Historisch Archief 1877-1940
il'
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
No. 2565
ST. FRANCISCUS VAN
A S S I S I f 1226
DOOR DR. JAN WALCH
TV/T ET de rationeele verklaring van een mensch
?*??-*? uit zijn tijd en zijn omgeving" kan men
soms een heel eind komen; de geloovigen, die den
mensch n zijn tijd n zijn omgeving alleen zien als
openbaringen van den goddelijken geest, komen
echter, uitteraard, nog verder; ze zijn dan ook verder,
namelijk met meer gegevens", begonnen. Wie een
zoo grooten heilige, een zoo machtig genie als
Franciscus van Assisi tracht te begrijpen, zal niet anders
kunnen, dan telkens weer den geest" naar voren
brengen. Niet omdat ook Franciscus dit zelf met
woorden heeft gedaan, maar om het wonderbaar
geestelijk-triomfante van zijn daden.
Hij is de grootste heilige der Katholieke Kerk;
nien beschouwt hem als Christus' naasten volger. Hij
heeft een ontzaglijken indruk gemaakt; zijn als het
zonlicht zoo levende vroomheid, verre van alle
d9gmatiek, n eindelooze verrukking, die hem althans
de twintig laatste jaren, de tweede helft van zijn
leven, de werkelijkheid deed zien als een schijnbeeld,
is waarlijk als een lente-straling in deze wereld
gevallen; en men kan zeggen, dat zijn lieve, vreugde
volle verschijning langer dan twee eeuwen haar
weldadigen invloed heeft doen gevoelen; in de Kerk,
in de kunst, ja, in de staatkunde. Als een zuiver kind
is.hij binnengekomen in het gezelschap der fel en
hatelijk twistenden; en heeft met woorden van den
grootsten eenvoud, oude woorden, maar die hij weer
levend maakte, en met daden van de simpelste waar
achtigheid, de twistenden beschaamd doen ver
stommen. Ke/k en Keizer bekampten elkaar om
wereldsche macht. Hij heeft hen niet terecht gewezen
n niet bepreekt;'maar hij heeft getuigd, eiken dag,
van de heerlijkheid van het onwereldsche; van de
blijdschap in God, den onmiddellijke, waardoor men
alle middelen", dankbaar om 't meerdere, met
vreugde kan prijsgeven.
Zoo heeft hij de Kerk. gered en doen herleven,
maar niet dan na haar te hebben veredeld. Na de
verdorde scholastiek herleeft het innerlijk, individueel,
mystisch geloof. Tot het Concilie van Trente. Dan'
heeft de Hervorming de Kerk opnieuw tot verweer,
tot formuleering en handhaving van geloofspunten
genoopt.
De Hervorming?oneigenlijke naam, die beter paste
op Franciscus' invloed. Ook heeft men in hem een
hervormer" avant la lettre willen zien; een pro
testant. Maar dat is hij zeer wezenlijk nooit geweest;
al is hij onmiskenbaar deel van het groote complex
van kerkelijk-revolutionnaire bewegingen der Xllde
en XHIde eeuw, waartoe ook o.a. de Waldenzen en
Arnout van Brescia behooren; en de oudtestamen
tische profeet Joachim van Fiore,
;'/ calavrese abate Giovacchino
di spirifo profefico dotafo,
Hotel Duin en Daal" - Blocmcndaal
Str. koud en warm water op alle kamers
PRIVÉBADKAMERS Telefoon 22223
[die in tijdsorde onmiddellijk aan hem voorafgaat.
(Want het gaat niet aan, op punten van overeenkomst
te wijzen die er ruimschoots zijn; als: de wezenlijk
persoonlijke en directe religie van Franciscus , maar
het essentieele verschil te verdoezelen. Franciscus heeft
altijd de gehoorzaamheid boven alle andere deugden
gesteld. Dat heeft meermalen, maar eens op bijzonder
treffende wijze tot een tragischen zelfstrijd geleid;
een zelfstrijd waarvan de Katholieken forensisch
liefst niet spreken een verzwijging die voor een
kerk, welke waarlijk katholiek wil zijn, gewenscht
is?, maar die alle schrijvers over Franciscus erkennen.
Dat was in 1222 en 1223, toen zijn volgers zoo talrijk
waren geworden dat een uitvoerige ordensregel, met
disciplinaire artikelen, noodig was. in dien regel
heeft Franciscus vóór alles willen vastleggen: de
volkomen evangelische armoede; waarnaar hij zelf
had geleefd; die hem op 't innigst met God had ver
bonden; waaruit zijn oneindig geluk tot hem was
gekomen. Maar kardinaal Ugolino ??later paus ,
zijn vereerder, en beschermer der orde, heeft dat niet
gewild; niet zoo consequent als Franciscus het wilde,
en verzachtend in den leefregel, heeft hij de discipline
die voorFranciscus eigenlijk alleen overstelping van den
zondaar met liefde was, menschelijk-scherper gemaakt.
Toen is er een oogenblik verzet gekomen in den
gedweésten der menschen. Want als hij n ding
zeker had geweten en diep had doorvoeld, dan was
het de schoone noodzakelijkheid der armoede. En
van de liefde als eenige heerschappij. Maar Ugolino
zeide: Ge dwaalt, broeder Francesco. Als gij zóó
streng de armoede opvat, zullen velen die in geestdrift
zich bij uw orde zullen aansluiten, door menschelijke
zwakheid hun gelofte niet kunnen houden, en zoo tot
doodzonde vervallen. En wat de discipline betreft:
voor het zuivere leven van een
groote-menschencomplex is tucht noodig". En als Franciscus zegt:
God zelf heeft mij, terwijl ik biddend en vastend mijn
regel, neerschreef, dit zoo bevolen, dan zegt de Prins
der Kerk: Neen, Francesco, daarin dwaalt ge, want
de Kerk zegt, dat deze regel, zoo geschreven, niet
goed is". En zoo groot is dan de gehoorzaamheid van
den heilige, dat hij verklaart: Dan onderwerp ik mij".
En Ugolino vraagt hem: Doet ge dat van harten,
broeder Francesco?" En Francesco antwoordt: Ja,
van ganscher harten".
Dit nu is volkomen on-, ja anti-protestantsche
gehoorzaamheid. Want ze komt voort uit het zekere
geloof, dat de Kerk dévoortzetting van Christus op
aarde is; dat de Kerk de waarheid heeft; dat alle
overtuiging, hoe zeer ook als een openbaring genoten
en gehoed, begoocheling blijkt te zijn, zoo de Kerk dit
zegt; dat wat diepste goddelijke doorhuivering scheen,
op haar woord als onheilige waan moet worden ver
worpen. Zoo is het dan dwaasheid te zeggen, dat
Franciscus nog net, toevallig", in de Kerk is ge
bleven. Toevallig, waar hij daarvoor het besef
eener innigste goddelijke gemeenschap, eener zeld
zaam zalige verkorenheid prijsgaf?
Maar na dit zware offer, deze opperste beproeving,
waartegen zijn nederigheid bestand bleek, is het dan
ook volbracht. Vier jaar leeft hij nog, jaren van
duldelooze pijnen en wondere genaden. De genaden
o.a. van het Zonnelied, en vooral van de Stigmata.
Ziehier dan, in schetslijnen, de tragedie van den
naar God dorstenden mensch. Zulke beproevingen
komen, als laatste en ontzaglijkste, aan 't einde van
een leven. (Drie-kwart eeuw nadien, in 1294, vinden
we een parallel hiervan in de laatste levensjaren van
den heiligen Petrus Coelestinus V paus). Wat in
Francesco's leven voorafgaat, schijnt als we dit
hebben aanschouwd, een schoon spel. En toch
hoe ver is dat spel" al boven onze krachten ! Denk u
een twintigjarigen jongeling, in weelde opgevoed door
een vader, prat op zijn rijkdom en koopmanstalenten;
ijdel en roemzuchtig zelf, maar wiens gevoelig
hart zijn hoogmoed overwint, en wiens behaagzucht
verpuurd wordt tot het begeeren, God alleen te
behagen. Na een vroolijk feest, zegt het levensverhaal,
doortrilt hem voor 't eerst dat alles overwinnend
besef; mio Dio, mio tutto", stamelt hij En dat
is dan het groote werk van den Geest-in-hem: dat hij
dit gevoel vasthoudt, en dat hem dit gevoel vasthoudt:
het leven in God het wezenlijke, de wereld schijnbeeld.
Hij belijdt het met Italiaansche pathetiek; maar wie
geneigd zouden zijn om die pathetiek te glimlachen,
zullen hun lippen stil voelen worden in beschaming,
wanneer zij zien, welk een nooit-wankelende kracht
ze bergt; ja, de heele figuur van Franciscus kan ons
soms, als we ons innig verdiepen in de wijze waarop
hij leeft, voorkomen als de ternauwernood in het
vleesch gevangen goddelijke-geest zelf. Zóó lost zich
dan het begrip pathetiek" op !
Het is niet doenlijk, in kort bestek meer dan een
vaag en vaal schetsje van dit diepe en klare leven te
ontwerpen. Men vindt het, om bij de moderne
franciscanisants" te blijven, uitvoerig beschreven door
Sabatier en door Joergensen; Sabatier's boek is het
mooiste van de twee; en mooi; al is de man die het
schreef, misschien een ietsje te protestant-rationa
listisch om de diepe vreugde van dit leven-in-God te
voelen. En Joergensen is wel eens wat zoetelijk. Maar
met dat al: beiden maken toch wel heel duidelijk den
korten, maar feilen en volkomen beslissenden zelf
strijd, dien Francesco voert, vóór hij los is van zijn
De coffeine van de koffie gaat evenals
andere alcaloïden in de melk over en kan
daarin chemisch aangewezen
worden. De zuigeling neemt dus reeds
met de moedermelk het zenuwprikkeknde
alcaloïd, de coffeïne, in zich op en dan
verwonderen zich de moeders, wanneer het
kind schreeuwt, niet wil slapen en aan
storingen in de stofwisseling lijdt.
Dr. H. T. Nicolai, Neisse.
aardsche omgeving. En beiden, de Protestant en de
Katholiek, geven, althans samen, een uitstekend'
beeld van Francesco's verhouding tot de Kerk,
detoen in bijzondere mate strijdende en
politizeerendeKerk; een verhouding die op verschillende momentea
van Francesco's leven in schoonheid geregeld wordt,
door de argeloosheid, de volkomen zuiverheid en,
gedweeheid tevens van den tot heiligheid voor
bestemde.
* *
*
Zie zijn laatste levensdagen; ze zijn kenschetsend?
voor de plaats van het heilige in de wereld !
Hij was doodzwak en wilde van het leven afscheid1
nemen in de geliefde regionen zijner jeugd. Men brengt
hem naar Assisi. Maar met een grooten omweg; want
die van Perugia zullen op den bijna-doode loeren, era
trachten hem binnen te voeren in hun stad; sterft
hij daar, dan is de reliekenschat van zijn lichaam en;
kleeren voor hen! De omweg is ontzettend bezwaarlijk:
voor den kranke; maar hij bereikt het doel, het
lieflijk stadje, dat als een droom tegen de helling vaa
den Subasio ligt. Na een poos voelt hij, dat Zuster
Dood" hem nabijkomt; de broeders moeten hem;
brengen naar de hut die hij in den aanvang van zijnj
buiten-de-wereldsch leven bewoonde, in het dal, vlak
bij het overoude kapelletje de Porziuncola. Op den:
weg daarheen, aan den voet van den berg, laat hij
even de broeders, die de baar dragen waarop hij ligt,
halt houden, en zegent zijn stadje; een gedenkplaat
op de plaats van de oude Villa Gualdi wijst de plek
aan. Dan gaat men verder naar de hut. Soldaten der
stad bewaken het kostbaar bezit". Zingend en.
zegenend gaan daar de laatste uren van zijn leven
voorbij, en als hij gestorven is, vertelt de legende,.
begroet een zwerm zwaluwen met blijde kreten zijn
opstijgende ziel. Maar buiten hebben de soldenieren
met ongeduld dit uur gewacht; met sterke toerusting,
tot afweer van wie zich van hem meester zouden
willen maken, wordt het lichaam van den man,
diealtijd weerloos was, in verzekerde bewaring gebracht.
En het eerste wat men deed ter eere van den trou
badour Gods", die nooit het kloosterleven heeft ge
wild, maar altijd zingend en getuigend door de wereld,
trok, was een klooster stichten, bij de kerk-en-crypt,
die zijn lichaam hoeden.
Er zijn heiligen, die den aureool verwierven door
liet enkel getuigenis van den marteldood. Franciscus
heeft hem verworven door een lang leven van mar
teling, een leven dat,naar de wereld gezien,ondraaglijk,
toch voor hem een leven vol vreugde was. Het is of,,
na twaalf eeuwen, hij de eerste was, die het Evangelie
weer als een Blijde Boodschap verstond, zoo Wij, dat
ze alles heerlijk maakt. Hij is, voor Roomsch en
onroomsch, een verrukkend en beschamend voorbeeld.
van de volmaakte macht van den Geest over het
lichaam.
HUIS
I1AAIRD
HEERENGRACHT 5OO
AMSTERDAM
pEUBE
MEUBELEN TAP'JTEN
:DUNËrTl