Historisch Archief 1877-1940
TX r^
l jeJJroene
fcClAVeckbl
voor Nederland
.. sinds vyftigjaar
aan de spits der
?weekbladen
ONDER HOOFDREDACTIE VAN G. W. KERNRAMP
Redacteuren) H. BRUGMANS EN TOP VAN RHIJN-NAEFF
Secretaris der Redactie: C. F, VAN DAM
Uitg.: N.V. DE GROENE AMSTERDAMMER
KEIZERSGRACHT 333
AMSTERDAM
TOE AND HEEL
OPGERICHT IN 1877
No. 2588
ZATERDAG 8 JANUARI 1927
EEN DUITSCH OORDEEL
OVER LOCARNO
TOEN wij hier, eenige weken geleden, over de
regeeringscrisis in Duitschland scfireven, besloten
wij dat artikel met de opmerking, dat, onverschillig
hoe deze crisis wordt opgelost, de buitenlandsche
politiek van het Duitsche Rijk de in de laatste jaren
gebaande wegen zal moeten blijven bewandelen.
Daarmede bedoelden wij echter niet, dat het voor
het buitenland zonder eenig belang is, of het nieuwe
ministerie meer naar links, dan naar rechts georiën
teerd zal zijn.
Ook in het laatste geval zal Duitschland niet af
wijken van de politiek, die wij kortheidshalve de
Locarno-politiek zullen noemen; ook in een ministerie,
waaraan de conservatieven deel zullen -hebben, zal
vermoedelijk aan Stresemann de portefeuille van
buitenlandsche zaken toevertrouwd blijven; maar
?wie, meer dan in alle maatregelen, die Duitschland's
bewapening hebben beperkt, hun vertrouwen stellen
in het toenemen van den geest van moreele ont
wapening daar te lande, zullen moeten erkennen, dat
de vervulling van die verwachting onzekerder wordt,
naarmate de conservatieven grooter invloed kunnen
uitoefenen op de gezindheid van het Duitsche volk.
Wij -zullen daarvoor terstond het bewijs leveren
door een staaltje te geven van de meening, die men in
deze kringen over de verdragen van Locarno niet
alleen koestert, maar ook openlijk uitspreekt.
' Vooraf echter nog een enkel woord over de mogelijk
heid, dat de conservatieven deel zouden uitmaken
van het nieuw te vormen kabinet.
Zooals men zich zal herinneren, is de oplossing van
de crisis uitgesteld tot de bijeenkomst van den Rijks
dag, enkele dagen na het midden dezer maand.
Maar ondertusschen wordt er reeds druk onder
handeld' tusschen de partijen, die in aanmerking
komen voor het leveren" van een
regeeringsmeerderheid, of, zoo men daarvan moet afzien, van een op een
minderheid steunende regeering. Stresemann, die in
zijne Kerstvacantie een reis naar Egypte zou onder
nemen en van die gelegenheid gebruik zou maken
om ook eens een onderhoud te hebben met Mussolini,
heeft er dan pok de voorkeur aan gegeven om bij honk
te blijven en een oog in het zeil te kunnen houden.
Graaf Westarp, de leider van de conservatieve partij,
. heeft een bezoek gebracht aan München om daar,
zooals men vermoedt, aan te binden met de Beiersche
volkspartij (de speciaal Beiersch getinte Katholieke
partij) en deze te winnen voor het plan, om de conser
vatieven in de regeering op te nemen. Zelfs weet men
al te berichten, dat Hindenburg de kabinetsformatie
zal opdragen aan Curtius, tot dusverre rijksminister
voor de economische aangelegenheden, een
nationaalliberaal, en dat deze zal beginnen met een poging om
«en kabinet samen te stellen, bestaande uit conser
vatieven, nationaal-liberalen, Centrum en Beiersche
volkspartij, uit vertegenwoordigers dus van alle
burgerlijke" partijen, met uitzondering van de'
?democraten".
Of het meerendeels democratisch-gezinde Centrum
voor zulk een combinatie zal zijn te vinden, mag men
voorloopig betwijfelen; maar uit hetgeen tot dusverre
over de onderhandsche besprekingen verluidt, moet
men afleiden, dat de conservatieven zich veel moeite
geven om deze poging te doen slagen en dat zij in
elk geval het er op toeleggen, eenige zetels in het
nieuwe kabinet te verwerven.
Indien dit mocht gebeuren, zullen zij er zeker niet
toe bijdragen om den geest van Locarno bij het
Duitsche volk aan te kweeken.
Getuige en hiermede kom ik op mijn onderwerp
terug wat over de verdragen van Locarno wordt
gezegd in Egelhaafs Historisch-politische
Jahresbersichtfür 1925".
Dit jaarlijks verschijnende boekje, dat tegenwoordig
3 a 400 blz. beslaat, geeft een overzicht van de voor
naamste gebeurtenissen, zoowel in de buitenlandsche
als in de binnenlandsche politiek van alle staten der
wereld, voor het op den titel vermelde jaar. Het werd
vroeger samengesteld door Egelhaaf, in den laatsten
tijd door Hermann Haug; zoowel onder den vroegeren
als onder den tegenwoordigen redacteur komt de
politieke gezindheid van den bewerker van het over
zicht niet alleen duidelijk, maar opdringerig, d.w.z.
ook daar, waar er geen aanleiding toe bestaat, tot
uiting; die gezindheid is conservatief en
Duitschnationaal; of de redacteur tot de Duitsch-nationale
(conservatieve) partij, dan wel tot de Duitsche volks
partij behoort (d.w.z. tot de nationaal-liberalen),
kunnen wij in het midden laten; zoo hij zich tot deze
laatste partij rekent, behoort hij in elk geval tot die
fractie ervan, die n-pot-nat is met de conservatieven.
Ik citeer dit boekje, omdat het onder historici een
zekere bekendheid heeft en ook hier te lande dikwijls
geraadpleegd wordt en eenig gezag schijnt te hebben.
Ook in Duitschland heeft het dit. Het voornaamste
historische tijdschrift is daar de Historische
Zeit.schrift". Welnu, in Band 134, Heft 3 daarvan vindt
men een korte aankondiging van Egelhaaf 's
Jahresbersicht für 1925; de recensent geeft toe, dat de
politieke meeningen van den bewerker duidelijk te
voorschijn komen, maar hem schijnt dit onvermijde
lijk; ook meent hij, dat die hier geleistete wertvolle
Arbeit für das Urteil entscheidend musz sein".
Hoe luidt nu dit oordcel over de verdragen van
Locarno, voor zooverre deze betrekking hebben
op de westgrens van Duitschland?
Hermann Haug vat den inhoud daarvan
aldus samen: zij beteekenen niet alleen dat
Duitschland den afstand van Elzas-Lotharingen aan
Frankrijk en dien van Eupen-Malmédy aan Belgi
nogmaals, en thans vrijwillig en definitief, erkent,
maar ook dat het zich er borg voor stelt, dat deze aan
Duitschland ontroofde gebieden in de macht van hun
nieuwe heeren zullen blijven".
Hij maakt dan verder enkele opmerkingen over deze
borgstelling, die ik hier kan laten rusten, ook omdat
n ervan betrekking heeft op het geval, waarvan geen
sterveling kan meenen dat het zich ooit zal voordoen,
n.l. dat Duitschland verplicht zou zijn oorlog te
voeren tegen Italiëof Engeland, wanneer een van
deze beide mogendheden Elzas-Lotharingen aan
Frankrijk zou willen ontnemen !
Maar afgezien van deze en andere ..pijnlijke conse
quenties" vindt hij het ungeheuerlich" (monsterach
tig), dat Duitschland vrijwillig en definitief afstand
heeft gedaan van Elzas-Lotharingen, d.w.z. van ein
unmittelbar an unser Gebiet anstoszendes deutsches
Volkstum".
En hij werkt dit dan verder aldus uit: de Duitsche
sociaaldemocratie heeft op het internationaal socia
listisch congres te Genève in 1920 reeds verklaard,
dat er voor haar geen Elzas-Lotharingsche kwestie
meer bestaat. Bij een partij, wier nationaal gevoel tot
zulk een laag peil is gezonken, behoeft men zich over
DE GROENE AMSTERDAMMER
Prijs per jaargang ? 10.?bij vooruitbetaling
Per No. 25 Cent. Advertentiën ? 0.75 per regel
INHOUD:
6.
7.
9.
10.
11.
12.
13.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
Prof. Dr. G. W. Kernkamp, Een Duitsch oor
deel over Locarno.
Dr. B. Raptschinsky, Duitsche pogingen voor
een afzonderlijken vrede met Rusland.
Joh. Braakensiek, De rare-kiekwedstrijden der
Amsterdamsche dagbladen Dr. U. Huber
Noodt, Een maarschalk als historicus.
Mr. A. van Dullemen, Qevangenisreorganisatie
Prof. Dr. H. Brugmans, Amsterd. bijzonderheden.
H. J. M. Walenkamp Czn., Pot en Ketel
L. J. Jordaan, De chineesche draak en de Bolsje
wistische propaganda.
Annie Salomons, Bijkomsiigheden.
Spreekzaal.
Dr. Jan Romein, Een onwaardeerlijke vrouw.
A. Defresne, Nieuwe Verzen A. Plasschaert,
Schilderkunst.
H K. Teune, Amsterdamsche Schouwburgen.
H. Scholte, Comoedia Constant van Wessem,
Muziek H. Middendorp, Boekbespreking.
Prof. Dr. W. Martin, Oud-Italiaansche schilder
kunst J. O Sinia, Batavia Otto van
Tussenbroek, Toegepaste Kunst
Jhr. Mr. H. Smissaert, De Ziektewet Oeorge
van Raemdonck, Prosit.
Dr. Joh. Tielrooy, Nieuwe Fransche Boeken.
Alida Zevenboom's Croquante Croquetjes.
Cel 2, Telefoontje. Vit het Kladschrift van
Jantje Joh. L., China en Europa.
Emmy van Lokhorst, Het Siameesche Poesje.
Charivarius, Charivaria Joh. L., Mijn Film.
Omslag: Spelproblemen.
Bijvoegsel: Joh. Braakensiek, Amerika en
Europa.
t^ffx^^ ^^^ Cj. ^
Kersen
Pralines
BijzonderfrissclAangename c
tswty&Kfaart
vaw ck &m&m
zulk een uitspraak niet te verwonderen. Maar in
1925, nu wij vijf jaren verder verwijderd zijn van het
einde van den oorlog en de revolutie, verklaart een
Duitsche regeering, waaraan de sociaaldemocratie
geen deel heeft, in naam van het Duitsche volk
precies hetzelfde ! En kan dus niet meer de hoop
blijven koesteren en den wensch bij het volk levendig
houden, dat de Duitsche landen Elzas-Lotharingen
eens weer terug zullen komen hij het Duitsche Rijk.
Zoo oordeelt een conservatief en nationaalgezind
Duitsch historicus over Locarno een oordeel,
waaraan in het voornaamste Duitsche,
wetenschappelijk-historische tijdschrift het zegel wordt gehecht.
Deze menschen vertegenwoordigen niet het geheele
Duitsche volk. Maar de invloed der conservatieven
reikt veel verder dan men uit hun aantal alleen zou
mogen verwachten. Wanneer zij weer deel aan de
regeering krijgen, zullen zij Locarno niet ongedaan
kunnen maken. Maar de gezindheid tot moreele ont
wapening, die aan Locarno alleen beteekenis kan
verleenen, zullen zij niet aankweeken, maar als
ungeheuerlich" doen verfoeien.
KERNKAMP
V,
t"
t