DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2583 BIJKOMSTIGHEDEN DOOR ANNIE SALOMONS CCXLVI li'i- 'T OEN We bij kilometerpaal 82 ? ?*? waren aangekomen, vonden we de doktersfamilie en den mantri met de medicijnkist naast een kleinen Ford staan, dien de beheerder van de terpentijnwinning had gestuurd om ons naar zijn onderneming diep in het oerbosch te brengen. Dat is nu een moeilijk geval," zei de dokter, in een gewonen auto kom je niet door de rimboe heen, en met den chauffeur en den mantri mee, zijn We met ons zevenen.... Me dunkt, dat 't het beste is, als Wij, mannen, gaan loopen Maar 't is 9 K.M. tot het huis...." Geen sprake van," beijverden wij ons te Weerleggen, u bent hier voor uw werk, en wij zijn maar leegloopers Natuurlijk gaat u met uw familie en den mantri in den auto, en wij wan delen. We vinden 't zelfs Wel prettig." Misschien zou 't mogelijk zijn," zei ik, toch Wel een klein beetje bang, zoo met zijn tweeën in een bosch, waar 't nog van tijgers moest wemelen, en in 't verborgen trotsch op mijn ei van Columbus", dat u den auto weer ?terugstuurt ons tegemoet; dan zijn we er wat vlugger " Maar mijn voorstel bleek niet zoo intelligent te zijn, als ik gedacht had. Dacht u, dat er in die Wildernis ge keerd kon worden, zooals op een breede chaussée? Ik geloof, dat u geen idee hebt, wat u te wachten staat, me vrouw " En na deze laatste uitspraak was ik Wel erg dankbaar, toen het vroolijke doktersvrouwtje zei, dat We er met wat goeden wil best met ons allen in konden, en ik maakte me heel smal op m'n middenplaatsje op de achterbank, met m'n voeten hoog op de medicijnkist, terwijl de dokter voor naast den chauf feur, in zijn eenen arm zijn dochtertje borg en met den anderen den mantri bij zijn baadje hield, die op de tree plank meereed en telkens moest bukken voor laag hangende takken. We hobbelen veel minder dan anders," zei de doktersvrouw prijzend, uit haar nauwe hoekje, dat komt omdat hij zoo zwaar geladen is." En de dokter vertelde, dat, als er een boom over den weg gevallen is, en ze vallen voortdurend in zoo'n oer-oud bosch, hij niet weggesleept wordt, want dat zou veel te veel tijd kosten, maar eenvoudig het stuk, dat den doorgang verspert, er uitgezaagd. De chauffeur heeft altijd een zaag bij zich," en inderdaad zagen We telkens stompen van stammen naast het pad liggen met versche Wonden. Als We opzij uitzagen, keken we in een warreling van groen-slingerende lianen, schuin gezakte stammen, boomen met luchtwortels, en heel licht en ijl er tusschen een bloeiende orchidee, Waar de middagzon niet doorheen boren kon. Op de hooge stammen Woekerden hier en daar hangplanten, wat de misleidende sensatie gaf, dat er bakken met groen waren bevestigd, zooals in een siertuin. De stilte en het schemerige licht, de zware geur van ?vochtig rottend en uitbundig kiemend leven gaven een beklemming, die niet nader te omschrijven is, maar die ieder zal navoelen, die de meedoogenlooze Woekeringen van vernielenden levens drang en den ademloozen, geluidloozen doodstrijd van het oerbosch kent. We voelden ons allen verlucht, toen KLEINE MEUBELEN ONTWERP WPEHAAT BOEKEN TAFELTJE BLAD MAAT ?4B x 6O %< HOOG 62%. LIBERTY ACENCy AMSTERDAM » DEM HAAC We op het emplacement waren aange komen, en niet alleen, omdat we zoo nauw hadden gezeten. De dokter ver dween onmiddellijk naar de loods, waar de koelies gekeurd moesten wor den, en onze gastheer ontving ons in zijn eenzame huis, op een open plek i bij de beek, waar je niets hoorde dan | het ruischen van de dennen. ,,En 's avonds en 's nachts de tijgers", zei hij glimlachend. Ze loopen om het huis te roepen als herten. Brullen doen ze alleen in een kooi en tegen menschen Er zijn er hier massa's. De koelies zien er op klaarlichten dag eigenlijk Wel iedere Week n hun pad kruisen Ik heb er de paarden om moeten weg doen." Terwijl ons koele dranken werden gebracht, en zelfs fijne bonbons, het stemt telkens weer tot eerbied om te zien, hoe jonge mannen in de uiterste verlatenheid aan de gebruiken der bewoonde wereld en zelfs aan een zekere verfijning vasthouden,?vertelde de administrateur ons een en ander over dit proefbedrijf" van het gou vernement. Van de uitgestrekte dennenbosschen, waar hij middenin woonde, waren er nu op het oogenblik 20.000 boomen in bewerking genomen. Maar het was na tuurlijk heel anders werken, dan bij de kunstmatig aangelegde rubberbosschen, waar je boom naast boom, keurig haaksch geplant, in een net onderhouden tuin bij elkaar vindt. Hier moest je de geschikte exemplaren zelf in het oerbosch uitzoeken. Op een H.A. grond stonden niet meer dan 40 a 150 boomen; dus een tapper moest enden loopen om al zijn stammen aan te snijden Met een dissel Werd een schilfer uit den bast gehakt, ongeveer een hand breed; de balsem vloeide in een bakje, en elke drie dagen werd de wond ver nieuwd, door er een spaander van een paar millimeters dikte af te snijden. ledere negen dagen werden de bakjes geleegd en in verzamelbakken naar het fabriekje gebracht. Hier werd de balsem in den eersten ketel verwarmd en schoongemaakt; in den tweeden ketel had een distillatieproces plaats. Zooals petroleum gescheiden wordt in benzine en stookolie, zoo Werd hier de balsem ontleed in hars en terpentijn. De terpen tijn verdampte, werd opgevangen in een koelbak en vandaar uit in flesschen verzameld, zooals je bij den drogist ziet De vloeibare hars Werd in vierkante bakken van 100 K-G. gestort en voor ? 40 verkocht Ik stond bij de groote kisten met een klein stukje doorschijnende hars in mijn hand. Het was zoo goudkleurig dat het wel barnsteen leek, en het had een sterk luchtje, iets als vernis, maar toch anders Ik hield het tegen het licht.dat de zon er doorheen scheen en toen leek de omgeving van den Chineeschen stoker, die den motor bediende, de baboe, die het waschgoed schoon sloeg op de steenen van de beek, en het stoetje koelies, dat van het doktersonderzoek terug kwam, ineens te verzinken. Ik was weer een kind dat nog niet naar school ging. Ik liep met Moeder langs de kade, waar de groote schepen gemeerd lagen, die van heel ver kwamen. En toen vond ik ineens iets zoo onuit sprekelijk prachtigs, zoo glanzend en doorschijnend als glas, maar veel mooier, dat zoo wonderlijk rook; en ik mocht 't houden ook. 't Komt uit een vreemd land," zei moeder, heelemaal uit Frankrijk." Van den anderen kant van de aarde," had ik thuis verteld, en daarom hadden ze me uitgelachen. Maar als we gingen wandelen, had ik dikwijls, ongemerkt, weer de richting van de kade uitgedre ven, in de hoop nog eens ooit zoo'n schat te vinden. Nu stond ik aan den anderen kant van de aarde," en hield het wér in m'n hand, en ik had zelfs de boomen in het oerbosch gezien, waaruit het werd gepuurd. Maar ik geloof toch, dat de verre, vreemde wereld, die dat verloren brokje op de Rotterdamsche kade voor me op geroepen had, nog veel wonderlijker was. TE 00/TEGEftk LEVERT LEVERT tPTlMMH IN JM WOON INHCHIINjfcN IN Vïl/ltPIN^tN Spoor's Mosterd W. A. Spoor )r., Culemborg-. Cliché's Van Leer Amsterdam Verschenen t ARROWSMITH" van SINCLAIR LEWIS Van Holkema & Warendorf's U.-M. Versterkend MOEDER HAETE.VEHSCH Hoevele soorten Toiletzeep had moeder reeds gebruikt en geen enkele had haar volkomen bevredigd. De eene was te sterk geparfumeerd, de andere te schraal en zoo bezat geen enkele de eigenschappen welke moeder verlangde. MONA LISA toiletzeep, met haar fijne geur en bijzondere kwaliteit bleek ten volle aan de verwachtingen te beantwoorden. MONA LISA, haar naam waardig, heeft spoedig haar weg gevonden tot in de hoogste kringen en algemeen wordt zij er geroemd om hare volmaaktheid"!