Historisch Archief 1877-1940
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
CONCOURS DE CARROSSERIE
ET D'ELEGANCE
T_T OE in 's Hemelsnaam een concours
?*??*? de carrosserie en dat tevens een
concours d'élégance is, voor een blad
als de Groene te behandelen?
Ware de Groene een vakblad op
automobiel-gebied, het zoude inderdaad
een zeer lichte taak zijn iets te vertellen
omtrent dit concours.
, Maar de Groene is ganschelijk en
gelukkiglijk gén automobielblad en ik
kan dus geen gebruik maken van de
schamele, technische termen, die in
den loop der tijden in mij zijn gekomen
en waardoor het mogelijk is om zelfs
in een kring van deskundige lezers den
schijn te krijgen alsof men iets meer van
de zaken afweet dan die deskundige
kring feitelijk wel wil erkennen.
Maar de deskundigheid van de lezers
der Groene bestaat alleen daarin, dat
ongeveer 75 pCt. hunner in een automo
biel rijdt en aangezien bij den huldigen
stand van de automobielindustrie hier
voor al zeer weinig werkelijke technische
kennis gewenscht is, kan ik het concours
de carrosserie noch het concours d'él
gance op technische wijze behandelen.
Maar hoe zal ik dan het onderwerp
bespreken?
Niet technisch. Maar dan historisch?
Of geografisch? Of analytisch of mis
schien humoristisch? Of meteorologisch
Of wellicht onlogisch?
* * *
Het is alles zeer moeilijk en ik zal u
dan maar gewoonweg vertellen, zonder
eenig systeem, wat er te zien was.
Natuurlijk een heeleboel wagens.
Ongeveer twee honderd wagens van de
allermooiste tot heel mooie, want
leelijke wagens waren er niet.
Het blonk allemaal heel erg. Want de
beste rijtuigwasschers van alle automo-)
bielzaken waren mee naar Zandvoort
gekomen en zij stonden daar onder de
strenge oogen van meneer Ceurvorst en
van meneer van der Mark en van meneer
van Haersolte en van meneer Snitsier
en van meneer Julius Dickhout Jr. en
van meneer Vroom en onder alle andere
strenge oogen van alle andere deel
nemers en inzenders en importeurs te
poetsen, alsof het een automobiel
tentoonstelling gold, wat dan ook
inderdaad het geval was.
Alles was dan ook fraaier dan het op
de fraaiste tentoonstelling wezen kon.
Er waren Ford-wagens, verkleed als
moderne auto's en opgetuigd met
Weymann-saloons, die er hoogst ver
dienstelijk uitzagen en deden twijfelen
aan de juistheid van het programma,
waarin vermeld stond dat deze wagens
uitkwamen in een prijs-klasse tusschen
de 2 en 3 miei.
' En als men de allergoedkoopste
wagens niet terugkende van wege de
schoonheden des uiterlijks, dan behoef ik
niet te zeggen, hoe wagens, die zoo in
het dagelijksche leven al den naam
hebben van veel fraaie lijnen, hier
glommen en blonken en naar voren
kwamen en hun lijn, hun distinctie,
hun ras en hun stijl lieten zien.
Het geheel was dan ook een lust voor
de oogen, niettegenstaande het slechte
weer, dat alle zomersche stemming verre
hield. Gelukkig zorgde de secretaris van
het comitédoor het dragen van een
zeer zomersche broek, een zeer zomersch
Schillerhemd, zeer zomersche sok
ken en even zomersche schoenen, voor
een zonnig uiterlijk, waardoor de aan
wezigen tenminste in een Florida of
Californische stemming kwamen. En
dit was wel zeer noodig, want het was
winderig weer en van tijd tot tijd regende
het zelfs en het was niet het meest
gewenschte weer voor een concours de
carrosserie of voor légance.
Dat het concours zoo goed geslaagd
is, ligt natuurlijk aan de zorgvuldige
voorbereiding, die bij den hoofdredac
teur van Sport in Beeld in goede
handen was.
En het lag verder ook aan de mede
werking van den handel, die elke ge
legenheid aangrijpt om zijn producten
tentoon te stellen.
En het lag ongetwijfeld ook aan de
jury, die met de grootste onpartijdigheid
oordeelde over de carrosserieën en over
de elegantie, over kleuren en over
portieren en over radiateuren en over
spatschermen en over geblindeerde
wielen en over achterzittingen en over
kaphoezen en over stroom- en andere
lijnen.
En het lag ten slotte voor een niet
gering gedeelte aan een mondain of
mondain-achtig publiek, dat zijn supe
rieure eigenschappen, zijn elegant uiter
lijk en zijn technische automobielkennis
op dergelijke gelegenheden als een
concours de carrosserie komt
dernonstreeren en ongetwijfeld behoort tot de
groote aantrekkelijkheden van den op
zet.
* *
Maar daar waren verder nog velerlei
andere aantrekkelijkheden. Men kon
in Zandvoort nieuwe kennissen ont
moeten en oude liefden en men liet
niet na dit te verrichten.
En er waren vele automobilisten, die,
met 'n oog op een der juryleden, zeiden:
Ah! is dat nou Henri van
Wermeskerken, gunst wat is ie knap en wat
heeft hij een interessante hoed op !"
? En er waren natuurlijk nog meer
attractie's. Zoo behoorde onze mede
werker, de heer B. van Vlijmen, niet
alleen tot de jury, maar ongetwijfeld tot
een der meest elegante onderdeelen van
dit elegante concours voor elegantie en
wat me verwondert, was, dat het publiek
den grijzen race-Chandler tot kampioen
verklaarde en niet den subliemen
teekenaar. Maar hij was lid der jury en
dus hors concours, hetgeen zeer te
betreuren is en tot een der zwakke
punten van den overigens zeer geslaag
den opzet behoort.
R. R.
RADIO
DOOR
RICHARD HEUCKEROTH
Het Radiomicrofoon en hel acustisch
bedrog
WANNEER men de ontwikkeling
van het microfoon gedurende de
laatste 30 jaren zelf heeft kunnen gade
slaan, denkt men terug tot 1892. 't Was
de eerste maal dat ik de telefoon hoor
de: 'n kort blikkerig abrupt geluid; in
hoofdzaak enkel vocaal-klanken. Als
eenige consonant gegeven, van scherpe
medeklinkers .geen sprake. Resultaat
ver beneden 't origineel gesprokene.
Het tweede stadium was waar te
nemen bij een experiment door een
Duitsch technikus in 1897 op school
gedemonstreerd. Theoretisch ongeveer
op 't zelfde als bij 't voorgaande
neer
komend, gaf hij 't gesprokene weer, door
middel van een naaimachineachtig ge
draaide versnellings-wals, waarop met
twee gomelastieken een vel
stanioolgolvenpapier vastgehouden werd, over
dwars gevouwen als 'n
apothekerspoederpapiertje, waardoor de microfoon
naald, onmiddellijk op de trilplaat be
vestigd, zonder inhaken glijden kon. De
man schreeuwde luidkeels en de korte
zinnen waren na een tweede gebruik
al niet meer te verscaan. Kort daarop
kwam de Edison-phonograaf met de
bekende kleine wasrolletjes van c.a. 6
c.M. doorsnee.
Hierna kwam de perfectionneering van
het microfoon in een derde stadium. De
zeer belangrijke experimenten der ge
broeders Pathémaakte ik gedurende
de zomermaanden 1911 en 1912 te
Parijs en Chatou in de laboratoria der
heeren Pathézelf mede, als leider van
Teekening voor ,,de Groene Amsterdammer" door B, van Vlijmen
CHARLOTTE KOHLER
in de titelrol van De Meid" (Centraal Theater)
een 65 a 70 personen sterk orkest. Soms
werd zes uren gewerkt aan een opne
ming van 3 minuten. Een groep zeer
bekwame technici, waaronder de ingeni
eurs Russell Hunting en Paul Mendigal,
waren met alle aandacht in de weer 't
gespeelde in mogelijk gelijke klankvor
ming door het microfoon weer te kun
nen doen geven.
Het euregistreur-micro sneed de ge
luidcurven in rollen van ongeveer 15 cM.
doorsnee. De substantie der wasmassa"
en snijnaaldvorm werden voor elk stuk
overeenkomstig gekozen. Voor de
klankopneming werden
,,pavillons"-trechters van alle mogelijke en onmogelijke
vorm gebezigd, de luchttoevoer geregeld
enz. Een vooruitgang beduidde vooral
de mogelijkheid dezelfde rol" te kunnen
hooren zonder beschadiging, .alvorens
deze in de duplicatrage" door middel
van hefboomapparaten in een plaat"
spiraaivormig over te brengen. Hier
van werd een galvano gemaakt, waar
van de plaat in groot aantal geperst
werd. Bij deze dupliceering kon een
retouchebehandeling toegepast worden,
door de curve meer of mtnder diep
te snijden. De opneming zelf vond plaats
in een geïsoleerde eivormige zaal zonder
uitstekende deurkozijnen, waarin opeen
apart vrijstaande zuil het opnemings
toestel zoodanig geplaatst was dat het
microfoon juist stond in het brand
punt" waarin men aannam dat alle
geluidgolven te samen kwamen. Volgens
'T beginsel der bekende golfjes met in
kokend water meezwevende
zaagseldeeltjes.
De trilplaat van het microfoon
bleek echter geenszins geheel en al tegen
de poliphonie, d. w. z. meerstemmig con
ceptie der compositie, opgewassen.De drie
groepen: bas, middenstem en discant,
verloren hun evenwicht. Het bleek,dat
de middenstem niet alleen zwak over
kwam, doch tegelijk een illimineerend
karakter vertoonde, door discant zoowel
als bas weg te drukken".
Om dit bezwaar te overwinnen, diende
men iedere compositie nauwkeurig als
het ware in negatief" over te zetten.
Voor middenstemmen, tweede violen en
alten dienden de krachtigste instru
menten: trombones, terwijl om het
illimineeren tegen te gaan elke
discantstem, te beginnen met a' opwaarts
gaande, in het onderoctaaf verdubbeld
werd geschreven. Omgekeerd evenredig
werd met de baspassages gehandeld".
Dat de technische mogelijkheid der
uitvoering sterk werd gehandicapt"
laat zich begrijpen. Van een opnemen der
oorspronkelijke partituren was eerst
sprake, toen de inertslooze electronen
hunne medewerking gaven en het eerste
electro-microfoon bij de opneming aan
gewend werd. Het thans bekende micro
foon kan nu, dank zij de vastlegging der
opneming op platen, voorloopig vergelij
kenderwijze bestudeerd en verbeterd
worden.
Het is langs dezen weg, dat ten slotte
het, thans algemeen voor radio opneming
gebezigde, Reiss-microphoon ontstond,
waarbij alle bezwaren van opzettelijken
zaal-bouw, orkestsamenstelling en
instrumentatieve formeering voor een zeer
belangrijk deel verdwenen.
Was in het derde stadium een equi
valent tusschen uitzending en weer
gave" betracht, de vicieuse ontwikke
lingsperiode, die van het Reissmicrofoon
dus, toont ons de tot hoogere ca
paciteit boven ongewapend oor" ge
komen trilplaat.
In mijn vorig artikel toonde ik aan
hoe deze thans de poliphonie, mits archi
tectonisch goed gebouwd, zuiver weer
geeft. En hier komen wij tot het eigenlijk
acustisch bedrog der veel aangevallen
fluitende viooltonen tegelijk met de
labiliteit van den klank van de werkelijke
fluitinstrumenten, de zwak aandoende
in zich zelf illimineerende octaaf-kwart
en kwint-verdubbeling van het
tienvingerig bespeelde cinema-concertorgel,
waarover in het volgend artikel zal wor
den gesproken.
De aandachtige terzake kundige lezer
zal begrepen hebben, dat in het vorig
artikel geen sprake van tekst en kwart
tekst accoorden was, doch sekst en
kwartsekst-verbindingen bedoeld warer.