^c^ * l ' s - * ' ' DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2569 AALTJE'S CROQUANTE CROQUETJES DOOR ALIDA ZEVENBOOM {: 11 hebben Lotje, het dagmeisje van twee deuren verder, hier op een koekje gehad, toen ze de Proletarische Vrouw" bracht, waarin zoo'n mooi artikel van rf der mevrouw stond, zei ze. Nu, houd ik , niet van burengeklets en iemand uit te 4 booten vind ik heelemaal niet netjes, * want ik spreek ook niet van mijn volk, al gebeurt er hier genoeg waar het een en ander o ver in het midden was te brengen, maar het kwam zoo in de praat te pas dat Lotje het er over had dat de stem ming van haar volk er in den laatsten tijd niet beter op werd. Financieele narigheid? vroeg ik. Dat is meestal de reden. Als meneer hier een slechte dag op de Beurs gehad heeft, is er altijd een klein woordje aan fafel en als zij geen nieuw costuum heeft kunnen loskrijgen, is er altijd een groot woord, maar ik doe maar nooit of ik er erg in heb. Als ze jnijn loon maar op tijd betalen. - Ja; zei Lotje, het schijnt hem in het geld te zitten, maar niet zoo als u het bedoelt, juffrouw Alida. Het zit hem in de Begrooting. U weet dat meneer anders altijd een vriendelijk woord voor ons over heeft, maar in den laatsten tijd kijkt hij ons niet aan en loopt alsmaar in zich zelf te brommen. En de schel staat niet stil! En dat allemaal, heeft Willem, de huisknecht, ons uitgelegd omdat er meer belasting betaald moet worden. - Heb jullie een huisknecht? vroeg Leent j e, die haar opren niet gelooven kon Ja, zei Lotje, maar het is geen partijgenoot, dat begrijp je. Die zou in zoo'n onderdanige positie niet deugen. Hij is lid van den Vrijheidsbond, heeft hij me verteld en moet van heele nette familie wezen. Misschien nog wel familie van de Böissevain's, zei ik. Wie weet! Dat komt tegenwoordig in de oudste families voor. U weet dat er eiken morgen door meneer een hoofdstuk wordt voorge lezen Dat is een mooie gewoonte, Lotje en ik hoop dat je goed zult luisteren, kind, zei ik. Ja, uit Het Kapitaal" van Marx. Wat meneer Ankersmit zoo mooi ver taald heeft. En begrijp je er iets van? vroeg ik. Niet veel, zei Lotje, maar meneer leest erg stichtelijk en dan vind ik dat het er niet op aan komt wat het is. Als de bedoeling maar goed is. Ik vind het toch zondig, Lotje, waarschuwde ik haar, want dat moet een slecht boek zijn en dan op je nuchtere maag! |l En er wordt nu over niets anders welke minder kost dan hij moest kosten Importeur: N.V. R.A.M, l LEEUWARDEN Tel. 232 AMSTERDAM Tel.35397 N Z.Voorburgwal 75°-77 dan over de Begrooting gesproken. Lotje, zei meneer van de week tegen me, als wij ten opzichte van de verzorging van je boterham niet het allerbeste kunnen geven, doch ons tevreden moeten stellen met het voldoende en goede, zou jij dan ontevreden'zijn? Ik weet niet wat meneer bedoelt, zei ik. Ik zal je een voorbeeld noemen, kind, zei meneer. Jullie krijgen nu in de keuken altijd prima bevroren vleesch, maar als we het nu eens met een tikje mindere kwaliteit gingen doen? Bijvoor beeld een paardenbiefje? Dan zou ik genoodzaakt zijn, meneer, mevrouw op te zeggen, zei ik, want ik kan niet tegen paardenbief. Dat is een zwak in mijn familie. Meneer schudde zijn hoofd en ik hoorde hem tegen mevrouw zeggen: net wat ik dacht. Ze zijn schandelijk verwend. Het is verkeerd van me ge weest. Ik had ze eerst jarenlang de gekookte afval van het abattoir moeten laten eten en, als ze daar dan goed aan gewend waren, dan zou je eens wat gezien hebben als ik ze dan een paarden biefje had voorgezet. Dan zou er geen betere en geen lievere man geweest zijn dan ik. Maar nu heb ik dag en nacht zitten piekeren om ze natuurboter te geven en nou het even tegen loopt en ze tijdelijk het met Blue Band" moeten doen, nu schreeuwen ze moord en brand. Als die Boissevain Bedoelde hij den huisknecht? vroeg ik. Neen, hij bedoelde een ander. Als die Boissevain in mijn plaats komt, zul je wat beleven. Dan krijgen ze niet eens afval. Dan wordt het versche waar, let op wat ik je zeg. O, zei meneer, wat is dat toch een ondankbaar werkje je voor je medemensen uit te sloven.... Toen kwam Willem en zei dat meneer de Miranda er was. Ook dat nog, zei meneer. Laat meneer maar op mijn kamer. Maar meneer is niet alleen, zei Willem. Wie is dan bij hem? Meneer Polak? Nee, meneer, zei Willem, er zijn tien venters met peren achter hem aan gekomen die ook mee naar binnen willen om u te spreken over de nieuwe markthal. Je zal ze toe moeten spreken, zei Mevrouw. Het zijn ook proletariërs, net als wij. En heeft meneer een goed woord tot ze gesproken? vroeg ik. Het was om er de tranen van in je oogen te krijgen, zoo aandoenlijk was het, zei Lotje. Ik ken het haast van buiten, zoo mooi was het. Eerst werkte meneer op hun verstand. Ze maken zooveel lawaai over die tien millioen voor de markthallen, zei meneer. Zijn het jullie tien millioen? Neen en millioenmaal neen ! Die tien mülioen leenen we van wie? Van de kapitalisten. Zien ze ze ooit terug? Nooit! Want tegen den tijd dat ze terug betaald moesten zijn, is de socialistische maatschappij er. Van die tien millioen moet vijf ton rente betaald worden. Betalen jullie die? Neen, in geen vijfhonderdduizend jaar! Die be talen dus de kapitalisten aan zich zelf. Snap jullie? Die markthal kost jullie dus geen cent. Hoe is die? En omdat door de hoogere belasting en de rente van die tien millioen alles duurder wordt, worden jullie sinaasappelen en peren ook duurder, dus krijgen jullie er meer voor en als jullie maar volhoudt met appelen en peren te verkoopen worden jullie Kapitalisten ! schreeuwde er een. Toen keek meneer even op zijn neus, als ik het zoo zeggen mag, zei Lotje, en hij zei: daar moet ik Marx eens over opslaan, want ik weet niet of. die dat geval voorzien heeft, maar als jullie nu weten dat de allerbeste markt hal vijf en twintig millioen kost, dan begrijpen jullie ook, dat jullie je te vreden moet stellen met een voldoende en goede van een armzalige tien. En daar is nu al dat geschreeuw over. En leveren jullie me nu maar ieder een pond peren. Maar van de allerbeste". En toen is hij naar boven naar meneer de Miranda gegaan, die uit het raam Lag te klappen. DE DIEREN IN HUN STILZWIJGENDE WELSPREKENDHEID Teekening voor ,,de Groene Amsterdammer" door H. Verslijnen U. EZELS Wij zijn aan smaad en hoon gewend, Een ezel 'l is genoeg bekend Heeft geen gevoel van eer. .Maar, Goden.' als zoon sfeJ je ment Dan zucht je, snakkend naar het end: Hoe lange nog, o Heer ?" CHARIVARIUS C H ARI V ARI A Gelukkig weer een paar gezellige problemen deze week. Ik dank aan de Tel. het probleem der persoonlijkheid, het voorzieningsprobleem, het oceaan transport-probleem, het verbreedingsprobleem en het probleem G. B. ,S., aan de E. S. B. het politieke probleem, het probleem der bezuinigingen en het stabilisatieprobleem, dat volgens de E. S. B. een credietprobleem is, aan het Hbl. het probleem van de maag zweer, en aan de Gr., het Russische probleem, om niet te spreken van de problemen op het omslag. Eerste vrouw zwemt het Kanaal over.'1 (Werldkr.) Dr. Geelkerken ontkent het. Het is nog moeilijker om hier de rol naar voren te brengen, die personen door een soms wel, doch soms ook niet gemoti veerd, maar door neiging tot generalisatie toch wel eenigszins onbillijke en in ieder geval van te groot gebrek aan waardeering voor den vaak moeizamen en onder ongun stige omstandigheden verrichten arbeid der mijnfondsartsen getuigende houding gespeeldhebben in den verloren strijd tusschen mijnfondsarten en het mijnartsen-instituut, voorzoover dat iets aan zich trok, waarop de eersten naar wet en billijkheid meenden aanspraak te mogen maken. Meer wil ik er niet van zeggen." f N. R. C.) Goddank. CORRESPONDENTIE TOËKOMSTHERINN E RINGEN Het fraaie slotstuk van het vuurwerk was een herinnering aan het carneval, dat morgenavond in het Kurhaus gehouden wordt." (N. C.! Hbl. 15 AUE bevat HET AFGEZ1CHT Een winkelmeisje mocht er niet aan denken binnen afzienbaren tijd een vacantie in Amerika door te brengen. Zulke gevallen zullen zich in een afzienbaren tijd herhalen." (Tel.) Zou het binnen afzienbaren tijd nog eens zoo ver komen?" (Hbl.) Het verbond was in staat onze bedoe lingen in afzienbaren tijd te verwezenlijken." (Nederland) Dit volk zal nog wel in afzienbaren tijd zijn raad blijven volgen." (N. C.) C. te A. Het deze zinnen: Haar volleeren is zuiver van stijl, zoodat de eerste volley killt, meestal na een harde drive in den backhandshoek. Zij schijnt de set te gaan winnen, heeft echter dan een serie missers. En mevrouw G. aanvallend in den backhandshoek maakt 5 :> door doublefaults van mej. B., verliest haar eigen ser vice game, doch 2 missers van mej. B. ere een prachtig geplaatsten smash op hoogert lob geeft haar goed volleerende set 8 6. Kunt gij de anglomanie van dezen schrijver, die in zijn eigen taal allesbehalve volleerd" blijkt, niet eens met een paar goed geplaatste smashes killen? Antw. Ik trij het het availt toch niet. maar niet eens,