DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND Na. 2565 INDISCHE GLIMWORMPJES .. *'»)> DOOR H. VEERSEMA O1 De pisangboom i P ons erf staat een pisangboom. Juister is misschien te zeggen, dat hij er niet staat, maar dat hij een levensstrijd voert om er te staan. Toen wij kwamen in dat huis stond er een pisangbosch. Thans staat er slechts van tijd tot tijd, wanneer wij ontwaken, een pisangboompje. Nu eens hier, dan weer daar. Een speelsch boompje, dat in een onzichtbaar bosch met zichzelf aan het stuivertje verwisselen is. Wanneer het op een ochtend weer verrezen is op een nieuwe plaats en staat als ik ontwaak, is dat het bewijs, dat de kebon laat is opgestaan en het boompje over het hoofd heeft gezien. Hij weet immers, dat die pisangboom een doorn in mijn oog is. Deze pisangboom n.I. onderscheidt zich niet van andere pisangboomen. De pisangboom is on sterfelijk. Ge hakt hem af tot bij den grond. Ge graaft een kuil en delft zijn wortels op. Ge werpt het alles op een hoop en steekt den brand er in. Ge laat het eenige dagen uitsmeulen en werpt het al in den vuilnisbak. Over drie weken staat er op die plaats een pisangboom. Ge bestelt nieuwe aarde. Ge laat den kebon een kuil graven op de plaats waar eens het pisangbosch stond. Ge laat de aarde verwijderen. Stort er den nieuw bestelden grond in. Over vier weken staat er op die plaats een pisangboompje. Ge ligt nachten slapeloos bij het bepiekeren van wraakplannen tegen dien nsterflijken pisangboom. Zult ge het geheele erf af laten graven? Zult ge petroleum gieten op iedere plaats, waar Wel eens een pisangboompje gestaan heeft? Zult ge met vuur gaan werken? Wat ge ook beproeft: over eenige weken staat er een pisangboom. De pisangboom is onuitroeibaar. De pisangboom is het perpetuum mobile van de natuur. De pisangboom is het enfant terrible onder de boomen, dat spot met alle Europeesche ordemaat regelen. Gij wikt, de pisangboom be schikt. Gij doodt en moordt, de pisang boom groeit en lacht zich in den grond tot versnelder groei. Zult gij hem dan maar laten staan? pok dat gaat niet. Hij zou u van uw eigen erf verdrijven. Hij zou uw huis omver groeien. Hij zou aanvallender-wijze te werk gaan. Hebt ge hem veertig of vijftig keeren verwoest, dan bakt hij u een poets, die pisangboom. Wanneer ge dan op een goeden morgen ontwaakt en buiten komt, ziet ge uw personeel verzameld om de plaats, waar hij wel eens placht te voorschijn te komen en ge ziet wat rooken en ge hoort wat monotoon prevelen. En ge ziet hoe van vele kanten de menschen toe komen loopen en hoe uw kebon de hand ophoudt, Wanneer een vreemdeling nadert en hoe die vreemdeling daar wat in laat vallen. Wanneer ge u een weg hebt gebaand tusschen de menigte, ziet ge kleine vodjes en bloemetjes en andere onfeil'bare bewijzen van offeranden en dat alles is opgesteld om een potsierlijk klein pisargboompje met een tros potsierlijk kleine pisangetjes. Hij heeft zich gewroken, die onverwoestbare pi sangboom. Hij heeft u machteloos gemaakt, Want ge wilt toch die vrome offeraars niet wegjagen. En wanneer ge knarsetandend den plantkundige opbelt en vraagt, wat dat nu weer is en hoe ge ooit dien pisangboom kunt kwijtraken, zegt hij, dat die pisangboom, uit angst voor een nieuwe verwoesting, een noodvrucht geschoten heeft en dat de Inlanders en Chineezen die noodvrucht vereeren. Er is slechts n manier om van die . noodvrucht verlost te worden. Ge staat i3Tw kebon toe, hem aan den meestbiedende te verkoopen. Daar verliest ge weliswaar uw kebon mee, die van de opbrengst een tijdlang stil kan gaan leven, doch ook de noodvrucht ver dwijnt. Over vier weken staat er een nieuwe pisangboom. RADIO DOOR RICHARD HEUCKEROTH r\ NGETWfJFELD verdient de ra^-' dio-muziek meer belangstelling, dan een vluchtig nota nemen gedurende het oogenblik waarop een of ander afgeluisterd wordt. Radio-techniek en -weergave hebben thans een dusdanige hoogte bereikt, dat ons doel is, eene over zichtelijke nabetrachting te houden van wat de Radio ons ten gehoore bood. Onmogelijk kan men van ons ver langen een behandeling van de vol ledige programma's van alle in Neder land goed hoorbare stations", zooals de Radio-luistergids ons die wekelijks op c.a. 35 pagina's aankondigt. Evenmin mag men in 't niet-vermelden onzer zijds, een geringschatting of wegcijfering aannemen, ofschoon wél in 't bijzonder aan de belangrijkste uitzend stations hier aandacht geschonken zal worden, gelijk deze het ongetwijfeld verdienen. Vooreerst is daar Daventry, meesten tijds de gunstigste uitzending, met een programma dat elck wat wils" biedt en zoo goed als steeds voortreffelijke uit voerders brengt zoowel op muzikaal, d.w.z. vocaal en instrumentaal gebied, als op letterkundig terrein. Even be langrijk als dit Engelsch station, waar mede het geheele Europeesch-Britsch contingent der korte golfstations, ver sterkt tot op 1600 M., hèruitgezonden wordt, is te beschouwen, het aanmer kelijk kleinere Duitsche kortegolfstation Munster op 412 M. De programma's van deze uitzending zijn, misschien, de allerbeste van Europa te noemen. Wilt ge het typisch gallisch-muziekaal specimen,?hoort dan Parijs; ofschoon de programma's veel van een galanterie magazijn hebben. Echter niet te veel schimpen hierop: heeren oordeelaars, steekt uw hand in eigen boezem! Aan dezen omroep, evenals aan Brussel zal ik nader aandacht schenken. Vergeten mag voorloopig niet worden Hilversum al zijn daar, bij overvloed van programma's, de gebeurtenissen niet al te sterk te tellen. Wij dienen den H.D.O. van Hilversum erkentelijk te zijn voor een aardige uitvoering der operaties Een verloving bij Lantaarns" van Jaques Offenbach, bewerkt voor Nederland door J. Martin Heuckeroth en De macht der muziek" van Pierre Gaveaux, dit laatste door Louis Roberts bewerkt op 21.6. Voorts op 24.6 een hoogstinteressante Joh. Sebastiaan Bach-avond welke door Herman Rutters met een bijzonder knappe lezing over Bach op prettig onderhoudende wijze werd ingeleid en waarbij verder de befaamde kunste naars Francis Koene, viool, Max Orobio de Castro, cello, Willem Andriessen, piano, onze muzikale eer hoog hielden. Voorts op Woensdag, Vrijdag en Zondag de concerten van het Kurhaus te Scheveningen, waarin het Residentie orkest zich dank zij de voortreffelijke lading (ik zeg nadrukkelijk lading en niet leiding, ofschoon nagenoeg het zelfde in dit geval) van van Anrooy, ook onder Schneevoigt een buitengewoon hoog te schatten eerste rangs ensemble toont, ondanks de in dezen tijd vaak vergalde vreugde: de omroeper ad interim n.I. schijnt er een soort gewoonte van te maken soms óf te laat over te schakelen, of ter aanvulling aan de tusschenruimten op smakelooze wijze per gramophoon nu en dan bijv. van Berlioz' Romeo (door hém als opera aangekondigd sic!) ons op een paar Toeren te vergasten, terwijl deze heer ons dan zoolang becharlestont, dat Vera Janacopulos er door verdrongen wordt! N.b. alleen 't applaus kregen we nog net. Jammer van Philips' goede bedoelingen. Een omroeper dient begrip te hebben van 't geen tot zijn taak behoort en daarom roep ik mijn vriend de Vos toe, wiens welluidende helden tenor ik tot voor 'n paar weken zoo zaakkundig de programma's hoorde aankondigen, n'en déplaise de rodde laars: Christiaan keer terug, alles ver geven en vergelen! RADIO COMPLETE ONTVANGTOESTELLEN M. ACCU, ANODE-EN ROOSTER BATTEKIJEN, 4 LAMPEN, TIEN SPOELEN.TFLE- - ~ FOON EN AANSLU1TSNOEKEN L-^iiïll 1^11, l IL, 165. IDEM M. INGEBOUWDE LAMPEN EN SPOELEN, AUTOM. SCHAKE LING VOOR 2, 3 EN 4 LAMPEN ONTVANGST. - INGEBOUWDE VOLTMETERMET 2 MhETBEREIKEN . . . IIIVJL-IJWWVVU 225. BIJKOVOX ONTVANGTOESTEL ZONDER TOEBEHOORËN »l 125, m RUIME KEUZE ONDERDEELEN H EERSTE KLASSE FABRIKATEN | BROWN-TELEFOONS, FÖRG CONDENSATOREN, NEO TRANSFORm MATOREN, H. & H. GLOEIWEERm STANDEN, STATOR & NEUTRON M SPOELEN, STERLING & SIE FAM M VOLT METERS, PHILIPS, SFR., TE. H LEFUNKEN & SCHRACK LAMPEN B | GROOTE SORTEERING LUIDSPREKERS BIJENKORF AMSTERDAM GEORGE H. LAGAS AMSTERDAM - Telefoon 24611 - Andreas Bonnstraat 40 ELECTRISCHE LUXE BROODBAKKERIJ Specialiteit in alle Broodsoorten M IJ N FILM EENMAAL in het jaar herinnert de Mensch zich zijn vroegere betrek kingen tot de door hem verwaarloosde Natuur, tracht de beschaving en zijn medemenschen te ontvluchten en trekt zich terug onder boomgroepen of aan den oever van de zee. Gewoonlijk bevindt hij zich daar dan niet alleen, aangezien ook andere stervelingen op precies het zelfde tijdstip tot de Natuur terugkeeren, zij het ook slechts voor korten tijd. Zij ontdoen zich meer of minder van hun kleederen en zien zelven niet hoe lichtloosheid en stadslucht hen bleek maakten als aardappelspruiten.... zij vatten ook meestal koude op het eerste gezicht, wijl twee of drie weken vacantie niet veel ruimte laten voor langzarnen over gang. Werkt de zon mede, dan verbrandt de Mensch voorspoedig. Hij wordt eerst rood en prikkelbaar en voelt, bij het komen der avondkoelte, hoe onpractisch een halsboordje is en hoe knellend bretels en sokophouders zijn. Woont hij aan de zee, dan worden zijn ongewone voeten door zeekwallen en schelpjes gehinderd en bewoont hij het bosch, dan snijdt hij zich, tot versterking van zijn woudjagersillusies, den eersten dag al reeds een stok, maar prikt zich aati brandnetels en voelt zijn stadshuid getatoueerd door muskieten, mieren en ander gedierte, dat met recht de Natuur vormt. Er zijn veel vermakelijke ver halen geschreven over dit vacantieleven en over al zijn onrustjes, ruzietjes en pijnlijke teleurstellingen, maar wie ziet ook niet het zielige en tragische van dezen jaarlijkschen uittocht over het plaveisel naar de spichtige wouden, waar men alleen nog de orkestkoekkoek door de gramafoon hoort, opgesteld in het bungalow'tje, derde boom rechts en waar zelfs de watervallen, voor zoover zij niet alleen in de advertenties bestaan. met bedoeling vallen en aan knoopenfabrieken kracht verschaffen. Zoo is het leven, met kouvatten en blaren en alles. wat we er van gemaakt hebben en twee weken zijn niet veel om te herstellen wat vijftig stadsweken een mensch aandoen. Maar we nemen toch de illusie en eer. verbrand gezicht, als het kan, mee naar huis. Sinds echter een preparaat be dacht werd waarmede ieder zich voor enkele kwartjes zelf en zonder zon een verbrand aandoende huid kan bezorgen, vraag ik me wel eens af of het wel de moeite waard is nog zooveel notitie van de Natuur te nemen.... JOH. L.