonder n oogenblik van
contact? Is er dan niets in ons heele
wezen, dat een antwoord geeft op een
vraag in het hunne?
We houden ook van menschen, met
wie we goed kunnen praten, want het
zich bewust maken van eigen gedachten
is een belangrijk middel tot zelfver
werkelijking. Er zijn menschen, in wier
nabijheid ons wezen zich onmiddellijk
sluit. Hoezeer we ons ook inspannen, we
kunnen niets anders dan de onnoozelste,
banaalste zinnetjes over onze lippen
krijgen. Terwijl anderen, door hun manier
van ons aan te zien, door de wijze, waar
op hun gedachtengang telkens den onzen
opvangt, ons dingen doen-zeggen, waar
naar we zelf in verrassing blijven
luisteren, omdat we niet wisten, dat we
deze wijsheid in ons hadden.
Maar waarschijnlijk houden we toch
het meeste van die menschen, die,
doordat ze telkens een beroep doen op
het beste in ons, doordat ze er feilloos
op rekenen, dat we nooit iets kleins of
laaghartigs zouden doen, ons dwingen
het kleine en laaghartige in ons fanatiek
te bestrijden; die ons nooit met rust
laten, omdat het een worsteling geldt
van elk uur, om ook maar een heel flauw
afschijnsel te kunnen geven van den
glans, dien zij orn ons heen denken.
Waarschijnlijk worden we het duur
zaamst gebonden door die in beslag
nemende genegenheid, die ons egoïsme,
onze jaloezie, alles wat bekrompen in
ons is, telkens weer kwetst, omdat ze
niet met de mogelijkheid rekent, dat we
die minderwaardige eigenschappen zou
den bezitten; en die ons daardoor op
jaagt tot de hoogte van het altruïsme,
waarvan we altijd weer beschaamd en
duizelend naar beneden storten en die
we altijd opnieuw trachten te beklimmen.
7P.K.,4cyl.,57/97,
Kleppen in den kop
SPIDER
Normaal f
2300.
Luxe . . f
2500.Ballonbanden
Vierwielremmen
TORPEDO
8T Normaal f
2550.
Luxe . . f
2750.DE IMPORTEUR
J. LEONARD LANG Stadhouderskade 114 - AMSTERDAM
mem u TOT
TEOOJTKBKK
VOOR /PECIME
PIANO i.ORGEis
Boekhorsïstr 149. Telef: 13051.
CIGXIKETTE/'
MIXI 2.1
Heden reeds de meest
gevraagde 2cts. sigaret.
A.BATSCHARI CIGARETTES THEHAGUE
.1!
VICTORIA-WATER
Bij geregeld
gebruik
OBERLAHMSTEIH
digestie
bevorderend