DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2570 BIJKOMSTIGHEDEN DOOR ANNIE SALOMONS l CCXXXII ? "p EN van de aardige tradities van ?*-? Deli is, vrienden en kennissen, die " uit Europa komen, in Belawan te i gaan verwelkomen en ze ook tot aan ,~ de haven weer uitgeleide te doen, als *f ze naar hun vaderland terugkeeren. *> t Het is een zeer warme en vermoeiende -^«onderneming; de weg erheen is stoffig van de vele auto's; om de vertrekkenden na te wuiven, bakt men in de zon; als de boot te laat aankomt of vertrekt, kan het een heelen dag kosten, in elk -geval is men een ochtend of een middag met den tocht kwijt; en vooral bij aankomst is het genoegen van beide kanten dikwijls problematisch, omdat de gedebarqueerden voor het oogenblik meer vervuld zijn met het verzamelen van hun hier en daar en overal neergeplante bagage en met het te woord staan der douanebeambten, dan met het weerzien, waarvoor men nu weer vijf jaren den tijd heeft; maar toch zou niemand dit genoeglijke gebruik, overblijfsel uit de jaren, toen het kringetje Europeanen nog klein was en ieder, die vertrok, Wezenlijk een leegte liet, willen missen. Want dat clubje menschen, dat in de barre zon op de brandende planken van den steiger staat te wuiven, tot het «norrne boote-gevaarte tot een vagen is versmolten, en dat, na vele anden van bewogen leven in Holland, iw en onveranderd de hand uitsteekt, de kleine Janssen", die de thuisvarende passagiers voor de bank" gaat afhalen, eindelijk ligt gemeerd dat beteekent onze winst in het vreemde, verre land: het eenlge, dat er ons bindt «n het eenige, dat we met weemoed achterlaten. Om iemand, die binnenkort met verlof naaf Holland zal gaan, hangt een heel bizondere sfeer. Het is me opgevallen dat zelfs sterke, onverschillige kerels dan plotseling bezorgd worden over hun gezondheid; dat ze niet graag meer een autotocht maken, waaraan eenig gevaar verbonden zou kunnen zijn, en met een soort bijgeloovige angst in elk verhaal over heerlijke plannen de beperking invoegen als alles goed gaat" of dat hopen we tenminste". Als er sprake is van het uur van vertrek van de boot smokkelen ze een kwartier of meer, om toch maar als je blieft op tijd te zijn, en ik zal nooit de fanatieke oogeh van het jonge vrouwtje vergeten, dat negen jaar lang niet naar huis was geweest, en dat, toen iemand kalmeerend zei: Nee, ik begrijp het wel, je zou 'm niet graag missen", hartstochtelijk antwoordde: Ik'ging nog liever dadelijk op weg, met het kleintje in m'n armen en Bübi op m'n rug; ik zou den heelen nacht doorloopen en ik zou er komen ook". Het is ruim 30 K.M. Gesterkt door de wenkende toekomst, doen de verlofgangers in de laatste weken mér dingen af, dan in normale tijden in maanden. Niet alleen, dat men zich het hoofd moet breken over alles, wat men op reis noodig heeft en dat in koffers en kisten moet stoppen; dat men nieuwe, onbegrijpelijk zware en ?warme kleeren moet laten maken, zander zich te kunnen begrijpen, dat een menschelijk wezen zich, met zoo'n vracht beladen, ooit plezierig kan voelen (en voorbij Port Said blijken die onzinnig dikke bedekkingen meestal vodjes, waar de wind glad doorheen .blaast;) dat men alle kasten in zijn huis van nieuwe papieren moet voorzien en KLEINE MEUBELEN IN EIKENHOUT-PRIMA UITGEVOERD- IN ELKE GEWENSCHTE KLEUR ONTWERP W.PENAAT METZ6C21; LIBERTY AGENCY alle gordijnen laten wasschen, opdat de tijdelijke bewoners, die het zullen be trekken, alles in orde zullen vinden; maar bovendien leggen de vrienden en goeie kennissen nogeens speciaal beslag op hen en worden ze van alle kanten uitgegeten. Hoe ze het uithouden, en dan nog met serene oogen de wereld inkijken, is een heerlijk wonder: avond aan avond komen ze lang na middernacht in hun bed; iederen ochtend vroeg er uit, want de man moet zijn zaken voor maanden vooruit beschikken en de vrouw heeft in de donkere stilte natuur lijk weer drie dingen bedacht, die ze nog moet koopen, en minstens vijf, die ze toch anders inrichten wil. Zoo jakkeren ze allebei voort, het hoofd vol uiteenloopende gedachten, maar met nzelfde glorie in hun hart;'s avonds rijden ze bezoeken bij de minder intiemen; 's ochtends komen de vriendinnen even tjes" voor een laatste praatje; en terwijl het nieuwe leven,'dat ze zich gemaakt hebben, op deze wijze meer dan ooit hun tijd vult, is er tegelijk al een veel inniger contact met de eigenen, ouden, ver^ trouwden in Holland in vollen gang. Zelfs zij, die in den loop der jaren het wekelijksche schrijven en het meeleven met elke kleinigheid daar in de verte hadden verleerd, die slof en in schijn onverschillig waren geworden, nemen den draad weer op, waar hij was gevallen, en weven er mee verder, alsof er nooit sprake van onderbreking was geweest; het voortdurend met hun gedachten terugdwalen naar de jaren van hun jeugd doet hen, ondanks alle drukte en vermoeienis, weer jonger schijnen. Dan komt de eindelijke ochtend van vertrek. Een boot, die onder stoom ligt, is een wereld in 't klein, schril van tegen stellingen : daar zijn de stralende families, die met man en macht gezamenlijk op een fleurig verlof uittrekken; en daar zijn de stille hoeken, waar het gezin nogeens bij elkaar zit; maar bij den klagenden, derden toeter zal de eenheid onherroepelijk verbroken worden: een moeder, die haar kinderen naar Europa gaat brengen; jongens, die voor 't eerst het ouderlijk huis verlaten om in Holland te gaan studeeren; en ('t zieligst van alles misschien) een vrouwtje, dat het sloopende klimaat niet heeft kunnen doorstaan, en alleen terug gaat, zonder kans op een spoedig weerzien, zónder zekerheid van een gemeenschappelijke toekomst. Wie het laatste halve uur over het dek heen en weer loopt, terwijl het strijk je luchtige deunen speelt, en hier en daar met champagne wordt geklonken, ziet navrante dingen: een paar, dat zwijgend bij de railing staat, en elkaar nauwelijks durft aan te zien. Is het vertwijfelde teederheid, die in tranen dreigt uit te breken bij het eerste woord? of spelen ze voor het laatst de comedie van bij elkaar te behooren om geen opzien te baren, maar staat het al vast, dat, zoodra ze in Holland is, de scheiding pijnloos en correct zal worden verkregen? Ik weet niet, welke situatie het ondraaglijkste is, maar daar de laatste voor buitenstaanders boeiender lijkt, plegen we die hier bij -?ziekteverlof" van de vrouw aan te nemen, zoolang niet op de een of andere onweerlegbare wijze, (b.v. door haar terugkomst) het tegendeel is gebleken. Oude baboes zitten gehurkt en staren naar de kinderen, die ze hebben gedragen en bewaakt en verzorgd, en die nu naar die onbekende wereld zullen gaan ze staren met oogen, die bijna niet zien kunnen van tranen. Alle oude menschen, die afscheid moeten nemen, hebben hetzelfde troostelooze en wanhopig hunkerende in hun gezicht: de zekerheid, dat ze het geliefde wezen nooit weerzien zullen, en de worsteling, om het dan toch te laten gaan. Bij de derde blaas wordt alles, wat niet mee moet, van boord gedreven; luidruchtig afscheidsgeroep overstemt de stille vertwijfeling, vroolijke vertrek kenden gooien serpentines naar den wal, die door de achterblijvenden worden gegrepen en zoo blijft er nog een poosje een schijn van contact. Dan zet het strijkje het Wilhelmus in; alle hoeden gaan af, en overal zie je 7P,K.,4cyl.,»/97, Kleppen inden kop SPIDER Normaal f 2300. Luxc . . f 2500,Ballonbanden Vierwielremmen TORPEDO Normaal f 2550. Luxc . . f 2750,DE IMPORTEUR J. LEONARD LANG ~ Stadhouderskade 114 - AMSTERDAM TE005TERBEEK LEVEPT MEUBELEN EN VEB/IECINCïEN A.HII DELFT/CHE-PO/T ONOVERTREFBAAR Alom verkrijgbaar. MONA LISA ZEEP Zooals de onvergetelijke schoonheid van Mona Lisa over de geheele wereld erkend wordt, zoo -zal U ook na een enkele proeve met MONA LISA ZEEP volgaarne toegeven, dat zij op het gebied van toiletzeepen als een hoogstaand product aangemerkt moet worden. Door haar fijne geur en buitengewone kwa liteit beteekent het gebruik van deze zeep een bijzondere verzorging van Uw huid. <&* V l CTO R l A-WATER Bij geregeld gebruik OBERLAHHSTEIN digestie bevorderend de kaken zich strak trekken om de aan doening te bedwingen. Hef vaderland getrouwe Blijf ik f of in den dood." Zij, die terugvaren mogen, ervaren de waarheid van deze woorden aan de lichte blijheid, waarmee ze naar het Westen uitzien. Maar de achterblijvenden weten het misschien nog dieper aan hun schrijnend verlangen.