De Groene Amsterdammer

Historisch Archief 1877-1940

Alle jaargangen 1927 8 januari pagina 6

8 januari 1927 – pagina 6

Dit is een ingescande tekst.

t» DE GROENE AMSTERDAMMER, WEEKBLAD VOOR NEDERLAND No. 2588 B IJ K O M S T I G H E D E N ,4 f f? :| [>* DOOR ANNIE SALOMONS CCL .J~\E heete middag drukt brandend fel ;"-*' op de neergelaten krees. Er is geen geluid in het leege huis en zelfs de altijd huilende of roepende kinderen op het erf zijn stil geworden. Alles slaapt, zelfs de wind in de takken; de zengende lucht hangt onbeweeglijk en het menschdom doet het beste ook onbeweeglijk te ondergaan, waarmee de hemel hem bezoekt. Het is, alsof het spreit je aldoor zwaar der wordt; zou ik nu niet gewoon onder 'een laken mogen? De koorts is bijna weg en bij deze temperatuur Ik neb de baboe al gebeld, en ik schrik een beetje van het metalen geluid, al wist ik vooruit, dat 't komen zou. Zij is de eenige, die waakt, als we allemaal op onzen rug liggen; lederen middag staat ze geluidloos te Strijken in de overdekte gang bij de bijgebouwen, terwijl de boys en ae kokkie si es t a houden. Ik roep haar anders nooit op dit uur, en ze komt glijdend snel naar binnen, een en al ijver, om, nu ik ziek ben, mij in allester wille te zijn; zéis mooi, siaafsch en waar schijnlijk een beetje schijnheilig. Als ik ?ergens een aanmerking over maak, begint ze snel over iets anders, dat ze juist erg voortreffelijk heeft gedaan; als ik haar prijs, zegt ze: Als ik maar weet, wat mevrouw aangenaam is Ik heb geen ander doel in m'n leven". Maar eens, toen de maior domus haareen reprimande had gegeven, heb ik haar zoo buiten zich zelf gezien van woede, dat ik aan haar duivezachtheid niet meer geloof. Ik geef iiaar een aanwijzing, waar ze nog ecu uuri lakentje kan vinden en ze kuuit er mee aan m'n bed. Maar dan ineens begint ze heftig opgewonden ttgen me te fluisteren, zóó rad, dat i k eerst geen woord er van begrijp; haar mooie gezichtje is vertrokken; haar voorhoofd lijkt blauw verkleurd; ze ruikt naar knoflook, en ik voel, dat ik toch eigenlijk nog wel ziek ben, en dezen overval nog niet kan verdragen. Maar ik lig hier weerloos, iedereen slaapt; ik moet wel luisteren en een antwoord geven, en ik begrijp ineens, dat het juist is, omdat ze me nog nooit zoo veilig alleen heeft gehad; omdat ze bang is voor de anderen, door de muren van de kamer heen; ik begrijp, dat dit een maandenlange wrok is, die nu eindelijk zijn uitweg zoekt. Was ik maar stilletjes onder m'n sprei blijven liggen; onder het dunne lakentje heb ik het nu nog veel warmer; en hoe krijg ik haar ooit de kamer weer uit Sainan eet van uw suiker; de vrouw -van Sainan gebruikt uw waschzeep; ze koken op uw hout", somt ze meedoogenloos op, terwijl haar magere, bruine vingers aan de sprei plukken. Kan ik ?antwoorden, dat ik nooit anders had Verwachten dat ze, om des lieven vredes wille, moet trachten ook aan haar legitjème portie te komen? Sainan verkoopt uw klappers Hij heeft er laatst weer vijftig laten plukken l" Het is waar, dat het al maanden geleden is, dat we het feest beleefden, dat zoo'n zorgelooze, bloot. beenige boef den hoogen boom inschoot en de veerkrachtige vruchten naar beneden kochelde, en toen we er de vorige week toevallig naar vroegen, zei hij: De EETKAMER NAAR, ONTWERP W.PENAAT. BESTAANDE Uit DRESSOIR < TAFEL. THEEKA&T 45TOELEN ftARMSTOELEM AFBBELDIN&EN FRANCO stammen zijn zoo glad van den regen; dan gaan ze niet graag naar boven". Maar ik had hem in elk geval meer tact toegedacht. Als hij den buit eerlijk had verdeeld; als hij het evangelie woord in practijk had gebracht, dat men zich vrienden moet- maken uit den onrechtvaardigen mammon Hij slaapt op uw lakens; hij heeft den rand, waar de naam ingeweven is er af laten nemen " Nu heeft ze me getroffen: de lakens zijn een teer punt; ik ben er in het vorige huis op onnaspeurlijke wijze een kwijt geraakt, tegelijk met een schildpadden doosje met mokkalepeltjes, waaraan ik nóg niet zonder weemoed terug denken kan. Ik ben dol op schildpadden doosjes; ik vind het bepaald volkomen overbodig, dat mevrouw Sainan dit op haar theeblad zou hebben prijken, of dat ze de ver moeide leden op ónze lakens zou uit strekken Ik zal er met meneer over spreken", zeg ik kort; maar nu ontketen ik een nieuwen storm van wanhoop en opwin ding: niemand mag ooit weten, dat zij het me heeft verteld; ze heeft altijd haar mond gehouden, maar ze heeft zoo'n medelijden met mevrouw, die aan alle kanten geplukt wordt. Maar mevrouw moet als je blieft tegen den toean" zeggen, dat iemand van hiernaast haar heeft gewaarschuwd Goed, goed; ga de sprei nu maar in de zon hangen", zeg ik om er een eind aan te maken, en ik stel me het gezicht van den toean" voor, als ik hem vertel, dat iemand van hiernaast" mij (zeker aan mijn ziekbed) is komen vertellen, dat Sainan van onze suiker snoept. Ik probeer te slapen, maar ik ben bezeten van een rekensommetje: drie lakens in gebruik, en we hebben een log gehad; dat is vijf in de wasch; en n is er weg; dus dat is drie en twintig, min acht; dan moeten er vijftien in de kast zijn; drie plus vijf is acht, plus vijftien is drie en twintig; vijf in de wasch en drie in gebruik Lieve hemel, ik ben toch meer huisvrouw dan ik gedacht had; van dat iakenprobleem kan ik met geen mogelijkheid los komen; zal ik in vredesnaam maar eens even gaan kijken ? Met een dikke peignoir aan; 't is maar een oogenblik En raar duizelig zoek ik mijn sleutel in mijn taschje, en strom pel door het doodstille huis naar de groote linnenkast. M'n hart klopt in mijn keel, alsof m'n geluk op het spel stond: een stapel van acht, een stapel van zes; te zamen veertien. Opeens doodmoe keer ik naar m'n bedje terug. Het gevoel, dat we hier iets aan moeten doen, dat er harde woorden moeten vallen, ontneemt me al m'n levenslust. Had de baboe haar openbaring toch in vredesnaam maar voor zich gehouden. Wat niet weet, wat niet deert", en hoe eindeloos veel zou ons in Indië' deeren", als we een ver moeden hadden van wat er zich op ons erf afspeelt! Waarom heeft ze ons niet de illusie gelaten, dat onze kleine maior domus volmaakt was, met zijn onver stoorbare humeur, met zijn attentie?, zijn handigheid en zijn verrassenden humor Heeft hij niet laatst, toen we hsm betrapten, dat hij zoo'n mooie flesch van Old Torn" in de wacht sleepte en m'n man hem zei: Wacht tot je er een paar dozijn bij elkaar hebt, verkoop ze dan en Verdeel 't geld onder 't personeel", ons met dit antwoord verblijd: Nee, dat doe ik liever niet; als ik er zooveel tegelijk moet verkoopen, schaam ik me; dan is 't net, alsof er hier zooveel wordt gedronken". Is het niet genoeg hem een half uur van te voren op te bellen: ,,Er komen drie gasten. Zorg, dat het eten goed is" om een k;urige tafel te vinden met 't mooie servies, versche bloemen in de zilveren vaasjes, en zelfs een schijfje djeroek in de vingerkommetjes? Is er iemand, die zoo fijn reageert op een feeststemming tusschen ons tweeën, als dit bruine ventje, die van zijn sympathie blijk geeft door een bloeiend takje tusschen onzen servetring, gebakken pisang bij de thee of de mooie" water glazen met klappermélk \ En als ik ziek ben wie smokkelt CONDUITE INTÉRIEURE, 4 zitplaat sen, Schokbrekers, Ballonbanden, 4-wielremmen, geheel compleet f 2750 ?"" Ce Importeur : J.UOHARO \m Stadhouderskade 114 PHOENIX-MEUBELEN" Voor WONING ea KANTOOR zijn GOED, GOED KOOP en worden onder GARANTIE geleverd «* *» BEHANGEN - STOFFEEREN - BEDDENMAKERIJ Magazijn Damrak 76 Tel. 48489 <? ? <*> <? ? * Fabriek-Toonkamers Warmoésstraat 141 Tel. 42689 UW INTERIEUR lEEf JAREN MET U MEDE LMT HET DOOK DE VEBZOGCiEN ? OVERHEMDEN NAAR MAAT FR. SINEMUS 20 Leidschestraat 22 - Amsterdam DE GROENE AMSTERDAMMER Weekblad voor Nederland kost slechts f3.- per kwartaal of f 10. per jaar bij vooruitbetaling N. V. PAERELS M-eubileering-Mj] . AMSTERDAM C O MPLE TE eubileering &4xx*ooo*o*t?<&o*>*y*c*o4>&o*&&&&' Betimmeringen Rokin 116, Tel. 44541 Dr. Bayer & Comp., Budapest VICTORIA-WATER Reeds meer dan 40 jaren OBERIANMSTCIN ingevoerd jj op eigen initiatief een ei in de bouillon, zoo heerlijk licht geklopt, dat je heelemaal niet hoeft te griezelen? Wie stuur de, toen ik vanochtend zei, dat iK weer alles mocht eten, onmiddellijk de baboe met chocolaadjes naar binnen, omdat hij dacht, dat ik die wel het meest zou hebben gemist? En vanmiddag onder 't eten had hij nog den inval gehad, het glaasje, waarin m'n thermo meter staat, met drie orchideetjes te versieren Zoo wist hij altijd weer wat geks te bedenken, waarom ik lachen moest En zou je nu zoo'n juweel om een enkel laken er waren er nog twee en twintig over; als hij in hetzelfde tempo doorging, n laken per jaar, was het hoogst onwaarschijnlijk, dat hij de gelegenheid zou krijgen, ze ons allemaal afhandig te maken, en zoolang we zelf nog maar Zeg, hoeveel lakens per jaar is Sainan je waard?" riep ik met m'n gezicht naar de binnengalerij, als het huis plotseling dreunt van een luiden stap. Wel tien", is 't gelijkmoedige ant woord, terwijl hij naar den thermometer vischt, om te kijken, hoe hoog de tem peratuur is geweest. Mis je iets? Een beetje stelen doen goeie bedienden allemaal, moet je maar denken. Als het nu maar binnen de perken blijft en met eenig respect voor onze intelligentie.... " Hèja, dat is een prettige opvatting", zeg ik dankbaar. Ik zie ineens weer een goeien kant aan het leven. Maar als de baboe geluidloos binnenglijdt met een glas melk, met een schoteltje compöte, of met een sapoe lidi om op de muskietenjacht te gaan, dan kijk ik halsstarrig in m'n boek, en ik voel me zoo beschaamd, alsof ik iets tegen haar misdaan had. Want ik weet, dat ze me verwijt, dat er geen gerechtigheid geschiedt, en dat haar pharizeesche deugdzaamheid zich bitterlijk miskend voelt. Mijn eenige grief tegen Sainan is dan ook, dat hij niet broederlijk opdeelt.

De Groene Amsterdammer Historisch Archief 1877–1940

Ga naar groene.nl