Historisch Archief 1877-1940
No. 2567
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
AALT JE'5 CROQUANTE
CROQUETJES
DOOR ALIDA ZEVENBOOM
U I T H E T KLADSCHRIFT VAN JANTJE
artelijkheid is
toch maar al
les. Er gaat
bijna geen dag
voorbij of ik
ontvang
prentbriefkaarten van
al de kennissen
die hier over
den vloer ko
men. Nee, ze vergeten Aaltje niet. Ik
weet niet of ik er goed aan doe, maar
ik moet er een paar laten afdrukken,
al is het alleen maar om te laten zien
hoe de hoogheid zelfs in deze demo
cratische tijden het niet beneden zich
acht met een eenvoudige dienstbode
te correspondeereu.
Meneer Arpad Weiss is in Hongarije
naar zijn oud-voorvaderlijk kasteel en
. hij stuurt me er een mooi gekleurd
prentje van. Het lijkt een beetje op een
zigeunerkamp, maar dat is de
nieuwHongaarsche bouwstijl, schrijft hij mij
er bij.
Meneer Solkesz is in Parijs, waar ze
hem voor een Amerikaan hebben aan
gezien vanwege zijn accent, wat hem
op den Boulevard des Italiens een ovatie
bezorgd heeft en als aandenken brengt
hij een halve mand overrijpe tomaten
mee naar huis die ze hem daar vereerd
hebben. ,,In hun enthousiasme, schrijft
hij me, namen ze niet eens den tijd ze
me aan te bieden maar ze gooiden ze
vol geestdrift naar mijn hoofd. Kom
daar eens in Amsterdam om! En wat
de Place de la Concorde betreft ik
vind het net het Rembrandtplein in
het klein". P.S. schrijft hij nog: U kunt
tegenspreken dat ze me een plaats in den
Parijschen Gemeenteraad hebben aan
geboden, op grond van mijn uitstekende
redevoeringen in den Amsterdamschen
Raad. Het was de gemeenteraad van
Montmartre en het was 's nachts om
half vier".
De Generaal stuurt me uit Sofia een
mooie ansicht en als hij niet zoo vrede
lievend was, zou ik haast zeggen, dat hij
niet vreemd is aan de herrie die er
op den Balkan is.
Meneer Zachie Jansen zit in
Loenersioot. Aal, schrijft hij me, als me
bovendij zoo dik bennen ze hier en eerste
kwaliteit. En alles met wurmen. U most
ook eens 'n daggie vrij nemen. Niets zoo
goed voor een politiek mensch als de
vrije natuur om weer eens tot je posi
tieven te komen".
Allervriendelijkst is meneer Walrave.
AAN DE INZENDERS
Alle voor liet redactioneele gedeelte
bestemde inzendingen moeten
worden geadresseerd
AAN HET SECRETARIAAT DER
REDACTIE VAN
DE GROENE AMSTERDAMMER"
KEIZERSGRACHT 333
AMSTERDAM;
zonder vermelding van persoonsnamen.
De geschiktste omvang van artikelen
bedraagt ten hoogste 1800 woorden.
Indien de bijdrage voor Jllustreering
met foto's in aanmerking komt, gelieve
de inzender, zoo mogelijk, de foto's ?
die niet reeds in andere week- of dag
bladen mogen zijn gereproduceerd ???
tegelijk met het artikel in te zenden.
De copy moet in machine schrift zijn
geschreven, terwijl slechts n zijde
van het papier mag zijn gebruikt.
Indien inzenders prijs stellen op terug
zending van ongevraagde bijdragen,
wanneer deze niet worden geplaatst,
dan moet daarvoor porto worden
ingesloten.
Hij speelt golf in Le Touquet met den
Prins van Wales. U begrijpt, schrijft hij,
dat we het telkens over de hooge po
litiek hebben en het is niet om er mee te
geuren, maar de Prins heeft al mijn
begrpotingsspeeches gelezen. En toen
ik mijn bal op de derde link geput had
ik mag een schaap krijgen als ik
weet wat hij daar mee bedoelt ??zei Zijn
Hoogheid tegen me: My dear Wal, jij
moest de franc voor mijn Fransche
vrienden gaan redden. Jij hebt de
Amsterdamsche knaak gered al doet
Wibbo alsof! Je ziet, Alida, dat een
profeet in zijn eigen stad nooit geëerd
wordt, maar laat mijn ansicht maar aan
niemand lezen. De menschen zijn zoo
ergdenkend".
Meneer Polak, de wethouder, stuurt
me zijn portret in zwembroek en alleen
zijn handteekening er onder, naast die
van den Prins, dien hij in Finstermunden
ontmoet heeft, schrijft hij er bij. Ik
heb hem opgehangen naast die mooie
kiek van hem met Hare Majesteit in
zijn sous-vest.
Juffrouw Crielars en Frans Ferdinand
Wierdels maken samen een motortocht
naar de Pyreneeën. Ze zijn al in Parijs en
de juffrouw stuurt me uit de Folies
Bergere" ik denk dat dat een museum
is een foto van een negerin die wel
een tikje erg bloot is, maar ik denk er
niet slecht van, want ze is in goed ge
zelschap. Ik meen juffrouw Crielars.
Meneer Douwes en meneer Spier
en meneer Baas doen een gezamenlijken
wandeltocht en sturen me onder couvert
een afgrijselijke afbeelding van een
gemengd bad in Wageningen. Dat zoo
iets schandelijks bestaan kan, wist ik
niet m mijn onschuld. En dr. Vos die
in Dusseldorf op de Gesolei is wat
me ook een rare bedoening lijkt
stuurt me niet onder couvert! daar
heeft u nu het verschil tusschen den
Vrijheidsbond en de
Anti-revolutionnairen! ook een prentje van een
gemengd bad, zooals het daar op die
Gesolei" toegaat en dat is nog schan
delijker dan in Wageningen. Want
daar aan den Duitschen Rijn is het
gemengde bad midden in een restaurant
en zitten de heeren en dames er
genoegelijk om heen hun biertjes te drinken,
onderwijl de anderen in het water
spartelen. Dat komt er van als een volk
met alle geweld de republiek binnen
haalt en zijn wettigen Heer en Vorst"
op een houtje laat bijten in het buiten
land.
De heele sociaal-democratische fractie
doet op kaartjes van het Volk" een
gezelschapreis naar Rome en het is een
mooie ansicht die Boekman me ge
stuurd heeft. Ze staan met zijn allen
op het Kapitaal en ze zijn gekiekt net
op het oogenblik dat Mussolini ze offi
cieel ontvangt namens zich zelf.
Een heerlijk moment, schrijft Boek
man er een beetje onleesbaar onder, dat
een waardig pendant is van dat andere
historische oogenblik: Wibaut de
Italiaansche zeeofficieren ontvangend ter
lunch. Zoo ziet u hoe verbroederend de
vacantie werkt en begrijpt u nu ook
waarom onze fractie altijd zoo sterk
voor vacantie toeslagen is? Wij bren
gen den eeuwigen vrede ermede een
stap dichter bij!"
Hoe heerlijk idealistisch is toch de
jeugd !
Maar het dierbaarste stuk dat ik
ontving, kwam van de Noordkaap.
Het was een heel pakketje. Eerst zijn
eigenhandige foto in Laplanderscostuum
op een rendier met de heele familie
als Eskimo's om hem heen en dan een
serie kiekjes in sportpak en hij schrijft
er bij:
Beste Ali, een lieve groet uit het
hooge Noorden. Het is op de Gelria"
bijna net zoo gezellig als in den Raad.
Alleen mis ik mijn vrienden Wijnkoop
en Doornbusch erg, al doen een paar
O.W.passagiers me soms aan hen denken.
De middernachtzon is een grootsche
uitvinding. Weet u waar hij veel op
lijkt? Dezelfde kleur als Wibaut heeft
als hij een beroerde voordracht, die
niets met het marxistische principe
gemeen heeft, moet verdedigen. U kent
die tint wel. Het is iets van purper met
bordeaux-rood. Dit doet me eraan denken
dat de wijnen op de Gelria" net zoo
voortreffelijk zijn als die in het
GrootBadhuis in Zandvoort. En hoe gaat
het bij jullie inAmsterdam? Stel je voor,
Ali, dat meneer Wibaut zich in eens
herinnerde dat hij revolutionair is en
in ons goede Amsterdam revolutie ging
maken, nu hij loco-burgemeester is!
Ik zie dat u uw hoofd schudt, maar
is het zoo onwaarschijnlijk? Op oud
ijs vriest het gauw ! Dat zie je hier,
waar veel oud ijs is. Als de schuit
een beetje schommelt, denk ik er wel
eens over, of als de kreeft wat erg
zwaar op mijn maag ligt. Ik ben er
heelemaar niet gerust op en het bederft
een tikje mijn vacantie. Want, onder ons
gezegd, Ali, hij heeft toch wel eens een
enkele maal dictators-neigingen en het
is zoo verleidelijk als je de macht maar
voor het grijpen hebt. Als hij raar gaat
doen, hou me dan op de hoogte en
geloof me, met een pootigen handdruk
je Wim."
Ik zal hem een hartelijk briefje terug
sturen.
NIEUWE
UITGAVEN
Voortrekkers van den Nederlandschen
stam. Amsterdam, Mij voor goede en
Goedkoope Lectuur.
Een bundel levensbeschrijvingen be
zorgd door het bestuur der groep Neder
land" van het Algemeen Ned. Verbond.
GHEQUETST BEN ICK
VAN BINNEN"
Mussofini liep langs 'f zeesfrand,
waar een vrouw, met echtgenoot,
baadde; zij onfsfichffe 'm 'f meest, want
zij gaf te veel schraalte bloot.
Mussolini leed aan schaamte,
en ontwierp hef spoeddecreet,
dat geen vrouwe/ijk geraamte
mocht in 'f badpak zijn ontkleed!
Mussolini zag de korte
rokken der Signora's aan;
en hef stuitte 'm, en hij stortte
een bezonnen schaamfefraan.
Mussolini ging naar huis toe
en hij zei, op 'f Kapitool,
allen Signorinas kuisen, hoe
t kleed moest zijn, van kruin tot zool!
Mussolini zag met leede
oogen, hoe hef kapitaal
zich bezon,'naar zomerzede,
op een buitenlandsch onthaal.
Mussolini, die ten zeerste
was verbolgen, leed intens,
daar de schaamte hem beheerschte,
en hij sloot subief de grens/
Mussolini las waf goeds je
van het oude Rome hoort,
en hef prikkelde II Duce,
want hef had zijn ziel bekoord.
Musso/ini's har f ging open
voor den nobe/en Romein,
en hij kon al/een nog hopen,
eens zoo groot als hij te zijn!
Mussolini vond hef
Ga/loAbessijnsch gevaar te groof,
en hij deelde te Rapollo
met John Buil den Bond-genoof. ?
Onbekwaam in 'f Mussolinisch
zweert Parijs bij kras en kris,
dat zoo n schaamte eerder cynisch
dan wel Abessynisch is!
KLJMGRA NOSALIS
Deze groep wilde iets doen zien van
hetgeen de Nederlandsche Stam in
een aantal vertegenwoordigers uit de
drie hoofdgebieden, welke die stam ook
thans nog bewoont, Holland, Vlaanderen
en Zuid-Afrika, tot stand heeft mogen
brengen. Hier zijn behandeld: Willem
van Rubroek, jacob van Artevelde,
Jan Huygen van Linschoten, Corn.
Vermuyden, Hugo de Groot, Frederik
Hendrik, Jan van Riebeek, Anthony
van Leeuwenhoek, Wolff en Deken,
Willem Bilderdijk, Albrecht
Rodenboek, Paul Krüger en Jopie Fourie.
Hoe blijf ik jong en schoon. Geïll.
handleiding voor lichaamsverzorging.
Leiden, A. W. Sijthoff's Uitgevers-Mij.