De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1926 14 augustus pagina 5

14 augustus 1926 – pagina 5

Dit is een ingescande tekst.

No. 2567 DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND REISBRIEVEN UIT ZUID-AMERIKA DE INFLATIE-ZWEMMER Teekening voor de Groene Amsterdammer" door L. J. Jordaan De Jongelingschap en de Chic. Studenten leven in Santiago Y) E echte Santiagers kennen maar n stad, en '-*' dat is de hunne. Men heeft hier de Regeering, hier wonen de beambten en hier is het politieke centrum. Over het groote, bedrijvige en moderne Valparaiso zijn ze niet bijster te spreken. Er is en blijft voor den Santiager maar n Santiago. Het is er een vroolijk volkje, daar in de hoofdstad van Chili. De meisjes zijn over het algemeen zeer knap, en vooral haar figuurtjes zijn veelal onbe rispelijk. Ze maken zeer veel werk van haar kleeding. Hoogst zelden ziet men hier een slecht gekleede vrouw, zelfs de armsten hebben nog een zekere chic". Ze geven dan ook allen veel geld uit voor haar kleeding, en voor juweelen of namaak daarvan. Snoeren parels en oorbellen met parels zoo groot als knikkers, draagt hier elk winkelmeisje. Ik hoorde van een dienstmeisje, dat twee maanden niet uitging, omdat ze haar mantel niet meer mooi genoeg vond en geen geld genoeg had om een nieuwe te koopen. Ze zat liever thuis, Zondag na Zondag om eindelijk na twee maanden met haar nieuwe aanwinst te kunnen geuren. Voor kleeding en voedsel geeft het volk hier zijn geld uit, en voor luxe en vermaak. De volkswoningen zijn vaak krotten, waarin bij ons geen bedelaar zou willen kruipen; daarbij zeer vuil en verwaarloosd. De nette families" overigens, leven steeds in een zekere luxe. Er is, zooals in ieder centrum een zeker aantal families dat zich rekent tot de chic te behooren. Zij trouwen steeds onder elkaar en de leden van n familie zijn hél talrijk. Zoo vormen ze eigenlijk een paar clans op zich zelf. Opmerkelijk is. dan ook, als men de Didot-Bottin van Santiago opslaat, hoezeer |het opvalt, dat er bladzijden van den zelfde familienaam voorkomen. De zonen dezer families worden bijna allen advo caat; er zijn hier huizen, waar wel 8 advocaten te zamen hun bedrijf uitoefenen, die allen familie van elkaar zijn. Meestal is het beroep van advocaat slechts een inleiding tot het verwerven van een of andere staatsbetrekking. Eenmaal in de politiek^ blijven ze advocaat of hervatten steeds weer het beroep van advocaat, zoodra ze een stuk van hun niet al te povere ambtenaarsloopbaan achter zich hebben. Oud-ministers, die hier soms slechts even dertig jaar zijn, oud-leden van de Corta Suprema (de Hooge Raad) hervatten onmiddellijk als practiseerend of adviseerend advocaat hun oud beroep. Geen wonderidat het aantal studenten in de rechten. groot is, alleen in S. zijn er al 1700. Reeds als student bemoeien ze zich duchtig met de politiek. Het gaat er lang niet altijd tam toe. Zoo was er verleden jaar aan een Santiaagsch student de toegang tot de academie ontzegd, wegens het maken van communis tische propaganda. Deze student, die tóen naar Parijs, getrokken was, had zich daar onlangs van kant gemaakt. De Santiaagsche studenten wilden nu een herdenkingsrede houden voor hun overleden makker en eischten nu dat de Rector der Universiteit hun daartoe de Aula afstond. De Rector weigerde dit en gaf als reden daartoe op, dat het niet aanging, de Aula te geven voor de herdenking van een weggejaagd student. Met geweld drongen de studenten de academie binnen en ver schaften zich toegang tot de Aula, waar de herden kingsrede gehouden is. De rector heeft daarop de academie gesloten. De studenten eischten nu, dat de Rector zijn ontslag zou vragen. Zij besloten zelfs te staken tot dit gebeurd zou zijn. Natuurlijk heeft de Rector dit niet gedaan. In de geheele stad vond men voortdu rend groepen samenscholende studenten, die vaak luid betoogden en dan weer door soldaten uit elkaar werden gejaagd. De studenten gooiden met stink bommen en zevenklappers om de paarden der marechausees aan het schrikken te maken, de sol daten probeerden de lawaaiigste studenten met lassos te vangen, die, in het nauw gedreven, vluchtHUIS HAARD HEERENGRACHT OO AMSTERDAM pEUBE MEUBELEM TAP'JTEPI GORDUNEM :DUMEM | ZAL-IE DE KUST HALEN. ten op de hooge stoepen van de Union Club, waar de paarden hen niet konden volgen. Weken heeft dit grapje geduurd. De academie werd al dien tijd door marechaussees bewaakt. Nu is ze eindelijk weer geopend en men hoopt, dat de stu denten door die gedwongen vacantie tot kalmte gekomen zullen zijn. Toch waren er den avond voor de opening weer enkele groote optochten. Met fakkels trokken de studenten door de stad, groote borden als vaandels meedragend, alle met spotprenten op de verschillende professoren. Een stelde bijv. voor een grooten matt pot, waaronder een man, (een caricatuur van den rector) werd verbrijzeld. (Matte is een soort thee, een drank, dien men hier vroeger veel dronk; de naam van den rector is ook Matte). Verder werden er vlugschriften verspreid waarvan er een als volgt begint: Een lafaard is deze man, die, onmachtig om aan de rede Ie antwoorden en de gevoelens van de jeugd te begrijpen, met geweld antwoordt. Een lafaard is de man, die angst hebbende voor de manhaftigheid der jeugd, de poorten laat sluiten en ze laat bewaken door politie. Een lafaard is de man, die zonder mededoogen hel leven van jonge menschen wil breken. Zijn handelwijze, die is als die van een wild beest, deert ons niet. Lafaarden zijn de menschen die met hun venijnigen geest medewerken, om de wraak te verwezenlijken. Wij verachten ze allen, eenigen omdat ze hun venijn uitbraken over de nobele en reine jeugd en anderen wegens hun zedelijke onmacht.'' Een van de redenen van de voortdurende onte vredenheid der studenten is, het schoolsche van het onderwijs en de weinige vrijheid die ze hebben. De professoren dicteeren eenvoudig een dictaat, dat de studenten verplicht zijn te houden; terwijl (H.D.MACQILLAVRY \ AMBARAWA / INDISCHE SIGARETTEN Verkrijgbaar: DEN HAAG, Elandstraat No. 77f Tel. No. 36856. ook het college loopen verplicht is en alleen de daguren daarvoor openstaan. Bovendien is de klacht: dat het onderwijs te weinig algemeene vorming geeft. Ook verlangen de studenten vrijheid voor ieder die afgestudeerd is, om onderwijs te mogen geven. En door de vakvereenigingen, van arbeiders zoowel als van onderwijzend personeel, worden hun eischen ondersteund. T. M. BOQTMOTOREN MOTORBOOTEN Bingham & Lugt - Slepersvest l - Rotterdam

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl