Historisch Archief 1877-1940
No. 2564
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
9
M [A N' N E N OVER
VROUWEN
HENRIËTTE ROLAMD HOLST
VAN DER SCHALK
DOOR DR. W. VAN RAVESTEIJN
MOGEN wij, het werk van Henrïtte Roland
Holst-van der Schalk onder n formule
trachtend saam te vatten, het in zijn geheel als
lyrisch kenschetsen?
Men'zal misschien zeggen: formules zijn uit den
itoooze en leiden ten doode. Maar het afwegen en
?vergelijken is ons nu eenmaal ingeboren en, of wij
?willen of niet, rangschikken "we toch altijd personen
?en merken ze met een zekere rubriek.
En zooals voor wie het werk van een andere groote
schrijfster, hier te lande wel wat onrechtvaardig uit
het oog verloren, George Sand namelijk, eenigermate
«verziet, er moeilijk twijfel mogelijk is aan het vóór
alles epische, dus menschen en karakters scheppende,
?van haar arbeid, zóó, meenen we, zal een latere gene
ratie in onze bekende communistische tijdgenoote
vooral de lyrica zien. Lyrisch, niet alleen omdat.zij,
die, zooals men weet, later ook heel wat proza heeft
geschreven, begonnen is met lyriek, zij 't dan ook
voor een toen nog zoo jonge vrouw, zeer wijsgeerige,
maar omdat, ondanks de uitbreiding later, van haar
sgedachtensfeer en werkingskring, de bundels harer
lyrische poëzie toch steeds om zoo te zeg
gen het snoer zijn gebleven, waaraan al
het andere slechts vastgeknoopt zat en...
-waaraan men heel haar leven met groote
?duidelijkheid kan aflezen.
Doch, zal men allicht weer opmerken:
rekent gij dan het omvangrijke
prozaAverk, het reeds gepubliceerde zoowel als
?dat, wat nóg in de jaargangen van tijd
schriften en bladen sluimert, rekent gij
?werken als: De Revolutionaire
massa.Aktie, die omvangrijke studie over het
thema der massale werkstakingen, de
iPhilosophie van Dietzgen en haar
Beteekenis voor het Proletariaat, Kapitaal en
Arbeid in Nederland, De voorwaarden
tot vernieuwing der dramatische kunst, om
van de studies over Rousseau en Garibaldi,
de laatste in romanvorm, te zwijgen, soms
ook al tot het lyrische genre?
Met uw verlof! Met strenge weten
schap heeft om een voorbeeld te noe
men een werk als dat over het Drama
«n de mogelijkheid of onmogelijkheid
aijner vernieuwing, zeer weinig, met ge
voelens daarentegen heeft het alles te
maken. Het eindigt, in zijn algemeene
?conclusies, met een kreet van vertwijfe
ling, zooals wij in het, ook naar den
vorm lyrische, oeuvre zoo tallooze ma
len aantreffen. Het is zeer blijkbaar
igeschreven om over een onderwerp, dat voor de
.schrijfster sinds den aanvang van haar publieke
loopbaan, zeer terecht, in het middenpunt harer
.belangstelling stond, zoo mogelijk tot een resultaat,
..een haar bevredigende oplossing te geraken. Werk
nu, dat in die mate overwegend, het karakter draagt
van voort te komen uit een behoefte tot persoonlijke
igeruststelling mag, dunkt ons, wel met eenig recht
?overwegend lyrisch worden genoemd. En het zou
niet zoo moeielijk zijn mits men er de ruimte voor
had van al het proza-werk dezen karaktertrek als
/fceheerschend aan te toonen.
Wij gelooven niet, daarmee aan de beteekenis.en
.de waarde van Mevrouw Roland Holst's arbeid ook
maar iets te kort te doen. Zij blijft ermee in de lijn
f.harer grootste voorgangsters-landgenooten, Zuster
Hadewych, die geheimzinnige geniale dichteres,
? die in den dageraad onzer letteren eensklaps schittert
met een glans, slechts te vergelijken met dien van
Willem, die den Madoc maakte, een Anna Bijns, van
wie reeds Dr. O. Kalff, de overleden geschiedschrijver
?onzer letteren, terecht getuigde, dat zij onder al haar
tijdgenooten-rederijkers en rederijksters zich onder
scheidde door het gevoel, dat hare poëzie bezielt,
de hartstocht, die erin trilt, het onbevangene en
frissche harer opvatting, de scherpe blik, waarmee
:zij de maatschappij rondom zich gadeslaat".
INKOOP
Brillant, Paarlen, Platina, Goud en Zilver.
JL LAMME R S, Juwelier, Ao 1845
OUDEGRACHT 149 UTRECHT
EXPERT der Nederlandsche Spoorwegen.
Sinds Henriëtte Roland Holst, zooals zij het in
haar eersten, onder den invloed van de socialistische
beweging staanden bundel: De Nieuwe Geboort, in 1902
verschenen, zegt gegroeid was tot een weinig macht
en liefelijk haar stem hief om te hooren", is er, vooral
in de laatste jaren, een geheel nieuwe generatie lyrici
in dit land opgestaan, slechts met den overvloed aan
dichters in het tijdvak der rederijkers en later dat
van Tollens te vergelijken. Deze allen stellen er hun
glorie in, de maatschappij rondom hen niet alleen
niet met scherpen blik, maar in 't geheel niet gade
te slaan. Latere generaties zullen zeker in Mevrouw
Roland Holst die onafgebroken strooming tusschen
haar lyriek en d» meest bewogen deelen der maat
schappij van haar tijd eenerzijds apprecieeren,
andererzijds de intensiteit en innigheid dier gevoelens
waardoor zij met een zoo groote mystieke dichteres
als Zuster Hadewych vergeleken mag worden.
Maar, gelijk het in onze rustelooze en verscheurde
tijden vanzelf spreekt, heeft Henriëtte Roland Holst
de sublieme en onbewogen hoogten der contemplatie
slechts zelden kunnen bestijgen. Reeds uit haar
eersten socialistischen" bundel, dus in de gedichten,
die haar stemmingen vertolkten nadat zij in de jaren
na '95 met de socialistische beweging toenmaals
voor haar in de jonge S.D.A.P. belichaamd kennis
had gemaakt, kan men, bij de vleet, de verzen ver
zamelen, die van twijfel, ja wanhoop in eigen kracht
om socialistisch propagandiste volgens het
zichzelfvoorgestelde ideaal te zijn, getuigenis afleggen. En
heel haar leven in de ongeveer dertig jaar, gedurende
welke zij zich nu met die taak heeft beziggehouden,
dan eens intensiever en dan weer bijna in 't geheel
niet, heeft het bewijs geleverd, hoezeer zij in die jonge
jaren de grenzen van haar kunnen juist onderscheidde.
Vrouw die niet waart waf g'u zelf
scheenf Ie wezen
e/? van bevrediging 'f zoef hebf gemist,
de zin die w' in uw (aal verborgen lezen
is dof ge in uw kracht u hebf vergisf.
Toen de bergkammen lokkend voor u
rezen
van dat land waar ge den naam
nauw van wist
leek alle lieflijks voor u weggewischf
in'f heemlijk dal dat ge verlief voor dezen
Ge vloogf de sfeilfe op, voelend als
bevederd
en daglang liepfge onverschrokken voort,
rond u het rauwe en wilde en halfgekende,
maar toen schemering viel, die 'f hart
verfeederf.
laagfge neer.weenend mei gebroken lenden
van heimwee naar hef land van uwgeboorf.
Zoo ziet zij zichzelf in De Nieuwe
Geboort".
En is het in den loop der volgende,
aan politieke lotswisselingen zoo rijke
tientallen van jaren anders geworden?
Men behoeft slechts de hoofdmomen
ten uit dat tijdvak aan zijn geestesoog
voorbij te laten gaan, om te zien, hoe waar het is,
wat de dichteres nog in den in 1923 verschenen
bundel: Tusschen Twee Werelden getuigde:
Ik weef mijn ziel
een land fe zijn, waardoor veel scheuren -loopen;
mijn geesf vloeit van nafure gelijk wafer
naar alle kanten uit en gelijk was
laaf zich mijn hart tot alle vormen kneden.
Het vers is van 1919 en het is opgedragen aan
Friedrich Adler, den Oostenrijkschen socialist, die in
1917 den Minister-President Sturgk doodde. Het is,
in het algemeen, misschien een van de meest karak
teristieke politieke gedichten, uit de pen van Mevrouw
R. H. gevloeid. Het legt den aard van haar commu
nistisch geloof", zoo sterk gevoelsmatig"' en zoo..
dwéepend zou men haast zeggen, in bijna ontrotrende
wijze bloot. Juist daarom ook behoort het tot de
poëtisch-zwakke deelen harer productie, waarvan
men in al haar lyriek zoo veel voorbeelden kan aan
treffen. Hoe vaak daalt de poëzie daar, de wankelende
politieke schreden der dichteres begeleidend, tot een
soort strompelend proza!
Maar welk een zuiverheid, we,lk een hoogte bereikt
haar Muze, wanneer zij, door den wind van het gevoel
alleen gedreven, opstijgt tot waar Weemoed en
Deernis het leven als een landschap in avondscheme
ring doen overzien ! Daar, waar zij peinst over een
geliefde doode, of waar, zooals in Verandering en
Eenheid, een mijmerlied, in den bundel ,, Verzonken
Grenzen" van 1913?de eenzaamheid en broosheid
van het leven, ook van haar leven , aan haar zielsoog
voorbij trekt.
Vrouwelijk moge haar poëzie, ook in die beste
oogenblikken blijven, wij gelooven, dat geen man,
zelfs al ware hij een vooral verstandelijk en niet
bizonder gevoelig georiënteerd politicus, haar dan
zijn bewondering zal kunnen onthouden. En wij
vermoeden, dat nog geslachten, vele geslachten die
bewondering en dat genot zullen deelen !
Maurras, de bekende Fransche royalistische poli
ticus, tevens echter een uitmuntend literator en
KLEEDING VAN DE MAAND
Teekening voor .de Groene Amsterdammer" door
Hermine Ijzerdraad,
ZOMERJURK VAN AMANDELGROENE CREPE.
VESTJE EN CEINTUUR VAN CRÊPE IMPRIM
Hotel Duin en Daal" - Bloemendaal
Str. koud en warm water op alle kamers
PRIVÉBADKAMERS Telefoon 22223
essay-schrijver, besluit zijn fraaie studie over de
romantische liefde, geschreven naar aanleiding van
het beroemde geval" De Musset-George Sand,met
deze woorden, die een prachtige karakteristiek van
het lot inhouden, dat de tot het uiterste doorgevoerde
liefde, zooals die in de jaren tusschen 1830 en '40
werd beoefend, aan de groote Fransche schrijfster
bereidde:
Tres douce, résolue a n'affilger qui que ce fut,
elle avait du tre inhumaine; tres fiere, s'amoindrir
et s'humilier jusqu'amentir souvert, longtempset de
sang froid; amie du calme, heureuse seulement par
la possession de soi-même, errer et flottersous l'orage
et se sentir liée misérablement a ses maux."
In het leven van onze groote Nedeilandsche dich
teres heeft de politiek tot nog toe een rol gespeeld
en een werking geoefend, met die van de romantische
liefde in het leven van George Sand te vergelijken.
Maar zouden wij daarom uit het leven van een
dezer beide groote vrouwen hetzij de eene, hetzij de
andere willen missen?
VERZOEKE ALLE STUKKEN VOOR DE REDACTIE
m TE ZENDEN AAN HET SECRETARIAAT VAN
DE GROENE AMSTERDAMMER",
KEIZERSGRACHT 333, AMS.TERDAM.
DRINK WEINIG MELK
maar gpede melk, van betrouwbaar
GEZOND VEE.
HOFSTEDE OUD-BUSSEM
KERKSTRAAT 187. TELEFOON 49344.