Historisch Archief 1877-1940
No. 2574
DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND
DE TUIN VAN HET. HUIS HEERENGRACHT 502
BOUWKUNST
DOOR H. J. M. WALENKAMP Cz.
Hel Huis Heerengracht 502
DR. VAN AALST's geschenk aan de Gemeente
Amsterdam vestigde terecht wederom de
algemeene aandacht op een der voornaamste
laat17de-eeuwsche patriciërs-woningen onzei ondanks
alle schennis steeds nog onvolprezen, ter Wereld
nige grachten.
Het huis 502 is niet alleen door de rustige, statige
en edele verhoudingen zijner gevels een der schoonste
daarvan, doch het is tevens een der merkwaardigste,
daar het een der schaarsche uitzonderingen vormt
op het zoo bekende, alom verspreide type der nog
oudere 17de-eeuwsche grachtenhuizen, welke bijna
alle van min of meer hooge stoepen voorzien zijn.
Dit huis daarentegen bezit geen opgaande stoep
en heeft deze ook nooit bezeten; dit in tegenstelling
. met zoovele andere behuizingen uit datzelfde tijd
perk, wier stoepen in den loop der tijden, zeer tot
schade van het statig aanzien en het karaktervol
type ervan, afgebroken werden. De gevels van perceel
Heerengracht 502 zijn, op eenige minder essentieele
details na, intakt gebleven en dus nagenoeg nog ge
heel overeenkomstig den oorspronkelijken opzet.
De begane grond-verdieping van dit huis ligt, in
afwijking van de meeste andere grachthuizen, op de
zelfde hoogte als het trottoir daarbuiten. Dit ver
oorzaakte, dat het geen half in den grond verzonken
onderverdieping of z.g. sousterrein bezit; waardoor
dus de daarboven gelegen Bel-étage of hoofdver
dieping hooger moest opgetrokken worden, dan bij
de van stoepen voorziene huizen met sousterreins ge
bruikelijk was.
En het is op de eerste plaats deze, van de meer
gewone afwijkende indeeling, welke dit huis zijn
apart karakter verleent. Doch vooral ook zijn statige,
door wit-marmeren kolommen geflankeerde hoofd
ingang met het zich daarboven bevindende eveneens
wit-marmeren balcon, doen dit overigens zoo
uiterst'sobere en rustige bouwwerk uit zijn omgeving naar
voren treden, zonder dat het echter ook maar
eenigszins uit het verband van het geheel springt en daar
door de heerlijke harmonie van het zoo schoone en
levendige grachtbeeld verstoren zou.
Dit geheel eigen karakter van het bouwwerk biedt
het, zoowel ideëel als praktisch, niet te onderschatten
voordeel, dat in de naaste toekomst niemand zich
in de plaats der behuizing van den eersten magistraat
der hoofdstad zal behoeven te vergissen. Zijn woning
hier zal zich, als in volkomen harmonie met het geheel,
op even krachtvolle als bescheiden wijze van de
omgevende woningen onderscheiden. Het mag aldus
waarlijk: het huis van den burgemeester" genoemd
worden.
Aan de Keizersgracht (er zij hier terloops even
J.H.DEBOIS,HAARLEM
KRUISWEG 68
Fine Prints ? Picturcs ? Books
op gewezen) staat, in nagenoeg denzelfden stand ten
opzichte der Vijzelstraat, een huis van verwante com
positie, waarvan de ingang eveneens door twee kolom
men geflankeerd wordt. Deze zijn echter van hard
steen en kleiner en gedrongener van proportie; evenals
trouwens de geheele gevel dat is; hetgeen veroorzaakt,
dat dit perceel lang niet den statigen indruk maakt van
het eerstgenoemde.
De TWn achter hel huis
De reeds onmiddellijk »a het bekend worden van
Dr. van Aalst's magnifieke schenking in de dagbladen
vermelde uitvoerige historische bijzonderheden nopens
dit perceel, ontslaan ons van de taak, deze hier nog
maals te vermelden.
DE VOORCEVEL
Mogen we alleen nog even de aandacht vragen voor
den achter dit huis zich bevindenden grooten tuin,
een tuin van een uitgestrektheid als weinigen achter
onze grachtenhuizen vermoeden zouden. Want het
zal vermoedelijk lang niet allen lezers bekend zijn,
dat zich in het hart van Amsterdam aehter de voor
name huizen der hoofdgrachten ook nog heden be
langrijke tuinoppervlakten uitstrekken. Oorspron
kelijk hadeik huis langs de grachten zijn achtertuin;
tuinen natuurlijk, al naarmate van de diepte der
perceelen, van verschillende grootte. Die tusschen de
Meeren- en Keizersgrachten zijn daarvan verreweg
de voornaamste en regelmatigste. Hun diepte blijft
over hun geheele lengte tamelijk wel dezelfde en be
draagt ongeveer 5!) Meter over een afstand van niet
minder dan bijna 3 K.M.
Jammer genoeg echter zijn deze binnentuinen in
den loop der eeuwen op de meeste plaatsen door de
oprichting van allerlei bij-, aan- en tusschenbouwen
verminkt; en dit vee! erger nog dan de perceelen zelf
waartoe zij behooren.
Door deze bijgebouwen werd hun samenhang ver
broken en het oorspronkelijk vrije door- en overzicht
geheel verstoord. Oorspronkelijk werd bij den aanleg
der hoofdgrachten omstreeks het begin der 17de
eeuw zeer terecht een bouwverordening in 't bven
geroepen, waarbij dergelijke uitbouwsels verboden
waren. Doch door onvoldoend toezicht blijkt aan dit
verbod in later tijden slecht de hand te zijn gehouden;
althans verschillende eigenaren stoorden er zich niet
aan, met op den duur het bovengenoemd betreurens
waardig gevolg van algeheele versnippering en ver
nieling.
De door onzen vroegeren Burgemeester Teilegen,
bij den aanvang van zijn directeurschap van Bouw- en
Woningtoezicht, saamgestelde nieuwe Bouwverorde
ning droeg er wederom zorg voor, de
achtergevelrooilijnen der huizen wettelijk vast te stellen; een uit
stekende, bijna voor 20 jaar geleden reeds uitgevoerde
maatregel, waardoor sindsdien zeer veel verdere ver
minking der tuinen achter de huizen onzer stad
voorkomen werd.
Doch niettegenstaande deze vroegere verminkin
gen op groote schaal, bleven achter de voornaamste
oude huizen, en voornaamlijk achter die der Heeren
en Keizersgrachten, nog prachtige tuin-complexen
over. Deze tuinen zien er tegenwoordig echter geheel
anders uit dan vroeger. Verreweg de meeste verloren
hun oorspronklijk karakter geheel, daar zij, evenals
de interieurs der huizen waartoe zij behooren, aan de
steeds wisselende mode sterk onderhevig waren.
Was hun aanleg oorspronklijk volkomen in harmo
nie met de gebouwen, later was er van deze harmonie
niets meer te bespeuren. Is het al moeilijk, een geheel
ongeschonden vertrek in onze 17de en 18de-eeuwsche
woningen aan te wijzen, veel moeilijker nog blijkt het.
een oorspronklijken tuinaanleg te ontdekken. En dat
is immers natuurlijk. Hoe spoedig en met hoe
betreklijk weinig kosten is een dergelijke aanleg niet ver
anderd !
Doch, om op den tuin achter de toekomstige burge
meesterswoning terug te komen: na de restauratie
dezer woning, welke in opdracht van den toenmaligen
president der Ned. Handel Mij., oud-minister J. T.
Cremer, plaats had, bleek het wenschlijk, den
gehavenden tuin eveneens onderhanden te nemen. Er
is toen naar gestreefd den nieuwen aanleg in harmonie
te brengen met het statige, doch allerminst doodsche
karakter van het gebouw; dit echter zonder daarbij
in de soms onnatuurlijke gemaniereerdheid der
oudHollandsche tuinkunst te vervallen. In hoever
ondergeteekende daar toen in geslaagd is, moge uit bij
gaande afbeeldingen blijken. (De geschoren
caricaturen op den voorgrond moeten daarbij weggedacht
worden !).
a CORSETIÈRE E
KEIZERSGRACHT jj2 AMSTERDAM
JTELEF. 37151 Ia"?~
Ir^ ATELIEBWODBBEF&BATÏN
IN DENMAAG ELFDEN VRIJDAG MOTELCENTRAL